Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-01-10 21:23

Wanneer stap je naar de kinderbescherming?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-01-10 21:23

Omdat het hier thuis niet loopt zoals het hoort te lopen -en dan heb ik het inmiddels niet meer over mij maar over mijn zusje van 12-, rijst bij mij steeds vaker de vraag: wanneer stap je naar de kinderbescherming? Of iets anders, maatschappelijk werk, ik weet het niet?

**Geplaatst**: 26-01-10 21:27

Geplaatst: 26-01-10 21:27

Is het niet gewoon de puberteit? Anders zo snel mogelijk en niet wachten tot dat het te laat is. Succes iig!

**Geplaatst**: 26-01-10 21:28

Geplaatst: 26-01-10 21:28

Ik weet de situatie niet, maar als jij als familielid al vindt dat het te ver gaat zou ik er wel wat aan doen.

Ik heb verder vrij weinig weet van dit soort dingen maar wil wel even zeggen dat ik het heel dapper vind dat je deze stap durft te nemen.

**Geplaatst**: 26-01-10 21:29

Geplaatst: 26-01-10 21:29

Vind de info te summier om daar een antwoord op te kunnen geven. Maar je stelt de vraag niet voor niks neem ik aan. Kinderbescherming vind ik een hele stap, maar maatschappelijk werk kun je altijd terecht al zijn er vaak wel wachtlijsten. Zij kunnen je ook wel verder helpen met andere instanties.

**Geplaatst**: 26-01-10 21:29

Geplaatst: 26-01-10 21:29

Er is moeilijk te zeggen wanneer stap je naar ggd of jeugdzorg. Elke situatie is anders, bij lichamelijk misbruik zeg ik gelijk, alles beter dan dat.

Anders niet inschakelen pak een leraar of zo van school om te vertrouwen.
Zodra je naar jeugdzorg en dergelijke ga, zijn ze verplicht melding te maken bij de kinderbescherming. Ze zijn nogal rap met uit huis plaatsen.

Ik moet er wel bij melden ik ben een ma met rot ervaringen in de hulpverlening. We hebben het tot hoger gerechtshof moeten uitvechten en gewonnen van jeugdzorg.
Alles is nu weer ok (hij is eindelijk 18)

**Geplaatst**: 26-01-10 21:39

Geplaatst: 26-01-10 21:39

Jij bent de enige die weet wat er bij jou thuis aan de hand is dus jij bent de enige die het kan beoordelen.
De eerste stap als je hulp wil is naar de huisarts of een leraar op school gaan en je verhaal vertellen. Misschien kan hij of zij jullie helpen aan gezinstherapie bijvoorbeeld. Als het niet te ernstig is en je ouders staan open voor hulp dan hoeft het niet gelijk naar jeugdzorg.

Als je niet naar iemand toe durft te gaan en er eerst gewoon over wil praten zonder dat er gelijk allemaal actie wordt ondernomen dan kan je de kindertelefoon bellen. http://www.kindertelefoon.nl/overdekind ... #Werkwijze

**Geplaatst**: 26-01-10 21:41

Re: Wanneer stap je naar de kinderbescherming?

Geplaatst: 26-01-10 21:41

Is moeilijk te zeggen met zo weinig informatie, mss wil je mij een uitgebreidendere PB sturen? Ik doe de opleiding pedagogiek en mss kan ik je een beetje in de goede richting helpen?

**Geplaatst**: 26-01-10 21:43

Geplaatst: 26-01-10 21:43

Iris__Bennie schreef:
Is moeilijk te zeggen met zo weinig informatie, mss wil je mij een uitgebreidendere PB sturen? Ik doe de opleiding pedagogiek en mss kan ik je een beetje in de goede richting helpen?

Zolang je niet afgestudeerd bent en in het veld werkt zou ik niet de verantwoordelijkheid op je nemen dat je misschien later hoort dat je het verkeerde advies hebt gegeven.
Is maar een tip...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-01-10 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 26-01-10 21:58

Ik begrijp wel dat de situatie voor jullie enigszins te vaag is.
Ik zal proberen om het kort te omschrijven, maar daar ben ik nooit zo goed in

Allereerst mijn ouders: mijn moeder heerst volledig over mijn vader. Haar mening telt, die van hem is niet belangrijk, in haar ogen. Dit komt in alles naar voren, wordt ook openlijk over gepraat door de rest van de familie (uiteraard wanneer mijn ouders er niet bij zijn). Mijn moeder heeft zelf niet de makkelijkste jeugd gehad. Haar ouders waren gescheiden, haar moeder was altijd werken of ziek. De echte moederband kent zij dus niet.

We zijn met drie kinderen thuis: mijn broer van 22, ik van bijna 21 en mijn zusje van 12. Mijn broer heeft ook een hoop problemen gehad met mijn moeder (moeders mening telt, dat botst), maar mijn broer vloekt zich er wel overheen. Ook is hij lichamelijk sterker, waardoor mijn moeder niet tegen hem op kan.
Dan ik. Vroeger was ik bang voor mijn moeder. Ik durfde bijvoorbeeld niet te zeggen welke kleren ik leuk vond, om maar een voorbeeld te noemen. Toen ik in de tweede kwam kreeg ik een enorm goede vriendin, die mij liet inzien dat ik mijn eigen keuzes mocht maken, dat ik niet altijd mijn moeders mening hoefde te volgen. Hiervan kwamen enorme ruzies die vaak nergens over gingen. Het is een aantal keer echt uit de hand gelopen, van mij beetpakken in de wurggreep tot het feit dat k ben weglopen van huis. Ik heb toen twee weken lang niets van mijn ouders gehoord... simpelweg omdat mijn moeder eiste dat ík als eerste contact op nam. Uiteindelijk heb ik een mail gehad van mijn vader, waarin stond dat ik maar weer naar huis moest komen, want anders maakte ik het me alleen maar moeilijker. Ik heb toen geantwoord dat ik eerst een goed gesprek wilde hebben met een professioneel iemand erbij. Na een tijd is er een afspraak gemaakt bij een maatschappelijk werkster. Dit was een goed gesprek, waarin de vrouw mijn moeder ook erg bewust maakte van haar houding (in het gesprek ongeinteresseerd zitten wanneer ik iets moest vertellen, bijv.). Het einde van het gesprek was echt tv-achtig, we waren allemaal blij dat het uitgepraat was en ik kwam weer thuis wonen.
We zouden nog een aantal gesprekken voeren, maar hier is het nooit meer van gekomen, omdat deze vrouw ziek werd en later zwanger werd. Ik heb ooit nog eens via de e-mail contact gehad, maar toen had ze de keuze gemaakt fulltime huismoeder te worden.
Inmiddels gaat het met mij thuis met ups and down. Omdat ik een geweldige vriend heb die mij geweldig goed steunt, kan ik het hebben. Maar ik vrees echt voor mijn zusje.

Mijn zusje komt nu inderdaad in de puberteit. Ze kan iemand enorm uitdagen met haar opmerkingen en dat is niet goed. Maar de manier hoe mijn moeder daarmee omgaat, is niet goed. Een tijd terug waren mijn ouders 's avonds in bed de hele tijd aan het praten. Mijn zusje schreeuwt dan telkens: STIL!, wat natuurlijk niet goed is. Maar in plaats van haar gewoon te negeren, gaat mijn moeder constant terug roepen dat ze zelf stil moet zijn. Uiteindelijk loopt het dan uit op een enorm driftige moeder die mijn zusje een aantal flinke klappen verkoopt. Vaak zorg ik dat ik mijn zusje na een ruzie op kan vangen, bijvoorbeeld door naar haar toe te gaan of haar desnoods te smsen. Zo weet ze dat ik haar begrijp. Ook probeer ik met haar te praten over wat fout gaat: ik probeer haar in te laten zien dat ze moet proberen niet uit te dagen. En dat begrijpt ze wel. Maar het gaat vanzelf, zegt ze.

Vandaag was het weer zo ver en het was echt de druppel. Ik weet niet waarom mijn moeder en zusje ruzie hadden, maar mijn zusje werd naar boven gestuurd en mijn zusje riep naar mijn moeder dat zij altijd chagrijnig was. Vervolgens werd mijn moeder driftig, werd mijn zusje van de trap getrokken en buiten gezet!!! Toen ben ik naar beneden gelopen en heb geeist dat mijn zusje weer binnen gelaten werd. Ze stond buiten, om half 9, met deze kou!!! Mijn moeder zei me er niet mee te bemoeien, maar toen heb ik gedreigd met de kinderbescherming. Dat moest ik maar doen, aldus mijn moeder. Uiteindelijk kwam godzijdank mijn vader, die mijn zusje binnenliet. Deels uit vadergevoel denk ik, deels uit het feit dat mijn zusje de straat bij elkaar huilde. Daarna zijn zowel mijn zusje als ik naar mijn kamer gegaan. Ik heb nog niet met haar kunnen praten, want we worden goed in de gaten gehouden, want we mogen van mijn moeder niet met elkaar praten.

**Geplaatst**: 26-01-10 22:02

Geplaatst: 26-01-10 22:02

Wat er aan de hand is kunnen wij niet zien aan je bericht dus ik geef maar even twee adressen door waar je hulp kunt krijgen.

Bureau Jeugdzorg is er voor kinderen en ouders/verzorgers die problemen hebben bij het opgroeien en opvoeden. Ook anderen, die beroepsmatig met kinderen of jongeren omgaan, kunnen met bureau jeugdzorg contact opnemen voor informatie en advies. Samen wordt dan bekeken hoe de problemen aangepakt kunnen worden. Bureau jeugdzorg heeft verschillende locaties door heel Nederland. Voor een telefoonnummer kun je het beste even zoeken op google.

Bij het advies en meldpunt kindermishandeling (AMK 0900-123 1230) kun je je zorgen voorleggen zonder je naam te noemen. Bij een adviesvraag hoeven zij geen namen te weten, niet van het kind, niet van het gezin en niet van jou.
Het AMK is voor iedereen die met zorgen en vragen rondloopt, ook als je twijfelt of alleen advies wilt.

Succes en sterkte.

**Geplaatst**: 26-01-10 22:04

Geplaatst: 26-01-10 22:04

Jeetje meid.. Wat erg..

Dat je moeder zo doet moet ook ergens vandaan komen, maar dat praat het niet goed dat ze zo doet.

Ik snap dat je zusje in de pubertijd zit en lekker dwars en brutaal kan zijn, been there done that, het kan soms heel frustrerend zijn voor ouders. Maar de manier waarop jouw moeder reageert, zo als ik uit jouw verhaal haal, is niet correct.

Het is niet normaal dat je niet met je zusje mag praten.. Echt niet..

Ik zou wel voorstellen dat het tijd word om eens hulp van buitenaf te zoeken.. :(:)

Het is jammer dat je vader zo onderdanig is tegenover je moeder.. Ik ken het maar al te goed, mijn moeder heeft thuis ook de spreekwoordelijke broek aan..

**Geplaatst**: 26-01-10 22:11

Geplaatst: 26-01-10 22:11

Jeetje wat een moeilijke situatie is dit, je lijkt me een persoon die de dingen helder doorheeft.
Ik heb er niet zoveel verstand van en hoor/zie alleen de gezinnen die bij ons op de rechtbank komen en die zitten vaak al een hele tijd in het traject met jeugdzorg en de raad voor de kinderbescherming.
Met andere woorden daar is het al behoorlijk uit de hand gelopen......

Misschien kun je zelf contact opnemen met de raad via de website
http://www.kinderbescherming.nl/

en evt deze links doorlezen, die op de bovengenoemde site staan, waar overgens nog veel meer info te vinden is.

http://www.kinderbescherming.nl/over_de ... index.aspx

http://www.kinderbescherming.nl/wat_doet_de_raad/

http://www.kinderbescherming.nl/contact ... index.aspx

Sterkte!

**Geplaatst**: 26-01-10 22:16

Re: Wanneer stap je naar de kinderbescherming?

Geplaatst: 26-01-10 22:16

Je kunt nog bellen met het AMK, Bureau Jeugdzorg.

**Geplaatst**: 26-01-10 22:20

Geplaatst: 26-01-10 22:20

Ik moet helaas zeggen dat ik dit wel een beetje herken in mijn gezin ik ben nu 34 heb adhd en dat kunnen mn ouders niet aan, waarschijnlijk heeft mn moeder dat ook maar geeft het niet toe en dat vind ik heel moeilijk meerdere mensen zeggen het.
ze is ook heel hard in commentaar heeft een moeilijke jeugd gehad door haar moeder die niet de makkelijkste was.
mn moeder kan achter elkaar ratelen, ik ook en dat vind ik ook niet zo raar alleen volgen mn ouders ben ik natuurlijk veel erger als mjn moeder aan het praten, ze word kwaad als ik zeg dat ik denk dat ze hetzelfde heeft.
meid het is heel vervelend dit soort dingen en heel frustrerend, ik vind dat je het goed doet, en nee dit is niet normaal, sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-01-10 22:25

Re: Wanneer stap je naar de kinderbescherming?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-01-10 22:25

Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie berichten

Ik zal ze morgen allemaal nog eens op mijn gemak nog eens lezen, ik zit nu nog steeds te trillen dat ik eindelijk voor mijn zusje ben opgekomen.
Ik ga zo mijn vriend bellen, die zal ongeveer klaar zijn met trainen en dan ga ik slapen.

Wat ik nog wel even kwijt wil, is dat wij buiten dit, wel echt goed verzorgd worden hoor

we hebben niet te klagen, veel voor ons wordt betaald, denk aan zorgverzekering, school, etc, maar juist de band tussen je ouders die zo belangrijk is... die ontbreekt...

**Geplaatst**: 26-01-10 22:28

Geplaatst: 26-01-10 22:28

Ik denk direct aan het feit dat ze een erg slechte relatie met haar moeder had. Het gebeurt dat de kinderen op hun beurt ongeveer dezelfde (slechte) opvoedingsstijl doorgeven aan hun kinderen. 'Gewoon' omdat ze nooit anders gekend hebben.

Dit praat het gedrag van je moeder absoluut niet goed, maar misschien kan je het hierdoor wel wat begrijpen en hierop verder bouwen. Ik denk toch dat het belangrijk ik dat je hulp zoekt voor er serieuze incidenten plaatsvinden.

**Geplaatst**: 26-01-10 22:30

Geplaatst: 26-01-10 22:30

Klote voor jullie meis, ik snap ook je twijfel over of je hulp moet inschakelen omdat er niet overduidelijk geweld wordt gebruikt ofzo en ze verder gewoon voor jullie zorgen.
Maar onderschat de gevolgen van de spanningen en de relatie met je moeder niet. Het klinkt erg als hoe het bij mij thuis vroeger was en mijn broer en ik hebben er toch echt behoorlijke emotionele problemen van gekregen toen we ouder waren. Gezond is het in ieder geval niet om zo op te groeien. Beter voorkomen dan genezen!

**Geplaatst**: 26-01-10 22:39

Re: Wanneer stap je naar de kinderbescherming?

Geplaatst: 26-01-10 22:39

Jeetje, heftig hoor! Ik had ook altijd veel gezeur met mn moeder, maar het kwam gelukkig nooit tot slaan, maar alleen die ruzies waren al vreselijk vervelend. Heel goed dat je voor je zusje opkomt! Kan verder niets meer toevoegen aan eerdere berichten, alle belangrijke adressen heb je al gehad. Ben benieuwd hoe het afloopt. Super trouwens dat je vriend je steunt en dat jij zo weer je zusje kan steunen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-10 08:32

Re: Wanneer stap je naar de kinderbescherming?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-10 08:32

Ik heb gisteren een lang gesprek gehad en ik wil proberen om mijn vader te laten inzien dat het anders moet. Of dat lukt weet ik niet, maar ik ben nu aan het proberen om een mailtje op te stellen naar mijn vader, waarin ik voor wil leggen of hij het zo door wil laten gaan.

Ik hoop dat hij beseft dat het anders moet...

**Geplaatst**: 27-01-10 09:00

Geplaatst: 27-01-10 09:00

Zeker als je als ouder een moeilijke jeugd hebt gehad moet je ervoor waken dat je dit niet doorgeeft aan je kinderen.

In je verhaal lees ik een stuk lichaamelijk en phsygisch geweld.

Onderneem actie, nu komt het waarschijnlijk hard aan, over een paar jaar wordt je waarschijnlijk beter begrepen.

Laatst bijgewerkt door hotchocolat op 27-01-10 09:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-10 09:06

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-10 09:06

hotchocolat schreef:
Zeker als je als ouder een moeilijke jeugd hebt gehad moet je ervoor waken dat je dit niet doorgeeft aan je kinderen.

En dat vind ik nu net het "enge". Ik ben echt bang dat ik later dan ook zo word, ofzo $:\$

**Geplaatst**: 27-01-10 09:16

Geplaatst: 27-01-10 09:16

Waak daarvoor.

Toen mijn eerste kindje was geboren heb ik een gesprek gehad op het conultatie bureau hierover.

Ik heb atijd gezegt dat als ik gevoel had dat het niet meer zou lukken ik hulp zou gaan zoeken. Dit is uiteindelijk ook gebeurd.
Nu heb ik ook niet de gemakkelijkste kinderen (ADHD).

Het excuses van mijn moeder was dat we niet zo moesten zeuren het was haar tenslotte ook overkomen.

**Geplaatst**: 27-01-10 09:17

Geplaatst: 27-01-10 09:17

Je kunt áltijd die cirkel doorbreken, je hebt altijd een eus. Het zal meer moeite osten maar als je echt wilt, kan dat.
Eigenlijk zouden je ouders steun van BJZ moeten krijgen en dan een ambulant hulpverlener die wekelijks komt praten, helpen en meedenken. Je kinderen worden niet zomaar afgepakt hoor

Veel mensen zijn daar bang voor.
BJZ is ahw een doorgeefluik, zij kijken welke hulp er nodig is en kopen die van daruit in voor een gezin en houden een oogje in het zeil.

**Geplaatst**: 27-01-10 19:31

Re: Wanneer stap je naar de kinderbescherming?

Geplaatst: 27-01-10 19:31

ik heb ook een beetje in deze situatie gezeten. ik weet niet of er nog meer lichamelijk "geweld" komt of dat het ook geestelijk is. ik ben hiermee naar de huisarts gegaan en die heeft een signaal in de buurt laten afgaan dat als van ons gezin iemand bij de dokter kwam er extra alert gekeken moest worden naar tekenen van kindermishandeling. als dit inderdaad zo was zouden zij de KB inlichten, en als ik zelf meer signalen had mocht ik terug naar de HA en zou hij alsnog de KB inlichten. dit voorkomt dat jij straks de schuldige bent aan de KB "op ze af sturen" en ik had toch ook wel een vertrouwd gevoel bij de HA. hij (zij) kon in mijn geval ook wel goed praten en mij adviezen geven hoe ik moest handelen in bepaalde situaties.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-10 13:35

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-10 13:35

Even een kleine update.. maar vrolijk wordt je er niet van...

Inmiddels is het alweer heel wat dagen verder. Afgelopen dinsdagavond was bovenstaand gebeurd. Afgelopen woensdag heeft mijn moeder tegen mijn zusje gezegd: "sorry dat ik je buiten heb gezet, maar het zal wel niet goed te praten zijn". Een zin waarin zowel spijt (=positief) als een wrok (=negatief) te voelen zijn. Toch vind ik het goed dat mijn moeder het tegen mijn zusje heeft gezegd.

Het gekke is... ik word sinds afgelopen dinsdagavond volledig genegeerd. Mijn moeder heeft nog geen énkel woord tegen mij uitgesproken.. niets! Zelfs niet het hoognodige, zelfs geen gedag.
Afgelopen donderdagavond was ik pas laat thuis, ik had erg lang school en was daarna naar stal. Mijn moeder had toen tegen mijn zusje gezegd dat ik vast weer weggelopen was omdat ik gepikeerd was...
Altijd ligt de fout bij mij $:\$ Ik kan er echt niet meer tegen.. maar ik weet ook niet wat ik moet doen.

Mijn vriend steunt me waar hij kan hoor, maar hij kan ook niet meer dan mij troosten en raad geven.

Ik snap echt niet waar ik deze afstraffing aan verdiend heb... want een afstraffing.. dat is het zeker. Een straf voor het feit dat ik voor mijn zusje op kwam.. een straf die nog erger is dan iemand uit het huis zetten....

$:\$