Mijn oma heeft op nieuw jaar een ongelukje gehad
zei is heel goed op been en doet alles zelf nog werkt en is nog volop fris en geniet van het leven!
Nu wou ze gaan slapen na het nieuwe jaar
maar ze neemt haar honden ook altijd mee naar boven!
een van haar honden is blind en doof dus draagt zei die naar boven!
na tree 5 verloor ze haar evenwicht en is met een flinke smak naar achteren gevallen op haar been..
Het deed haar toch wel even zeer maar ging na 5 minuten terug naar boven! met hond
De volgende morgen werd ze wakker met fikse pijn!
en had ondertussen mijn moeder opgebelt ..
Het was allemaal goed dik en mijn oma '' sleurde'' als het waren haar been mee..
dat klonk niet echt goed
dus is mijn moeder ermee naar het ziekenhuis gereden
5 uur lang hebben ze daar moeten wachten:S terwijl mijn oma echt heel erge pijn had
maargoed er waren foto's genomen en bleek haar knie gebroken te zijn en is er gips om heen gedaan
Vandaag ging ik mee om mijn oma te bezoeken thuis bij haar
Haar heup was vanmorgen ook dikker geworden! en deed haar erg zeer..
Dus moesten we langs komen met haar weer in het ziekenhuis..
met veel moeite daarheen gebracht ..
Nu hebben we daar anderhalf uur moeten wachten!
dan nu wat mij nog zo aangreep de assistente hoorde wij zeggen tegen de dokter: Als je zin hebt mag je ook nog een kijkje nemen bij mevr V. ( mijn oma dus)
terwijl ging die dokter nog even op zijn gemak een koffie drinken..
Hier kon ik even niet bij!
Mijn oma stierf zowat van de pijn had echt last hiervan en wou liever zo snel mogelijk naar huis
gaan ze zo doen..
Wij hebben daar vanaf half 2 tot half 6 gezeten
voor 4 foto's te laten maken
en de uitslag was dat er in haar heup een spiertje gescheurd was en een bloeduitstorting
ik vind dit diep bedroefd en vooral wat die assistente nog zei
Gelukkig is mijn oma lekker thuis
en hoefde ze niet te blijven waar ze zo bang voor was
Helaas moet zei nog 6 weken in het gips zitten waarvan dus ook thuis
dat gaat voor haar een hell zijn aangezien mevrouw altijd nog buiten is!
Als ze je oma eerder hadden kunnen helpen hadden ze dat zeker gedaan. Maar (als verpleegkundige in opleiding) weet ik heel goed dat je soms echt pauze nodig hebt. Hoe graag je mensen ook wilt helpen, je moet ook om jezelf denken. Dat neemt niet weg dat de assistente haar zin misschien iets tactischer had kunnen formuleren! Maar ik hoop dat je hun kant ook snapt

Dus soms moet je dingen even laten liggen (in mijn geval, waarmee ik niet wil zeggen dat het werk echt blijft liggen maar het wordt dan wel door anderen gedaan die op dat moment geen pauze hebben, waar ik me ook niet goed bij voel maar je kan gewoon niet anders

