Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 22:34

Denkbeeldige vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 22:34

Hallo iedereen

Al zo lang als dat ik me kan herinneren heb ik denkbeeldige vrienden. Vroeger waren dit hele groepen mensen die me volgden en keken wat ik deed (ik herinner me dat Frank uit Sesamstraat altijd in mijn badkamer was, en dat ik daarom het douchegordijn altijd extra goed dicht deed). Op straat, op school, overal was er altijd een groep mensen die keken.

Momenteel is er het 1 tegelijk, iemand aan wie ik alles kan vertellen, waar ik discussies mee kan voeren, maar die ook weleens heel erg vervelend zijn en voorkomen dat ik mijn huiswerk kan maken enz. Ze blijven gemiddeld 2 weken, en hun karakter wordt heel sterk beinvloed door dingen die ik lees of zie. De hele vervelende mensen trap ik er meestal na een dag of 2 al uit.

Ik vroeg me af of dit bekend klinkt voor mensen, of er meer mensen zijn die op deze manier altijd iemand hebben?

Ps: ik ben me er volledig van bewust dat dit geen echte mensen zijn, dat ze alleen in mijn hoofd zitten. Ik ben alleen ik, geen MPS of iets dergelijks...

**Geplaatst**: 06-03-09 22:36

Re: Denkbeeldige vrienden

Geplaatst: 06-03-09 22:36

ik wil niet vervelend doen maar zelfs als je zelf beseft dat ze niet echt zijn is er toch iets raars aan de hand.
Hoe verlopen je sociale contacten verder?
Ik ken dit verschijnsel eigenlijk alleen vanuit het paranormale cq hoogsensitieve zeg maar

**Geplaatst**: 06-03-09 22:38

Geplaatst: 06-03-09 22:38

ik heb nooit denkbeeldige vriendjes gehad, maar wat ik wel met regelmaat heb is dat mensen uit mn omgeving even langskomen,
meestal zijn ze dan een beetje depri....en dan moet ik ze weer opvrolijken ofzo....

slechte mensen gooi ik er sowieso uit...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 22:39

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 22:39

Wildgirl schreef:
ik wil niet vervelend doen maar zelfs als je zelf beseft dat ze niet echt zijn is er toch iets raars aan de hand.
Hoe verlopen je sociale contacten verder?
Ik ken dit verschijnsel eigenlijk alleen vanuit het paranormale cq hoogsensitieve zeg maar

Ik ben niet heel erg sociaal, heb niet heel veel vrienden. Maar het is niet zo dat ik totaal geen mensen spreek, ik heb op school gewoon lol met de rest van de mensen, ik ga gewoon naar supermarkten enzo (dat was vroeger anders). Ik heb een vriend en 2 goede vrienden. Veel van mijn contacten lopen via het internet, maar ik heb ook sociale faalangst, dus mensen vind ik vrij eng.

En ik vond het eigenlijk wel geruststellend dat ik weet dat ze niet echt zijn...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 22:40

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 22:40

siskeh schreef:
ik heb nooit denkbeeldige vriendjes gehad, maar wat ik wel met regelmaat heb is dat mensen uit mn omgeving even langskomen,
meestal zijn ze dan een beetje depri....en dan moet ik ze weer opvrolijken ofzo....

slechte mensen gooi ik er sowieso uit...

Maar dat zijn mensen die je in real life ook kent?

Bij mij zijn het echt mensen die ik nog nooit eerder gezien heb. Het voelt heel logisch dat ze er zijn. Het is ook niet zo dat ze binnenwandelen, ze zijn er gewoon en gaan dan met me mee. Ik overleg bijvoorbeeld vaak tijdens het boodschappen doen.

**Geplaatst**: 06-03-09 22:41

Geplaatst: 06-03-09 22:41

Projecteer jij je innerlijke 'ik' niet naar buiten? Het beruchte stemmetje in je hoofd.

**Geplaatst**: 06-03-09 22:44

Geplaatst: 06-03-09 22:44

Is het niet iets dat je onbewust zelf in het leven hebt geroepen om niet met de 'enge' echte mensen geconfronteerd te worden?
Daar heb ik namelijk wel eens van gehoord; ieder mens heeft sociale behoeftes alleen bij extreme angst voor andere mensen,pleinvrees etc etc komen die sociale contacten tot uiting via imaginaire vrienden/vriendinnen.
Als ik jou was zou ik het toch even in de gaten houden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 22:44

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 22:44

Hoe bedoel je dat indianlady?

Laatst bijgewerkt door Vjestagirl op 06-03-09 22:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-03-09 22:44

Geplaatst: 06-03-09 22:44

jahh dat zijn mensen die ik IRL ken, maar niet altijd even goed.
als ik trouwens bepaalde boeken lees heb ik wel dat ik de hoofdpersonen maak om het zo maar te zeggen.
maar ik heb er meestal alleen 's avonds "last" van, en overdag niet...(dan heb ik het druk genoeg met alle katten en honden die er overal rondlopen, echte dan he)

maar aan de andere kant, ik ben ook veel met telepathie bezig, dus misschien dat ik daardoor ook meer contact heb....

**Geplaatst**: 06-03-09 22:46

Geplaatst: 06-03-09 22:46

Je leest er wel eens over in boeken of ziet het in films. Ik heb het zelf nooit gehad, maar vind het niet echt heel vreemd. Vooral kinderen hebben erg veel fantasie, het is weer een ander verhaal dat je het nu nog steeds hebt.
Ik vraag me af hoe zoiets dan zit, praat je denkbeeldig tegen die mensen in je hoofd of kan je ze ook visaluseren?

**Geplaatst**: 06-03-09 22:48

Geplaatst: 06-03-09 22:48

Eigenlijk zoals veel kinderen hebben, maar bij wie het rond het 8e jaar uit hun hoofd gepraat wordt. Lijkt mij vooral een teken van een grote fantasie en daar is niets mis mee! (zolang je er tenminste van bewust bent).

Heb het zelf trouwens ook wel. Voor mij is het ook een manier van verwerken van dingen. Tegen een imaginair vriendinnetje kan je makkelijk alles zeggen, het kan toch nooit gebruikt worden.

edit: voor mij is het als een soort van dagboek. Op papier is het te tastbaar, in je hoofd is het veilig.

Laatst bijgewerkt door mick75 op 06-03-09 22:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-03-09 22:48

Geplaatst: 06-03-09 22:48

Vjestagirl schreef:
Hoe bedoel je dat indianlady?

Je innerlijke stem, je weet toch wel wat dat is? Je geweten. In tekenfilms geportretteerd als duiveltje en engeltje.

**Geplaatst**: 06-03-09 22:50

Geplaatst: 06-03-09 22:50

Je ziet het veel bij kinderen die in een moeilijke thuissituatie zitten of die gepest worden.
Het denkbeeldige vriendje is niet bedreigend en speelt altijd braaf mee omdat; en dat hebben ze zelf niet in de gaten; het kind het vriendje zelf creeert.
Voor jouw gevoel kunnen deze mensen dus individuen op zich zijn met een eigen mening etc maar ondertussen creeer je ze wel zélf.
In het geval van spiritualiteit e.d geven ze vaak een reden aan voor verblijf

**Geplaatst**: 06-03-09 22:53

Geplaatst: 06-03-09 22:53

Ja daar ben ik ook wel benieuwd naar, of je ze daadwerkelijk ziet.
Verder vraag ik me af.. Ervaar jij het als fijn, veilig of juist eng en vervelend?
Zelf merk ik wel dat ik vaak dagenlang bezig kan zijn met een personage
uit een boek en ook verschillende personen zelf fantaseer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 22:54

8Eveline schreef:
Je leest er wel eens over in boeken of ziet het in films. Ik heb het zelf nooit gehad, maar vind het niet echt heel vreemd. Vooral kinderen hebben erg veel fantasie, het is weer een ander verhaal dat je het nu nog steeds hebt.
Ik vraag me af hoe zoiets dan zit, praat je denkbeeldig tegen die mensen in je hoofd of kan je ze ook visaluseren?

Ik praat denkbeeldig met ze, ik hoor ze in mijn hoofd, geef in mijn hoofd antwoord. Maar ik kan ze wel visualiseren, weet hoe ze eruit zien zegmaar.

@IndianLady: zou kunnen, ik weet het echt niet. Daarom post ik het ook, ik had het er over met mijn vriend, en die vond het eigenlijk maar raar...

**Geplaatst**: 06-03-09 22:56

Geplaatst: 06-03-09 22:56

Ik heb dat dus ook. Kan hele gesprekken met ze voeren. Discussies, diepe gesprekken, ruzies, maar ook leuke en steunende gesprekken. Vaak zie ik ze ook nog, de ene keer zie ik ze duidelijk alsof ze echt zijn en de andere keer zijn het schimmen. Of ik voel alleen hun aanwezigheid wat me meestal een veilig gevoel geeft. Ik ken ze niet irl maar ze zijn gewoon vaak bij me. En heb er veel steun aan

.
Heb dit van kind af aan en dacht vroeger dus dat iedereen dat had. Helaas ben ik er door een erg rotte manier achter gekomen dat dit niet altijd het geval was

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 22:57

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 22:57

Sem_ schreef:
Ja daar ben ik ook wel benieuwd naar, of je ze daadwerkelijk ziet.
Verder vraag ik me af.. Ervaar jij het als fijn, veilig of juist eng en vervelend?
Zelf merk ik wel dat ik vaak dagenlang bezig kan zijn met een personage
uit een boek en ook verschillende personen zelf fantaseer.

Ik kan ze dus zien in mijn hoofd, meestal als ik tegen ze praat visualiseer ik ze ergens om me heen. Met schermles staat iemand achter me tips te geven, als ik een discussie heb zitten ze naast me, of ergens in de kamer waar ik ze goed kan horen. Als ik boodschappen doe dan zit iemand gewoon in mijn hoofd.

Ik vind het wel fijn, altijd iemand om mee te praten. De vervelende mensen zijn minder leuk, maar ik kan ze wegsturen. Het is alleen niet zo dat ik meer dan een dag, of 2 alleen kan zijn, er komt altijd weer iemand voor terug.

**Geplaatst**: 06-03-09 22:58

Geplaatst: 06-03-09 22:58

ik heb nooit zoiets gehad.
hoogstens dat ik bang was dat een 'eng' figuur uit een film plotseling achter /bij mijn bed staat. Dan trek ik de dekens ober mijn hoofd

**Geplaatst**: 06-03-09 22:59

Geplaatst: 06-03-09 22:59

Vjestagirl schreef:
Ik praat denkbeeldig met ze, ik hoor ze in mijn hoofd, geef in mijn hoofd antwoord. Maar ik kan ze wel visualiseren, weet hoe ze eruit zien zegmaar.

@IndianLady: zou kunnen, ik weet het echt niet. Daarom post ik het ook, ik had het er over met mijn vriend, en die vond het eigenlijk maar raar...

Ah ik begrijp het denk ik wel, ik vraag me het af ik kan vergelijken als praten metjezelf alleen dan met meer fantasie?
Want ik heb gehele dicussies, theorie etc die ik in me hoofd uitdenken etc alleen bij mij zijn het geen verschillende personen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 23:04

Re: Denkbeeldige vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 23:04

Nee, tegen mezelf praten is anders. Als ik tegen mezelf praat dan is het omdat ik iets moet doen, of omdat ik beter mijn best kan doen. Deze personen kunnen dingen zeggen waar ik zelf nog niet aan gedacht had.

**Geplaatst**: 06-03-09 23:10

Geplaatst: 06-03-09 23:10

Vjestagirl schreef:
Nee, tegen mezelf praten is anders. Als ik tegen mezelf praat dan is het omdat ik iets moet doen, of omdat ik beter mijn best kan doen. Deze personen kunnen dingen zeggen waar ik zelf nog niet aan gedacht had.

Dan is het inderdaad anders, je kunt de gesprekken zelf dus niet sturen altans niet bewust?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 23:20

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 23:20

8Eveline schreef:
Vjestagirl schreef:
Nee, tegen mezelf praten is anders. Als ik tegen mezelf praat dan is het omdat ik iets moet doen, of omdat ik beter mijn best kan doen. Deze personen kunnen dingen zeggen waar ik zelf nog niet aan gedacht had.

Dan is het inderdaad anders, je kunt de gesprekken zelf dus niet sturen altans niet bewust?

Ehrm een beetje. Ik kan zeggen dat ik dingen niet leuk vind en ik kan beslissen of ze een eigen wil hebben of niet. Als ze een eigen wil hebben zeggen ze dingen die ik nog niet weet. Als ze geen eigen wil hebben zeggen ze wat ik wil horen.

**Geplaatst**: 06-03-09 23:23

Geplaatst: 06-03-09 23:23

Zoiets heb ik nooit gehad, je leest het weleens in een boek of ziet het in een film, meer bij kinderen die eenzaam zijn, geen vriendjes hebben en dan maar een fictief vriendje/vriendinnetje verzinnen.
Dat het bij ouderen voorkomt, dan ga ik toch denken aan een vorm van MPS, of bij mensen die heel erg eenzaam zijn. Ik zou bijna zeggen dat je hulp moet gaan zoeken, tenzij jij je er happy bij voelt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-09 23:32

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-09 23:32

Ikima schreef:
Zoiets heb ik nooit gehad, je leest het weleens in een boek of ziet het in een film, meer bij kinderen die eenzaam zijn, geen vriendjes hebben en dan maar een fictief vriendje/vriendinnetje verzinnen.
Dat het bij ouderen voorkomt, dan ga ik toch denken aan een vorm van MPS, of bij mensen die heel erg eenzaam zijn. Ik zou bijna
zeggen dat je hulp moet gaan zoeken, tenzij jij je er happy bij voelt.

Naja, bij kleine kinderen schijnt het heel normaal te zijn, daar heb ik al wel wat over gelezen... Maar over volwassenen kan ik er niets over vinden.

En hulp zoeken, ach, ze zij leuk en gezellig. Ik wil ze niet kwijt...

**Geplaatst**: 06-03-09 23:33

Geplaatst: 06-03-09 23:33

Ts hoe is je gevoel van zelfwaarde? heb je soms wisselende stemmingen, een gevoel van leegheid?

Verder begrijp ik dat ze dus meer aanwezig zijn bij stress?