Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-09 21:39

Mijn vriend wordt geopereerd, help!

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-09 21:39

Juist de titel zegt het al: Mijn vriend word nog voor kerst geopereerd, aan zijn hart wel te verstaan.
Over hoe dat allemaal zit ga ik niet uitwijden want dat ik vind ik gewoon prive

Maar nu het volgende:

Ik vind het echt verschrikkelijk dat hij voor OK. moet. Echt!

Zelf ben ik verpleegkundige in opleiding en werk op een chirurgische afdeling. Dus heb iedere dag te maken met mensen die voor OK. gaan en terug komen. Het is mijn werk en vind het super leuk om te doen.

Maar nu dit allemaal bij mijn vriend gaat gebeuren vind ik het opeens allemaal niet meer zo leuk. Hij is bang voor prikken. Valt al flauw als ie ze ziet. Hij vertelde net aan de telefoon dat ie nog steeds niet allemaal snapt wat ze gaan doen en wat hem staat te wachten.
Ik heb zoiets, doe het maar bij mij, ben niet bang voor spuiten, weet hoe het allemaal in elkaar steekt.

Hij vertelde mij dat hij nog 1,5 dag moet blijven na OK. als het allemaal goed gaat en hij weer normaal kan lopen. Hij wordt gelukkig in amsterdam geopereerd vlakbij het ziekenhuis waar ik stageloop. Als hij de data weet regel ik ook wel even wat met me stage.

Ik voel me zo stom, wil graag bij hem zijn om hem te steunen, maar ik bedoel hij heeft zijn familie ook! Ik voel me nog een beetje zo van 'dan komt zij ook nog even kijken.'

Kortom allemaal gevoelens vliegen door me kop! De rol als naasten van een patiënt is me gewoon geheel onbekend!
Voel me echt dom dat ik als verpleegkundige op dit vakgebied zo van de rel kan raken.....

Iemand tips wat ik nog zou kunnen doen? Ik wil zowiezo nog even met mn vriend praten wat hij van mij verwacht.

Alvast bedankt voor het lezen, moet het gewoon even kwijt

**Geplaatst**: 18-11-09 21:53

Re: Mijn vriend wordt geopereerd, help!

Geplaatst: 18-11-09 21:53

Kan me voorstellen dat je t nu ineens van een heel andere kant bekijkt en dat toch wel een soort angst oproept. Maar door je werk weet je ook precies wat er gebeurt, dus misschien kan je dat enigzins aan je vriend uitleggen (over de narcose e.d. dan, over de operatie zal wel lastig worden).
En verder er gewoon voor je vriend zijn! Je bent z'n vriendin, tuurlijk wil ie je bij zich hebben, vooral een hartoperatie lijkt me niet niks. Familie is toch anders dan degene waar je een relatie mee hebt.
Mijn vriend is in een maand tijd 4 x geopereerd voor iets wat steeds terug kwam, mja toch telkens maar weer mee naar de spoed, naar de afdeling, wachten op telefoontje als ie uit de OK was, dan weer naar t ziekenhuis enz. Erg vermoeiend, ook omdat t om iets kleins ging, maar toch doe je t omdat je je toch een beetje zorgen maakt of alles wel goed gaat enz.

**Geplaatst**: 18-11-09 22:01

Geplaatst: 18-11-09 22:01

Niet dom voelen, dit is heel normaal vind ik.

Ik ben min of meer collega van jou, ook in opleiding, dus zie momenteel iedere dag mensen die naar en van operaties en onderzoeken. Is idd het normaalste van de wereld bij wijze van spreken.

Maar als ik praat over de hernia-operatie van mijn vriend en alles wat daar komt bij te kijken durf ik nog altijd emotioneel worden, en dat na twee jaar

. Als verpleegkundige heb je nu eenmaal altijd een afstand die nu wegvalt als het om een geliefde gaat.

Ik vind ook dat je je zeker als familie mag gedragen. Je hebt evenveel recht op geborgenheid en steun dan iemand anders van zijn familie. Dat je verpleegkundige bent doet daar helemaal niks van af en maakt je geen bemoeial hoor!

Ik zou zeggen, laat je vriend weten van je zorgen omtrent hem en ook dat je je onzeker voelt hoe je je moet gedragen in verband met zijn operatie en zijn familie etc. Bovendien is het denk ik voor hem ook wel 'leuk' om te weten dat jij om hem geeft en hem niet als patient 523 van de week beschouwd

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-09 22:15

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-09 22:15

Super bedankt voor jullie berichtjes!

Fijn om te weten dat jij ook in de zorg werkt en dat jij hetzelfde gevoel hebt bij jou vriend!

Ik voel(de) me gewoon echt zo stom hierbij!

Nee idd, En met mn verpleegkundige visie merk ik toch wel dat hij een behoorlijke angst aan het ontwikkelen is. Hij vertelde mij net aan de telefoon dat hij 1% kans had op overlijden en 2% kans dat hij een pacemaker moet naar de OK. En dat hij, jawel daar zijn ze

, 3 prikken gaat krijgen. Maar dan wel als hij onder narcose is

Hoe de operatie verder in elkaar zou steken wist hij nou eigenlijk niet. Hij heeft alleen de 'erge' dingen onthouden.

Ik wil dus vrijdag gewoon even met hem praten wat hij idd van mij verwacht, wil hij dat ik er ben als hij terug komt van OK? of liever niet? En of hij nog vragen ergens over heeft misschien waarop ik antwoord kan geven. Vraag me af waar hij zo tegen op ziet. Gewoon wat ik voor hem kan betekenen.
Moet ik iets regelen met me stage of iets, dat ik eerder weg mag ofzo.

**Geplaatst**: 18-11-09 22:45

Geplaatst: 18-11-09 22:45

Ik weet niet of er nog een afspraak word gemaakt met de cardioloog over de operatie (gok zo van wel

), mss kan je eens meegaan, als je vriend dat wilt teminste. Dan weet jezelf hoe het in elkaar steekt, en kan je het uitleggen aan hem als de angst wat gezakt is.

Wel 'stom' van zijn angst voor prikken en de overlijdingskansen. Dat neemt toch een beetje het positieve gevoel weg over het feit dat er iets zal worden gedaan aan het hartprobleem. Hopelijk word ie vlug wat kalmer zodat ie eens rustig over alles kan nadenken

.

**Geplaatst**: 19-11-09 00:13

Re: Mijn vriend wordt geopereerd, help!

Geplaatst: 19-11-09 00:13

Ik had het andersom, ik werd geopereerd (tot 2x toe) en mijn vriend moest toekijken. Hij vond het verschrikkelijk en liet dit ook duidelijk merken, aan bezorgdheid, aanhankelijkheid etc.
Ik vond het heel fijn dat hij er voor me was, en ik denk dat dat andersom ook zal zijn

Familie is belangrijk, maar de relatie die jij met je vriend hebt, is anders dan de relatie tussen hem en zijn familie.
Zorg dat je er voor hem bent, vraag densnoods wat hij wil dat je doet, praat erover

Komt vast goed meis

Sterkte!!

**Geplaatst**: 19-11-09 00:23

Re: Mijn vriend wordt geopereerd, help!

Geplaatst: 19-11-09 00:23

Ik weet ongeveer hoe jij je moet voelen.
Maar dan andersom..

Ik werd geopereerd, en mijn vriend voelde zich ook behoorlijk poedersuiker.

Ik werd dan niet geopereerd aan mijn hart, maar aan mijn neus, (meer info pb)

Maar operatie duurde toch dik 4 uur en 30 min.

Mijn vriendje was heel gespannen, wel blij voor mij, hij kwam de ochtend dat ik moest vertrekken nog langs.
Hebben samen gehuild.
Ik wist het twee weken van tevoren, dus toen ook al veel erover gepraat.

De avond voor de operatie nog gebeld, hij heeft toen niet kunnen eten, zo gespannen.

Tips, goh ik weet het niet, veel sterkte in ieder geval !

**Geplaatst**: 20-11-09 19:42

Geplaatst: 20-11-09 19:42

eempiej schreef:
Voel me echt dom dat ik als verpleegkundige op dit vakgebied zo van de rel kan raken.....

Dit vind ik niet zo raar hoor. Bij andere patiënten die je niet kent bewaar je altijd een soort afstand. Dat zal wel moeten, om professioneel te blijven, anders valt het werk je heel zwaar. Als dan een zeer goede bekende van je zo'n behandeling moet ondergaan valt dat hele stuk afstand weg

I.p.v. professioneel te blijven en met je werk bezig tezijn komt er nu ook een heel stuk persoonlijkheid en emotie bij kijken. Dat is best logisch hoor.

En verder: praat veel met hem, en over wat hij wil van jou. Dan zul je het beste op zijn gevoel kunnen inspringen

En over de angsten: 1% kans om te overlijden is absoluut niet groot. De kans is nog groter dat hij onderweg naar het ZKH door een auto overreden wordt... En is hij daar bang voor? Lijkt me toch niet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-09 19:47

Re: Mijn vriend wordt geopereerd, help!

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-09 19:47

Over die 1% zit ik ook niet mee. Gelukkig kan ik daar mee relativeren. 99% kans op te blijven leven. En idd de kans om een ongeluk te krijgen is vele malen groter.
Straks komt hij hier en kaart ik de hele boel even aan, even me comminicatieve vaardigheden op hem afvuren, bij me vriendin die problemen had heeft het al erg goed geholpen haha!

Bedankt voor jullie lieve berichtjes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-09 20:25

Re: Mijn vriend wordt geopereerd, help!

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-09 20:25

Ik heb gister met mn vriend gepraat. Gezegt dat ik me echt wel zorgen maak om hem etc. En even over de operatie gepraat, en over de dagen dat hij in het ziekenhuis zal liggen. Er kwam niet concreet uit dat hij graag wilde dat ik langs kom maar er was ook zeker geen nee. T was meer zo van het hoeft niet maar t zou wel fijn zijn. Gelukkig was het een luchtig gesprek, met af en toe een grapje tussen door

Heb hem tussen neus en lippen ook nog een beetje verteld wat de verpleegkundige zal doen als hij daar ligt. Hij vroeg zich af hoe hij moest plassen want hij moet plat op zijn rug blijven liggen. En nog wel meer van die dingetjes.
En hij wil absoluut geen 'oud wijf' aan zijn bed, dat 'moet ie niet hebben'. Ik heb hem gezegt dat ie ook wel de jonge meiden eruit moet zoeken want die zijn het leukst

En dat ze altijd wel blij zijn met een jonge knappe jongen op de afdeling

**Geplaatst**: 01-12-09 20:32

Re: Mijn vriend wordt geopereerd, help!

Geplaatst: 01-12-09 20:32

Hoe gaat het nu met jullie

?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-09 21:10

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-09 21:10

Gaat opzich wel goed. Hij vroeg zaterdag toen we in bed lagen of ik maandag (gister) met hem mee wilde naar het AMC. Hij moest Thorax foto's laten maken. Als ze daarop niets kunnen zien gaan ze hem waarschijnlijk eerst opereren om een 'aanval' op te wekken en zo te kunnen zien wat er gebeurt. Mocht dat direct duidelijk zijn en kunnen ze er direct wat aan doen, dan doen ze dat. Anders zal hij nog een keer geopereerd moeten worden. :(:)

Dat is dus wel een dikke tegenvaller! We zijn daarna samen nog even op ziekenbezoek geweest van een kennis van ons die in het AMC ligt.

Gister avond zat ik er wel even helemaal door heen hoor. Zeker omdat we niet weten wanneer hij geopereerd wordt. Dat kan over 5 dagen zijn, maar ook 27 dec pas bijvoorbeeld. En die onzekerheid is echt verschrikkelijk irritant. Vooral omdat je alleen maar kan toekijken.

Heb gezegt dat ik gewoon lekker bij hem in bed kruip als hij in het ziekenhuis ligt

Bedankt voor je belangstelling!