Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-10-10 18:33

Hoe kom ik uit deze dip..

Geplaatst door de TopicStarter : 14-10-10 18:33

Hoi,,

Ik word af en toe zo moe van mezelf..
Op dit moment zit ik al een paar weekjes in een dip.
Ik voel me alleen, heb nergens zin in, school is zwaar..
Bereid je voor op een lang verhaal.

Ik heb niet zoveel vrienden, wat ik op zich niet erg vind hoor, ik weet wie mijn echte vrienden zijn.
Maar als ik ooit iets samen wil doen (zoals nu

), ben ik wel van hun afhankelijk.
En natuurlijk, ze hebben niet altijd tijd..
Geloof me, ik heb er alle begrip voor, maar ik voel me er wel alleen door.

Op sociaal gebied ben ik niet zo heel sterk, tegen vreemde kan ik best aanpraten hoor, maar zodra het eentje is van mijn leeftijd durf ik niet.
Ook als ik een bekende zie op het station bijv, wacht ik altijd tot ze naar mij komen, ik loop nooit naar hun toe..
Vraag me niet waarom, want ik heb geen idee..
Dan zit ik later in de bus en denk: 'Verdomme ik had toch best even hoi kunnen zeggen, was dat nou zo moeilijk geweest!?

'

Op school is het heel erg zwaar, ik doe havo in 1 jaar.. 8 vakken en ga maandag t/m woensdag naar school.
Je krijgt dan zoveel informatie op je dak dat ik er hoofdpijn van krijgt, wat mijn humeur nou niet echt bevorderd

Ik heb op school 2 leuke mensen waarmee ik omga, meer hoef ik ook echt niet, want daar heb ik geen tijd voor.. Ik wil deze studie in 1 jaar halen dus moet echt bij de les blijven.
Ik kom thuis en ben kapot, er komt niks meer uit me.. Het liefst kruip ik dan weg in een hoekje waar niemand mij ziet.

Qua sport ben ik net begonnen met voetbal, echt helemaal top!
Leuk team ook. Ik pas er nog niet helemaal bij, maar dat zal de nieuwigheid wel zijn.
Helaas kan ik mijn andere leven (school enzo) niet uitzetten, dus de gedachte daaraan zit vast en ook tijdens voetbal ben ik niet helemaal gelukkig.

Ook heb ik nog niet zo lang een verzorghaf gevonden, bedankt Vrouwke

Wat ik helemaal top vind, kan me geen leuke paard of eigenaar voorstellen

Dat is de enige plek waarbij mijn 'andere leven' kan uitzetten en gewoon bezig kan zijn.
Helaas moet ik ook altijd weer naar huis en dan komt school weer in mijn hoofd..

Wat ik ook graag zou willen is een vriend ( :')

) en ik wéét 'op ieder potje past een deksel' en 'mijn tijd komt nog wel', maar wanneer dan!?
Over 100 jaar of zo? Mijn moeder is bij iemand geweest (soort derek oglivie alleen dan zonder spirits) en die zei over mij: 'Zij zal er langer over doen om een vriend te vinden, ze is niet snel tevreden'.
Ik trek me dat behoorlijk aan, hoe veel langer zal ik erover doen? Hallooo, mag het wat sneller?
Door dit gevoel voel ik me ook soms zo eenzaam, de halve wereld heeft een vriend en ik niet.. Niet eerlijk

Met vrienden ben ik altijd gezellig en druk, mij zal je nooit zoveel horen klagen.
Maar diep van binnen voel ik me k*t.
Om mij heen zie ik allerlei mensen gelukkig zijn, het helemaal voor elkaar hebben en dan denk ik weer: 'En ik dan?'

Als ik mezelf zo hoor ben ik best wel een moeilijk persoon..
Op dit moment ben ik mezelf niet en ik weet niet hoe het komt..
Ik kan er niet over praten, want dat maakt mij kwetsbaar en dat gevoel kan ik niet aan.
Ik typ het nu wel van mij af, maar ik zal het nooit face to face zeggen, want dan zal ik vast in tranen uitbarsten en ook dat gevoel wil ik niet hebben. Dan denk ik meteen dat zij denken dat ik zielig ben..

Ik moet nu echt weg naar voetbal training.
Nog de helft is er niet uit, het liefst gil ik de hele boel bij elkaar maar ik hou me in.
Ik hou me op alle gebieden in, waardoor de emmer steeds voller komt te zitten.
Mijn emmer is al heel groot, hoe ver kan ik nog gaan..

Sorry hoor, dit lucht voor mij zo op.
Ik kan het niet vertellen, ik kan het wel typen en dat doe ik dus hier

Bedankt voor het lezen.

**Geplaatst**: 14-10-10 18:57

Re: Hoe kom ik uit deze dip..

Geplaatst: 14-10-10 18:57

Weet je..ik heb echt, écht geen leuke 'jeugd' gehad (tot een jaar of 20, bedoel ik dan). En het wordt echt wel beter.

Die vriend, die komt wel. En mijn ervaring is dat-ie heel snel kwam, zodra ik mezelf leuk ging vinden. Want dat straal je dan ook weer uit. En hoeveel nieuwe mensen ontmoet je? Dat speelt natuurlijk ook een rol. En ik ken die frustratie hoor, waarom zij allemaal wel een vriendje en ik niet. Is ook stomvervelend. Maar..naja, accepteer het, en het verandert vanzelf. En het betekent echt niet dat jij een loser of mislukkeling bent.

Sowieso lijken mensen van buitenaf vaak gelukkiger dan ze zijn. Iedereen heeft zo z'n problemen, en bijna niemand heeft alles perfect voor elkaar. Echt niet.

Het is wel lastig als je er met niemand over kan praten. En ik heb inmiddels ervaren dat die kwetsbaarheid er mag zijn, en dat huilen oké is; maar ook ik geloofde dat heel lang niet, dus kan me wel in je verplaatsen. Als je echt 't gevoel hebt dat je het niet trekt, kun je ook eens naar de huisarts gaan, en daar je verhaal doen, of een keertje naar een therapeut. Is misschien iets veiliger dan bij een bekende, en vaak helpt het wel om het te kunnen bespreken.

**Geplaatst**: 14-10-10 20:30

Geplaatst: 14-10-10 20:30

_Nancy schreef:
Ik heb niet zoveel vrienden, wat ik op zich niet erg vind hoor, ik weet wie mijn echte vrienden zijn.
Maar als ik ooit iets samen wil doen (zoals nu ), ben ik wel van hun afhankelijk.
En natuurlijk, ze hebben niet altijd tijd..
Geloof me, ik heb er alle begrip voor, maar ik voel me er wel alleen door.

Op sociaal gebied ben ik niet zo heel sterk, tegen vreemde kan ik best aanpraten hoor, maar zodra het eentje is van mijn leeftijd durf ik niet.
Ook als ik een bekende zie op het station bijv, wacht ik altijd tot ze naar mij komen, ik loop nooit naar hun toe..
Vraag me niet waarom, want ik heb geen idee..
Dan zit ik later in de bus en denk: 'Verdomme ik had toch best even hoi kunnen zeggen, was dat nou zo moeilijk geweest!? '

.

dat probleem heb ik ook

**Geplaatst**: 14-10-10 22:43

Geplaatst: 14-10-10 22:43

Ik zou als ik jou was wel gaan praten met iemand die je vertrouwd. Ookal is het maar 1 persoon.
Hier word je zo ook niet gelukkiger van.
Je moet vooral wat meer zelfvertrouwen krijgen! Jij mag er ook zijn, onthoud dat!
Ik zeg dit omdat ik mezelf heel erg in je verhaal herken en het sinds een tijdje veel beter bij me gaat.
Ga in jezelf geloven en praat met iemand.
Dit is gewoon even een tijdelijke dip. Komt helemaal goed! :(:)

En ohja; voor jou staat mn pb box altijd open

**Geplaatst**: 15-10-10 08:39

Re: Hoe kom ik uit deze dip..

Geplaatst: 15-10-10 08:39

Hee meiss,
Ooit kom je uit deze dip alleen daar moet je heel veel voor doen, als je dat zelf niet doet lukt het nooit, een ander zal het niet voor je doen, anderen kunnen je wel helpen mits jij het toestaat.

‘ik loop nooit naar hun toe..
Vraag me niet waarom, want ik heb geen idee.’
Je zegt dat je later spijt heb, doe dan vanaf nu als je een bekende ziet gewoon gedag zeggen, het komt voor hun anders ook net over alsof jij ze niet wilt zien of spreken en dan denken ze ook, die laten we maar, maar dan niet ten negatieve maar juist omdat je dan zo over komt.
Het is moeilijk, maar probeer het eens, en ja wat dan als de ander denkt van ‘waarom komt zij mij groeten?’ denk dan ‘lekker belangrijk’ om dat soort dingen moet je je geen zorgen maken. Ik neem aan dat dat misschien de reden is dat je geen gedag wilt zeggen, bang dat hun denken van ‘heb je haar weer’ ofzo?

Je hebt echt helemaal gelijk school is zo ontzetten zwaar, maar wel belangrijk voor je toekomst dus blijf vooral doorgaan zoals je nu bezig bent.

Probeer tijdens voetbal toch de knop om te zetten, het is moeilijk maar wel ontspanning voor jou! En dat je er bij past komt vanzelf.
Wel hartstikke fijn dat je je bij je verzorgpony relaxt en je jezelf kunt zijn, en je andere leventje even kan stoppen, dat is écht belangrijk ook voor je gezondheid, want het is ontspanning.

En die jongen komt echt wel, het is juist goed dat je zo kieskeurig bent, ik zie ook anders

.

Maar meid heb je niet 1 vriendin waar jij je helemaal jezelf bent? Waar je al je problemen mee kan bespreken? Je bent geen zeur écht niet, iedereen heeft zo zijn momenten, de 1 wat meer dan de ander. Het is alleen kwestie van weten bij wie je het uit.. Je hoeft het niet bij iedereen te uiten, ikzelf kan dat niet. Ik heb een vriendin waar ik 7 jaar mee omga heb ik nog nooit bij gehuild enkel toen me opa overleed. Zo heb ik een vriendin waar ik veel korter mee omga, wat jaartjes jonger maar het is echt mijn zusje en daar, daar huil ik altijd bij ( niet altijd wanneer ik bij haar ben maar wanneer ik het nodig heb ). Daar kan ik het niet eens voor verbergen ze weet sinds een lange tijd precies wanneer ik mezelf niet ben. Zo kwam een vriendin langs omdat ik echt helemaal niet mezelf was, ze komt binnen tranen leken omhoog te kruipen bij haar kon ik dus echt niet huilen.

Het is zo belangrijk om je emotie bij een persoon te kunnen uiten, geloof mij maar dat het je zal opluchten als dat een keer gedaan is. Dan sta je ook veel relaxter in het leven, en de stres verdwijnt van je gezicht, en mensen zien dan dat je vrolijk bent en zullen dus ook eerder op je afstappen.

Het is moeilijk, het leven is moeilijk, maar uiteindelijk kom je waar je terecht wilt komen, hoelang de reis ook is.

pb box staat altijd open

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-10 10:03

Re: Hoe kom ik uit deze dip..

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-10 10:03

Bedankt voor de fijne reacties

Gister hadden we een team-bespreking bij voetbal, over dat we nog geen eenheid vormen enzo.. Ieder mocht zijn zegje doen, dus ook ik..
Ik heb gezegd dat ik in het begin terughoudend ben, omdat ik altijd eerst de kat uit de boom kijk, kijken waarmee ik te maken heb.. Maar dat het later wel goed komt.
Gister heb ik wel een fijne training gehad, ik denk dat het door het uittypen toch even uit mijn hoofd is gaan zitten

Het is niet zo dat ik depressief ben hoor, helemaal niet, maar het is af en toe even moeilijk. Ik zit moeilijk in elkaar

@Like_peres, dat neem ik me ook altijd weer voor, 'de volgende keer loop ik wel naar ze toe', nou niet dus :')

Ik ben ook best wel perfectionistisch, ik blink graag uit..
Ik wil het niet gewoon prima doen, ik wil het super doen.
Dat is ook iets wat ik moet afleren, maar daar zit tijd in.
Als ik op school een zesje haal, hoor je mij wel zeggen van YES! Maar ik bedoel eigenlijk sh*t.. Had ik maar wat beter geleerd.. Had ik maar beter mijn best gedaan.. Had ik maar..

En nog iets (ja nog iets

), mijn zus zei gister tegen mij; Je moet echt make-up op doen, zou je kei goed staan'.
Dat is al 1000x tegen mij gezegd, maar heb er nooit iets mee gedaan. Ik wil wel heel graag make-up dragen, maar ik ben 'bang' voor de reactie die ik daarop zal krijgen, positief of negatief.. Ik hou er niet van als alle aandacht op mij gericht is, dan voel ik me heel ongemakkelijk.
Ik heb nu wel van dat doorzichtige mascara (eyebrow gel

) op, waardoor je meer volume krijgt ed, maar ik wil ook wel eens beginnen met bruin of zwart.

Verder heb ik wel 1 iemand waaraan ik alles kan vertellen, dat doe ik ook hoor

Maar niet als het te persoonlijk wordt, ik heb gemerkt dat er zo weinig mensen luisteren.. Of je krijgt van die irritante reactie van 'Oh' of 'Oke', dan denk ik altijd: Je hebt toch wel wat meer te zeggen dan dat of niet dan!?
Dan denk ik dan ook: Laat maar.

**Geplaatst**: 15-10-10 10:09

Geplaatst: 15-10-10 10:09

Hmm ja dan zou ik inderdaad ook m'n mond gaan houden als alleen maar dat uit komt. Maar dat je maar wel weet dat je geen zeur bent!

Wat houd je tegen om vanmiddag even een mascara te kopen

! Negatieve reactie's negeren, positieve onthouden, en er zullen meer positieve reacties uitkomen hoor meid, als je het zelf wil ga ervoor.

Fijn dat het aftypen werkt.

**Geplaatst**: 15-10-10 12:07

Re: Hoe kom ik uit deze dip..

Geplaatst: 15-10-10 12:07

lekker van je af blijven typen hier

wij luisteren wel

ik weet dat het moeilijk is als het echt persoonlijk is! en ook erg eng... maar echt waar... als iemand een keer door je heen prikt en jij als je gevoelens uit op wat voor manier dan ook... dan denk ik dat je echt opgelucht zal zijn!

iedereen moet zich uiten, je mag best een flinke dip hebben. Ik zie mezelf wel een beetje in jou terug. doe wat met de goede momenten, geniet ervan.

als jij mascara wilt proberen!! lekker doen!! een negatieve reactie van een ander is gewoon jaloezie

**Geplaatst**: 15-10-10 12:23

Geplaatst: 15-10-10 12:23

ik was toevallig hier aan het lezen en kwam me naam tegen.
toen zag ik dat jij het was en wil toch even reageren.

het voelt zeker niet goed als je je onzeker voelt.
soms merk ik het wel als je onzeker bent,maar dat geeft niks.
maar dat hoeft helemaal niet nancy, je bent een leuke,vriendelijke meid.
en..... je ziet er echt goed uit.
iedereen op stal vind je een leuke toffe meid.
en als ik zie hoe je met de paarden omgaat, dan ben je niet onzeker of wel?
ik heb het gevoel van niet.
ik ben zo blij met je, en vrouwke ook, dat weet ik zeker.
hoe je omgaat met vrouwke, petje af meid.
vrouwke en jij zijn echt een eenheid, zeg ik niet alleen maar ook andere die staan te kijken.

als je ergens mee zit, je weet het, je bent altijd welkom, en je mag je hart luchten bij me.