Geplaatst Ik heb nu 10 weken geleden een ongelukje gehad met mn bijrijdpaard we zijn samen onderuit gegaan, gelukkig had hij niks maar ik zag aan mn arm dat t niet helemaal goed stond.
Gelukkig was de eigenaar thuis en heeft geholpen met afzadelen en heeft me naar de huisarts gereden daar kreeg ik morfine en iets tegen de koorts want die kwam al vrij snel opzetten. Meteen door naar t ziekenhuis foto's gemaakt, gebroken maar een gecompliceerde breuk. Moest geopereerd worden maar er was geen bed dus eigenaar over de zijk dat t niet normaal was enz enz. Ze zouden mn arm in de tussentijd wel "goed" proberen te zetten voor de week die ertussen zat voor de operatie. Prima ik heb er geen verstand van, kreeg ik verdoving van een assistente en meteen later komt de chirurg binnen en gaat mn hand in een tuigje hangen en proberen te zetten. Ik verging echt van de pijn en liet dit ook duidelijk merken bleek dat de verdoving een kwartier nodig had om in te werken
Maar goed ik in noodgips naar huis en wachten tot de operatie, kom ik daar om 07.00 uur word ik helemaal in een blauw jasje en vol met plakkers en infuus en alles erop en eraan klaar gemaakt, naar de ok blijkt dat ik niet ingepland sta
. Weer naar boven en moets wachten tot er plek was zodat ik er tussen kon (ondertussen niks eten of drinken) word ik om 17.00 uur gehaald eindelijk!!!na de operatie moest ik even blijven en mocht naar huis met een mooie metalen versiering (lees stellage) in en op mn arm. Week later terug voor foto's en ander gips. Week daarna weer terug voor schoon gips en foto's dit nog tot week 8.
Nu zijn vrijdag de pennen eruitgehaald en weer foto's gemaakt er kwamen al 4 chirurgen kijken (kreeg t al op mn zenuwen) uitijndelijk krijg ik te horen dat t niet goed geheeld is en het is in een knik gegroeid, waardoor ik dus behoorlijk boos ben geworden waarom ze dit nu pas zien aangezien ik elke week ben geweest voor het schoonmaken van de wonden en foto's. Niemand wist hoe ze dat niet gezien konden hebben
Nu is er dus t volgende, waarschijnlijk moet t weer gebroken worden operatief waardoor ik dus functieverlies heb van mn pols (heb 30 % kans dat t niet hoeft). Ben er zo klaar mee om thuis nte zitten en niet te werken of te rijden duurt nu al 10 weken en van mn baas mag ik ook nog niet werken (zit nu nog in t gips) voordat zijn eigen arts t allemaal heeft gezien en beoordeeld heeft.
ben er zo vreselijk klaar mee kan niet autorijden dus ben verplicht thuis te zijn omdat fam ver woont.
sorry voor mn lange verhaal maar moest t nu echt even kwijt
) 
Vandaar het niet opereren. Ik ga binnekort beginnen met een nieuwe opleiding, hopelijk kan ik het volhouden.
