Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-11-08 00:41

MD, hoe ga jij er mee om?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-08 00:41

Wat is een manisch-depressief syndroom?
Stemmingen zijn als het weer: wisselvallig. De ene keer zie je het leven wel zitten, de andere keer heb je een sombere bui. Tot op zekere hoogte is dat normaal. Maar bij iemand met een manische depressie zijn de extremen groot. Als het waait, stormt het meestal. Een manisch-depressief syndroom is een psychiatrische aandoening waarbij perioden van depressie en perioden van overmatige activiteit (manie) elkaar afwisselen. De extreme stemmingsperioden worden episoden genoemd. Vanwege de afwisseling in uitersten of ‘polen’ heet de aandoening ook wel bipolaire stoornis.

Ik heb dit eigenlijk al zolang ik me kan herinneren, maar ben pas sinds een maand of 2 ook daadwerkelijk gediagnostiseerd.
Ik krijg eigenlijk bijna tot geen ondersteuning hier in (lange wachtlijsten), terwijl ik dit meer dan goed zou kunnen gebruiken.
Vandaar dat ik het maar eens zo probeer.

Wat betekend MD voor jou, en hoe ga je hier mee om?

Om mezelf als voorbeeld te nemen op dit precieze moment,
Ik weet zelf nooit wat nou precies de "waarheid" is van wat ik voel, ik denk dat veel andere 17 jarige het al lang opgegeven zouden hebben in mijn spreekwoordelijke schoenen (vader letterlijk doodziek, uit huis gezet, ruzie met moeder etc.) en eerlijk gezegd voel ik me prima op het moment, zelfs extreem gelukkig, maar of dat nou de waarheid is dat weet ik niet.
De andere kant van mijn verhaal, is dat dat zo over 5 minuten over zou kunnen zijn en ik in een extreme depressie kan komen.

Nou moet ik wel zeggen dat ik gigantisch gesteund word door mijn vriend in dit verhaal.

**Geplaatst**: 23-11-08 12:12

Re: MD, hoe ga jij er mee om?

Geplaatst: 23-11-08 12:12

Ik werk in de psychiatrie, op een gesloten opnameafdeling. Hier krijg ik veel te maken met mensen met een bipolaire stoornis. Op de afdeling zie ik vaak alleen de extreme gevallen, zoals mensen die heel depressief, maar vooral vaak extreem manisch zijn.
Wat ik vaak zie is dat manische periodes per persoon verschillen in hoe lang het duurt etc. Ook heb ik vaak gezien dat er na een manische periode vaak een depressieve periode volgt. De clienten geven vaak aan dat deze depressieve perioden ontstaan doordat ze gaan nadenken over (de vaak gekke dingen) die ze tijdens hun manie hebben gedaan.

Wat ik belangrijk vind bij mensen met een bipolaire stoornis, is vooral heel erg goed observeren. Welk gedrag vertoont iemand? Past dit bij een manisch of depressief beeld? En aan welk gedrag is een periode voorafgaand aan een manische of depressieve episode te herkennen? Vooral door vroeg te signaleren, kan een manische of depressieve periode gezien worden en eventueel geprobeerd verminderd te worden door bijvoorbeeld ophoging van medicatie.
Bij mensen die een manische periode doormaken, zijn de grenzen vaak verminderd of verdwenen. Daarom is het voor deze mensen belangrijk om duidelijk begrensd te worden in hun gedrag.

Bij dit verhaal moet je, je wel bedenken dat ik in de psychiatrie werk en dat ik echt alleen maar de extreme gevallen zie. Zoals ik het uit jou verhaal begrijp, ben je niet opgenomen in een instelling. Is ook overigens niet altijd nodig.
Bedenk wel dat een bipolaire stoornis bij iedereen voor kan komen. Dit heeft absoluut niks te maken met bijvoorbeeld intelligentie o.i.d. Overigens kunnen mensen met een bipolaire stoornis prima functioneren in de maatschappij! Zo is er bijvoorbeeld bij mij op de afdeling iemand die normaal huisarts is, maar nu ontzettend manisch is! Als deze periode voorbij is, kan hij gewoon weer functioneren als huisarts.

Ik wil je heel veel succes wensen met deze 'diagnose'. Het is niet makkelijk, maar gelukkig is er al veel over een bipolaire stoornis bekend en bestaat er ook goede medicatie voor!

Succes!
Voor vragen kan je altijd pb'en o.i.d.

Groetjes,
Laura

**Geplaatst**: 23-11-08 23:48

Re: MD, hoe ga jij er mee om?

Geplaatst: 23-11-08 23:48

Die diagnose is bij mij zo'n 10 jaar geleden ook gesteld, ben nu 44.
Het is niet makkelijk om mee te leven en ook zeker niet voor je partner.
Mijn man is gelukkig ook erg begripvol, maar mijn vorige huwelijk is er op stuk gelopen helaas.
Ik gebruik wel medicatie, citalopram.
Het beste zou zijn om lithium te gebruiken maar daar kan ik slecht tegen.
Wat ik zelf een erg vervelende bijkomstigheid vind, weet niet of jij dat ook hebt, dat ik zeker in de depressieve periodes erg snel ook lichamelijk ziek word, ik pak dan werkelijk elk virus op wat er maar heerst.
Dus dan zit je met 2 problemen.
Ik hoop dat jij je weggetje er ook goed ik zal kunnen vinden.