Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly


) een schop onder de kont gaf om iets te gaan ondernemen.
Heb er later dan weer spijt van dat ik mijn geduld kwijt raakte. Gelukkig komt het nu nog sporadisch voor.Navidad schreef:Ik heb het gevoel dat een naaste persoon als ware helemaal levenloos is. De persoon waar het om gaat is niet meer de persoon die ik ooit kende, sterker nog, de persoonlijkheid is helemaal veranderd. Nu gaat deze persoon wel hulp zoeken, afspraak bij de huisarts is al gemaakt, voor een doorverwijzing naar een praatvrouw (psychologe). Maar nu is mij de vraag, hoe ga je er als naaste persoon mee om? Hoe kan ik die persoon weer gelukkig maken? Ik heb het idee dat die persoon het allemaal op mij afreageerd, en dat ik niks meer goed kan doen. Als vriend zijnde wil ik hem niet laten vallen, en wil hem steunen en oppeppen.. Maar hoe ga je daar mee om, zonder dat je er zelf aan onderdoor gaat?