nog meer met een vreemde bevalling?

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
hanny_jelke

Berichten: 5577
Geregistreerd: 20-05-08
Woonplaats: grave

nog meer met een vreemde bevalling?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-10 19:38

mij vraag is eigenlijk of er nog meer mensen iets geks hadden tijdeens hun bevalling.

nou hier mij bevalling.
wees gewaarschuwd hij is lang


ik word rond half 6 waker. hoef niet te plassen (voor mij gevoel)
2 minuten later en moet ineens heel nodig.
je raad het al ik vlieg zo snel als ik kan uit bed (buikje zat aardig in de weg)
sta achter me bed en het begon te lopen.
nou ja blijf hier maar staan anders maak ik een nog groter puin hoop.
bleef maar lopen en lopen.
dus ik bedacht me inees duurt wel lang zeg.
wachten dan maar. was wel heel helder voor ochtend urine bedacht ik me.
zal wel goed zijn.
tot ik nog eens goed keek sj..i.t dat is vrucht water.
dus eindelijk klaar. (nog lang niet alles was er uit)
stap er zo voorzichtig mogelijk om heen zodat ik er niet in ga staan (terwijl me voeten allang nat waren :+ )
naar vriend lief schat me vliezen zijn gebroken.
ach nee joh duurt nog 2 weken je zul wel in bed geplast hebben.
zal ik het maar ff schoonmaken die buik zal aardig in de weg zitten.
FIJN
zo rustig als ik de heletijd bleef ze hesteries werd ik toen.
(woonen nog bij mij ouders)
me ma had nacht dienst.
en me pa werd wakker van mij geschreeuw.
"het ligt niet in het bed maar achter het bed kijk zelf maar dat is geen ochten uriene"
zo mij storm bui was er uit en ik was weer de rust eigeens.
me pa was meteen gewekt :+
dus na beneden en vriend lief met de dweil na beneden gestuurd.
ik onder de douche gestapt en me vader heeft me moeder gebeld.
die kwam thuis in een oase van rust oh zegt ze heel droog dit had ik niet verwacht.
me broers kwamen beneden die moesten werken.
he mam jij bent vroeg thuis. en tegen mij kreeg ik dood leuk te horen was de kleine druk zusje.
en johny staat boven dood leuk met een dweil te dansen zoals verwacht schoot ik hier nog al om in de lach. van dat geschud kwam er nog meer vrucht water uit.
dus me broer vraagt heel rustig sta je nu te plassen?
nee dat is vrucht water oh dan en hij loopt zo weg.
me andere broer die zich nog van geen kwaad bewust is vraagt of me broer en me pa mee gaan werken
(werken bij het zelfde bedrijf)
nee zegt pa ik ben vrij oh waarom ja je zusje gaat bevallen.
oh ja over 2 weken ze heeft toch nog geen weeén.
maar ben je daarom vrij. ook heel fijn zo een reachtie.
nee zegt pa droog haar vliezen zijn gebroken oh nouja sturkte zusje.
en hij gaat werken.
wij om 9 uut ziekenhuis gebeld ondertussen de tassen plus camera ingepakt (nog niet gedaan)
wij daar heen nou ja zie geen vrucht water je zal wel afscheiding hebben gehad.
hartje zomer ga maar na huis en wandel wat rond was het advies.
morgen weer terug op controlle.
had geen weeén dus die dag er op sochteens en sávond weer aan de weeén meter gelegen.
geen weeén gelukig kwamen ze er wel achter dat het echt vrucht water was dus werd eindelijk seriues genomen.
de dag daarop zouik er om 7 uur moeten zijn.
maar de weeen begonen in de nacht en werd dus ook waker van de weeén.
al om de 5 á 6 minuten dus mochten we meteen komen.
en weeén weg puffen maar.
om 10 uur had ik volideg ontsluiting. bij de volgeende wee mog ik gaan persen maar die bleef uit.
en ik viel dood leuk in slaap.
om half 1 werd ik waker gemaakt door een wee.
weg puffen en vriend lief roept om de verloskundiggen.
ja ga maar mee persen zegt ze na flink wat pers werk en een vermoeide mama in spe was er nog geen baby.
je hebt een sterre kijkertje.
een wattes een sterre kijkertje hij probeert al naar buiten te kijken maar dit is niet handig met er uit komen.
dus de knip werd gezet en ja om presies 14;20 was milan geboren.

Nadia
Oppermuts

Berichten: 28716
Geregistreerd: 08-09-05
Woonplaats: Bollenstreek

Re: nog meer met een vreemde bevalling?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-03-10 21:24

LZP --> MW

Suzanne F.

Berichten: 56064
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-03-10 21:28

Ik ben bevallen op de enorme stormdag van 18 januari 2007, deze dag was er een chaos op de weg en wij moesten naar het ziekenhuis. Snelwegen waren afgesloten en overal stond het vast. Toen probeerden we over de vluchtstrook te gaan maar zelfs die stond vast. Toen braken ook nog mijn vliezen daar in de auto. Politie werd gebeld om ons erlangs te laten.
Uiteindelijk nog wel op tijd in het ziekenhuis aangekomen gelukkig.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-03-10 22:32

Ik zou een thuisbevalling hebben. Om 8 uur in de ochtend begonnen de weeen en om 15.00 mocht ik persen, het ging dus allemaal best snel. Baby lag in aangezichtshouding, dus met persweeen bij de verloskundige in de auto naar het ziekenhuis gescheurd, we moesten erg lang wachten bij de rotonde :D Mot met een oud vrouwtje, ze wilde niet voor me aan de kant in mijn rolstoel, 'de jeugd van tegenwoordig', riep ze :D Haar zoon schaamde zich dood. Hup op de verloskamers, daar hebben ze geprobeerd zonder verdoving of knip het kindje te halen met de metalen pomp. Ook dat ging niet, dus catheter in en naar de ok waar zoonlief ter wereld kwam middels een keizersnede. De dag liep dus compleet anders dan gedacht.

batje

Berichten: 10585
Geregistreerd: 18-10-01
Woonplaats: Amsterdam

Re: nog meer met een vreemde bevalling?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-03-10 22:48

Grappig Suzanne, ik kan me die dag nog precies herinneren! Het stormde inderdaad behoorlijk, wat heftig dat je daar doorheen moest.. Gelukkig was je op tijd binnen :)

Ik kreeg om 19u krampjes, bestelde om 20u curry omdat ik honger had, om 21u de verloskundige omdat de weeen op gang kwamen en om 22u was de kleine er :D

Amalarab

Berichten: 7564
Geregistreerd: 24-11-07
Woonplaats: Friesland

Re: nog meer met een vreemde bevalling?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-03-10 23:09

Je hebt enorm veel geluk Hanny dat je zoontje niet een infectie heeft opgelopen tijdens de langdurig gebroken vliezen!
Fijn dat alles verder goed gegaan is!

hotchocolat

Berichten: 4391
Geregistreerd: 05-01-10
Woonplaats: Boven op de berg in de Eifel

Re: nog meer met een vreemde bevalling?

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-03-10 00:46

Ik had er ook een met een aangezichtligging.

Met 36 weken was alles nog goed (dachten ze), bij de echo was het een stuit. Dezelfde week zou de babij gedraaid worden, dit hoefde dus niet meer want dat hod hij zelf al gedaan.

De bevalling zou gewoon thuis gebeuren. Eenmaal zover kont ze geen vliezen doorprikken omdat de baby niet was ingedaald, dus de keuze aan ons. Thuis afwachten of naar het ziekenhuis.
We hebben voor het ziekenhuis gekozen omdat het al weer zolang duurde.
In het ziekenhuis hebben ze de vliezen doorgeprikt en de baby had gepoept in het vruchtwater.

Gynacoloog erbij ghaald en toen was er iets niet goed. Ze dachten weer aan een stuit maar dit bleek niet het geval. Omdat de arts niet wist wat er was hebben ze met spoed de ok klaargemaakt.
Het was dus een aangezichtsligging, de baby had nooit op een normale manier geboren kunnen worden.
Onze keuze om naar het ziekenhuis te gaan was dus nog niet zo'n hele verkeerde geweest.

hanny_jelke

Berichten: 5577
Geregistreerd: 20-05-08
Woonplaats: grave

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-10 22:51

Amalarab schreef:
Je hebt enorm veel geluk Hanny dat je zoontje niet een infectie heeft opgelopen tijdens de langdurig gebroken vliezen!
Fijn dat alles verder goed gegaan is!

klopt.
we moesten ook in het ziekenhuis blijven.
vanwege de infectie gevaar

Kana

Berichten: 9179
Geregistreerd: 04-01-04
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-03-10 22:56

batje schreef:
Ik kreeg om 19u krampjes, bestelde om 20u curry omdat ik honger had, om 21u de verloskundige omdat de weeen op gang kwamen en om 22u was de kleine er :D

Zo wil ik het later ook!!! :D haha

hanny_jelke

Berichten: 5577
Geregistreerd: 20-05-08
Woonplaats: grave

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-10 22:58

Kana schreef:
batje schreef:
Ik kreeg om 19u krampjes, bestelde om 20u curry omdat ik honger had, om 21u de verloskundige omdat de weeen op gang kwamen en om 22u was de kleine er :D

Zo wil ik het later ook!!! :D haha

ja dat was een snelle

melanie_h

Berichten: 2989
Geregistreerd: 19-11-04
Woonplaats: Kingswood

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-03-10 23:10

haha hier ook zo'n stortbevalling.
Omdat mijn eerste zoontje helaas veels te vroeg geboren was moest ik mijn tweede zwangerschap plat nadat ze een cervusbandje geplaats hadden met 20 weken. met 28 weken liet dat bandje spontaan los en moest ik een week in het ziekenhuis blijvenomdat ze niet wisten of de bavlling op gang zou komen. Afijn na een weekje mocht naar huis met de uitdrukkelijke medeling me rustig te houden.Het ging nog een 5 weekjes goed
Het was toen zulk mooi weertje dat ik die bewuste dag lekker buiten in het zonnetje lag en rond 16:30 naar de wc moest want ik moest plassen. Nou ik kwam daarna de wc nog niet meer af krampen dat ik had dus ik op bed (stond in de kamer) gekropen en mijn moeder gebeld die naast ons woont. Die kwam dus snel aangerent. Ondertussen vriendlef gebeld die was om 17:00 uur thuis en toen snel naar het zh. In het ziekenhuis aangekomen te zijn had ik het idee dat ik moest poepen _O- Dus ik riep steeds dat ik naar het toilet moest.
De verpleegster die me opgevangen had bij de eerste hulp zei toen heel droog volgens mij heb jij weeen en ik weer heel boos nee ik moet poepen :') Nou mij in de rolstoel geladen en naar de verloskamers. de arts vroeg nog zijn je vliezen al gebroken.
Dus ik weer nee.. en net toen ik dat zei klapte het water. Doktor helemaal onder :o en ik had al 10 cm ontsluiting dus mocht gelijk persen en om 18:00 precies was Lindsay geboren. *\o/* *\o/* Wel nog wat te vroeg maar ze had lang genoeg gezeten om erdoorheen te komen.

Urielle

Berichten: 50120
Geregistreerd: 28-07-05
Woonplaats: Rilland

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-03-10 21:20

Week 24-37: Voorweeën. Het is bloedheet, mijn benen lopen vanaf mijn knieen recht naar beneden als boomstammen, ik pas geen schoenen meer, ik kan wat pijnlijk waggelen van de bekkeninstabiliteit en ik ben moe maar dat is logisch als je elk half uur uit je bed moet om te plassen.
Verder pogingen om door te gaan voor de ideale bevallende vrouw door benen en down under goed te ontharen, teennagels te lakken en vooral niet zo'n lelijk krijswijf te worden als je op tv altijd ziet. Ik zal nl. netjes verzorgd erbij liggen, niet schelden of vloeken en beeldschoon op de eerste babyfoto's staan, met mijn haar mooi en make up op. :j
Verder ben ik goed voorbereid met een ziekenhuiskoffer met alle nodige dingen plus een CD-speler en waxinelichtjes om mijn eigen intieme bevallingssfeer te creeëren en dingen als een spuitbusje water om mijn gezicht te laten verkoelen en massageolie om mijn rug te laten masseren door mijn lieve en altijd behulpzame man die uiteraard desnoods 2 of 3 dagen niet van mijn zijde zal wijken om elk moment me te steunen en elk moment live mee te maken :+:

Week 37-38: Nog steeds voorweeën en de beginnende prepartum depressie is inmiddels tot volle bloei gekomen. Ik haat zwanger zijn, ik hoef deze baby ook niet meer en ik heb totaal geen gevoel meer voor dit wezen. Ik drink me klem aan de Gini en krijg fikse weeën maar ze zetten niet door.

Week 39: Laatste controle bij de vroedvrouw, maar de baby zat nog hoog, dus 'ik moest maar rekenen dat ik overtijd ging.' De vroedvrouw is ook geïnformeerd dat ik helemaal puur natuur wil bevallen, voor mij geen epidurale, geen tangverlossing, geen vacuumpomp en zeker geen keizersnee. Vrouwen doen dit al eeuwen dus ik kan dat ook. De hormonen zullen hun werk wel doen :j
Weer een nacht doorgehaald met drie flessen Gini.

Volgende ochtend 5.30: Wakker geworden om naar de toilet te gaan. Ik blijff er alleen wel heel lang zitten, want mijn darmen blijven maar kolken van de voorweeën en ik ben compleet aan de dunne.

6.00 uur: Ik moet projectielbraken op de toilet. Staande in de deuropening kots ik zo over het toilet heen (meer dan een meter ver) en wel zoveel dat ik nog tijd heb om te oefenen met richten tot ik echt in het toilet kots. Nu besef ik pas dat er best een kansje inzit dat het niet zomaar voorweeën zijn maar dat ik echt aan het bevallen ben.

6.08 uur: Memorabel moment: Urielle @ [HK] OO Seven
Ik heb zo'n 6 cm ontsluiting en post nog doodleuk op Bokt: 'Ik geloof dat ik aan het bevallen ben dus zal wel even niet online zijn ;) '
8)7

6.15 uur: Ik wek mijn vriend en vertel lieftallig dat ik aan het bevallen ben in de hoop op een beetje steun. Reactie van vriend is slaperig mededelen dat het toch nog wel even duurt bij zo'n eerste en dat hij verder gaat slapen. _-:(
Ondertussen ga ik uitvinden hoe dit het beste werkt, dus even onder de douche (yuch! Vies warm water!), even op de bank zitten (auuuuuuu!), even op mijn knieën terwijl ik leun op de bank en het blijkt dat ik het nog het gemakkelijkste kan verdragen als ik gewoon sta en tussen de weeën rondjes loop tussen de boekenkasten.

7.00 uur: Ik ga naar de 8 cm ontsluiting en dit doet godvergeten zeer! Ik kan dit niet alleen, hellup!!!!
Maar ik ben geen ordinair krijswijf dus ik wek vriendlief met zachte, begripvolle stem en zeg: 'Schat, zou je misschien de vrouwvrouw even willen bellen? Ik kan het niet meer alleen nu.'
Reactie van vriend is zich langgerekt en lijdend kreunend omdraaien 'Waaaaaat?'
Reactie van mij: 'Bel GVD die vroedvrouw op, eikel! Nu!'
Vriend belt de vroedvrouw en op dat moment zit ik op 8 cm ontsluiting en kan ik niet anders meer dan in een soort doodsnood woordeloos voor me uit schreeuwen en brullen.
Vroedvrouw hoort hoe laat het is en komt gelijk naar ons.

7.05 uur: Vriend probeert me te helpen door een massage aan te bieden en ik waarschuw hem dat als hij me met een vinger aanraakt, ik hem ter plekke met blote handen doodmaak.

7.10 uur: Vriend herinnert me eraan dat ik een bevalling puur natuur wilde. Ik vraag hem om een mes uit de bestekla te pakken zodat ik bij mezelf een keizersnede kan doen, zonder verdoving. Is minder erg dan dit.

7.15 uur: Vroedvrouw is er, toucheert en constateert 8 cm ontsluiting. Helpt me met ademhaling, diep ademhalen naar de pijn toe.

7.20 uur: Pijn is draaglijk want ik hang inmiddels high van de endorfine poedelnaakt tegen de boekenkasten en kleerkasten. En ik merk niet eens iets van gêne, veel te druk bezig met bevallen.

7.30 uur: Volledige ontsluiting, vruchtwater breekt en ik krijg persweeën. Helaas is het vruchtwater groen dus ik moet naar het ziekenhuis want het kindje kan het benauwd hebben en extra zuurstof nodig hebben.
Voor anderen hilarisch tafereel van bevallende vrouw, haastig in een joggingbroek en trainingsjack met oud werkTshirt gehesen, ongekamd haar en zonder make up, die 4 trappen naar beneden moet, ondertussen regelmatig door de knieën zakkend als er weer een perswee komt. Zo ook over de stoep, in de volle spits, onder het oog van de hele buurt richting auto's. Of ik met mijn vriend meewil of met de vroedvrouw. Is ze gek? Met de vroedvrouw natuurlijk, mijn vriend kan me niet helpen met bevallen!

8.00 uur: Door de spits naar het ziekenhuis gereden. Inmiddels zijn mijn weeën gestopt en mijn hoofd is glashelder. Ik mag in mijn eentje op een wc in een bevalkamer zitten, in de hoop dat de weeën terugkomen. Ik ben er niet op mijn gemak en ik krijg geen weeën meer.

8.30 uur: Weeën of niet, de baby moet er uit. Het zit nog veel te hoog ook. Ik moet per se op mijn rug op een bevaltafel met mijn benen in steunen. Dat doet pijn. Zonder weeën moet ik op eigen kracht gaan persen om de baby omlaag te krijgen en geboren te laten worden. Het is een marteling. Het voelt alsof je een kokosnoot naar beneden moet persen, mijn bekken voelt veel te smal aan en ik heb het gevoel dat ik straks uit elkaar breek.

10.15 uur: Eindelijk heeft de kokosnoot de onderkant bereikt. Down under voelt het brandend aan.
Nog een keer persen! zegt de vroedvrouw. Die ene keer persen worden er nog veel meer, ik ben doodmoe en ik wil dit pijnlijke harde ding niet door een opening duwen die duidelijk veel te klein is! Maanden na de bevalling zal pas blijken dat de baby mijn staartbeen uit het lood heeft geduwd en dat de twee bekkenhelften uit elkaar geschoven zijn. De reden van het meconiumhoudend vruchtwater is ook duidelijk want de navelstreng zit rond het nekje gedraaid.

10.27 uur: Shwoesh! Achter het hoofdje volgt met verbazingwekkend gemak een glibberig lijfje. Wat een opluchting! En... het is een meisje! Precies wat ik wou!
Ze wordt op mijn buik gelegd en begint gelijk smakkende bewegingen te maken, dus de vroedvrouw legt haar aan. Ik moet nog wat meepersen voor de placenta, maar dat interesseert me niet meer. Nu is alles perfect. Ze is zo mooi! Ze is volmaakt! De hele wereld is een paradijs voor me, ik ben dolgelukkig en zo stapelverliefd op onze Gioya.

hanny_jelke

Berichten: 5577
Geregistreerd: 20-05-08
Woonplaats: grave

Re: nog meer met een vreemde bevalling?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-10 00:35

mooi is dat he je ziet je kleine wonde en je vergeet de moeite die je er voor moest doen om te zien hoe mooi hij/zij is

Anoniem

Re: nog meer met een vreemde bevalling?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-03-10 11:19

Mijn eerste kwam maar niet :')

Uiteindelijk met 41 weken en nog wat dagen op controle in het ziekenhuis, maar alles zat nog potdicht... Elke dag op controle en maandag dan komen voor de inleiding.

0,0 ontsluiting, 0,0 weeënactiviteit... Kreeg gel ingebracht met de mededeling 'het kán dat je alleen op de gel bevalt, maar waarschijnlijk krijg je morgen of zo een infuus'.

De dag duurde, 's middags nog een keer gel en uiteindelijk kwam de boel wel wat op gang. 's avonds voor het naar bed gaan vroeg ik of ik nog één keer aan het CTG mocht. Ik bleek redelijke weeënactiviteit te hebben en 2 cm ontsluiting.

Naar de verlosafdeling dus (lag tot dat moment op de kraam).

Ik kreeg een pethidineprik om een beetje te kunnen slapen, wat is dat lekker zeg!

Om een uur of half 5 werd ik steeds drowsy wakker en dan viel ik weer in slaap. Zelf mocht ik mijn man bellen (die naar huis was gegaan toen ik ging slapen). Na een keer of 10 bellen nam hij eindelijk op, en toen stond hij in 5 minuten naast mijn bed.

Rond half 6 werd ik getoucheerd; 5 cm ontsluiting... Nog maar even naar de wc dan, want ik moest nog best nodig. De ene na de andere wee daar, die ik met moeite kon opvangen.

Uiteindelijk met veel moeite naar het bed, maar ik was net niet op tijd voor de volgende wee, dus ik slaakte een enorme oerwoudkreet.

De verpleging rende meteen naar de vrouw in de andere verloskamer (binnengebracht met 8cm ontsluiting en tweede kind, gaat altijd sneller) maar toen die het niet was kwamen ze bij mij kijken.

"Was jij dat net?"
"Ja :o "
"Niet erg hoor, maar had je zoveel pijn dan?"

De volgende wee kwam en ze zag me in allerlei bochten wringen.

"Het lijkt wel of je persweeën hebt, maar dat kán eigenlijk niet. Maar... ik loop al lang genoeg mee om te weten dat dingen die niet kunnen soms toch gebeuren."

De gynaecoloog werd gebeld en die zei hetzelfde.

Weer werd ik getoucheerd (nog geen half uur na die 5 cm).

"Hmm, 9,5 cm, er zit alleen nog een randje." *perswee* "Hmm nu is ook dat randje weg :+ "

Met 10 cm en persweeën overgereden naar het verlosbed, dat nog wegrolde toen ik erop wilde stappen tot mijn grote hilariteit :')

5.55u reden we de verloskamer binnen en 6.08u was ons meisje er al!

Tijdens de weeën had ik nog geroepen; oh! ik zou ook zó een tweede willen! :j

Dat hadden verpleegkundige én gyn nog nooit meegemaakt :')



Mijn tweede kondigde zich 's nachts aan. Ik vroeg aan mijn man of hij de tijd wilde bijhouden maar hij viel steeds in slaap :')

Uiteindelijk om 7.00u 's ochtends de verloskundige gebeld. Die stond om 8.00u op de stoep en zei "mwah, ik ben er nog niet echt van onder de indruk :n " _-:(

Om 11.30u had ik redelijk wat ontsluiting en vroeg ze of ze m'n vliezen zou breken. Ik twijfelde, maar vooruit.

Vanaf dat moment ging het heel snel, kraamverzorgster en verloskundige maakten met m'n man nog snel het bed in orde terwijl ik op de bank zat. Weer die bekende eerste perswee, en daar kwam de oerwoudkreet weer _O-

Om 12.54u was ons tweede meisje er.



De derde moest er eigenlijk gewoon gauw uit omdat ik heel erg gestresst was. Besloten was dus om me maar te gaan strippen.

Tegen de VK (inmiddels een vriendinnetje van me) zei ik nog 'zal je zien dat het nog potdicht zit'. Ik had gelijk :+

Toch wat geprobeerd (de meisjes waren immers niet voor niks ondergebracht bij mijn moeder) maar er gebeurde niks... Afijn, 's middags in de auto om de kinderen maar weer op te halen. 18 januari 2008, één grote file naar Amsterdam. Over een stukje van een kwartier heb ik 2,5 uur gedaan :oo

Onderweg bedacht ik me nog; wat nou als ik nu spontaan weeën krijg? Maar nee...

's avonds de kinderen in bed, mijn man en ik nog wat gegeten, en toen voelde ik me ineens helemaal niet lekker. Ik zette bokt uit met de mededeling in mijn HK-topic 'ik ga nog even op de bank'. Dat was om 20.30u.

Om 20.35u had ik mijn eerste wee :') en vanaf dat moment volgden ze elkaar steeds sneller op. VK kwam langs en we hebben een heel gezellig avondje gehad. Op een bepaald hadden we het over operaties en toen zei ze 'ik heb ooit m'n amandelen laten verwijderen, je weet NIET wat een PIJN dat doet' >;) _O- Even later brak ze mijn vliezen, en toen viel het stil :=

Zoals ik al zei, ik had nogal wat stress en was heel bang voor de kraamperiode (mijn tweede dochtertje hebben we bijna verloren in de kraamperiode) dus ik legde eigenhandig de bevalling stil.

Uiteindelijk zei de verloskundige (na flink wat douches en zo) 'we laten jullie wel even alleen'. Daar raakte ik zó van in paniek dat ik meteen de weeën weer toeliet en persweeën had _O-

Ik moest flink persen om ons zoontje eruit te werken. Niks geen ontspannen geglibber achter dat -toch al enorme- hoofd aan :n Nee, meneer was breed geschouderd :( en had ook nog eens dikke billen :(

Daar was ik niet op berekend toen ik nadat het hoofd eruit was ontspande zo van 'klaaaaaarrrrrrrrrr' :')

Afijn, hij woog 4340 gram, dus niet gek dat dat me moeite kostte.

Na die laatste bevalling was voor het eerst dat ik niet zo erg behoefte had aan nog een kind :')

Inmiddels denk ik; ooit wil ik het wel weer :j maar hoop dan op een iets minder breed geschouderd kind :')