Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-10 13:03

vraagtekens bij gedrag stiefzoon... pfffffff

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-10 13:03

Mijn vriend en ik wonen een jaar samen. Sinds onze ontmoeting heb ik vraagtekens bij het gedrag van zijn zoon (nu net 8 jaar). De vrouw van mijn vriend is een aantal jaar geleden overleden, hun zoon was toen 4.

Ik (en andere familieleden) vermoeden dat er iets "mis" is met zijn zoon. Hij is sociaal erg zwak. ALs iemand boos op hem is kijkt hij je niet aan. Hij kan niet stil zitten en doet in onze ogen belachelijk. Zo trekt hij gerust in een winkel gekke gezichten,bewegingen en geluiden in een winkel voor een spiegel (of gewoon zo). Wappert hij regelmatig met zijn handen als hij druk is, vriemelt altijd met zijn handen of vingers. Bepaalt het spel als hij met anderen speelt, als deze het eens willen bepalen stopt hij. Hij kan niet tegen zijn verlies, en niet tegen plagerijtjes (dan gaat hij echt uit zijn dak!) Is een prutser met eten, waar hij geen zin in heeft noemt hij: "dat lust ik niet". Maakt veel lawaai, luisterd niet naar opdrachten of doet het maar kort (b.v. gel in zijn haren doen, moet je bijna iedere dag uitleggen hoe hij dat moet doen). Doet dingen die niet mogen, kan zich zelf niet vermaken. Spreekt erg wijs!! (maar voert het zelf niet uit). Als hij zijn mond dicht moet houden verteld hij gerust nog even wat hij wilde vertellen (oh, daar kan ik zoooooooo slecht tegen!!!) dan praat hij gerust door je heen als je zegt dat hij zijn mond dicht moet houden, desnoods veel luider.. Als hij straf heeft (op de trap moet zitten) maakt hij lawaai, doet andere dingen, gaat spelen met of zonder spullen die hij tegenkomt. Kan maar kort luisteren naar wat iemand verteld. IS bijzonder pienter, verteld vooral met jaartal wat er gebeurd is. Speelt met alleenmaar drukke kinderen, andere willen geen vriendjes met hem zijn. Wil alle aandacht voor zichzelf. Vind veel dingen niet eerlijk (terwijl hij het meest verwent wordt). Gunt andere eigenlijk geen leuke dingen als hij niet mee kan. IS soms vrezelijk aanhankelijk en plakkerig.

De school heeft een aantal jaar geleden gezegt dat ze ADHD vermoeden. Dit is totaal verkeerd gevallen bij mijn vriend en zijn vrouw.
Ik ben al een paar keer behoorlijk gestressd door hem geraakt en heb geopperd om met hem naar de psycholoog te gaan. DAt wilde hij toen wel, maar het gebeurd maar niet. Voor mijn vriend (en de familie van zijn overleden vrouw) is dit een zeeeeeeeeeeeeeeer gevoelig onderwerp! Ik kan hier dus niet mijn vermoedens over uit spreken vrees ik.. Ook zijn wij er achter gekomen dat de school het afgelopenjaar veel moeite met hem heeft gehad, ze durven dit vast niet meer gewoon te vertellen.. Zijn leerprestaties zijn wel goed, maar gedrag en consentratie zijn de problemen..

Hij kan ook heel lief zijn hoor, maar soms zie ik dat gewoon even niet meer....

Ik hoop dat jullie mij er soms een beetje doorheen kunnen slepen en dat jullie tips kunnen geven..

Ik neem hier geen abbo op, gezien ik liever niet heb dat mijn vriend dit topic tegenkomt in mijn mailbox...
Liever ontvang ik ook geen PB.. Reacties kunnen dus laat komen. Hiervoor vraag ik jullie begrip.

edit: aanvulling

Laatst bijgewerkt door No_No op 26-08-10 13:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-08-10 13:05

Re: vraagtekens bij gedrag stiefzoon... pfffffff

Geplaatst: 26-08-10 13:05

Klinkt niet (alleen) als ADHD maar ook meer iets in het autistisch spectrum.
School kan ook aansturen om hem psychologisch te laten testen (wel in overleg met de ouders natuurlijk) helemaal als hij moeilijk gedrag vertoont op school.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-10 13:09

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-10 13:09

Brainless schreef:
Klinkt niet (alleen) als ADHD maar ook meer iets in het autistisch spectrum.
School kan ook aansturen om hem psychologisch te laten testen (wel in overleg met de ouders natuurlijk) helemaal als hij moeilijk gedrag vertoont op school.

JA dacht ik ook aan. ADHD PDD-NOS dan eigenlijk. Ik denk dat school er niets meer van durft te zeggen eigenlijk.. ZE hebben mij al eens gevraagd hoe hij thuis is maar daarna nooit meer. Op 10 min gesprek hadden ze veel opgeschreven maar heel weinig verteld over hem. Ik was niet mee, ik vermoed dat ze daarom niets verteld hebben...

**Geplaatst**: 26-08-10 13:11

Re: vraagtekens bij gedrag stiefzoon... pfffffff

Geplaatst: 26-08-10 13:11

Ik zit ook meer richting autisme te denken...

Wat mij wel opvalt is de rol van school.. Waar ik altijd heb gewerkt en waar de ouders niet wilden luisteren naar wat de leerkrachten te zeggen hadden en het alleen maar slechter ging met een kind werd jeugdzorg erbij gehaald.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:12

Geplaatst: 26-08-10 13:12

Dit klinkt niet zozeer als ADHD, maar meer als iets autistisch. Er zijn veel autistische stoornissen, dus hij zal getest moeten worden om te kijken wat en welk.

De dingen die echt richting autisme wijzen zijn het wapperen en friemelen. Daarnaast het spel bepalen, maar onvermogen als anderen dat willen doen. Jaartallen. Heel veel zaken in je verhaal doen denken aan autisme.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:13

Geplaatst: 26-08-10 13:13

Jeetje kreeg er kippenvel van, het lijkt men broer wel toen hij die leefdtijd had !!

En idd bij mijn broer is toen ADHD geconstateerd, en beetje PDD Nos, en nog een beetje van dit en dat !

Was echt drama, hij heeft nu een jaar geleden pas goeie hulp gekregen, men ouders hebben een hel met hem gehad ( ook met mij want ik ben een borderliner! ook zo fijn ! ) hij was vreselijk agressief, spelletjes spelen kon hij niet tegen zen verlies ook niet !
Naja alles wat je/u zegt is mijn broer van vroeger..

En nu zijn jullie er nog redelijk op tijd bij, dus zou wel stappen ondernemen, snap dat het gevoelig ligt voor de familie, maar het spijt me dat ik het zo even botweg ga zeggen, hulp heeft hij zeker nodig, want hij kan een monster worden namate hij ouders word, en dan is het echt geen leven meer, want dan ( om het zo maar te zeggen ) gaat hij de boel terroriseren!

En zoals ik net zei, hij is nu nog jong, dus nu is het nog in de hand te houden, maar bij mij broer, die nu inmiddels 25 is, kwamen men ouders er pas heel laat achter want toen de tijd was er nog niet zoveel bekend over ADHD, en nu wel...

Mijn broer was niet autisctisch maar zoals anderen hier ook al zeggen neigt hij daar ook wel na...

Mijn broer heeft een feedbacktraining gehad voor de hersenen, en dat word vergoed, en hij is nu een stuk rustiger, heeft zijn momenten nog wel, maar gelukkig neit meer zo erg als, voorheen!

Want toen ik nog thuis woonde hadden wij altijd ruzie en ellende en hij heeft me meerdere malen gepakt als men ouders 2 tellen weg waren of bv alleen maar in de keuken stonde, hij heeft men vader eens met stoel en al omgegooid, en heeft met zen vuisten voor men vader gestaan.... En toen wou men moeder hem zelfs uit huis plaatsen

Ik zal niet zeggen dat jou/uw stiefzoon zo zal worden, maar ik wil hier alleen mee zeggen dat ik alles in hem zie wat ik voorheen in men broer zag, ik hoop dat ze hulp gaan aanvaren, want ik denk toch echt dat dat in dit geval wel nodig is

* hoop dat mijn verhaal beetje duidelijk is want typ alles nogal snel want moet weer weg *

Laatst bijgewerkt door Nienke86 op 26-08-10 13:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-10 13:13

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-10 13:13

Hij red zich nog wel. Maar ik maak me wel zorgen!
Ik durf eigenlijk ook niet alleen met de leerkrachten in gesprek te gaan buiten wetens van mijn vriend om.. ER is een ouder bij mijn dochter in de klas die het ook al opgevallen was dadt hij zich appart gedraagd.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:16

Geplaatst: 26-08-10 13:16

Kun je met je vriend niet eens rustig praten over de dingen die jij ziet fout gaan bij het kindj?

Zorg wel dat je niet overkomt alsof je hem wil laten behandelen omdat jij er last van hebt en niet omdat je het kindje wilt helpen.
Want zo komt het een klein beetje over in dit topic

, en ik denk dat dat wel eens heel slecht zou kunnen vallen bij je vriend en de familie van het kindje.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:16

Geplaatst: 26-08-10 13:16

Heeft je vriend geen problemen met hem, valt het hem op dat er ander gedrag is, maakt hij zich zorgen over school? (hoe zijn de punten?).
Misschien dat je het over een andere boeg kunt gooien? dat je het idee hebt dat je niet precies weet hoe je hem het beste aan kunt pakken en dat je graag begeleiding wilt hebben (indien je dan bij psycholoog komt kunnen deze eventueel ook meer zien). Eventueel naar je vriend aangeven dat er misschien nog wat verwerkingsproblemen mee spelen van het verlies van zijn moeder.

Een onderzoek laten doen is niet voor iedereen om een stempel te krijgen. Maar meer om te weten hoe je met het kind om kan gaan en ervoor kan zorgen dat hij niet gaat vastlopen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-10 13:20

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-10 13:20

joyce83 schreef:
Heeft je vriend geen problemen met hem, valt het hem op dat er ander gedrag is, maakt hij zich zorgen over school? (hoe zijn de punten?).
Misschien dat je het over een andere boeg kunt gooien? dat je het idee hebt dat je niet precies weet hoe je hem het beste aan kunt pakken en dat je graag begeleiding wilt hebben (indien je dan bij psycholoog komt kunnen deze eventueel ook meer zien). Eventueel naar je vriend aangeven dat er misschien nog wat verwerkingsproblemen mee spelen van het verlies van zijn moeder.

Een onderzoek laten doen is niet voor iedereen om een stempel te krijgen. Maar meer om te weten hoe je met het kind om kan gaan en ervoor kan zorgen dat hij niet gaat vastlopen.

Ook hij heeft problemen met hem. Wat jij beschrijft heb ik eigenlijk al precies zo aan hem verteld. Hij stemde toen ook in met een psych maar heeft nooit actie ondernomen (was met de pasen)
Ik wil begeleiding, hij hoeft geen stempel. Ik wil hem begrijpen en ik wil begrepen worden. Dat is het grootste probleem eigenlijk..
Dat er iets "mis" is is duidelijk, nu de erkenning nog.. Ook bij mijn vriend

**Geplaatst**: 26-08-10 13:21

Geplaatst: 26-08-10 13:21

Je zou de hele situatie eens met je huisarts kunnen bespreken. Die heeft zwijgplicht. Hij kan je misschien een goed advies geven. Je hebt het dan in ieder geval gemeld bij een arts, en veel meer kun je toch niet doen.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:22

Geplaatst: 26-08-10 13:22

Mensen niet aankijken, fladderen, sociaal niet goed functioneren: klinkt als PDD-NOS. En PDD-NOS kan je meer richting ADHD hebben en meer richting autisme.

(Toevallig dat mijn stiefzoon ook PDD-NOS heeft...)

**Geplaatst**: 26-08-10 13:22

Geplaatst: 26-08-10 13:22

Vergeet niet dat het ZIJN kindje is. Met leraren gaan praten achter zijn rug om is volgens mij een garantie voor problemen tussen jullie....

Mijn vriend heeft ook twee jongens ( 9 en 11) waarvan de oudste sociaal emotioneel gezien niet erg sterk is. Ik herken een hoop van zijn gedrag in jouw verhaaltje, en ben er ook van overtuigd dat die jongen iets van hulp/sturing/training of iets dergelijks nodig heeft om te voorkomen dat het zich gaat ontwikkelen tot een "echt" probleem.

Mijn vriend en ik kunnen er goed over praten, maar de moeder (waar we zeer goed contact mee hebben) is van mening dat hij gewoon een fase door gaat, en dat het allemaal wel goed komt..

Ik snap je frustratie, herken het gevoel helemaal dat je de leuke dingen soms even niet meer ziet. Maar vergeet niet dat het toch echt de ouder(s) moet(en) zijn die ingrijpen...

Succes en sterkte ermee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-10 13:23

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-10 13:23

Mijn huisarts is ook zijn huisarts. EIgenlijk heb ik niet veel vertrouwen in die man.. Hij is ook de arts van zijn schoonfamilie en heeft daar een behoorlijk goed contact mee. Daar waag ik mij dus niet aan..

Edit:

@ Luckymoon:
Wat jij beschrijft ben ik me zeer zeker van bewust. Ik ben ook niet de gene die actie moet ondernemen. Dat moet hij doen. MEt school in gesprek gaan doe ik ook niet zonder zijn weten al is het wel iets wat ik wel zou willen.
MAar ik ben wel de gene die bijna 24 uur per dag voor hem zorg. Ik kan geen baan aan nemen omdat mijn vriend graag wil dat zijn zoon na school thuis kan zijn. Een oppas kunnen wij niet nemen omdat zijn zoon die wel om de vinger kan draaien. Ik ben ook de gene die het dus eigenlijk maar met hem moet uitzoeken. Vind ik geen probleem! Met liefde! Maar ik vind het wel fijn als we elkaar begrijpen en de handleiding weten.. Dat is het totale probleem.

Laatst bijgewerkt door No_No op 26-08-10 13:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-08-10 13:23

Geplaatst: 26-08-10 13:23

Juist door hem te laten testen kom je er achter waar zijn plussen en minnen zitten.
Dit wil niet zeggen dat je er gelijk een gebruiksaanwijzing bij krijgt... maar je kunt dan wel veel handvatten krijgen voor de problemen waar hij (en de omgeving) specifiek tegenaan loopt.

Mijn zoon is al veel rustiger geworden door veel dingen te herhalen en hem voor te bereiden op dingen die staan te gebeuren. En ja dat herhalen doen we nog steeds (hij is 11) maar dat geeft hem veel houvast en rust.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:24

Geplaatst: 26-08-10 13:24

Het klinkt op een aantal vlakken precies als mijn broertje hij heeft een lichte vorm van pdd-nos en met name richting sociaal.

Ik zou bij de school aankloppen, die kunnen jou helpen en laat je niet afschepen maar dring er op aan dat jullie denken dat er iets mis is en er meer inzicht in wilt krijgen. Ga desnoods met een zorg instelling praten die jullie ook meer inzicht geeft in hoe HIJ denkt.

Je irriteert je dóód zo te lezen aan hem, wat ik volkomen snap. Want tsjah, hij kan toch gewoon normaal doen? Begrijpt hij het nou niet, of doet ie gewoon alsof?

Zoek hulp, zo leer je hem ook veel beter begrijpen en kun je je irritaties voor een heel groot deel op zij zetten.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:24

Geplaatst: 26-08-10 13:24

Het begin van het verhaal komt mij bekend voor.
dat wapperen met handen, en friemelen enz.
Mijn nichtje had het ook en daar bleek een koe-melk-allergie het probleem te zijn. Toen ze daar mee stopte, werd ze meteen een stuk rustiger. Nu is ze 14 en er helemaal overheen gegroeid. Wens je veel succes komende tijd!

**Geplaatst**: 26-08-10 13:24

Geplaatst: 26-08-10 13:24

Mijn stiefzoon wordt begeleid door psychiater en heeft begeleiders op school. Eea wordt betaald uit rugzakje.
Daarnaast heeft hij een sociale vaardigheidstraining gehad en slikt hij medicijnen. Intensief? Ja, maar hij doet het er erg goed mee!

**Geplaatst**: 26-08-10 13:25

Geplaatst: 26-08-10 13:25

Is er een reden waarom je vriend het niet doorgezet heeft? Misschien toch aangeven dat jij het gevoel hebt dat je zelf niet goed met hem kan omgaan en toch graag eens een gesprek wilt met een psycholoog?

**Geplaatst**: 26-08-10 13:26

Geplaatst: 26-08-10 13:26

Wat zo jammer is als school en ouder(s) niet willen of durven aankaarten dat een kind geholpen moet worden, is dat het kind er de dupe van is. Hoe langer je met dit soort zaken wacht, hoe moeilijker het voor kind en omgeving wordt om het 'leuk' te houden.

Als ik jou was, zou ik toch nog maar eens met de vader om de tafel gaan zitten. In het belang van het kind. Al krijg je na hulpvraag geen stickertje, maar wel handvatten hoe je met e.e.a. om kunt gaan, dat scheelt al een boel!

**Geplaatst**: 26-08-10 13:29

Geplaatst: 26-08-10 13:29

ADHD>PDD-NOS>AUTISME
Sociaal probleem < Borderline.

Moeilijk, ik denk dat jet het beste naar een GGZ bijv. kan gaan om een diagnose te stellen.
Nu alleen man lief overtuigen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-10 13:33

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-10 13:33

NonaWen schreef:
Het klinkt op een aantal vlakken precies als mijn broertje hij heeft een lichte vorm van pdd-nos en met name richting sociaal.

Ik zou bij de school aankloppen, die kunnen jou helpen en laat je niet afschepen maar dring er op aan dat jullie denken dat er iets mis is en er meer inzicht in wilt krijgen. Ga desnoods met een zorg instelling praten die jullie ook meer inzicht geeft in hoe HIJ denkt.

Je irriteert je dóód zo te lezen aan hem, wat ik volkomen snap. Want tsjah, hij kan toch gewoon normaal doen? Begrijpt hij het nou niet, of doet ie gewoon alsof?
Zoek hulp, zo leer je hem ook veel beter begrijpen en kun je je irritaties voor een heel groot deel op zij zetten.

Dikgedrukte is precies wat hier aan de hand is. Ik denk dat hij er niets aan kan doen (al twijfel ik soms wel eens als mijn geduld verweg is) vader denkt dat hij gewoon makkelijk is.
Irritatie is er de laatste tijd wel meer ja. Spijtig genoeg, helaas... Daarbij komt dat het ook niet mijn eigen kind is wat het nog moeilijker maakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-10 13:35

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-10 13:35

joyce83 schreef:
Is er een reden waarom je vriend het niet doorgezet heeft? Misschien toch aangeven dat jij het gevoel hebt dat je zelf niet goed met hem kan omgaan en toch graag eens een gesprek wilt met een psycholoog?

Mijn vriend verschuilt zich achter : ik was ook zo, moeder was ook niet de makkelijkste.
of hij durft het niet in te zien/ toe te geven.. Hij ziet wel dat hij anders is dan bv mijn kinderen, dat geeft hij ook toe!

**Geplaatst**: 26-08-10 13:38

Geplaatst: 26-08-10 13:38

Ahja, er zijn wel meer mensen zo en die komen ook niet per sé in de problemen. Hulp kan ook direct een stigma zijn natuurlijk.

Je kunt ook aangeven dat je van je vriend uit meer begeleiding wilt om hiermee om te gaan. En er zelf mee leren omgaan. Als je zo'n jongen ruimte geeft om zich te ontwikkelen en voldoende begeleiding om zijn weg te zoeken (dat zal meer zijn dan bij een 'gewoon kind'), waarbij de basis liefde is en niet irritatie, dan kun je een heel eind komen.

**Geplaatst**: 26-08-10 13:43

Re: vraagtekens bij gedrag stiefzoon... pfffffff

Geplaatst: 26-08-10 13:43

Zou mij niet verbazen als hij PDD-NOS heeft. Denk eraan dat het kind hier zelf helemaal niets aan kan doen en het zelf niet in de hand heeft. Daarbij komend is zijn moeder overleden toen hij jong was en daar moet je zeker niet te licht over denken.

Hem laten testen kun je doen bij een psycholoog. Handig als je vriend hierop in haakt, voor de kleine zelf. Als het wordt vastgesteld, kun je ook als ouder zijnde en omgeving leren hoe daar mee om te gaan.