Geplaatst Heb voorheen wel eens een topic geplaatst, dat ik redelijk in de knoop zit/zat met mezelf.
Ik ben een re-intergratie traject ingegaan, en met succes ; Ik zit als gastvrouw op een GGZ bedrijf, sinds 3 weken, had een contract van 24, maar ben gelyk al overgegaan op 32 uur
.Ontzettend naar mn zin, ik bloei helemaal op.
Toen ik nog in traject zat, is mij een psycholoog aangewezen, en heb nu een paar keer met hem gesproken, en zie nu al vooruitgang, ik voel me langzaam aan beter, ik zie dat ik een toekomst heb, etc.
Nu is deze psycholoog ook mijn collega geworden, maar hij is amper op de vestiging, 1x per week, alleen voor mij, hij heeft volgens mij verder hier nog 1 cliënt.
Nu moest ik vandaag naar de psychiater, en heeft me zo teruggestuurt met de woorden dat dit niet mag, niet kan, omdat we op de zelfde werkvloer lopen. Ik stemde in; met het idee dat ik naar een andere vestiging zou gaan, andere psychiater. Maar hij wil het helemaal stopzetten, omdat dit niet mag.
Wie heeft ervaring? Is dit zo?
Ik heb ontzettend moeite met contact met mensen, slechte prater, en het klikte juist goed, voelde me op m'n gemak, en kon m'n verhaal kwijt, maar ik moet nu ook stoppen met hem, omdat dit niet mag.
Ik krijg overigens geen hulp voor iets anders te zoeken, maar dat wil ik ook niet. Heb voor het eerst het gevoel begrepen te worden, bij de meeste instellingen word ik weer na verloop van tijd weggestuurt, omdat ze niet weten wat ze met me aanmoeten
. Iedereen zit met de handen in het haar. HIj weet wat hij doet en zegt, en voel me serieus genomen. Maar moet dit nu ineens gestopt worden? Klopt dit, dat dit niet mag? 
