Ik wilde dit video graag laten zien aan jullie, iedereen die bekend of onbekend is met dove mensen, dovencultuur, gebarentaal en de dovengemeenschap.
Ik stuit namelijk vaak op heleboel onbegrip, onwetendheid, verbazing of zelfs woede, wanneer ik vertel dat ik blij ben dat ik doof ben en ik het verdom om genezen te worden. En dat ik NIET de enige dove ben die dat denkt.
ikzelf schreef:Het lastige bij onze 'handicap' is eigenlijk; wij zien onszelf niet als gehandicapten maar een cultureel/taalgroep.
Zeker zijn er veel mensen die mij raar behandelen, dit kan om meerdere redenen zijn: onwetendheid, gewoon pesten, angst, onbegrip en nog veel meer. Sommige mensen willen mij in winkel geen pen en papier geven omdat ik moet praten
Ik heb jarenlang logopedie gehad, ik kan praten en liplezen maar dat maakt mij gehandicapt omdat ik maximaal 60% begrijp van wat er wordt gezegd (individueel). Ik schrijf dus liever omdat je dan een gelijkwaardig communicatie krijgt met de 'horende' gesprekspartner. Dit stuit soms op onbegrip, sommige mensen willen mij geen papier en pen geven.
Iemand zei ooit:
iemand in andere topic schreef:mijn neefje (nu inmiddels 10) heeft ook een CI aan 1 oor.
En ik ben van mening dat het wel een handicap is wanneer je doof bent. Het leven bestaat uit communiceren met de medemens in dit geval ook de horende mens en das toch best wel lastig. In lawaaierige ruimtes heeft mn neefje moeite om goed te horen !!! en zie em altijd naar de lippen van mensen kijken maw hij moet dus liplezen anders verstaat hij ze niet goed.
Ik vind het vreselijk voor hem. Hij is dol op zwemmen maar ja, zwemmen met CI gaat niet.... dus ja dan weer over op de gebaren. Gelukkig bestaan er CI's en het zal allemaal mss nog wel veel beter worden, de techniek. Maar het blijft een groot verdriet!
Mijn mening hierover is: jammer dat de familie zo te lezen niet accepteert dat hun kind doof is en blijkbaar geen een 'alternatief' (alternatief voor horenden dus) aanbiedt op positieve manier. Gebarentaal dus, die hij nodig heeft als eerste taal. (dove mensen met horende ouders/gezin kunnen nooit een moedertaal hebben *kan een leuke discussiepunt zijn*)
Belangrijk bij dove kinderen is dat je een gepast en positief alternatief aanbiedt, gebarentaal dus. Je zou ook kunnen indenken dat het ook geval zou kunnen zijn bij bijvoorbeeld blinde kinderen, kinderen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking.
CI (http://nl.wikipedia.org/wiki/Cochleair_implantaat) is alleen maar een hulpmiddel zoals een rolstoel. Je wordt niet beter/horend ervan, wat de meeste dokters wel beweren of niet echt zeggen tegen patiënten/cliënten.