Graag hoor ik jullie advies aan, ik heb een vreselijk lieve vriendin. Wij Zijn allebei stevigere tantes, maar het viel mij wel op dat ze de laatste tijd erg geobsedeerd was van het afvallen. Mijn vriendin heeft op haar 12 jaar haar moeder verloren door zelfmoord. Haar zus is heeft een ziekte waardoor ze niet helemaal zuiver is en nu de tijd ook begeleid wonen heeft. Kortom mijn vriendin heeft geen fijne jeugd gehad, al de aandacht ging toen logischer wijs naar haar moeder en zus. Nu is het dus zo dat mijn vriendin een paar maanden geleden aangaf dat ze op haar 16de boulimia had, en daar vanaf is gekomen. Achteraf weet ik nu dat dit een test van haar was om te kijken hoe ik zou reageren. Gezien het het verleden was ben ik er niet vreselijk op in gegaan maar heb er uiteraard wel ff over gepraat met haar. Nu heeft ze mij uiteindelijk dus dit weekend gezegt veel verlatingsangst te hebben en dus veel eet en het er weer uit gooit Dit doet ze al. Anaf haar 16 de afgelopen tijd zin drie keer in de week! Ze is nu gelukkig zover om het tegen een naaste te vertellen , ze ziet het nu echt als edn probleem En wilt graag hulp gaan zoeken. Gezien dit met haar verleden hte maken heeft. Wat is een goede therapheyt die haar op weg kan helpen? En hoe Jan ik haar hier in het beste bij staan.
Voel me zwaar waardeloos dat ik een halfjaar geleden niet de bellen al zag rinkelen
doom
Berichten: 5148
Geregistreerd: 15-03-05
Woonplaats: Sint Pancras
Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-10 11:21
Excuus voor de spelfouten, zit alleen op mijn iPhone en krijg ze niet gewijzigd, mocht er iets niet duidelijk zijn hoor ik het graag
Je kan luisteren, maar probeer nooit te oordelen of advies te geven tenzij ze daar om vraagt. Elk advies, en elke tip zal ze al vaak genoeg gehoort hebben, en zal er alleen maar voor zorgen dat ze zich afsluit of zelfs gaat liegen.
Wanneer ze vol trots zegt, 'ik ben weer afgevallen!', dan moet je, hoe moeilijk ook, nooit negatief zijn of afkeurend reageren. Beter kun je zeggen dat je het fijn vind dat ze blij is. (niet zo dat je het knap vind dat ze afvalt, maar dat je gewoon blij bent dat ze blij is). Dat geeft een veilig gevoel, en ruimte voor haar om zich te uiten bij jou. Iemand met een eetstoornis gaat heel snel in een eigen wereld leven (vooral bij een een gevoel van afkeuring), de eetstoornis neemt je compleet over en is (meestal) belangrijker dan al het andere.
doom
Berichten: 5148
Geregistreerd: 15-03-05
Woonplaats: Sint Pancras
Geplaatst door de TopicStarter: 09-09-10 08:34
Bedankt voor de info! Ze heeft al flink op internet gekeken en testjes gedaan om te kijken wat goed bij haar past. Van het weekend beslist ze wat voor therapie ze gaat doen..