Het moest gehecht worden, het bloedde nogal flink. Na een week mochten de hechtingen er uit. Ik heb toen aangegeven bij de huisarts dat ik een dof en tintelend gevoel had in die vinger, in het stukje boven de hechting. Paar kleine zenuwen die beschadigd waren, kon een half jaar duren voor dat gevoel weg was. Oké. Leek me wel aannemelijk, als het maar over gaat he? Maar nu een half jaar verder heb ik nog steeds een vervelend gevoel in die vinger. Hij voelt nog steeds dof aan tintelt nog steeds. Ik kan hem wel gewoon gebruiken, maar iets oppakken en daarbij die vinger gebruiken voelt onwennig en onprettig. Zou ik er mee terug kunnen gaan? Of eigenlijk een betere vraag, kunnen ze er nog iets aan doen?
Ik voel me echt een zeikerd, want echt gebruiken doe je die vinger toch niet....
. Ik kwam ertussen te zitten, hoe weet ik niet, maar voor ik het wist was het topje van mijn middelvinger eraf. Het scheelde minder als een haar of het botje was geraakt (en zou het bovenste kootje ervan af moeten). Aangezien het er helemaal af was konden ze het niet hechten en moest het langzaam dichtgroeien. Nou, langzaam ging het inderdaad...! 's Nachts kon ik alweer terug komen omdat ik helemaal onder het bloed zat (stolsel was gevormd aan de andere kant van dat spul waardoor het gemakkelijk kon worden verwisseld en niet zou plakken). OMG, wat deed dat pijn...
wond goed hersteld, maar een pijn aan mijn voet bleef een hele tijd. Het was niet eens de operatiewond, maar een gebied erom heen. Als ik er heel zachtjes overheen streek dan kon ik het wel uitgillen. Terug naar de arts geweest die verteld dat een zenuw beschadigd was, en dat daar die pijn vandaan kwam.
