Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

vanitymay schreef:Al moet ik eerlijk zeggen: als zon situatie ooit onstaat heb ik bij voorbaat al medelijden met het kindje..
pubelia schreef:Vinden jullie dan dat de vrouw mag zeggen ik hou het of juist niet? En daarmee de man aan de kant te zetten. Of moet ze hierbij rekening houden met de man, ook al is ze het er helemaal niet mee eens.

Blue_Eyes schreef:vanitymay schreef:Al moet ik eerlijk zeggen: als zon situatie ooit onstaat heb ik bij voorbaat al medelijden met het kindje..
Daar ben ik het mee eens.
Maar feitelijk is het natuurlijk wel raar als de vader er helemaal niets over te zeggen heeft. Ik bedoel - als jij het kind niet wilt houden, kun je het na de geboorte ook aan pa meegeven - jij wilde het zo graag, neem het maar mee dan. Mocht je er tegen die tijd anders over denken kun je de afspraken nog aanpassen...
Ik vind dat dan niet even 'zomaar iets'
Roane schreef:Blue_Eyes schreef:Daar ben ik het mee eens.
Maar feitelijk is het natuurlijk wel raar als de vader er helemaal niets over te zeggen heeft. Ik bedoel - als jij het kind niet wilt houden, kun je het na de geboorte ook aan pa meegeven - jij wilde het zo graag, neem het maar mee dan. Mocht je er tegen die tijd anders over denken kun je de afspraken nog aanpassen...
maar dan heb ik weer zoiets van; mag ik er wel negen maanden mee rondlopen, dik worden, nieuwe kleding kopen, studie/werk ervoor stopzetten, hobby ervoor stopzetten, complicaties oplopen, bevállen...
Wanneer ik dat in principe niet wil, en hij wel.Ik vind dat dan niet even 'zomaar iets'
Blue_Eyes schreef:Vergis je niet in het feit dat andersom voor de man geldt dat zijn kind laten doden terwijl hij het wel graag wilde houden, ook niet 'zomaar iets' is...
... Uh oh


vanitymay schreef:Hoe banketstaaf het ook klinkt: ik vind dat de vrouw uiteindelijk de keuze heeft om een kind te laten komen of niet. Zij moet ht dragen, bevallen en als het even tegenzit ook evder alleen opvoeden vaak bij scheidingen etc.
Mannen zijn wat dat betreft in het nadeel, al zijn ze wel veel minder gebonden aan een kind, zeker als het niet als samen wordt gekregen..
Wel vind ik dat een vrouw dan geen dingen kan gaan claimen bij een man als die het kind niet wilde. Hij zou dan eigenlijk als spremadonor moeten worden kunnen behandeld ipv vader..
Al moet ik eerlijk zeggen: als zon situatie ooit onstaat heb ik bij voorbaat al medelijden met het kindje..
rakni schreef:vanitymay schreef:Hoe banketstaaf het ook klinkt: ik vind dat de vrouw uiteindelijk de keuze heeft om een kind te laten komen of niet. Zij moet ht dragen, bevallen en als het even tegenzit ook evder alleen opvoeden vaak bij scheidingen etc.
Mannen zijn wat dat betreft in het nadeel, al zijn ze wel veel minder gebonden aan een kind, zeker als het niet als samen wordt gekregen..
Wel vind ik dat een vrouw dan geen dingen kan gaan claimen bij een man als die het kind niet wilde. Hij zou dan eigenlijk als spremadonor moeten worden kunnen behandeld ipv vader..
Al moet ik eerlijk zeggen: als zon situatie ooit onstaat heb ik bij voorbaat al medelijden met het kindje..
Dat klopt toch niet? Ook al wordt je per ongeluk zwanger en je bent principieel tegen abortus maar hij wil het niet, dan mag een vrouw niets aan de man vragen volgens jou? Hij heeft m er toch zeker zelf ook ingehangen? Daar komen nu eenmaal kindjes van!


. Als ik het echt niet zou willen en mijn vriend wel, dan zou het uiteindelijk een relatiebreuk + abortus worden ben ik bang.