Dit belemmert mij ernstig in mijn dagelijke werkzaamheden. Momenteel werk ik, drie dagen in de week, in een dierenspeciaalzaak. Ik kom 's morgens vaak al met hoofdpijn van bed af. Naarmate de dag vordert wordt dit alleen maar erger (veel mensen, soms veel tillen en slepen, de hele dag staan, felle lampen, de hele dag harde vogelgeluiden om je heen). Hiervoor heb ik in een dierenasiel gewerkt en had ik er net zo veel last van. Voordeel was dat daar niet zulke felle lampen waren. Maar het geblaf van honderden honden werkt natuurlijk ook niet echt bevorderlijk.

Wanneer ik 's avonds thuis kom van mijn werk ben ik meestal kapot. Nog even iets doen is er dan vaak niet meer bij.
Wat ook een groot probleem vormt, is naar school gaan. Ik zou in September graag aan een HBO-opleiding beginnen. Maandag ben ik naar een meeloopdag geweest. Ik zou van half 9 tot half 6 's avonds meelopen, de hele dag dus. Echter, om 12 uur was ik al kapot.
Eerst een half uur in de trein daar heen, dan nog een stukje in de bus. Dan opletten tijdens een college, al dat licht, al die lampen, concentreren op de les erna... Daarnaast word ik dan gewoon overvallen door een soort 'paniekgevoel'. De tranen staan me in de ogen, ik voel me verschrikkelijk en kan niks anders denken dan 'ik wil hier weg. Ik wil naar huis!'
Ik heb toen ik jonger was allerlei medicijnen gehad tegen migraine, maar niets hielp. Zelfs medicijnen tegen epileptie deden mij niks (behalve dan dat al mijn haar begon uit te vallen).
Nou is spanningshoofdpijn natuurlijk ook iets anders dan migraine. Van migraine heb ik gelukkig niet meer veel last.
Pijnstillers als paracetamol e.d. helpen voor mijn spanningshoofdpijn niks. Ik neem daarom eigenlijk nooit meer een pijnstiller. Waarom zou je al die rommel slikken als het toch niets helpt? Soms probeer ik het nog wel eens weer, met goede hoop, maar helaas, geen resultaat.
Komend weekend wil ik gaan kijken vor een ander matras. Ik heb al veel matrassen en kussens gehad die goed zouden helpen bij dit soort klachten, maar alles behalve.

Ik weet zo langzamerhand niet meer hoe ik hier mee om moet gaan, op deze manier ben je gewoon zó beperkt!
Meer mensen die hier mee zitten?

