Moeite met eten

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Prospice
Berichten: 275
Geregistreerd: 14-02-10

Moeite met eten

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-10 20:29

Eten, niet eten, ik kan het niet meer, ik wil het niet meer ik ben er echt volledig, maar dan ook volledig klaar mee!

Ik kloot al ruim tien jaar met eten. Ik weet niet eens meer wat een normale hoeveelheid is om te eten. Zijn twee boterhammen bij het ontbijt normaal of vier? Mijn lichaam is gewend om verwaarloost te worden. Functioneerd voor de buitenwereld prima op mijn noodrantsoen.

Het is mijn geheim dat ik de laatste keer dat ik gemenstrueerd heb niet meer kan herinneren, dat mijn bloedwaardes met ijzer en kalium standaard te laag zijn, dat mijn bloeddruk zeer laag is.

Niemand weet dat ik heel voorzichtig mijn haar uitborstel, omdat het anders met plukken uitvalt. Daarom draag ik ook graag een staart, dan kan het nooit toevallig uitvallen als ik bij anderen ben.

Niemand weet dat ik me in een boulimische periode echt moet inhouden. Mijn hele dag van het moment dat ik mijn ogen open doe, tot dat ze weer dicht gaan, staat in het teken van eten. Wanneer kan ik eten? Hoe kom ik aan eten? Hoe hou ik het voor anderen verborgen? Waar is een toillet? Spoelt ie ook de laatste reststukjes wel goed door? Heb ik genoeg kauwgom bij me om die graflucht uit mijn mond te camofleren? Hebben ze echt helemaal niets door? check, check dubbelcheck argghhhhh!!!!

En dan het avontuur... de supermarkt, ik weet van elk product hoeveel calorieen erin zitten, van ieder product in het schap. Van de producten onderling weet ik welk merk net iets meer heeft en welke net iets minder, vreselijk... walgelijk, wat komt er wel in mijn mandje en wat niet? Ik moet eten straks, ik moet een dikke vette eetbui houden, maar ik wil wel eten, maar niet dik worden, dus om daarna alles in het riool te lozen. Triest niet?

Deze periodes wisselen zich af met mijn anorexia periodes. Ik kan weken leven op een appel per dag. Ik voel me goed in deze periodes, ik heb controle, dat is fijn. Ook de strijd met de eetbuien is er niet. Maar wat ik in de spiegel zie, dat klopt niet, dat is een misvorming en mismaaksel van mijn zieke brein. Mochten anderen vermoedens krijgen, kan ik tijdens sociale momenten toch een hapje mee eten... huppa alle vermoedens over boord, net als mijn sociale hapje, wat ik daarna in het eerste de beste toilet dump.

De weegschaal zegt steeds minder, maar de spiegel zegt steeds meer.

Ik haat mezelf en ik kan dit niet meer!

Waarom dit hier staat, weet ik ook niet.
Laatst bijgewerkt door Nadia op 17-03-10 22:29, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Titel verduidelijkt

Cheetahfan

Berichten: 3170
Geregistreerd: 09-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-03-10 20:34

:(:)
Heel moedig om het hier te plaatsen.
Mischien is het goed om er over te praten? Er zijn heel veel mensen die hetzelfde meemaken!
Ga naar de huisarts, waarschijnlijk verwijsd hij je door naar iemand die gespecialiseerd is!
Hoe dan ook, zoek hulp.
Anders word het alleen maar slechter!
Het is heel moeilijk, en je moet erg sterk zijn.
Maar zoals je zelf zegt, dit kan niet meer, het is erg slecht, en als je zo door gaat, naja, je weet het wel...
Ga naar iemand die er verstand van heeft, en die je kan helpen.
Praat er met iemand over, en ga het te lijf!
Het is mischien moeilijk, maar het is de enige manier!


Veel sterkte! :(:)

trustHim
Berichten: 6343
Geregistreerd: 28-04-06

Re: Bleh

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-03-10 20:38

waarom het hier staat? meid ik denk dat het je eerste stap is naar hulp, erkenning, beter worden

Ik vind het ontzettend dapper dat je dit zo neerzet en zo te zien zonder schaduwaccaunt, dat vind ik echt heel knap! Daarbij geloof ik echt dat het een stap in de juiste richting is, zo te lezen is de wil er om hiermee te stoppen maar hoe? Zoek hulp, ga naar je h.a. Ik geloof in je dat je het kan! sterkte ermee

milatje
Berichten: 3493
Geregistreerd: 07-11-08
Woonplaats: In het Brabantse land

Re: Bleh

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-03-10 22:08

Ik denk dat het hier staat als een schreeuw om hulp.
En dat moet je ook gaan zoeken, die hulp.

Huisarts?

Ladybird
Moderator Algemeen

Berichten: 19216
Geregistreerd: 15-06-09
Woonplaats: Wakkerdam

Re: Bleh

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-03-10 22:16

Goed dat je het hier neer zeg! praat er over.. zoek hulp!

Nadia
Oppermuts

Berichten: 28716
Geregistreerd: 08-09-05
Woonplaats: Bollenstreek

Re: Bleh

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-03-10 22:28

LZP --> MW

Prospice
Berichten: 275
Geregistreerd: 14-02-10

Re: Moeite met eten

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-10 14:39

Bedankt voor jullie reacties. Dit is idd geen SA.
De stap naar de huisarts durf ik niet, terwijl ik ook wel weet dat ie vast vermoedens heeft, omdat veel dingen die ik lichamelijk heb, passen in het plaatje van een eetstoornis. Pff ik durf gewoon niet eens te zeggen: Dokter, ik heb een probleem en ik wil hulp.

Rosie

Berichten: 5654
Geregistreerd: 16-05-04
Woonplaats: Kop van NH

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-03-10 14:59

Ik herken mezelf hier zo ontzettend goed in. Ik zou hier een heel verhaal neer kunnen zetten maar ik weet dat je er niets aan zult hebben. Ik krijg sinds (heel) kort hulp, en ik ga proberen om beter te worden want ik word er echt zo gestoord van. Continu met eten/niet eten bezig zijn. Geheimen bewaren voor je familie en vrienden. Liegen.. Maar aan de andere kant heb ik er ook spijt van dat ik om hulp heb gevraagd, het betekent namelijk ook dat ik die 'controle' op moet gaan geven. Iig zo voelt het voor mij. Maar ik weet dat ik dit keer naar m'n verstand moet luisteren en niet naar m'n gevoel.

Ik raad je toch aan om hulp te zoeken, want je gaat hieraan kapot. Niet alleen lichamelijk, ook mentaal. Maar dat weet je zelf vast ook heel goed.. ;)
Heel veel succes gewenst, je mag me altijd PBen als je dat wil.. :)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-03-10 17:19

Dapper dat je dit hier hebt gepost! Wat een wanhoop lees ik in jouw woorden... Ik heb zelf ook heel lang een eetstoornis gehad en ik weet nog goed hoe ik me voelde toen ik op het punt kwam waar jij nu volgens mij ook bent. Je eetstoornis heeft een functie (gehad), anders zou je hem niet hebben. Maar langzaam maar zeker worden de nadelen sterker dan de voordelen en kom je er achter dat je zo niet veel langer door kunt (en wilt) gaan, toch? :)

Prospice schreef:
Pff ik durf gewoon niet eens te zeggen: Dokter, ik heb een probleem en ik wil hulp.


Waarom niet? Ik snap (en herken) de angst wel, maar wat is -heel concreet- de angst die je hebt?

milatje
Berichten: 3493
Geregistreerd: 07-11-08
Woonplaats: In het Brabantse land

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-03-10 17:27

Prospice schreef:
Bedankt voor jullie reacties. Dit is idd geen SA.
De stap naar de huisarts durf ik niet, terwijl ik ook wel weet dat ie vast vermoedens heeft, omdat veel dingen die ik lichamelijk heb, passen in het plaatje van een eetstoornis. Pff ik durf gewoon niet eens te zeggen: Dokter, ik heb een probleem en ik wil hulp.

Is er niemand anders aan wie je het durft te zeggen?
Maatschappelijk werker? Diëtist? Ander huisarts? Noem het maar op.

91laura

Berichten: 419
Geregistreerd: 15-12-09
Woonplaats: Amsterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-03-10 17:56

Meis,
Pas er aub echt mee op! Het gaat van kwaad tot erger..
Bij mij begon het met tussendoortjes schrappen, maar het 'eindigde' in het ziekenhuis aan de sonde met een gewicht van 38,5 kg (bij een lengte van 178 cm).. Echt probeer hulp te zoeken want hoe langer je ermee door worstelt, hoe langer het duurt om er vanaf te komen! Geloof me..

Is het niet een idee om een brief te maken thuis, en die aan je huisarts te geven tijdens een afspraak? Dat is voor jou misschien makkelijker. Je kan in de brief alles kwijt wat je kwijt wilt, en je kan het goed voorbereiden.
Ik weet niet hoe jou band met vrienden/familie is maar misschien kan je een van hen in vertrouwen nemen en het probleem voorleggen? Want echt, wees er op tijd bij...
Je mag me altijd pb'en om je verhaal of iets kwijt te willen.
Heel veel sterkte en succes.

trustHim
Berichten: 6343
Geregistreerd: 28-04-06

Re: Moeite met eten

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-03-10 19:46

ik snap je punt, en ik zou het idd ook in een brief zetten, of gewoon het stukje uit de op meenemen. Toen ik voor iets lastigs (psychisch) ging heb ik ook alles op papier gezet en dat gegeven. Weet niet of je h.a. mail heeft? evt kun je dan ook eerst mailen en dan een afspraak maken. dan heb je niet de stilte tijdens het lezen

Prospice
Berichten: 275
Geregistreerd: 14-02-10

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-10 20:56

RedPassion schreef:
Waarom niet? Ik snap (en herken) de angst wel, maar wat is -heel concreet- de angst die je hebt?
Ik weet het eigenlijk niet, kan het niet eens onder woorden brengen. Misschien stel ik me wel aan. Zo moeilijk, kan normaal eten toch niet zijn? Iedereen kan het, waarom kan ik het niet? Misschien vinden ze me wel hartstikke gek? Ik weet het niet.

91laura schreef:
Meis,
Bij mij begon het met tussendoortjes schrappen, maar het 'eindigde' in het ziekenhuis aan de sonde met een gewicht van 38,5 kg (bij een lengte van 178 cm).. Echt probeer hulp te zoeken want hoe langer je ermee door worstelt, hoe langer het duurt om er vanaf te komen! Geloof me..

Is het niet een idee om een brief te maken thuis, en die aan je huisarts te geven tijdens een afspraak? Dat is voor jou misschien makkelijker. Je kan in de brief alles kwijt wat je kwijt wilt, en je kan het goed voorbereiden. Heel veel sterkte en succes.

Ik zit momenteel met dezelfde lengte op 45 kilo, veel te weinig dus. Maar zo voelt het niet. Een brief is misschien wel een goed idee. Ik ga eens kijken of ik mijn gedachten op papier krijg.

Ik schaam mezelf gewoon, ik wil dit niet meer, maar ik wil ook niet zonder. Het is zo dubbel.

dressagelady

Berichten: 6205
Geregistreerd: 19-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-03-10 22:26

Prospice schreef:
Ik schaam mezelf gewoon, ik wil dit niet meer, maar ik wil ook niet zonder. Het is zo dubbel.

Helemaal herkenbaar.. maar jij hebt echt NIETS om je over te schamen, dat je dit op hebt geschreven is al een hele grote stap in de goede richting en ik weet hoe moeilijk het is, maar zonder hulp kom je hier echt niet uit. :(:)