Geplaatst 
Ruim een maand heb ik ontzettende hoofdpijn. Ik dacht altijd aan spanningshoofdpijn totdat het afgelopen weekend zo erg werd dat ik de huisartsenpost heb bezocht. Volgens hen lag het aan mijn gebit waarna ik naar de weekendtandarts ben gegaan. Daar kreeg ik te horen dat mijn linker onderste verstandskies eruit moest omdat deze tegen een zenuw aangroeide. Nou moet ik heel eerlijk zeggen dat daar de zenuwen al begonnen! Ik ben geen mietje maar als er dingen in mijn mond moeten worden gedaan ben ik hier geen fan van omdat je niet kan zien wat ze doen (gelukkig nooit gaatjes gehad).
Vandaag eerst naar mijn eigen tandarts gegaan die de tand helaas niet kon verwijderen omdat men moest snijden
, dit moest een kaakchirurg doen. Ik heb dus met trillende benen het ziekenhuis gebeld voor een afspraak. Normaal hebben ze een wachttijd van 4 tot 6 weken maar je zal het net zien: ik kon meteen vandaag om half 2 geholpen worden! Aan de ene kant natuurlijk fantastisch want dan zou ik snel van mijn hoofdpijn af zijn. Aan de andere kant kwam het nu gevaarlijk dichtbij. Op weg naar de kaakchirurg werd ik al ontzettend misselijk van de zenuwen maar goed toch maar gegaan want "dan was ik er maar vanaf". Eenmaal op de stoel kon ik mijn handen al niet meer stil houden (trillen) en had ik het idee dat mijn ontbijt er uit zou komen. Ik had een uiterst begripvolle kaakchirurg (niet dus!!) die er zonder te praten 7 verdovingsspuiten erin duwde en toen opmerkte dat ik toch wat trilde (hoe kan dat nou?? 
). Ik vertelde hem dus dat ik nogal zenuwachtig was en dat snapte hij niet want het was zo gebeurd waarna hij begon met snijden. Na een snede riep hij dat hij ermee ging stoppen want dat hij door het trillen niet verder durfde te gaan. Hij heeft het snel gehecht en ik moest maar een andere keer terugkomen, ik kreeg een recept voor rustgevende pillen mee. Na 5 minuten stond ik al weer verbaasd en met een ontzettend dikke wang buiten MAAR: met verstandskies! Ik wist in ieder geval wel zeker dat ik nooit meer terug ging komen. Nu heb ik morgen een afspraak bij een chirurg in een kliniek. Zoals jullie wel zullen begrijpen kijk ik bepaald niet naar morgen uit en heb ik nog pijn van vandaag! Iemand tips om een beetje rustig te blijven??
Waar ben je bang voor de pijn? 
.
