)Dezemorgen ben ik opgestaan om wat dingetjes te doen, ik was erna nog niet helemaal wakker en aangezien ik toch niets te doen had besloot ik even terug mijn bed in te kruipen. En toen kreeg ik plots weer diezelfde droom die ik begin dit jaar ook een aantal keren heb gehad.
Ik droomde dat ik wakker werd en mijn ogen open deed, maar dat ik totaal verlamd was. Alles was zo echt dat ik zelfs twijfel als ik écht mijn ogen heb open gehad en echt kon zien, of dat ik mijn kamer alleen in mijn dromen zag. Het zag er allemaal zo gedetailleerd uit, tot in hoeverre ik de rolluiken al had open getrokken. Ik voelde me ook volledig bij bewustzijn. Ik wist dat ik op mijn kamer lag, dat ik alleen thuis was, dat ik dit al eerder had meegemaakt...net als de vorige keren wilde ik niet meer slapen, wilde ik wakker worden en probeerde ik uit alle macht te bewegen, maar ik kon slechts een paar centimeter met mijn ledematen bewegen. Zo'n wanhopig gevoel geeft het, ik wilde niet meer slapen, ik wilde wakker zijn, opstaan...maar hoe hard ik er ook naar verlangde ik bleef 'vastzitten' in mijn slaap.
Op een gegeven moment werd ik zelfs overmand met de schrik 'wat als het geen droom is? Wat als ik net echt iets heb gekregen waardoor ik helemaal verlamd word? Gaat iemand mij missen als ik niets van me laat horen? Hoeveel dagen ga ik hier moeten liggen alvorens iemand alarm slaat?'
Ik kreeg weer het gevoel dat vechten om te bewegen of om wakker te worden toch zinloos was, en dat ik beter rustig bleef liggen en probeerde 'in slaap te vallen'. Ik sliep natuurlijk al, maar ik voelde me net wakker en ik dacht, als ik nu in mijn droom mijn ogen sluit alsof ik echt ga slapen, kom ik misschien terug uit die enge droom en slaap ik normaal door. Ik heb dus mijn ogen gesloten om 'verder te slapen'.
Een keer of twee werd ik echter weer 'wakker', zag ik weer de kamer, dacht ik dat ik nu écht wakker was, en voelde weer dat ik me niet kon bewegen.
Toen ik even later wel écht wakker werd en me helemaal kon ronddraaien, heb ik mezelf zeker 5 minuten lang moeten verzekeren dat het nu echt voorbij was
.Zoals gezegd, is dit niet de eerste keer dat ik dit aan de hand heb gehad. Begin dit jaar heb ik in een periode gehad waarin kort na elkaar een paar keren hetzelfde heb gedroomd. En niet alleen op mijn kamer, ook eens bijvoorbeeld hier in de woonkamer. Ik had wederom mijn ogen open, kon het dekentje op mij zien liggen, maar kon geen milimeter bewegen en ik had weer dezelfde paniek over mij 'ik wil niet meer slapen, ik wil wakker worden want ik moet nog dit en dit en dat doen(wat ik ook echt moest doen)! ik geraak nooit uit deze droom!'. Daar heb ik zelfs een keer verder gedroomd, dat mijn moeder thuis was gekomen en ik uit alle macht om hulp probeerde te schreeuwen, terwijl toen ik echt wakker werd ik besefte dat mijn moeder nooit thuis was geweest. Even later droomde ik dat ik de kracht had gevonden om te kruipen en dat ik dacht dat water in mijn gezicht mij wel wakker zou maken. Ik heb gedroomd dat ik van de zetel tot aan de kraan van de keuken kroop, ook alles zo gedetailleerd als het werkelijk was, dat ik met een krachtinspannig de kraan openkreeg en het water in mijn gezicht gooide, maar niet wakker werd.
Het voelde allemaal zo echt dat toen ik weer echt wakker werd, ik in de keuken ben gaan kijken als er geen watervlekken lagen.
Iig ben ik van mening dat ik nog tienduizend keer liever enge nachtmerries heb over gigantische spinnen en donkere horrorfiguren waarin ik niet weet dat het een droom is, dan weten dat ik in een droom zit maar volledig verlamd ben. Ik hoop echt dat dit de allerlaatste keer was dat ik zoiets droomde, maar ik ben bang om vanavond weer te gaan slapen en weer hetzelfde te hebben, omdat ik begin dit jaar het dus ook meermaals op korte periode heb gehad.


. Ik zie ook dat er wel redelijk veel mensen wel eens last van hebben.
