Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-09 20:20

LAst van mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-09 20:20

of het nu een zomerdipje is, of ik nu gewoon zelf volledig gestoord ben, ik weet het niet, maar ik kom écht moe van mezelf

ik kan dus geen planning opmaken, een planning voor 5 minuten verandert minimum drie maal, en als ik dan een goede planning heb volg ik ze toch niet op
ik ben een eeuwige twijfelaar, over bijna alles
ik sla om met de seconde, ik amuseer me ergens enorm, en 5 minuten later ben ik het beu en moet ik er weg.

maar daar valt nog mee om te gaan

wat erger is is dat ik op relationeel vlak dus nog erger ben

voor een avondje, ONS, wat je maar wil, geen probleem.
Maar ohwee als persoon in kwestie denkt aan morgen (spreken we morgen af? doen we eens iets?)
ohwee als ik gewoon maar dénk aan een vaste relatie
ik ben dus een nationale ramp, ik voel mij goed en op mijn gemak voor een avondje, en de dag erop dump ik de persoon in kwestie dus keihard, simpelweg omdat ik het niet aankan.
keer op keer kwets ik personen, en ik raak mezelf ook, en goed hard ook...

of ik ben dan geinteresseerd in een persoon, durf de stap niet te zetten, trek dan maar verder op met een van zijn vrienden, dump die de dag erop omdat ik het niet kan, en durf dan alle personen niet meer onder ogen komen.

ik probeer mezelf te veranderen, maar het lukt me gewoonweg niet, ik zou haast denken dat ik abnormaal ben

ik weet niet wat het is, maar ik kan niks doen tegen mijn eigen gedrag ...

**Geplaatst**: 17-05-09 21:29

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 17-05-09 21:29

Duhelo, mag ik vragen hoe oud je bent?

**Geplaatst**: 18-05-09 06:47

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 18-05-09 06:47

het klinkt een beetje als waar meerdere van jouwn ( en mijn ) leefttijd last van hebben. Wie ben je? Hoe wil je in het leven staan? Wat vind een ander van je? Je kan met een maatschappelijk werker gaan praten, maar geloof me.. dat is ook niet alles. Denk dat het even een dipje is, hoop voor je dat het over gaat, je zegt zelf immers dat het een dip is en dat je niet altijd zo bent.

**Geplaatst**: 18-05-09 07:00

Geplaatst: 18-05-09 07:00

haha join the club... ik heb er ook last van. Soms best moeilijk, maarja, thats just the way i am denk ik dan maar.

Ook op relatiegebied, er is een jonge compleet gek op mij, hij belde iedere keer, wou iedere dag wel iets afspreken, ik dus niet hihi... dus stond hij in eens een keer voor mijn deur!!! (ik heb hem NOOIT mijn adres gegeven, hij heeft toen wel gebeld maar ik heb afgedrukt)... als je iets niet bij mij moet doen is het spontaan langs komen.. en vooral niet als er zeg maar iets achter zit waar ik niet eens aan denk...

dus week erop precies tzelfde, hij belde, ik wegdrukken... ik lag heerlijk op de bank (ouders zaten in 2e huiskamer met visitie) en er stopt een auto voor de deur... ik rol van die bank af klim stiekem naar boven. Hoor ik mijn moeder binnen komen "Er is een jongen voor je!"... ik zo ; " oh, maar ik wou net gaan douchen!"... "dan geven wij hem wat drinken tot je klaar bent". Gaat die banketstaaf ook nog is mee achter zitten. Echt grrrr... heb 1,5 uur gedouchet en was van plan om me gruwelijk lelijk op te maken zodat hij echt huilend weg zou rennen _O-

maar goed, op planningen... kan ik ook over mee praten, ik ben een chaoot eerste klas met planningen, ik moet gewoon doen wat ik moet doen..

heb jij dat toevallig ook met werk?? Dat je nu al bijna kunt janken als je bedenkt dat je dat 40 uur week in week uit werkt

?? Tot je 65e??.. ik wel.. damn, moet er niet aan denken, je leven is voorbij zeg!

**Geplaatst**: 18-05-09 07:05

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 18-05-09 07:05

ik vind jouwn verhaal wel even heel anders ladylynn.. vind het trouwens maar sneu dat je die jongen hebt laten wachten voor niets, HOE je je ook voelt, je kan best zeggen dat je liever niet met hem afspreekt.. dat heet eerlijkheid. En dat laatste, je kan er om huilen, of je kan jezelf proberen te motiveren door te denken dat jij de baan van je leven zult krijgen

**Geplaatst**: 18-05-09 07:11

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 18-05-09 07:11

ik ben ook eerlijk geweest, maar ik ben altijd eerlijk, overal in, ik zeg wat ik denk hoor... maar als zo'n jonge het dan nog niet wil begrijpen.... ja.. toen zat er familie bij, dan ga ik hem niet vragen of ie aub weg wil gaan.

Daar motiveer ik me ook voor hoor, en daar ben ik nu al mee bezig, en ik heb al een baan aangeboden gekregen zelfs,maar moet nog 2 jaar naar school..
Maar als ik naar mijn zus kijk, die werkt op een advocaten bureau.. die vertrekt sochtends om half 9 en komt savonds om half 7 thuis... Dan ploft ze op de bank, gaat ze slapen en dan moet ze weer werken.

Je zult mij nóóit op kantoor zien hoor, van 9 tot 6. IK heb zeker wel plannen.. en daar ben ik ook al voor bezig, namelijk ; iets voor me eigen. Daar ben ik al een béétje mee bezig, en eind dit jaar miss al wel parttime.

Het gaat mij gewoon om het gevoel van 'opgeslotenheid'.. dat ik verplicht ben om de hele dag ergens te zitten tot weet ik het wanneer. Ik wil zelf doen wat ik wil, en daar ben ik heel sterk in en daar zal ik ook voor gaan. Zo bedoel ik t

**Geplaatst**: 18-05-09 07:31

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 18-05-09 07:31

zonet vergeleek je jezelf nog met ts ( die overigens met heel wat anders zit, namelijk een dip ) Je zei dat je wel kon janken, en dat je leven voorbij zou zijn enz.. En nu ineens blijkt dat je er wel degelijk voor knokt voor een leuke goede baan.. Beetje tegenstrijdig..

**Geplaatst**: 18-05-09 08:26

Geplaatst: 18-05-09 08:26

Toevallig ook een weegschaal?

Ik ken het hoor, altijd die eeeeuuuwige twijfels, maakt niet uit met wat. Je weet nooit wat je moet doen en hoe je het moet doen. De ene dag wil je dit, en de volgende dag weer dat.

Ben je ook zo beiinvloedbaar door je omgeving? Niet dat ik geen eigen mening heb ofzo, maar als ik twijfel dan doe ik toch maar waar 'de groep' zin in heeft.

Moet eerlijk zeggen dat ik soms echt krankjorem van mezelf wordt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-09 09:35

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-09 09:35

nee, leeuw

kwa het twijfelachtigheid ben ik meestal wel zo, maar de laatste weken veel harder.

nu, dat is voor mij nog geen zon probleem, maar het relationeel vlak vind ik dus wel een probleem
ik heb me dit weekend ook weer in zon situatie genesteld, waarvan ik denk, hoe dom kan ik zijn
(kussen met iemand die me zag zitten (maar dat wist ik wel niet), maar wat ik maar wilde voor een avondje, hij was dan nog een vriend van de jongen die ik wél zie zitten, dus bij hem heb ik het alleszins ook al verbruid.en die jongen is dan nog de zoon van mijn wandelvriendin)

maargoed.

beinvloedbaar door omgeving wel eigenlijk, ik heb wél men eigen mening, en zal die ook niet vlug veranderen, maar mensen kunnen me wel vrij makkelijk dwingen tot iets
bv op het werk, heb ik mijn mening over iets, maar mijn bazen kunnen vrij makkelijk hun mening aan me opdringen (ik heb dan wél nog mijn mening, maar ik knik ja tegen hun mening, snap je?)

ik kom 21 trouwens in juli

ik kom ook echt moe van mezelf
in mijn hoofd is het een grote bol van chaos.
soms snachts, herdenk ik ALLE gesprekken van die dag, maak me druk om blunders of dingen die ik gezegd heb, dat de tegenpartij wss niet eens opgemerkt heeft, zit ik alle gesprekken te hermalen en te herdenken (hoe zou het lopen indien ik dit of dat gezegd heb?)
ik heb dit weekend amper geslapen
zaterdagmorgen om 2.3 thuisgekomen, teveel cola gedronken, dus pas tegen 6 uur in slaap gevallen, en om 12 eruit
zondagmorgen tegen 5 uur thuisgekomen, en doorhetgeen ik uitgestoken had praktisch niet geslapen (enkele malen weggedommelt, om dan met een nieuwe, belachelijke gedachte weer wakker te schrikken en verder te gaan met piekeren

normaal maak ik me in zo een situatie niet echt druk, maar ik heb die jongen wél graag (hij is gewoon mijn type niet, en zijn vriend vind ik leuker

), ik kom zeker om de twee weken in contact met hun, of anders moet ik mijn wandelvriendin ook laten vallen (als zij mij ondertussen niet zal laten vallen)

kwa werken, ik werk 11-14, heb nooit twee dagen na elkaar vrij van mijn werk(dinsdag vrij en om de twee weken de zaterdag, ik ben tijdens de week wel 7 dagen per twee weken de voormiddag thuis)
als ik de dinsdagmorgen opsta (vrije dag) denk ik idd, oh, ik moet morgen ook weer werken.
mijn leven is echt volgepland, maandag slaap ik meestal bij van het weekend, dan ga ik werken, savonds naar de paarden, dinsdag wandelen met de honden, de paarden gaan doen (heb er twee op verschillende adressen) en de dag is om, woensdag paarden-werk-paarden, donderdag en vrijdag idem, vrijdagavond uitgaan, zaterdag ofwel werken, ofwel paarden- wandelen / trainen met honden - bezoek bij pa, uitgaan tot de vroege uurtjes, zondag werken, en dan beginnen we opnieuw.

**Geplaatst**: 18-05-09 10:18

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 18-05-09 10:18

je zit in een sleur.. die onzekerheid ken ik trouwens wel..

**Geplaatst**: 22-05-09 02:48

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 22-05-09 02:48

Ja, same here.
Ik houd dit even in de gaten.

**Geplaatst**: 22-05-09 05:57

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 22-05-09 05:57

Je zit nog in je pubertijd, daar kan het aan liggen,zeker aan het eind van je pubertijd kun je je een tijdlang raar voelen.

Toch heb je wel kenmerken van bepaalde aandoeningen, maar als je echt niet erachter kan komen waarom je deze dingen doet,zou ik bij het ggz eens wat testen laten doen en zowiezo even met een proffessional erover gaan praten.

De huidige maatschappij is zo gehaast en mensen worden geleefd ipv dat ze leven.
Een bezoekje aan een psych is geheel zo vreemd dan niet hoor

**Geplaatst**: 22-05-09 07:09

Geplaatst: 22-05-09 07:09

crossmonster schreef:
Je zit nog in je pubertijd, daar kan het aan liggen,zeker aan het eind van je pubertijd kun je je een tijdlang raar voelen.

Toch heb je wel kenmerken van bepaalde aandoeningen, maar als je echt niet erachter kan komen waarom je deze dingen doet,zou ik bij het ggz eens wat testen laten doen en zowiezo even met een proffessional erover gaan praten.

De huidige maatschappij is zo gehaast en mensen worden geleefd ipv dat ze leven.
Een bezoekje aan een psych is geheel zo vreemd dan niet hoor

Goeie zin, omschrijft precies wat ik voel, alsof je zelf totaal geen controle hebt over wat je wilt en wat je doet!

**Geplaatst**: 22-05-09 07:14

Geplaatst: 22-05-09 07:14

Je zou eens kunnen praten met een psychiater/psycholoog, is helemaal niets raars aan. Er zijn heel erg veel mensen die echt 'twijfelaar' zijn. Is volgens zeggen een heel lastig "ziektebeeld" en ZEKER iets waar je hulp bij kunt zoeken!Misschien kan je huisarts je doorverwijzen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-09 09:05

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-09 09:05

crossmonster schreef:
Je zit nog in je pubertijd, daar kan het aan liggen,zeker aan het eind van je pubertijd kun je je een tijdlang raar voelen.

Toch heb je wel kenmerken van bepaalde aandoeningen, maar als je echt niet erachter kan komen waarom je deze dingen doet,zou ik bij het ggz eens wat testen laten doen en zowiezo even met een proffessional erover gaan praten.

De huidige maatschappij is zo gehaast en mensen worden geleefd ipv dat ze leven.
Een bezoekje aan een psych is geheel zo vreemd dan niet hoor

kenmerken van bepaalde aandoeningen? zoals?

ik weet wel dat ik ven bepaalde dingen iets heb waarvan ik de naam nu kwijt ben.
(uit zich in 5 maal terugkeren om te kijken of mijn deur wel dicht is, op het voetpad niet op de lijntjes mogen trappen of nét wel erop moeten trappen)

**Geplaatst**: 22-05-09 12:07

Geplaatst: 22-05-09 12:07

Hoe je met relaties omgaat is een beetje borderline kenmerk, impulsief dingen doen ook. Gelukkig heb je niet zomaar borderline, komt wel wat meer bij kijken.

Een goede psycholoog kan je soms een heel goed inzicht geven van hoe je zelf nou eigenlijk werkt.
Maar laat je niet teveel beinvloeden door de stempels die je (vaak veel te snel) eventueel krijgt. Met de stempel borderline, manisch depressief, overspannen etc ben je niet voor het leven ongeneeslijk 'ziek' en vaak zitten ze er helemaal naast.

Er waren veel mensen in mijn omgeving die zich neer gingen leggen bij hun 'stoornis' en die worden dus ook niks beter.
Ik heb het idee dat je gewoon een dipje hebt maar zoiets moet je echt niet laten gebeuren.

Zou trouwens ook eens een rustdagje per week inplannen om te relaxen en alles in je hoofd even op een rijtje te zetten.

**Geplaatst**: 22-05-09 12:09

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 22-05-09 12:09

Its like looking in the mirror..
Dit is echt heel herkenbaar voormij..
Alles wat je hebt geschreven ervaar ik ook

**Geplaatst**: 22-05-09 16:54

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 22-05-09 16:54

Duhelo, ik ga geen thermen noemen van de aandoeningen die ik bedoel.

Probleem daarvan is namelijk dat je gaat googlen,en zo bij aandoeningen aankomt waar je klachten op lijken.
Er staat een hele lijst met klachten meer, en de kans is dan aanzienlijk dat je die ook krijgt, al dan niet psychomatisch.
Beter niet kijken dus

Laat dit aan proffessionals over

De tics of controledwang die jij noemt hoeven ook niets te betekenen.

Die heb ik ook

Maar in mijn geval hoort dat bij de adhd , *joepie* (not)

Dus ga echt naar een psych, praat en overleg of het nut heeft wat testen te doen

**Geplaatst**: 22-05-09 17:00

Re: LAst van mezelf

Geplaatst: 22-05-09 17:00

meid ik kan niets anders zeggen dan dat ik mij zelf zo goed herken in jou verhaal!
Ik heb precies hetzelfde!
Hou het topic nog ff in de gaten voor als er nog meer mensen reageren, toch wel fijn

**Geplaatst**: 22-05-09 17:01

Geplaatst: 22-05-09 17:01

Heeeeeeeeeeeel herkenbaar!!!

Ben ook de medishe molen in gegaan en uitgekomen..
Nee, niet uitgekomen, zit er nog midden in.

**Geplaatst**: 22-05-09 17:02

Geplaatst: 22-05-09 17:02

Niet toevallige tweelingen sterrenbeeld :')

Want ben prcies t zelfde en 2 vrienden van me ook :p
Allemaal tweelingen haha

Verder sjah mee leren leven en probeer zo min mogelijk een ander ermee te kwetsen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-09 23:11

Re: LAst van mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-09 23:11

nope, leeuw, (en een koppige ook)

cm: ik weet wel dat ik geen echte volledige "stoornis" ga hebben, dat zou mijn omgeving wel al eerder opgemerkt en gediagnosteerd hebben.
behalve het feit dat ik een beetje asociaal ben, en moeilijk contacten leg (alhoewel dit de laatste jaren al hééél erg verbeterd is, enkel in die relaties loop ik onherroepelijk vast) ben ik vrij "normaal" aangezien

maar het is wel fijn, iemand noemt bv borderline, dat kan ik wel opzoeken, maar vooral opzoeken hoe mensen met bepaalde borderline symptomen omgaan...

de psych is wel een idee, alhoewel dat in mijn vlaanderenlandje iets minder algemeen geaccepteerd is, denk dat mijn moeder me ook voor gek verklaart (haha

)
Maar ik hou het zeker als optie, op dit moment is het weer een klein beetje afgezakt, dus kan op dit moment functioneren en slapen (ik zou eigenlijk moeten slapen nu, moet morgen en zondag erken)
dus ik zie het nog even aan, blijft het zo, of wordt het weer erger, wordt het een ritje richting psych

een rustdagje, wordt héél moeilijk
ik woon ook nog thuis, dus middagje thuis zitten resulteert meestal in een discussie met mijn moeder (ik doe te weinig volgens haar in huis, en dan gaat het treintje lopen)
daarbij werk ik 11 dgn op 14 (waarvan iedere zondag en om de twee weken de zaterdag)
dus ben iedere dinsdag en om de twee weken de zaterdag thuis, en dat is weinig, heel weinig, en die dagen verspil ik niet graag aan luieren
dus ben ik bezig met de paarden, met de honden, aan het werk, etc...

**Geplaatst**: 23-05-09 00:30

Geplaatst: 23-05-09 00:30

Ochja ouders en psychologen.

Mijne zijn harde werkers en heb ze eigenlijk nooit echt ergens over horen klagen dus ik schaamde me dood dat ik zoiemand nodig had en zij snapten er geen hol van.
Maar dat is vooral omdat ouders snel bang zijn dat ze gefaald hebben in jou 'opvoeden' en dat ze iets dat jou ongelukkig maakt over het hoofd hebben gezien en je dus niet genoeg geholpen hebben in het leven. En ze hebben vaak het idee dat psychologen alleen voor ernstig gestoorde mensen zijn zeg maar.

Ik heb het toen niet gedurfd maar je ouders uitleggen dat je gewoon wat extra hulp nodig hebt omdat je je op het moment wat warrig en raar voelt (of iets in die richting) is heel dapper maar zeker gewoon een goed plan.

Een rustdagje hoeft trouwens ook niet luieren te zijn, lekker met de hond wandelen of iets anders waar je je hoofd een beetje leeg mee kan maken zeg maar is ook prima toch? Zoiets moet je wel kunnen doen zonder het idee dat je op moet schieten omdat je ook nog andere dingen moet doen.

't is trouwens ook geen crime om te zeggen dat zoveel werken je wat teveel is en het iets te minderen. (als dat kan want als je al je beesten zelf moet verzorgen kan ik me voorstellen dat al het geld welkom is)

**Geplaatst**: 23-05-09 04:22

Geplaatst: 23-05-09 04:22

Duhelo schreef:
ik kan dus geen planning opmaken, een planning voor 5 minuten verandert minimum drie maal, en als ik dan een goede planning heb volg ik ze toch niet op
ik ben een eeuwige twijfelaar, over bijna alles
ik sla om met de seconde, ik amuseer me ergens enorm, en 5 minuten later ben ik het beu en moet ik er weg.

Dat heb ik dus ook en ik ben 17.....
Dacht eerst dat ik depri werd, en dat denk ik nu nog weleens. Ik heb een hele goede relatie met mijn vriend, maar als er wat is ofzo of we hebben een discussie, kijk ik alleen maar voor me uit en antwoord ik heel droog, ondanks dat ik gewoon met hem wil praten. Persoonlijke dingetjes hou ik het liefste voor me en vertel ze ook bijna nooit aan m'n ouders of vriend. Hoe het komt ik weet het niet, maar weet wel dat ik nu zo onderhand ook een beetje flauw van mezelf begin te worden

Ook heb ik weleens, dat ik dágen achterelkaar, gewoon een kl*te gevoel heb, terwijl er niks aan de hand is. Ik ben dan gewoon chagerijnig of watdan ook en kan de hele dag door wel janken. Ook heb ik, als ik en mijn vriend thuis zitten, dat ik zo een stuk of 4,5 keer op en neer naar de koelkast toe loop, onbewust en als m'n vriend dan vraagt waarom ik dat doe, dan antwoord ik meestal chagerijnig of ik krijg tranen in de ogen, erg vervelend dus... En waarom? Om helemaal niks ! Ik lees dus even mee