Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
dancertje

Berichten: 3461
Geregistreerd: 13-12-05
Woonplaats: Waarder

Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-08-10 17:20

Hoi mensen (sorry als dit verkeerd staat aub verplaatsen niet sluiten )
ik moet dit allemaal even van mij afschrijven en zal ook een flink stuk tekst worden, alvast bedankt voor het lezen.
Het begon eigenlijk allemaal november vorig jaar, ik zat op de opleiding biologie en medisch labonderzoek en dacht een goede opleiding gevonden te hebben hier wou ik mijn propedeuse halen om diergeneeskunde te gaan doen.
Ik ben altijd hard geweest voor mij zelf en geprobeerd het hoogst mogelijke te halen.
Dit alles is me op die opleiding in november te veel geworden, binnen een week had ik alles daar afgezegd en een niveau lager dus naar mbo Paraveterinair gegaan.
Hier voelde ik me op me gemak en presteerde ook goed hier en ik klom weer een beetje uit de dip die ik eerder had.
Echter in februari kwam de volgende obstakel op mijn pad.
Ik bleef klachten hebben van buikpijn en misselijk, toch s'avonds laat naar de eerste hulp en die vonden niks moest morgen maar terug komen als het niet weg was.
Nou volgende dag terug na eerst echt van de pijn te hebben zitten huilen en doen in de wachtkamer en mensen erom heen dat iemand eens iets moest doen, mocht ik binnen komen hield het daar ook niet uit.
Na een uur gewacht te hebben kwamen ze en ze stuurde me ook weer weg na pijnstilling toen ik net thuis was ( woon 10 minuten van het ziekenhuis af belde de arts op moest onmiddelijk terug komen).
Kwam daar en vroeg waarom, nou toen kwam de klap mijn lever was beschadigd en mijn alvleesklier was flink ontstoken en ik had een soort geelzucht doordat alles verstoord was.
Heb toen 2 weken niks mogen eten en drinken en lag aan het infuus.
Voelde me iets beter en kreeg het huiswerk via mail ja dit gaat door.
Toen ik na 2 weken en een operatie verder(een buisje in de ingang van de avleesklier) weer naar huis mocht kon ik nog niet naar school ondanks dat ik wou.
Ik mocht alleen komen als ik examens had en aangezien ik niet veel kon stond ik bijna overal een 8 voor en af en toe een 7
prima zou je denken school was ook super aangepaste tijden enzo deed ook nog de eerste 2 jaar in een.
Nou was een paar weken verder en ging een weekendje met mijn vriend mee naar utrecht echter die nacht werd ik weer ziek en mijn vriend is vanuit utrecht met naar sittard gereden waar ik onder behandeling stond.
Daar heb ik weer een week gelegen de stent was verplaatst echter ze wouden me door sturen naar maastricht en dit is ook gebeurd op zondag ochtend met de ambulance.
Eenmaal in maastricht moest ik nogmaals onder narcose en werd de stent terug gezet ( hier dachten ze dat ik een auto immuun probleem had,dus dat het lichaam zich zelf aanviel), hiervoor heb ik een behandeling met prednison moeten onder gaan ja was in januari 14 kilo kwijt na de behandeling 20 bij, deze behandeling duurde 8 weken.
Nou na nog een week in het ziekenhuis mocht ik weer naar huis en ben school gaan oppakken had namelijk nog maar 2 weken tot praktijk examen.
Dit heb ik met slag en wimpel gehaald ondanks niet zo geweldig lekker te zijn.
Nou toen begon onze vakantie ik had hellaas nog uren stage in te halen dit heb ik gedaan was wel altijd heel gezellig mijn stage bedrijf hield rekening met me en daar ben ik ze super dankbaar voor.
De 11e ben ik hopelijk voor de laatste geopereerd de stent is nu er uit en naar alle waarschijnlijk heid is het een chronische alvleesklier onsteking( ja ben ik vet mee).
nu ben ik dus rustig aan weer met alles begonnen maar besef nu dat het zo maar voorbij kan zijn want als ik iets langer gewacht had waren mijn lever en alvleesklier permanent beschadigd.
Momenteel mag ik alleen maar eten waar minder dan 10% vet inzit op 100 gram.
Verder sta ik nu ook onder begeleiding bij een diëtiste om die kilo's weer kwijt te raken en dit gaat lekker ben sinds de 11e alweer 5 kilo kwijt weet gaat snel maar meeste is van het vocht vast houden van de prednison.
ik heb nu zo af en toe nog buien dat ik helemaal erdoor heen zit want door dit alles laat ook mijn conditie me in de steek gelukkig krijg ik wel alle hulp die ik wil.

allemaal bedankt voor het lezen het is niet om zielig te doen maar wou het van me afschrijven lees de laatste tijd steeds meer verhalen van mensen die denken dat ze het erg hebben en dan denk ik bij me zelf nu meid/jong dat valt mee ik denk dat je de pijn enzo van mij niet zou willen.
tevens moet ik zeggen dat de mensen om mij heen ook top waren ook mijn vriend die heel vaak vrij gevraagd heeft en ondanks flinke scheldpartijen altijd bij me is gebleven

Miran88
Berichten: 1237
Geregistreerd: 15-06-05
Woonplaats: Zuid-Holland

Re: Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-08-10 19:38

Jeetje zeg.
Dat is heel wat allemaal!!
Je zal alles denk weer rustig aan op moeten bouwen.
En kan me voorstellen dat dit best wel moeilijk is.
Succes

Jennasilver
Berichten: 1544
Geregistreerd: 28-05-06
Woonplaats: Aruba

Re: Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-10 01:34

Hoi ik zal morgen even meer schrijven, mischien kunnen we elkaar helpen postief te blijven ondanks dat ons lichaam niet meewerkt.

Nicje87

Berichten: 9955
Geregistreerd: 26-06-06

Re: Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-10 02:03

Zo hey, ik hbe echt respect voor je dat je alles alsnog gedaan en gehaald hebt!
Petje af!

Sterkte komende tijd!

Jennasilver
Berichten: 1544
Geregistreerd: 28-05-06
Woonplaats: Aruba

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-10 12:41

Hoi Dancertje, wat goed dat je hebt doorgezet voor je examen. Ik snap dat je je verhaal kwijt wilt soms zoek je gewoon begrip. Dat ik heb ik ook als mensen vragen hoe het gaat. Dit is mijn topic van hoe ik ziek
werd:http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=136&t=1290404
Nu is het iets langer dan 4 maanden geleden en het gaat nog niet goed met me. Ik kan geen melk,-suiker,- vet en fruit producten eten. Er blijft maar weinig over dan. Soms heb ik problemen met mijn glucose waarde en voor de rest heb ik geen energie en kracht in mijn lichaam. Van kleine uitstapjes naar de supermarkt moet ik uren op bed liggen om bij te komen.
Ik niet goed voor mijn kinderen zorgen, dieren of ons huisje. En heb nog steeds last van dairree. Om de zoveel tijd heb ik een huildag. Verder sta ik mezelf niet toe negatief te denken als ik dat doe kom ik er niet meer uit. Probeer te genieten van de goede dagen en accepteer de dagen dat het minder gaat. En geef nooit de hoop op.
Haha ik lees net wat je schrijft van andere mensen die denk dat zij het moeilijk hebben dat heb ik ook ik lach erom. Denk dan gelukkig ben je niet in mijn schoenen, denk niet dat je zo dapper zou zijn.

dancertje

Berichten: 3461
Geregistreerd: 13-12-05
Woonplaats: Waarder

Re: Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-10 12:49

hoi jennasilver ik ken het gevoel van bijna niks meer eten mag alleen dingen met minder dan 10% vet en ja dan blijft er ook niet veel over gelukkig kan ik wel al meer dan jij ben sidns een paar dagen ook mijn paardje weer gaan rijden.
ik wil voor de rest iedereen bedanken die het gelezen heeft

Jennasilver
Berichten: 1544
Geregistreerd: 28-05-06
Woonplaats: Aruba

Re: Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-10 13:21

OOh het zo me heerlijk lijken weer te kunnen paardrijden. Daar wacht ik liever mee tot ik me wat beter voel. Soms verlies ik in eens mijn energie en dan wil ik niet op een paard zitten. Wat is jouw prognose? Blijf je hier last van houden of is er een kans dat het overgaat?

dancertje

Berichten: 3461
Geregistreerd: 13-12-05
Woonplaats: Waarder

Re: Dipje, chronisch ziek, weer opkrabbelen.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-10 15:04

nee het is een chronische alvleesklier ontsteking moet er mee kunnen leven maar zal altijd zo moeten blijven eten