Goeie morgen,
laat ik meteen met de deur in huis vallen. Ik (20) woon samen met mijn zus (24), en die is best ernstig bang voor vreemde/ nieuwe mensen. (Dit heeft een lang verhaal, maar om het kort te houden: ze is aangerand geweest aantal jaar geleden, en me moeder ook...)
Ze is zo bang, dat ik daarom vaak lieg, of iets anders vertel dan het werkelijk is.
Nou is het zo, ik vind iemand leuk, en diegene is gister hier langs geweest. Me zus was toen aan het werk. Maar toch zit het me niet lekker, ik wil het haar vertellen, maar ze flipt echt aan alle kanten.
Als ik eerlijk had gezegt, dat de jongen langs kwam, was ze thuis gebleven, of had me opgesloten in mijn kamer. Ze is zo bang dat vreemde mensen haar of mij verkrachten, vermoorden... Beetje weird he?
Daarom plan ik zulke dingen als zij er niet is, maar het voeld niet goed.
Daarbij vertel ik ook: ik heb vroeger weleens met vreemden gedate, en ook met een smoes verteld dat ik naar een vriendin ging. Achteraf had ik dan verteld hoe en wat, en kreeg ik de volle laag van mijn moeder en zus. Ze vinden me onverandwoordelijk, en ik heb stom gedrag.
hallo hoe moet ik dan mensen leren kennen? Moet ik met klanten bevriend raken? Of jaren lang op school zitten? Nee toch?
Mijn zus heeft niet veel vrienden (hoog uit 3) en is enorm onzeker. Ik ken redelijk wat mensen, en ben socialer dan dat zij is.
Hoe kan ik nou toch eerlijk tegen over haar zijn, zonder dat ze zo enorm flipt??
Alvast bedankt voor het lezen, ik hoop dat het een beetje te snappen is.