Verlatingsangst

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
SheMellon

Berichten: 2948
Geregistreerd: 06-07-01
Woonplaats: monster

Verlatingsangst

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-10 11:24

Helaas ben ik tot de ontdekking gekomen dat ik verlatingsangst heb.
Waar het vandaan komt geen idee maar volgens mij heb ik het al vanaf mijn pubertijd.
Waarom ik het nu pas ontdek en erover nadenk is omdat mijn relatie niet top gaat.
We zijn zelfs uit elkaar geweest en in die tijd heb ik veel nagedacht over mijn eigen inbreng.
Ik dacht al een tijdje dat ik er last van had maar nu weet ik het zeker.
Ik ga ervoor in therapie en werk er dus echt wel aan. Zeker nu ik weet dat het niet realistisch is wat ik soms denk en voel.

Maar nu ben ik heel erg benieuwd naar jullie ervaringen hiermee. Hoe gaan jullie ermee om en heeft iemand hier toevallig al therapie voor? Hoe bevalt de therapie en heeft het je relatie verbeterd met je jezelf en je partner?

Op deze site staan trouwens wat tips: http://www.psychologiemagazine.nl/web/A ... sangst.htm

En mocht je niet helemaal zeker weten hoe of wat het is : http://forum.viva.nl/forum/Relaties/Het ... ages/748/0

Liefs!

Wietsje92

Berichten: 3672
Geregistreerd: 25-10-08

Re: Verlatingsangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-09-10 22:05

Ik heb dan geen verlatingsangst; maar wel een hele tijd gehad dat ik me heel erg claimde aan bepaalde mensen (ouders, broers, vriend, beste vriendin) waardoor het ook weleens mis ging met vriendinnen bijvoorbeeld. Nu ben ik er gelukkig een eind vanaf, denk dat dat komt omdat het een aantal keer mis is gegaan. Misschien dat je eens met het "probleem" naar de huisarts kunt? Hij/zij kan je dan waarschijnlijk wel naar iemand verwijzen die jou kan helpen met je angst, bijvoorbeeld een psycholoog.

Samiyah

Berichten: 5867
Geregistreerd: 18-02-05
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-09-10 01:52

Zelf heb ik ook verlatingsangst, bij mij is het waarschijnlijk gekomen door de scheiding van m'n ouders en m'n moeder die daarna een tijdje in een psychiatrische inrichting werd opgenomen. Ik was toen nog maar 9 en voor mij voelde het echt alsof ik verlaten werd door m'n ouders en dat alles aan mij lag..

Vind het heel moeilijk om met m'n verlatingsangst om te gaan en merk dat het voor m'n omgeving ook wel erg lastig is. Er zijn al meerdere liefdes- en ook wel vriendschapsrelaties kapot gegaan omdat mensen er gewoon gek van werden. En eerlijk gezegd snap ik dat ook erg goed, maar het blijft klote want elke keer dat een relatie weer uit gaat of een vriendschap verbroken is het voor mij weer een extra bevestiging dat iedereen me toch wel verlaat. Soort vicieuze cirkel dus.

Goed van je dat je in therapie bent. :) Ben zelf ook een tijdje bij een psycholoog geweest maar het heeft me helaas niks geholpen.. Wil er eigenlijk toch wel heel graag vanaf dus misschien moet ik de stap naar een psycholoog toch nog maar een keer nemen.