), waarna ik mezelf opving met mijn hand. Hierbij is mijn pink uit de kom geschoten. Toen ik bewoog schoot ie wel gelijk weer terug, en ik moest eigenlijk gewoon hard lachen en stapte weer op om nog een keer te springen. Tijdens het uitstappen merkte ik dat mijn pink er een beetje vreemd uit zag, een beetje scheef en het trilde allemaal erg. Ik heb daarna nog wel mijn verzorgpaarden verzorgd, maar zo min mogelijk mijn linkerhand gebruikt. 's Avonds heeft mijn moeder mijn pink ingetaped tegen mijn ringvinger aan, zij heeft het namelijk wel eens met haar duim gehad en de dokter raadde dat toen aan met een spalkje. Met tape erop gaat het wel redelijk, ik gebruik mijn pink dan nauwelijks, maar als dat per ongeluk toch gebeurt doet het erg veel pijn.
Vandaag heb ik mijn pink weer even bevrijd van mijn ringvinger
en hij staat nu dus best wel scheef. Het eerste kootje lijkt naar binnen gedraaid. Ik heb mijn pink even alle richtingen op bewogen, en bij al deze bewegingen doet het pijn aan het botje onder mijn pink (ossis metacarpi voor de mensen met kennis van de anatomie
). Als ik mijn pink op een oppervlak zet en er op duw dan doet het écht veel pijn.Nu dus maar weer ingetaped want dan gaat het echt beter.
Is dit een normaal beeld bij een pink die uit de kom is geweest? Of klopt het niet helemaal en kan ik er beter mee naar de dokter gaan?
Ik begrijp ook dat jullie geen dokters zijn, maar misschien herkent iemand het
als de pijn aanhoudt en niet minder wordt ga ik sowieso even langs de dokter.
... als je pink evt. gebroken is en je gaat tapen, kan ik me voorstellen dat dit dan wel op de juiste manier moet gebeuren zodat -ie weer goed groeit. Snappie? 
)
(geen loi gedaan
) maar zit toevallig nu sinds 2 weken met ringvinger in gips
. Ook door iets stoms (lang leve paarden
) en mijn ringvinger hing dus ook scheef. En was dus ook uit de kom maar op foto's bleek dus ook nog een zeer ingewikkelde breuk in te zitten. En ja, die zie je niet