Ik ben een "bekende"bokker,zelf werkzaam in hulpverlening/psychiatrie. Er ligt toch een redelijk taboe op eetmoeilijkheden en zeker ivm mijn huidige beroep wil ik mijn privacy houden.
Denk je toch te weten wie ik ben,je mag me een pb doen maar hou het voor jezelf.
Ik ben nooit dun of slank geweest. Altijd een tikje mollig,of stevig,en eigenlijk was ik diep van binnen nooit helemaal tevreden over mijn figuur. Er waren tijden dat ik echt veel te zwaar was,er waren tijden dat ik,voor even,wel tevreden was.
Sinds een tijdje slik ik medicatie waar ik erg misselijk van word en waardoor ik minder kan en wil eten(weinig hongergevoel).
Hierdoor ben ik een flink aantal kilo's kwijtgeraakt.
In het begin viel me dit niet zo op,maar nu mijn fijnste spijkerbroek losser zit...dus wel.
En het begint een "enge"vorm aan te nemen.
Alsof dit iets is,waar ik controle over heb. Ik word dunner en het bevalt me eigenlijk wel.
Mijn denkbeeld over eten begint iets verstoord te raken.
Zo ging ik enige dagen geleden bij een vriend eten,maar om dat te compenseren,"mocht"ik van mijzelf die dag maar 3 droge rijstewafels eten. het kost me weinig moeite dit te doen omdat ik dus ook weinig honger voel,en toch misselijk ben.
Ter compensatie slik ik vitamine bij.
Ik besef me dat dit niet gezond is.
Overigens ben ik bijna 30,ik ben verder tevreden met mezelf,ik merk alleen dat dit me echt begint op te breken.
Wat ik hiermee wil,weet ik ook niet. Ik wil niet superslank zijn,ik braak mijn eten niet uit,gebruik geen laxeermiddelen en vind bottige lichamen niet mijn 'einddoel'(ik heb hier absoluut géén negatieve bedoeling mee,dus eventuele meiden met anorexia oid,ik bedoel het niet kwaad).
Herkent iemand dit?
Ik heb het met een goede(beste)vriend van me besproken....hulp heb ik al heel veel gehad,danwel niet hiervoor maar voor depressies en dergelijke. Hij maakt zich zorgen en ziet me langzaam afvallen,en is bang dat het extreem wordt. Ik eet weleens bij hem,en zoals ik al zei,ik eet dan wel. maar dan eet ik erna,of ervoor,weining..
Om eerlijk te zijn,zit ik niet echt op hulp te wachten..
Kortom,ik weet het even niet meer....
edit:ik open dit topic in die zin dus wel voor "jullie"hulp.
maar het gaat meer om professionele hulp,ik heb oa voor depressies en dergelijke al een lang hulpverleningsverleden
achter me,en heb er echt geen zin in om weer die molen in te gaan..
.