Ik ben altijd al snel bang geweest, na het zien van een enge film bleef dat altijd minstens een week in m'n hoofd spoken. Mijn licht in m'n slaapkamer moest aanblijven en allemaal van dat soort dingen. Maar de laatste tijd neemt het wel hele extreme vormen aan.
Sinds mijn ouders gescheiden zijn ben ik veel alleen thuis, daarbij wonen we ook nog erg afgelegen. Zodra ik dan alleen ben zie ik allemaal dingen die er niet zijn (maar er wel lijken te zijn) en hoor ik allemaal vreemde dingen. Zowiezo hoor ik een auto al rijden als hij nog 600 m bij ons vandaan is en zelfs als hij dan niet naar ons afslaat denk ik toch weer een auto op het erf te horen. Oftewel ik maak mezelf helemaal gek. Vaak met een soort van paniekaanval tot gevolg. Het voelt alsof er een wervelstorm in m'n hoofd zit, met allemaal enge gedachtes plus de dingen die ik dan denk te zien. En het word steeds erger. Vaak slik ik dan wat asperines zodat ik weer rustig word (waar 2 sterke asperines al niet goed voor kunnen zijn
) Maar het komt telkens terug en het word al erger. Ik voel me niet eens meer veilig in m'n eigen huis. Bovendien is het heel erg uitputtend, al die emoties die door m'n hoofd razen en al die paniek. Emotioneel kan ik gewoon niet meer nadat het 1 a 2 keer is voorgekomen. Zodra ik trouwens onder de mensen ben is het minder.Ik eet normaal, niet extreem gezond en niet extreem ongezond. Ik slaap over het algemeen genoeg en heb een gezond gewicht. Naar de dokter durf ik niet erg omdat ik als 13-jarige ook wat problemen tussen m'n oren had (pesten, niet naar school willen, armen open ritsen, niks willen
) en dat werd toen niet serieus genomen. Terwijl die problemen toen echt wel serieus waren.Hebben meer bokkers last hiervan of ervaringen hiermee?
Groetjes Marijke