Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Shenavallie schreef:TS, als je niet goed ruikt, proef je dan wel goed? Als ik bijvoorbeeld verkouden ben (en op zo'n moment dus niet goed ruik), dan proef ik vaak mijn eten ook niet. Ik weet dat mijn vader z'n reuk niet goed is (ooit als puber een ontsteking gehad van een holte die niet op tijd behandeld was) en dat hij heel veel zout gebruikt om toch iets van zijn eten te proeven. Nu weet hij dat het fout is, maar hij gruwelt ervan om iets te eten waar hij alleen maar de structuur van meekrijgt en geen smaak.
Het lijkt mij in ieder geval wel heel eng om niet alles te ruiken (hoewel.... als mijn man naar het toilet is geweest... ). Maar even serieus: je ruikt dus ook niet als je je gas per ongeluk aan hebt laten staan of dat je met chemische (gevaarlijke?) middelen in de weer bent. Voor jezelf weet je niet beter, geef je al aan, maar het lijkt mij toch wel noodzaak dat je bepaalde stoffen herkent om gevaarlijke situaties te voorkomen. Hoe doe je dat dan?
zefiros schreef:@Shenavallie wat betreft het eten tijdens verkoudheid.. bij ons (als ik over ons mag spreken) is dat niet zo gelinkt. Wij hebben leren proeven zonder neus, een verkoudheid verandert dat niet. Wel zal het net iets anders zijn.
Mijn vriend dacht eerst dat ik een grapje maakte.. hij vond dat een lepeltje sambal wel kon. Als ik het ziet zag.. kon ik het niet weten. Elke keer neem ik 1 hap.. kijk hem aan.. serieus? (Ik kan slecht over verse pepers of Chilipoeder of pikant eten) ik kan precies benoemen wanneer er sambal of chilipoeder inzit.
Evenals andere smaken herkennen. Theesoorten ben ik niet zo goed in. Aardbeid of mango of bosvruchten? Ik kan je alleen vertellen of de ene thee zwarter is dan de ander. Wat betreft het 'enge' ik weet jou waarschijnlijk eerder te vertellen dat het gas nog aanstaat na het koken als we samen zouden gaan eten dan dat je het zelf opmerkt. Ik check het altijd! Voor iedereen gaat zitten of alle knoppen weer goed staan. Ook als ik niet zelf kook. Loop niet snel weg bij eten zodat ik kan zien wat er gebeurt.. en zet altijd een wekker die ik bv meeneem als er iets in de oven staat.
xDenies schreef:Ik ruik eigenlijk ook zo goed als niets. Luchtjes zoals parfum slaan direct op mijn keel maar hoe ze ruiken? Geen idee. Ook vers gebakken friet of broodjes kan ik niet ruiken.
Soms heb ik wel het idee dat ik iets denk te ruiken, bijvoorbeeld als een merrie kneiter hengstig is en dan de vieze stal. Maar ik ruik ook geen schoonmaakmiddel waarvan iedereen zegt dat het weer schoon ruikt
Ik vermoed dat het komt doordat mijn neus vroeger is gebroken. Echter ruikt mijn broertje dus ook niets.
Missen we wat? Nee hoor, het is alleen lastig met eigen geur(zweet) of bijvoorbeeld op mijn werk een dierenhok.
Ik proef daarintegen gewoon alles heel goed. Al ben ik wel voor extra suiker en extra zout, maar dat zal wel persoonlijk zijn haha. Ik geniet van eten, dus daar is niets mis mee!
Leuk om eens te lezen dat ik/we niet de enige zijn en ook niet gek. Want dat is wat ik/we nu vaak te horen krijgen.
zefiros schreef:Leuk om te zien dat er meer mensen zijn met hetzelfde. Ik herken veel qua kleding max 3x regel en de andere handigheidjes.
Ik heb nooit geroken, inderdaad mee geboren maar later pas bewust van geworden. Mijn moeder is thuis de enige met normale reuk dus geuren hebben thuis nooit echt een rol gespeeld. Op school kwam ik er echt achter tijdens scheikunde... ik zat in mijn eigen wereldje en 'opeens' was de klas leeg.. alle spullen lagen er nog.. en de leraar stond voor me. "Moet jij niet ergens heen?" Toen maar bekend dat ik niet had zitten opletten en dus niet begreep waar iedereen was. Hij herhaalde de vraag en keek mij stom aan. Wat bleek... hij had een stinkbom vast.. en zelfs met wapperen rook ik nada noppes niets. Hij was redelijk gefrustreerd haha.
Anyways.. vele jaren later van het paard gevallen op mijn nek.. ziekenhuisbezoek voor de zekerheid en foto's. (Afgezien van een gebroken neus niks aan de hand gelukkig) Toen vertelde een kno arts dat mijn neusschelpen 2x zo groot waren dan normaal.. en het schotje scheef stond.. de holtes iets anders van vorm waren waardoor de verbinding wel bestaat maar minimaal is. Uit eindelijk geopereerd aan de schelpen die zijn gehalveerd en enkele weken daarna toen alles van binnen wat herstelde.. zat ik in de bieb te leren met net gedoucht nog vochtig haar.. en toen "rook" ik iets.. verschikkelijk stinkende shampoo (iedereen maar zeggen dat hij zo lekker rook). Ik heb toen enkele weken iets kunnen ruiken. Rare is dat je de geuren dan niet kan plaatsen omdat je dat nooit hebt geleerd. Ik kon ze daardoor ook alleen aan de hand van smaak benoemen. Fris..zoetig.. zurig.. maar bv niet oh dat ruikt naar rozen of wat dan ook maar.
Inmiddels is de reuk weer weg. Ik denk dat de schelpen weer iets zijn gegroeid. Zolang ik prima kan ademen door mijn neus laat ik het zo. Vind de narcose een te groot risico voor de vage geuren die ik toch niet herken.
Ashley5 schreef:Verder merk ik in het begin, als je het iemand vertelt, dat mensen het vaak niet lijken te begrijpen. Maar al snel worden er veel vragen gesteld en daarmee is het dan klaar. Sommige zijn er meer in geïnteresseerd en daar heb ik het dan ook vaker mee over, maar daarna merk ik totaal geen onbegrip. Ze vergeten het alleen maar wat natuurlijk ook makkelijk gaat, omdat het van buitenaf niet te zien is.