Ik moet het even kwijt!

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
sonadore
Berichten: 161
Geregistreerd: 12-06-06

Ik moet het even kwijt!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-10 21:17

Ik moet het even van mijn afschrijven! Is een lang verhaal!
Waar zal ik beginnen! Ik ben nu 24 jaar en al 12 jaar depressief. Het gaat met pieken en dalen. Vorig jaar kwam ik eindelijk iemand tegen die me een harde schop onder me kont gaf, dit is een energiegenezer en helpt me via msn met gesprekken etc. Eindelijk na jarenlang zag ik weer wat zonnenschijn in mij leven, en kon ik van nu af aan gaan leren genieten! IPV denken hoe kom ik em dag door en wat is de zin van mijn bestaan! Alleen is het heel erg moeilijk omhoog te klimmen, als ook je moeder enorm depressief is en dit zelf niet wilt inzien en alle hulp van zich afslaat!

Helaas is de band met mijn moeder al heel erg lang slecht. De laatste 3 jaar is zij vreselijk depressief, iedereen om haar heen ziet dat het slecht met haar gaat, alleen zij zelf niet! Ze heeft vaak huilbuien, schreeuwt tegen ons, dat we haar leven verpesten haar kapot maken etc, iedereen krijgt de schuld van haar ongeluk behalve haar zelf. Ik ben vaak genoeg met haar in gesprek gegaan, zoals dingen van mam, ik zie dat je ,je niet goed voelt etc. Het loopt helaas altijd uit op knallende ruzie en mij vernederen. Het doet me zo ontzettend zeer, hoe zij hier onder lijd en haar zo ontzettend ongelukkig te zien. Er zijn dagen dat je geen woord hoeft te zeggen of ze flipt compleet.Ook mijn vader kan geen gesprek beginnen, of hij heeft het ook weer gedaan en krijgt alleen maar de schuld en houd je kop te horen.

Vorige week heb ik het uitgemaakt met mijn vriend. Zij mocht hem heel erg, maar tussen mij en hem klikte het niet helaas is door mijn lichamelijke problemen normaal sex hebben haast onmogelijk. En was hij zeer dominant, iets wat ik niet trok. omdat ik in me jeugd al jarenlang onder druk werd gezet en zo moest presteren, ik werd er dan ook doodongelukkig van! Ik wilde me hart luchtte bij me ma, maar die zei dat alles aan mij lag en ik zo ontzettend raar mens was, en niet goed wijs was.

Ik sta al niet sterk in me schoenen, maar mijn zelfvertrouwen daalde en daalde en ging me steeds waardelozer vinden. Ik heb helaas erg weinig vrienden , sinds ik naar Duitsland ben verhuist! En wil graag in contact komen met mensen, maar vind het zo enorm eng om op mensen af te stappen, bang om afgewezen te worden of niet aardig.

Nu is mijn vraag zijn er meerder mensen die een slechte band met hun moeder hebben en zelf ook aan het omhoog kruipen zijn uit een depressie en hoe gaan jullie hiermee om?

Ik hoop via deze weg tips, contacten en wat steunende woorden te krijgen

Sorry voor het lange uitgebreide, wat rommelige verhaal

groetjes,

Sonadore

Floortje88
Berichten: 1576
Geregistreerd: 18-05-10
Woonplaats: Midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-10 21:21

Ik heb met beiden geen ervaring, maar wil je wel 1 ding zeggen;

na regen komt zonneschijn!! Altijd :j

Komt vast helemaal goed! Heel veel succes iig

sonadore
Berichten: 161
Geregistreerd: 12-06-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-10 21:41

dankje fleurtje 88, dat blijf ik me ook altijd maar voorhouden. En dan gaat het weer een stukje beter en zie ik alles weer ietsje zonniger in!

__danielle__

Berichten: 1842
Geregistreerd: 27-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-10 21:53

Heb je wel eens contact gezocht met een psycholoog? of gewoon iemand die je vertrouwt bij wie je je verhaal goed kwijt kan?

Ik heb geen slecht band met mijn moeder, echter is de band met mijn vader al een aantal jaar verbroken. Hierdoor ben ik in een depressie beland en daar klim ik nu uit omhoog. Elke dag gaat het een stukje beter en kan ik de leuke kanten van het leven weer zien in plaats van alleen maar de slechte.

Met mij gaat het op het moment zelfs heeeel goed. zo goed dat ik spontaan van mijn vriendje een kadootje kreeg omdat het zo goed met me ging. Dit is automatisch weer een boost om jezelf weer een schop onder de kont te geven om te beseffen dat het leven niet alleen maar k*t is. woon je nog thuis? en hoe oud ben je?

sonadore
Berichten: 161
Geregistreerd: 12-06-06

Re: Ik moet het even kwijt!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-10 22:01

hey danielle,
Ik heb wel eens contact gehad met psycholoog, alleen hield deze voor de gek, nou jah beter gezegd mezelf!Nu ik in Duitsland woon vind ik dat wat moeilijker om te zoeken met die duitse taal, ik heb wel iemand die me van tijd tot tijd helpt via msn etc. Ik woon niet meer thuis, maar mijn paarden staan dara nog wel en is geen optie om die te verhuizen, omdat ik dat financiele niet trek en ik kan het ook niet over me hard verkrijgen om ze weg te doen!

__danielle__

Berichten: 1842
Geregistreerd: 27-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-10 22:06

Wat mij altijd heel erg helpt is te weten dat je niet alleen bent.. Je bent niet de enige die je k*t voelt, en je zal net als alle anderen ook weer uit je dal kunnen kruipen.

Mijn pb box staat altijd wel open mocht je iets kwijt willen. Weet wel dat iedereen anders met moeilijke tijden om gaat, ieder persoon is anders.

Ik zou ook niet zo goed weten wat je met je moeder aan moet. kan je niet een keer een goed gesprek met haar aan gaan? of heb je dat al geprobeerd?

sonadore
Berichten: 161
Geregistreerd: 12-06-06

Re: Ik moet het even kwijt!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-10 22:11

Dat heb ik idd al hele veel pogingen tot gedaan. Dan zegt ze heel even sorry, maar begint gelijk weer daarna dat het allemaal onze schuld is, dat zij doet want ik zou ook niet normaal doen! En ik bak er ook niks van in me leven etc. Met andere woorden de bal word gelijk terug gekaatst hoe je het gesprek ook aanpakt!

Biancaa

Berichten: 4176
Geregistreerd: 03-11-05
Woonplaats: den haag ypenburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-10 22:20

lieve sonadore,

hier een specialist, dus met beide ervaring (helaas). Ik heb nu al sinds mijn 17e geen contact meer met mijn ouders. Ik ben nu 36 jaar dus reken maar uit hoe lang ik al bezig ben.

Mijn moeder was ook depressief, het uitte zich bij haar in een drankprobleem en een gokverslaving.

Ik heb helaas de depressie meegekregen van mijn moeder en nu ik weer contact heb met mijn broertje, hebben we gemerkt dat hij er ook last van heeft. Het is dus een deel erfelijk bepaald.

Ik loop al sinds de geboorte van mijn eerste dochter bij een psychologe, ik slik ook medicijnen hiervoor. Ik ben nu net bevallen van een dochtertje en ik ben nu weer aan de medicijnen om een depressie voor te zijn (die er nu al een beetje zit hoor).

Ik ben momenteel hertrouwd met een hele lieve man, heb dus net een dochtertje en 2 fantastische kinderen (van mijn ex). Het leven zie ik weer wat zonniger in en ik probeer er echt wat van te maken.

Dus al is je leven nog zo somber, er komt vast iets heel moois op je pad waardoor je weer wat zon gaat zien. Je bent nog erg jong, dus je hebt nog zoveel jaren te gaan. Probeer toch wat hulp te krijgen en desnoods met behulp van medicatie. Daar hoef je jezelf echt niet voor te schamen.

Depressie komt namelijk voort omdat je hersens een stofje missen of niet genoeg aanmaken.

Kom op meid, het leven is ondanks alle tegenslagen te mooi!

sonadore
Berichten: 161
Geregistreerd: 12-06-06

Re: Ik moet het even kwijt!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-10 22:43

beste biancaa,
Ik heb 3 jaar ofzow aan de medicatie gezeten, maar vond dat ik er zo enorm oppervlakkerig van werd, en vergat ze vak plus de bijwerking wa enorme hoofdpijn! Het is niet meer zo erg dat ik het zin van mijn bestaan niet meer inziet! Dat was wel zo. Ik moet me alleen ff oppakken elke x en ene schup onder me reed geven. Alleen door mijn reuma kan ik vrijwel erg weinig en omdat mensen dat niet zien van de buitenknat word je vaak afgeschilderd als lui mens! Helaas door schildklierafwijking ook vrij stevig dus dat maakt hun mening alleen maar sterker!

Maar ik zal door blijven vechten, tis idd maar beter om er iets van te maken

Miepmiept
Berichten: 2185
Geregistreerd: 20-10-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-07-10 00:37

Wat ik niet helemaal uit je verhaal kan opmaken is of je nog bij je ouders woont? Ik denk dat het wel eens goed kan zijn om wat afstand te nemen van je ouders en voor jezelf te kiezen. Als je moeder geen hulp wil accepteren kun jij daar verder niets aan veranderen; dat is iets waar ze zelf achter zal moeten komen. Je bent nu 24 en tijd om voor je eigen geluk te kiezen.

En voor de rest; ik weet er alles van. :)

sonadore
Berichten: 161
Geregistreerd: 12-06-06

Re: Ik moet het even kwijt!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-10 18:23

ik woon op mezelf! Allene mijn paarden staan bij mijn ouders en ik doe daar mijn thuiswerk, thuis heb ik een hele slechte internetverbinding die het onmogelijk maakt thuis te werken! Helaas is aan die verbinding niets te doen heb mobiel internet en verder vaste aansluiting is niet mogelijk! Dus ben zo de gehele dag bij me ouders thuis!

Biancaa

Berichten: 4176
Geregistreerd: 03-11-05
Woonplaats: den haag ypenburg

Re: Ik moet het even kwijt!

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-07-10 18:36

we kunnen elkaar een hand geven geloof ik ;) ik heb een te traagwerkende schildklier waardoor ik heel veel ben aangekomen, ik ben 1.53m lang en weeg (schrik niet) 80 kilo en nu misschien iets meer zo net na mijn bevalling. Verder heb ik sinds mijn 17e ME (CVS) en ben dus altijd moe. Ik werd door mijn ex-schoonvader ook als lui omschreven en ik moest me er maar overheen zetten. Dit terwijk ik te moe was om mijn sokken aan te trekken...

Welke medicijnen heb je geslikt? Ik heb efexor gehad en remerol/remeron (ik vergeet elke keer of het met de L of met de N is :o ) Van de 1 werd ik ook oppervlakkig en de ander werd ik agressief, ook niet erg fijn. Nu slik ik citalopram, deze geeft weinig bijwerkingen en ik reageer er goed op. Dus misschien toch een andere proberen.

Verder veel rust en regelmaat, veel zonlicht, goed eten, genoeg drinken en bewegen. Ook tijd voor jezelf is erg belangrijk.