Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-10 07:55

Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-10 07:55

Even in het kort:
Mijn moeder van 76 ligt in het ziekenhuis, ze was weer gevallen doordat haar benen niet willen.
Hij hart was op hol dus ze ging naar de hartafdeling.
Nu is het hart weer redelijk dus willen ze haar kwijt.
Maar haar benen willen nog steeds niet, ene moment kan ze een beetje lopen(zeg 5 meter) andere moment niet.
Verzorgens doen vaak lelijk tegen dr als ze vraagt of ze de postoel mag als ze merkt dat ze geen kracht heeft in dr benen.
Mijn moeder is zo'n bikkel dr hele leven en zeurt nooit!
In mijn ogen moet ze naar neurologie.
Nu willen ze haar tijdelijk in een verpleeghuis stoppen(normaal wonen wij samen en zorg ik voor haar)
Pas als ze weer thuis is willen ze wel policlinies bij neurologie kijken.
Vanmorgen was ze helemaal overstuur(ze huilt normaal nooit) omdat er weer een zuster was die haar geen po stoel wou geven.
Ze krijgt 3 plaspillen per dag dus ja ze moet vaak.
Ze heeft nu hele erge pijn aan haar benen, ze branden en niemand kijkt er na!
Ik weet niet meer wat ik moet doen!
Iemand een goede tip wie ik aan moet spreken daar over?

**Geplaatst**: 13-05-10 08:02

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 08:02

als het goed is komt elke middag de afdelingsarts langs. Die moet ze even aanspreken dat de klachten in haar benen aanhouden en dat ze wil dat dit nagekeken word.
Ook kan je een afspraak met de arts maken en daarmee bespreken dat jullie niet willen dat ze naar een verpleeghuis gaat.
Zo'n gesprek kan je aanvragen bij de verzorging, dus de verpleegkundige die haar helpt. Dit kan ook rond bezoek tijd zodat jullie (de familie) erbij kunnen zijn.
Succes!

**Geplaatst**: 13-05-10 08:02

Geplaatst: 13-05-10 08:02

Ik zou een afspraak gaan maken met de Hoofd Verpleegkundige van die afdeling, en alles heel goed uitleggen. Waarom je moeder niet altijd zelf naar de wc kan, en waarom ze dus die po-stoel nodig heeft. Ook vertellen dat je begrip hebt voor de werkdruk van de verpleegkundigen, maar dat je moeder nu zorg te kort komt en dat je dat heel moeilijk vindt om te zien. Probeer dit gesprek rustig en zakelijk te houden, om te voorkomen dat emoties de overhand gaan nemen. Dat helpt nl over het algemeen niet.

Werkt zo'n gesprek niet, dan zou ik een afspraak maken met haar behandelend arts.

Wat betreft een controle door neurologie. Ik zou ook eens gaan overleggen met haar huisarts. Mogelijk kan die wat betekenen.

Veel sterkte voor jou en je moeder :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-10 08:13

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-10 08:13

Ik zat erover te denken om vandaag ieder geval een brief te schrijven voor de hoofdverpleegkundige. Zo kan ik vertellen hoe ik er over denk zonder over mijn stutte te gaan want ik kan nu echt niet gewoon praten. De emoties zitten erg hoog.
Veel mensen begrijpen het niet dat ik voor haar zorg. We hebben het goed samen. We hebben zo'n ander leven dan de gemiddelde nederlander. We hebben een bedrijf aan huis, mijn moeder neemt nog de telefoon op en geniet van honden en van het buitenleven. Veel ouderen vereenzamen maar mijn moeder juist niet als ze thuis is.
Ik ga hier stuk op.
Morgen bel ik ieder geval de huisarts op of zij iets kan doen.

**Geplaatst**: 13-05-10 08:18

Geplaatst: 13-05-10 08:18

Als jij niet wil dat ze naar een verpleeghuis gaat en nog belangrijker zij zelf wil ook niet hoeft ze niet. Een kwestie van niet tekenen (heb het 3 maanden geleden zelf mee gemaakt met mijn oma, wel had zij iets heel anders, namelijk haar heup gebroken)
zij is gewoon mee naar huis gekomen (wel na een nog al banketstaaf brief van het ziekenhuis maar oke)
ik zou inderdaad ook een gesprek met de huisarts aangaan hij kan ook bemiddelen tussen jou/je moeder in het ziekenhuis waardoor je ook beter weet wat er aan de hand is het loopt namelijk nogal door elkaar heen in zo een ziekenhuis

**Geplaatst**: 13-05-10 08:20

Geplaatst: 13-05-10 08:20

ik zou niet alleen een brief schrijven,praat met hem dan ziet die emotie,via een papiertje niet.

**Geplaatst**: 13-05-10 08:20

Geplaatst: 13-05-10 08:20

Ik begrijp het wel hoor dat je samen met je moeder woont. Mijn moeder was 7 jaar geleden bij mij ingetrokken. Heb ook altijd gezegd, dat als mijn ouders verzorging nodig hebben, ik dat wel op mij wil nemen. Ze hebben tenslotte ook altijd voor mij gezorgd.
Mijn moeder is sinds kort verhuist naar een seniorenappartement. Maar ze had hier nog heel lang mogen blijven wonen als ze gewild had.
Succes ermee!

O, en áls je het op kan brengen, denk ik toch een dat een gesprek meer inpact heeft dan een brief. Een brief kan makkelijk aan de kant geschoven worden, dat kan niet als je tegenover een arts zit.
Zou anders toch maar de huisarts inschakelen. Mogelijk dat die iets kan betekenen.

**Geplaatst**: 13-05-10 09:47

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 09:47

hoofdverpleegkundige? hier in de buurt bestaat dat niet meer. Alleen een afdelingshoofd.
Je kan beter meteen een afspraak maken bij de behandelend arts.
De huisarts opbellen is op dit moment echt weinig zinvol, die zit veeeeeeeel te ver van het probleem vandaan.
Wat moet hij doen? Gaan bemiddelen tussen ziekenhuis en jullie?
Als je wil dat er iets veranderd en dat er geluisterd word dan zal je met de behandelend arts in gesprek moeten.
Kwestie van tijdens het bezoekuur even aanvragen. Is zo gebeurd...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-10 10:43

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-10 10:43

Het probleem is dat ik en mijn moeder op dit moment niet kunnen praten zonder te huilen.
Daarom dacht ik een brief en de huisarts als tussenpersoon.
Ik ga hier stuk op!

**Geplaatst**: 13-05-10 10:48

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 10:48

dat begrijp ik.. wat een kl*te situtie zeg..
Is er niemand die met je mee kan, wat er al eerder gezegd is misschien is het juist wel goed dat ze je emoties wel zien, en als je dan iemand bij je hebt kan die het evt overnemen als het echt niet gaat.
Ik snap heel erg goed dat je het hier moeilijk mee hebt en ik zou hetzelfde doen voor mijn ouders...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-10 10:58

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-10 10:58

Er belde net een vriendin die mee gaat voor een gesprek.
Ik ga op papier zetten wat ik wil weten zodat ook zij weet hoe en wat.

**Geplaatst**: 13-05-10 11:02

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 11:02

goedzo!!!
Hou je taai...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-10 11:05

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-10 11:05

Dank je.

**Geplaatst**: 13-05-10 11:06

Geplaatst: 13-05-10 11:06

Tja, ik begrijp het wel een beetje, blijkbaar vinden ze dat er geen reden is om haar in het ziekenhuis te houden, m.a.w. klinisch gezien is ze uitbehandeld en ze kan ook heel goed ergens anders verpleegd worden. En aangezien het tegenwoordig altijd om geld gaat, is het argument dat een zkhdag duurder is dan een verpleeghuisdag.

Alleen een verpleeghuis, dat gaat niet zomaar. Daar wordt een indicatie voor aangevraagd. Die aanvraag kan ingediend worden door de arts, de cliënt zelf of door de familie.
Op het moment dat er aangevraagd wordt, mag de cliënt niet ontslagen worden uit het zkh.

N.a.v. de indicatieaanvraag zal het CIZ een beslissing nemen en altijd ook contact opnemen met familie/cliënt zelf.
Vaak komt er ook een indicatiesteller langs om de indicatie te stellen of nemen ze telefonisch contact op.
Het lijkt me verstandig dat je erop aandringt dat je bij dat proces betrokken wordt omdat belangrijk is wat jullie zélf willen. Het beste is, dat je erbij bent als er een indicatiearts van het CIZ wordt ingeschakeld.
Je zou bijv. kunnen overleggen of extra thuiszorg een optie is, aangezien ze niet alleen woont.

Wat het niet-brengen van de postoel betreft; daarover kan je een klacht indienen. Het beste is, om dit eerst met het afdelingshoofd of de behandelend arts te bespreken.

Sterkte!

**Geplaatst**: 13-05-10 13:27

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 13:27

wat betreft de benen en er niet naar willen kijken , of in ieder geval niet serieus, ik zou daar gewoon best even over uit de slof schieten,
soms is het helaas nodig
ik weet uit ervaring dat problemen bij ouderen nog wel eens gebagatelliseerd worden als "gewoon ouderdom" of "aandachtvragen"
als jij weet dat dit niet het geval is , en er word niet naar je geluisterd, mag je hier best even heel ferm in zijn

**Geplaatst**: 13-05-10 13:31

Geplaatst: 13-05-10 13:31

Een bed bezet houden mag niet zo maar, dat was vroeger anders.Maar in dit geval zou ik er op staan dat ze bleef,in een verpleeghuis zou ze ook nog veel pijn hebben.Je ligt toch niet voor niks in een ziekenhuis?

**Geplaatst**: 13-05-10 14:32

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 14:32

Vervelend dat je moeder in het ziekenhuis ligt.
Sterkte voor haar.

Over de postoel niet brengen en niet naar haar benen kijken mag je rustig het personeel op aanspreken. Dat hoort gewoon bij de verzorging.

Ik hoop dat je moeder naar huis kan. Dat er extra thuiszorg kan komen.

groeten Indra

**Geplaatst**: 13-05-10 15:13

Geplaatst: 13-05-10 15:13

hoi in mijn topic de ziekte van lyme hebben ook een heleboel mensen last met nederlandse doktoren tis te gek voor woorden sommige gaan om 5 uur naar huis en vangen hun geld en het boeit ze van geen kant. mn moeder heeft echt moeten vechten voor het recht van mijn gehandicapte broertje.

**Geplaatst**: 13-05-10 15:20

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 15:20

hoi ik ken jouw verhaal zo, ik heb het een paard mnd geleden ook zo meegemaakt, mijn moeder 85 jaar, lag ook opgenomen benen wilde niet meer, hadden ze dat mensje alleen aangesproken dat ze iets in haar rug had zitten en er wel, aan geopereerd, kon worden, maar dan vele oudere mensen dat slecht verdragen en in een rolstoel belanden,,, hoe durven ze, zo zeg,, dus ik kwam op bezoek zit ze daar in een rolstoel, huilend[mijn moeder huilt ook zelden] en hoor ik dat verhaal aan, wat ik heb gedaan is het volgende ik heb met mijn grote mond gelijk om de arts gevraagd die zo met mijn moeder is omgegaan, die kwam een uur laten.......... ik heb hem flink de waarheid vertelt en dat WIJ dat niet PIKKEN, en dat ze behandelt moet worden door een andere arts,,, en dat werkte ze kreeg injectie,s in haar rug/been, en kan nu aardig uit de voeten ze loopt weer zelfstandig door haar huisje duzzz je mond opentrekken en niet, er van afwijken veel succes.

**Geplaatst**: 13-05-10 15:22

Geplaatst: 13-05-10 15:22

begrijp ik hier uit dat je tot nu toe enkel met je moeder hebt gesproken hierover en nog niet met de verpleegkundige?
Wie weet zijn de klachten in haar benen wel bekend en is er naar gekeken en besloten dat je moeder moet mobiliseren...
Dat zou ook verklaren waarom de po-stoel weggehaald wordt. Echter is dit maar een speculatie
Misschien voelt het voor jou en je moeder alsof er niet naar gekeken wordt maar dit weet je pas zeker als je hierover gesproken hebt met een verpleegkundige of arts.
Ook hierna kan je pas verdere stappen ondernemen.

**Geplaatst**: 13-05-10 15:26

Geplaatst: 13-05-10 15:26

franka75 schreef:
hoi in mijn topic de ziekte van lyme hebben ook een heleboel mensen last met nederlandse doktoren tis te gek voor woorden sommige gaan om 5 uur naar huis en vangen hun geld en het boeit ze van geen kant. mn moeder heeft echt moeten vechten voor het recht van mijn gehandicapte broertje.

Ik ben van mening dat zeer weinig artsen om 5 uur naar huis gaan en zomaar geld vangen.
Een gemiddelde arts werkt 50 uur per week terwijl ze een 36 uur contract hebben.
De artsen die ik ken proberen zo betrokken mogelijk te zijn bij hun patiënt. Helaas lukt dit
soms onvoldoende waardoor er vervelende situaties ontstaan.
een arts is ook maar een mens en kan niet meer dan zijn best doen.
Het feit dat jij je niet begrepen voelt betekend niet gelijk dat een arts niet goed zijn werk doet.

**Geplaatst**: 13-05-10 15:31

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 15:31

Ik denk dat je weinig bereikt als je je verhaal op de één of andere manier bij de verpleging legt. Het wordt dan misschien in een overleg met een teammanager meegenomen ofzo, maar je moeder zal er niet snel echt iets van merken.

Je kan als familie, vragen om een gesprek met de behandelend arts (met je moeder er bij) en wat hun ideeen en plannen voor de toekomst zijn. Bij dat gesprek kunnen jullie/jij ook je ideeen en bezorgdheid kwijt.
Dat geeft waarschijnlijk de meeste duidelijkheid.

Alleen een gesprek aanvragen met behandelend arts moet je via de balie/secretaresse van de afdeling doen of via de verpleging...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-10 15:41

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-10 15:41

Ik ben net op bezoek geweest.
Had een nette brief geschreven met vragen en een opmerking over de postoel. Ik heb hem gegeven aan het hoofd van deze dag, dat bleek ook diegene te zijn die moeilijk doet.
Morgen heb ik een afspraak met de zaalarts.
Volgens mij begreep de zuster het verhaal heeeeel goed want daarna deed ze erg haar best om het iedereen naar het zin te maken.
Mijn moeder wil wel naar de wc maar dan moet er iemand achter haar lopen(ze valt achterover) die haar vast houd. Als ze het druk hebben vraagt ze om de postoel. Ze krijgt 3 plaspillen dus ja ze moet nog wel eens.
Ik ben opgelucht dat ik alles op papier heb gezet.

**Geplaatst**: 13-05-10 15:49

Re: Ziekenhuis doet niets, wat kan ik doen?

Geplaatst: 13-05-10 15:49

Kijk, dat scheelt al een heleboel. Mooi dat dat punt in elk geval wat beter lijkt te lopen dan.
Ik hoop voor je dat de zaalarts morgen ook met een duidelijk plan komt, dan heb je daar hopelijk ook wat houvast aan...

**Geplaatst**: 17-05-10 23:45

Geplaatst: 17-05-10 23:45

franka75 schreef:
hoi in mijn topic de ziekte van lyme hebben ook een heleboel mensen last met nederlandse doktoren tis te gek voor woorden sommige gaan om 5 uur naar huis en vangen hun geld en het boeit ze van geen kant. mn moeder heeft echt moeten vechten voor het recht van mijn gehandicapte broertje.

Hier wil ik even op inspringen!!
Want wat jij schrijft is de GROOTSTE onzin! Er zijn maar érg weinig artsen die voor 5 uur naar huis gaan... Ik werk al een aantal jaar in het ziekenhuis en heb verschillende afdelingen gezien en geloof mij: raar sta ik er niet meer van te kijken als ik avonddienst heb en de arts van de dagdienst er om 10 uur 's avonds nog rond loopt, terwijl hij/zij gewoon om kwart over 7/half 8 begonnen is met werken!

En het boeit ze van geen kant... Heb je dat gevraagd?? Hebben ze dat tegen je gezegd?? Ik heb vaak genoeg artsen gezien bijna in tranen hoor...

Het feit dat jij je onbegrepen voelt, hoeft niet te betekenen dat de arts zijn werk niet goed doet of er geen zin in heeft... Ga niet speculeren over dingen die je niet weet.

@TS:
Een gesprek met een verpleegkundige haalt in dit geval weinig uit denk ik... Je moet een gesprek met de zaalarts aangaan, niet met de verpleegkundige, zij maakt geen beslissingen, zij voert ze uit...

Wbt de po-stoel, tuurlijk is het héél vervelend voor een patiënt als hij/zij een tijd moet wachten op de po-stoel... Ik zou dat ook heel erg vinden. Misschien een idee om te vragen of ze een po-stoel naast haar bed kan krijgen...
Máár: ik vind (en dan zal ik misschien wel weer één van die zeikende verpleegkundigen zijn) dat er totaal geen rekening meer wordt gehouden met de enorme werkdruk die wij hebben!
Want wij doen écht wel ons best en lopen ons uit de naad voor onze patiënten... Maar goed, DAT wordt niet gezien... Er wordt alleen het negatieve uitgehaald en het positieve wordt helemaal niet meer gezien...
Hoe vaak krijgen wij geen stank voor dank...