Na jaren tobben met schouderklachten is er eindelijk (Na operatie en Mri-scan) een naam voor mijn probleem. Ik ben Hypermobiel...
Het is allemaal begonnen met een slijmbeursontsteking in mijn rechterschouder. Ik kreeg een mitella en ontstekingremmers en daar is het uiteindelijk ook mee overgegaan.
Toch verdwenen niet alle problemen. Ik kon zelf mijn haar niet meer kammen, en uitkleden 's avonds werd een ramp. Mijn arm kon ik niet verder omhoog dan mijn eigen gewricht, en ik kreeg steeds spierstuipen. Ook knakte er vanalles, en soms zat mijn arm voor mijn gevoel "vast"
Na vele bezoeken aan de huisarts, middeltje dit, middeltje dat, werd ik uiteindelijk doorgestuurd naar een orthopeed. Deze wilde een Mri-scan maken van het gewricht en omliggende spieren.
Er werd contrastvloeistof ingespoten en daarna ging ik 35 min de scan in.
Daar kwam niet bijzonder veel uit, de dingen die ze zagen kwamen overeen met klachten van 60+ ers. En daar wilden ze verder niet op in gaan

Hij wilde toch liever de boel zelf van binnen zien, en zo ging ik 1 dag voor de zomervakantie onder het mes. Algehele narcose, zo kon hij goed de uiterste bewegingen zien die mijn gewricht maakt.
Uitslag was, veel te soepel en mijn spieren hielden de boel niet goed bij elkaar. Mijn gewricht ging dus regelmatig uit en in de kom, waardoor de boel ontstoken raakt. Conclusie -> Hypermobiel...
Ik krijg nu 2x per week fysiotherapie, en daarnaast train ik zelf 2x per week met de oefeningen die ik meekrijg.
Helaas krijg ik ookal knie-klachten..
Ik leef van dag tot dag, met pieken en dalen.
De ene dag met en de andere dag zonder pijnstillers.
Ik hoop dat ik met paardrijden geen last ga krijgen, ik heb zelf een haflinger en krijg1x per week les op de manege... Dit gaat voorlopig redelijk. Mijn angst ik dat ik straks niet meer kan rijden

Zijn er nog meer hypermobiele paardrijdende bokkers?
Zou graag ervaringen delen met de rest
