Edit: ik heb de zoekfunctie al gebruikt, maar daar kwam ik alleen maar op hele oude reacties en topic's.
Ik zal bij het begin beginnen.
Zo'n 1,5 jaar geleden ben ik 2x in 10 min. nogal raar van een paard af gevlogen/gelanceerd hoe je het wilt noemen

in eerste instantie leek er niet zoveel aan de hand, behalve dat ik natuurlijk compleet beurs was en compleet gekneusd, maar dat ging allemaal wel weer over.
hetgeen wat niet overging en eigenlijk alleen maar erger was waren een aantal spieren aan de binnenkant van mijn binnen/bovenbeen.
hetgeen waar je dus mee tegen het zadel zit, en die je (kwam ik toen achter
) best wel veel gebruikt met paardrijden....De 1e tijd(maanden) heb ik er gewoon mee doorgelopen/gereden zag er niet echt kwaad in, en dacht dat er gewoon wat verrekt was wat vanzelf wel weer goed zou komen.
totdat ik op het gegeven moment zoveel last kreeg dat ik krachtsverlies had in dat been, kon mijn been tijdens het rijden gewoon niet meer aandrukken dat deed zo'n zeer, ik kon amper meer van het paard af komen, en tot slot kon ik amper meer fatsoenlijk lopen zonder helse pijn.
De spieren waren ook knoeterhard, en voor mijn gevoel gloeide ze erover, ik kon er niet eens aankomen.
Ik ben er toen toch maar eens mee naar de huisarts geweest (ja ik weet het dat dat handiger was geweest om wat eerder te doen, maargoed... jong en als de doods dat er wat gebroken was oid
dus maar uitstellen tot het niet meer kon.)De HA heeft toen gekeken of het toch niet een liesbreuk was, dat was allemaal niet het geval.
Ik werd toen doorverwezen naar de fysio, die heeft een aantal behandelingen gedaan om de spieren op te rekken (wat bepaald niet fijn was, maar naderhand wel wat beter voelde) intussen mocht ik ook een aantal weken niet rijden.
Dat ging dus wel redelijk goed dat ik op een gegeven moment weinig tot geen last meer had, maar sinds een aantal dagen merk ik dat die spieren weer beginnen op te spelen, voornamelijk dus na het rijden

Waar ik dus ontzettend van baal natuurlijk, dus ben erg benieuwd naar ervaringen van andere mensen.
Of het bij hun uiteindelijk is overgegaan, of dat het altijd toch een 'zwakke plek' is gebleven, en eventueel tips voor behandelingen wat resultaat hebben gehad.
Zowieso wil ik als het te lang duurt toch nog even weer langs de HA gaan, maar vindt het wel fijn om alvast wat 'ervaringen' mee te hebben.



