Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-09 14:45

veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-09 14:45

Hallo

ik weet eigenlijk niet goed hoe ik moet beginnen. Ik zal maar vertellen hoe het begon.

Mijn vader was altijd heel opvliegerig en sloeg mijn moeder dan ook geregeld, en dreigde soms om ons ook te slaan, maar dat deed hij niet. Mijn moeder zorgde in principe altijd alleen voor mij en mijn broertje. Toen ze uit elkaar gingen was dat voor mij een hele opluchting, weg uit die hel. Toch besloten we dat mijn broertje en ik om de 2 weken bij mijn vader kwamen. In het begin was dat ook best gezellig, we deden leuke dingen en nergens geen agressie. Totdat mijn broertje mij begon te klieren. Gewoon als mijn vader het niet zag, en ook niet ophouden als je het vroeg. Heel lang heb ik dit gepikt, totdat ik er geen zin meer in had en mijn broertje en tik gaf ( ik weet het is fout, maar mijn vader greep gewoon niet in ) daardoor werd ik geslagen door mijn vader. Ook kon mijn vader nogal agressief worden als iets niet lukte, en dan werd ik weer geslagen. Totdat ik onder de blauwe plekken zat, en overal bloeduitstortingen, toen ben ik weg gegaan naar mijn moeder... toen begon ik met mezelf te snijden. Door die pijn vergat ik de andere pijn, het werd erger en erger en steeds vaker stond ik met het mes op mijn arm met de gedacht dat ik nu heel snel van alles af kon zijn.. toch ben ik naar een tijdje gestopt, omdat ik alles ver weg had gestopt. Als ik het moest vertellen dacht ik er weer aan en ging het mis, maar ik kon het gelukkig vrij snel wegstoppen... nu heb ik een tijdje geleden ruzie gekregen weer thuis met mijn moeder en haar vriend ( daarvoor ook al maar toen kon ik de verleiding weerstaan ). alles gaat mis en allemaal in één keer, hierdoor komen de dingen van vroeger ook weer omhoog en ben ik bang voor mensen. Ik weet gewoon niet waar ik naartoe moet met mijn gevoelens, en durf er ook niet over te praten. Daarom ben ik weer begonnen met snijden, ook al weet ik dat het niet de juiste oplossing is.. op dit moment even wel, ik vergeet alle pijn die ik van binnen heb. Niemand weet het van mij, omdat ik altijd het vrolijke meisje zonder zorgen lijk. Ik ben bang dat als ik het mijn ouders vertel ze boos worden. Maar zelf kom ik er ook niet uit. Mijn hele arm zit onder, maar ik kan niet stoppen. Het is zo fijn de verlossing die je voelt. De minuten dat je de hel van alle gevoelens vergeet zijn heerlijk. Het wordt steeds erger en steeds vaker, denk ik dat het heel makkelijk heel snel voorbij kan zijn. Maar ik wil gewoon niet opgeven..

please wees aardig, ik weet dat ik veel fout doe, maar het lukt me gewoon niet het te veranderen..

alvast bedankt voor het lezen..

**Geplaatst**: 13-11-09 14:47

Geplaatst: 13-11-09 14:47

misschien heb je er wat aan om in dit topic te kijken;
[HK] [Deel I] AM

zij begrijpen wat je meemaakt en kunnen je misschien wel helpen?

ik vind het echt heel dapper van je dat je je verhaal hier neerzet,dat is al een begin he?
:(:)

**Geplaatst**: 13-11-09 14:54

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 13-11-09 14:54

Beste Brokengirl...

Wat dapper dat je je verhaal zo plaatst. Er is maar 1 advies wat ik je geven wil: zoek hulp. Hoe graag je het misschien ook zou willen, dit kun je niet alleen oplossen. De Nederlandse psychische gezondheidszorg is niet altijd even goed, maar het is wel de plek waar je naartoe moet.
Stap 1 is het plaatsen van dit bericht
Stap 2 is om naar je HA toe te gaan, dit probleem aan te kaarten (laat hem/haar je post in dit topic maar lezen als je het niet zelf kunt verwoorden) en de hulp die hij/zij je bied aan te nemen.

Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-09 14:55

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-09 14:55

Ja klopt. Ik weet zelf ook dat het anders moet. Maar dat is heel moeilijk. Ik zal eens gaan kijken in het topic.

**Geplaatst**: 13-11-09 14:57

Geplaatst: 13-11-09 14:57

Heel dapper dat je ten eerste nu wel inziet dat het zo niet verder kan.

Je ouders zullen je er echt niet op veroordelen hoor. Ik denk zelf dat ze je juist alleen maar zullen helpen. Mocht je dit toch echt niet aandurven vertel het aan een vriendin of aan de moeder van een vriendin. Die staat er namelijk iets verder vanaf, maar kan je wel de juiste richting heen leiden.

En anders een vertrouwenspersoon op school of werk.

Heel veel sterkte. Ik ken ook iemand die het heeft gedaan. Ik kon hem toen nog niet. Hij heeft therapie gehad en heeeeeel soms gaat het iets slechter weer, maar over het algemeen gaathet goed nu. Hij heeft een eigen zaak, heeft een vriendin waar hij volgend jaar mee gaat trouwen en heeft een dochtertje van bijna 1,5 jaar. Zo zie je, als je de juiste hulp krijgt kan je eruit komen en er mee om leren gaan... Het zal altijd een deel van je blijven, ook omdat het natuurlijk zichtbare schade met zich mee brengt, maar neem aub iemand in vertrouwen, want dat is de eerste stap om te beginnen!!!

Sterkte! Als je een luisterend oor wil, kan je altijd pben...

**Geplaatst**: 13-11-09 21:28

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 13-11-09 21:28

Ik zou toch maar hulp gaan zoeken als ik jou was, want dit kan zo niet doorgaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-09 15:42

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-09 15:42

hulp zoeken heb ik het lef nog niet voor, ik durf het gewoon niet. ik weet dat het stom klinkt maar toch. ik ben nu opzich al wel trots. omdat ik het mn vriend en vriendinnen verteld heb. en afgesproken heb tot vrijdag niet meer, en dat heb ik gehaald. in het begin was het moeilijk omdat ik het elke dag deed, maar nu voel ik me wel sterker.. het is niet veel, maar het is een begin

**Geplaatst**: 14-11-09 16:33

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 14-11-09 16:33

Je zult wel moeten, zo los je het probleem niet op

**Geplaatst**: 14-11-09 17:06

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 14-11-09 17:06

Je bent je in ieder geval bewust van de zaak en je probeert er voor jezelf wat aan te doen en dat is ook heel goed. Alleen moet je je wel echt realiseren dat je dit echt niet alleen gaat redden, hoe hard dat ook klinkt. Nu red je het misschien tot vrijdag niet snijden, maar wat gebeurd er als je morgen slecht nieuws te horen krijgt? AUB haal hulp. je kan ook een keer goed mis snijden waardoor je er levenslang letsel aan over houd ofmisschien zelfs wel erger...

**Geplaatst**: 14-11-09 17:12

Geplaatst: 14-11-09 17:12

Hulp zoeken is geen schande.
Ze reiken je handvaten aan zodat je er wat meer mee om leert gaan.

Ga hulp zoeken meis, wees niet bang....

http://www.hulpmix.nl/gevoel/snijden/algemene_informatie
http://www.korrelatie.nl/themas/problemen_bij_kinderen_en_jongeren/faq/29

**Geplaatst**: 15-11-09 16:00

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 15-11-09 16:00

Je bent niet de enige met dit probleem, je bent niet raar of gek omdat je dit doet.
Hulp zoeken bij o.a. je HA is dus echt geen schande, niets om je voor te schamen.. Het is wel heel belangrijk dat je zelf ook echt bewust bent dat wat je doet fout is en dat je ook echt jezelf wil verbeteren. Alleen dan heeft het hulp zoeken nut, alleen als je echt weet dat het roer om moet. En dat kan je niet alleen, niet bij problemen van deze aard..

En ik vind het heeel knap van je dat je het al aan een paar vrienden hebt vertelt, dat is inderdaad al een eerste stap

Nu inderdaad alleen nog professionele hulp zoeken zodat je ook daadwerkelijk geholpen gaat worden.. Succes meis, het komt allemaal wel goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-09 21:17

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-09 21:17

zo denk je dat het goed gaat.. en dan stort alles weer in. ik heb nu met heel het huis hier ruzie.. en ik voel me zo alleen. ik heb geen vechtlust meer en eigenlijk helemaal geen zin meer in alles..

**Geplaatst**: 16-11-09 21:20

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 16-11-09 21:20

Zoals we al vertelden kan het een paar dagen goed gaan en bij een (kleine) tegenslag valt alles in duigen. Dit maak je nu ook mee. Je kan hiermee om leren gaan. Zoek aub hulp en vooral nu! Nu kan je goed omwoorden wat er aan de hand is en hoe je je voelt. Je kan zo'n vertrouwens band met zo iemand krijgen en bij zo iemand kan je ook alles kwijt. Ga morgen aub naar de HA en overleg het en vertel je verhaal.
Heb je het al aan je ouders verteld?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-09 21:31

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-09 21:31

nee dat durf ik echt niet, omdat mn ouders dus wel vinden dat het allemaal mijn schuld is, maar iedereen is zo tegen mij en ze weten niet wat ze aanrichten. ik ben bang dat ze vinden dat ik me aanstel, en vooral dat mn ouders erachterkomen en boos worden, als ze het weten zit ik nog veel dieper in de problemen..

**Geplaatst**: 16-11-09 22:01

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 16-11-09 22:01

Nog dieper in de problemen dan nu? Dit gaat niet vanzelf weg, en hier moet je niet mee rond willen blijven lopen..
Dan zijn je ouders maar even boos, je bent en blijft hun dochter waar ze om geven. Ze zullen schrikken en bezorgd zijn, wat zich misschien kan uiten in boosheid, maar het is echt veel beter voor je. Nu kan je goed hulp zoeken, voordat het helemaal uit de hand loopt..
En je stelt je niet aan, integendeel..

**Geplaatst**: 17-11-09 07:38

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 17-11-09 07:38

Ze zullen echt niet boos op je worden om boos te zijn, maar omdat ze ongerust zijn over je. Misschien zie je dat nu nog niet in, maar dat is wel zo. was bij mij ook zo toen mijn ouders er achter kwamen dat ik een keer een zelfm..... poging had gedaan... Maar ze zullen je juist steunen en helpen de juiste hulp te vinden ...

**Geplaatst**: 17-11-09 09:22

Geplaatst: 17-11-09 09:22

Je doet helemaal niks fout :(:)

. Je maakt zoveel nare dingen mee en hebt veel te verwerken. Dat kun je niet alleen, daar heb je hulp bij nodig. Ga alsjeblieft naar je huisarts en laat je doorverwijzen en helpen.

**Geplaatst**: 17-11-09 09:27

Geplaatst: 17-11-09 09:27

Lieve schat, wat heb je al een hoop meegemaakt.. Wat een moeilijke tijd voor je!

Wellicht een nummer wat je een beetje kan troosten:
http://www.youtube.com/watch?v=cFget4YuUjA

@Mesastamp: Waar heb jij geleefd?? Iedereen wil dit op een eigen manier verwerken. Heb daar ook respect voor.

**Geplaatst**: 17-11-09 09:32

Geplaatst: 17-11-09 09:32

mesastamp schreef:
niks dappers aan vind het aandacht trekkerij hier zo in op bokt... als je hier echt mee zat dan vertel je dat niet zo openhartig hoor

Ze heeft niet voor niks een SA!

TS: Ik hoop dat je binnenkort wel het lef hebt om hulp te halen

Dit los je zomaar alleen niet op..

Sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 17-11-09 10:53

Geplaatst: 17-11-09 10:53

blauw00gje schreef:
mesastamp schreef:
niks dappers aan vind het aandacht trekkerij hier zo in op bokt... als je hier echt mee zat dan vertel je dat niet zo openhartig hoor

Ze heeft niet voor niks een SA!

TS: Ik hoop dat je binnenkort wel het lef hebt om hulp te halen
Dit los je zomaar alleen niet op..

Sterkte!

Precies. En het is helemaal niet openhartig vertellen, maar het gewoon even kwijt kunnen aan mensen die je niet kent en die dus niet meteen een oordeel hebben. Of wel dus, in dit geval

**Geplaatst**: 17-11-09 10:59

Geplaatst: 17-11-09 10:59

mesastamp schreef:
niks dappers aan vind het aandacht trekkerij hier zo in op bokt... als je hier echt mee zat dan vertel je dat niet zo openhartig hoor

Bah... wat ben jij een harteloos mens! Moei je met je eigen zaken als je niets beters te zeggen hebt... >;)

Dus als iemand met het overlijden van zn paard zit en dit openhartig op bokt verteld... is dat ook aandachttrekkerij?? Ja het is een vraag om aandacht,. om hulp, om troost.... om steun! En zeg me niet dat jij nog nooit om troost of steun gevraagd hebt!

TS : de link van het topic die in een van de eerste reacties is gegeven, is een goede.
ga alsjeblieft naar de huisarts, alleen een echte specialist is ervoor getraint om dit soort dingen te stoppen... zelf red je dit niet... zeker niet omdat je zelf al zegt dat het zo fijn is...
zoek echt hulp.. het leven is te mooi om te laten liggen.

ook ik heb ellende in mijn leven meegemaakt, ik ben pas 20, en ik zit hier nog... terwijl het op mijn 13e al afgelopen had kunnen zijn...

Koppie op! en zoek hulp.
Ook mag je altijd pb-en

Sterkte!

**Geplaatst**: 17-11-09 11:08

Geplaatst: 17-11-09 11:08

Heftig verhaal, maar wat mijn tip is, en dat niet verkeerd opvatten:

Probeer in plaats van snijden ergens anders voldoening uit te halen!
Niet dat dat miss zo makkelijk is, maar ik kan er met mn hoofd niet zo goed bij dat iemand in zichzelf gaat snijden.

Je zegt dat je een vrolijk meisje bent tegenover de buitenwereld, dus je hebt vast wel een goede vriendin die je dit toe kunt vertrouwen en die je kan helpen je aandacht naar iets anders te verplaatsen dan naar dat snijden.
En bovendien, wat schiet je met snijden op?
De littekens zullen altijd een herrinering blijven aan deze slechte periode.

je moet jezelf niet als slachtoffer zien ( "oh ik ben zo zielig,ik moet snijden") (kzeg nie dat je dat doet, ik ken je niet)

Maar probeer er wat van te maken en er sterker uit te komen, overwin die depressieve gedachten en kijk vooruit!

**Geplaatst**: 17-11-09 11:50

Re: veel meegemaakt, alles gaat fout ik trek het niet. (snijden)

Geplaatst: 17-11-09 11:50

jeetje meis gezien je profiel ben je nog zo jong
probeer het positieve er uit te halen komt allemaal goed
zet je schouders er onder meis

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-09 14:23

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-09 14:23

opala schreef:
Je doet helemaal niks fout . Je maakt zoveel nare dingen mee en hebt veel te verwerken. Dat kun je niet alleen, daar heb je hulp bij nodig. Ga alsjeblieft naar je huisarts en laat je doorverwijzen en helpen.

Tamadine schreef:
Ze zullen echt niet boos op je worden om boos te zijn, maar omdat ze ongerust zijn over je. Misschien zie je dat nu nog niet in, maar dat is wel zo. was bij mij ook zo toen mijn ouders er achter kwamen dat ik een keer een zelfm..... poging had gedaan... Maar ze zullen je juist steunen en helpen de juiste hulp te vinden ...

Szan schreef:
Nog dieper in de problemen dan nu? Dit gaat niet vanzelf weg, en hier moet je niet mee rond willen blijven lopen..
Dan zijn je ouders maar even boos, je bent en blijft hun dochter waar ze om geven. Ze zullen schrikken en bezorgd zijn, wat zich misschien kan uiten in boosheid, maar het is echt veel beter voor je. Nu kan je goed hulp zoeken, voordat het helemaal uit de hand loopt..
En je stelt je niet aan, integendeel..

ik weet het, maar ik kan het niet. ik ben bang voor mezelf en de reacties van andere als ik mn echte ik laat zien. ik denk niet dat mn ouder echt om me geven, anders hadden ze wel door gehad dat ze me van binnen helemaal kapot maken. het gaat er hier echt hard aantoe ik huis..

Caesar schreef:
Lieve schat, wat heb je al een hoop meegemaakt.. Wat een moeilijke tijd voor je!

Wellicht een nummer wat je een beetje kan troosten:
http://www.youtube.com/watch?v=cFget4YuUjA

@Mesastamp: Waar heb jij geleefd?? Iedereen wil dit op een eigen manier verwerken. Heb daar ook respect voor.

dat is een heel mooi nummer

en ik hoop dat ook alles goed komt

Brendariss schreef:
Heftig verhaal, maar wat mijn tip is, en dat niet verkeerd opvatten:

Probeer in plaats van snijden ergens anders voldoening uit te halen!
Niet dat dat miss zo makkelijk is, maar ik kan er met mn hoofd niet zo goed bij dat iemand in zichzelf gaat snijden.
Je zegt dat je een vrolijk meisje bent tegenover de buitenwereld, dus je hebt vast wel een goede vriendin die je dit toe kunt vertrouwen en die je kan helpen je aandacht naar iets anders te verplaatsen dan naar dat snijden.
En bovendien, wat schiet je met snijden op?
De littekens zullen altijd een herrinering blijven aan deze slechte periode.

je moet jezelf niet als slachtoffer zien ( "oh ik ben zo zielig,ik moet snijden") (kzeg nie dat je dat doet, ik ken je niet)

Maar probeer er wat van te maken en er sterker uit te komen, overwin die depressieve gedachten en kijk vooruit!

die heb ik het ook verteld, en zeggen op het moment dat je wil snijden bel ons, maar de pijn van binnen is zo groot en gaat niet weg met een telefoontje, vandaar dat de drang ook zo groot is..

mijn vraag, stel dat ik hulp ga zoeken, komen mn ouder het te weten dan ?

dat je er niet met je hoofd bij kan, komt omdat je de pijn niet voelt en de verlossing niet kent als je snijdt..

**Geplaatst**: 17-11-09 14:37

Geplaatst: 17-11-09 14:37

De eerste stap die jij moet zetten, is dat je nu voor jezelf op moet gaan komen. Dat anderen daar niet of minder van gediend zijn, moet je koud laten. Het klinkt keihard, maar wanneer je zo doorgaat, gaat het met iedereen goed behalve met jou. Je kunt, aan degene waar je naartoe gaat, vragen of ze het binnenskamers houden.