Voorlopig niks meer gehoord...
Had zelf ook even een zwak punt en heb donderdag 6mei mijn laatste smsje gestuurd.
Vrijdag verjaarde hij dan en heb ik gewoon niks gestuurd.
Ik hoop dat ik het lang genoeg volhou!
Ik ben wel verder gaan lezen op internet en volgens mij zit het probleem in onze kinderjaren. Ik denk dat hij een soort bindingsangst heeft en ik verlatingsangst. En laat nu net die personen elkaar aantrekken.
Hij twijfelde na zijn keuze voor mij absoluut niet over onze relatie maar deed dit wel vanaf december.
Ik ben iemand die redelijk afhankelijk word zodra ik merk dat de kans erin zit dat het fout gaat lopen.
En laat dat nu net het begin van onze relatie geweest zijn.
Hij wou eigenlijk nog geen vaste relatie, heb hem toen even laten begaan. Ex wou hem terug, heeft hij toch voor mij gekozen...
Maar net dat heeft mij onzeker gemaakt en heeft mijn verlatingsangst gevoed.
Hoe hij zich voelt of voelde weet ik niet. Hij heeft mij de hemel op aarde beloofd en ook een hele tijd laten zien, maar toch maakte hij zich steeds losser van mij. Tot ik dus in deze hel beland ben.
Iig weet ik voor mezelf waar ik rekening mee moet houden.
Onze combinatie was wrs niet zo perfect, maar ik blijf er wel bij dat als hij echt zo veel van me houdt als hij altijd beweerde dan komt hij wel terug.
Ik lees nu veel en probeer zo ook mijn zwakke punten te bekijken en te beoordelen.
Ik weet dat ik hem graag zie en dat ik met hem nog steeds een leuke toekomst zie. Maar ik kan hem niet bereiken nu en als hij mij echt op deze manier laat stikken, dan is hij ook mijn liefde niet waard. Ik ben nog steeds bereid te vechten/werken.
Heb nu net een app. gehuurd en nu ga ik dus proberen voor mezelf mijn leven terug op pootjes te krijgen. Er zullen wrs nog veel moeilijke momenten komen, maar of hij nu terug komt of niet mijn leven gaat gewoon veder.
Ik hou jullie op de hoogte.