Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-09-08 22:27

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 13-09-08 22:27

Mooi stukje trouwens het engelse stukje.
Het klopt helemaal. Ik kan ook (nog) niet ontspannen ben ik achter gekomen. Heel langzaam aan begint dat te komen. Het zijn van die kleine momenten. Laatst liep ik met de honden van mijn collega in buiten in de wind en regen. Ik vond het heerlijk.
Ik VOELDE de regen en genoot van de natuur en de honden. Even vergat ik mijn zorgen.

Helaas heb ik in april mijn eigen hond in laten slapen. Hij was oud en op. Maar ik miste hem. Ik miste de gezelligheid en de warmte van een hond in huis. Ik haalde bij iedereen (kennisen, vrienden en collega's) honden op om mee te nemen naar het bos. Omdat dat zo ongeveer de enige manier is momenteel om een beetje tot rust te komen. Maar als ik dan thuis kwam was er de leegte. Die stilte van een hond om je heen.

Nu hebben mijn vriend en ik besloten om toch weer een hond te nemen. Ik wilde er niet aan, want wat als ik straks weer volledig werk (en nee hoor, ik loop helemaal niet op de zaken vooruit hihi) en wat zullen anderen wel niet denken.
Maar na ook met Carola erover gehad te hebben heb ik toch besloten dat het me toch wel erg goed zou doen.

Mijn vriend en ik hebben er voor gekozen om voor een oudere hond te gaan. Dinsdag gaan we kijken naar een kruising labrador. Alleen van het idee om misschien dinsdag weer een hond om me heen te hebben maakt me al wat rustiger.
Ik weet dat het mijn problemen niet oplost, maar als het me alleen al helpt te ontspannen is dat alweer een hele stap. We hebben altijd honden gehad thuis. Ik weet nog dat ik een jaar of 12 was toen onze vorige hond dood ging. We zouden geen hond meer nemen. Ik had er moeite mee en kreeg woede-aanvallen. Uiteindelijk is er toen door toeval (het moest gewoon zo zijn) weer een hond in huis gekomen. Sindsdien was ik weer een stuk rustiger. Ik ben gewoon echt een hondenmens en mis een maatje in huis...

**Geplaatst**: 14-09-08 11:51

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 14-09-08 11:51

Wat goed dat er weer een hond komt!

**Geplaatst**: 14-09-08 16:13

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 14-09-08 16:13

Ik denk zelf ook dat het een goede keus is

**Geplaatst**: 15-09-08 16:05

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 15-09-08 16:05

Ik heb vanmiddag alvast lekker geshopt voor de nieuwe hond Knipoog

Het oudje moet het natuurlijk wel een beetje comfortabel hebben.
Het kussen dat ik nog had van de vorige hond vond ik wat aan de dunne kant en ook iets te klein. Goede reden dus om even geld uit te geven

en een nieuw kussen te kopen. Kan hij morgen heerlijk op liggen als hij meekomt. Wat kan een keertje lekker geld uitgeven een mens goed doen hihi...

**Geplaatst**: 15-09-08 16:31

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 15-09-08 16:31

Wat fijn dat je er nu ontzettend naar uitkijkt!
Ik herken het helemaal dat je honden van anderen mee gaat nemen voor een wandeling en dat het dat gevoel niet helemaal is. Kreeg toen ik dat sterk ervaardde van heel veel mensen te horen dat het beter was om op dat moment geen hond te nemen, was toen behoorlijk depressief, had geen enkele energie meer en was net gestopt met de opleiding omdat het gewoonweg te veel was.
Had toen samen met mijn vriend een jrpup genomen. Nooit geweten dat we ooit een jr zouden nemen...
Het is een ontzettend goed besluit geweest ondanks wat alle andere mensen zeiden.
We zijn ontzettend blij met haar (ondanks dat ze nu in de puberteit zit en nog koppige is dan een jr hoort te zijn Knipoog

).
Ik doe nu meer dan dat ik zou hebben gedaan als ik alleen was zonder hond.
@Pollywoppy; fijn dat ik je kon helpen, spreek je snel op msn!

**Geplaatst**: 16-09-08 02:32

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 02:32

Ja hoor....
Het is weer een tijdje goed gegaan, maar ben nu alweer een paar nachten aan het nachtbraken. Ik kom eerst wel in slaap, slaap 2 - 3 uurtjes en droom heel vervelend over alles wat door mijn hoofd spookt en ben vervolgens klaar wakker.

Had gehoopt dat ik vannacht wel lekker zou slapen, morgen (of eigenlijk vandaag al) naar de hond kijken. Met dat idee in mijn achterhoofd ging ik ook eigenlijk heel relaxed naar bed.

Ik slik voor het slapen temazepam, maar blijkbaar als ik teveel aan het 'malen' ben (onbewust) werkt het niet de hele nacht. Hoorde ook wel een keer dat temazepam vooral is om in slaap te komen. Nou ja, misschien word ik weer wat meer relaxed en slaap ik daardoor weer beter als de hond er is Lachen

**Geplaatst**: 16-09-08 23:10

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:10

Ik kom me hier ook eens melden om bij te lezen en misschien straks ook wel mijn verhaal te doen. Loop al een tijd er tegen aan te hikken om een huisarts te zoeken en er heen te gaan maar blijf het maar uitstellen.

Ben nu dit topic aan het lezen en heb een online test gedaan werd daar ook niet vrolijk van maar geloof er ook niet echt in.

Ik herken me wel erg in sommige stukken van het topic het is confronterend maar ik stop het ook weer weg (zat al eerder mee te lezen maar durfde niets te plaatsen)

Ik begin nu aan mezelf te merken dat er wel iets moet gebeuren. Vorig jaar ging t nog wel maar de lichamelijke klachten beginnen toe te nemen en soms kan ik wel in janken uit barsten.

Omdat ik me nergens kan afreageren heb ik besloten het eerst maar in het topic te zeggen, je moet immers ergens beginnen.

**Geplaatst**: 16-09-08 23:30

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:30

Ik vind het heel erg goed van je dat je een berichtje hebt geschreven!
Hopelijk kunnen wij je een beetje helpen door te lezen en te reageren op je berichtje(s).
En hopelijk word je dan ook gestimuleerd om een gesprek aan te gaan met je huisarts.
Neem er je eigen tijd voor en je eigen ruimte!

**Geplaatst**: 16-09-08 23:33

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:33

heb ook een week of 2 thuis gezeten met een dreigende burn out maar ben weer gaan werken omdat ik niet naar de huisarts wou (dit ivm het werk die je toch weer aan het werk willen hebben). En het is het moeilijkste om het voor je zelf toe te geven want je denk dat overkomt mij toch niet. Af en toe hik ik er nog wel eens tegen aan maar vooralsnog niets ernstigs.

**Geplaatst**: 16-09-08 23:34

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:34

Carola: bedankt! Ik moet er een zoeken in mijn studiestad en dat is eigenlijk een extra drempel. Een nieuwe dokter die je niet kent even vertellen wat je voelt. Daarbij was mijn vorige dokter een drama. Toen ik kwam was het eerste wat hij zei: Wat is het nu weer, ben je overspannen of ben je depressief? Ik kam dus voor de ziekte van Lyme in februari en dat kon volgens hem niet..

Ik heb zelf veel last van mijn ademhaling en hartkloppingen hebben jullie dit ook?

**Geplaatst**: 16-09-08 23:38

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:38

xxmayleexx schreef:
heb ook een week of 2 thuis gezeten met een dreigende burn out maar ben weer gaan werken omdat ik niet naar de huisarts wou (dit ivm het werk die je toch weer aan het werk willen hebben). En het is het moeilijkste om het voor je zelf toe te geven want je denk dat overkomt mij toch niet. Af en toe hik ik er nog wel eens tegen aan maar vooralsnog niets ernstigs.

Ik denk dat als er wel wat ernstigs komt, het ook ontzettend ernstig zal zijn!
Ik ken het. Ben nu al 6 jaar overspannen en toen ik 4 jaar geleden naar de psychiater was gegaan kreeg ik te horen dat ik moest stoppen met de opleiding en dat ik 2 maand plat op bed moest blijven liggen. Daarna heel langzaam weer begonnen met uit bed gaan en een dagindeling maken.
Binnen 2 maanden nadat ik uit bed was ben ik fulltime gaan werken.
Nu zit ik in de wajong omdat ik weer overspannen ben geworden en ik heb met mijn opleiding moeten stoppen (een andere).
Ook zit ik nu in therapie.
Geloof me, als je een maal dat ernstige hebt meegemaakt dan blijf je er je hele leven gevoelig voor en zul je er vaak weer problemen mee kunnen krijgen.
Probeer het niet zo ernstig te laten worden!

**Geplaatst**: 16-09-08 23:42

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:42

carola: Jamer dat jij het op de harde manier hebt moeten leren. Precies daarom heb ik mezelf overgehaald een berichtje neer te zetten. Even een weekje rust is niets in verhouding tot de tijd die je zo druk bent geweest en je tot het punt kwam te moeten stopppen.

Helaas roept het werk je door te gaan. Mijn broer kon eigenlijk ook niet stoppen met school pas na dat zijn psychologe op school is geweest kon hij stoppen. Nu gaat hij er minimaal een jaar tussen uit.

Laatst bijgewerkt door Fairytail op 16-09-08 23:55, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-09-08 23:51

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:51

En ook ik kom jullie topic helaas weer opzoeken....
Ik heb al 100den keren een berichtje getypt maar elke keer haakte ik weer af.
Het toegeven is en blijft moeilijk..

Maar nu gaat het helemaaal de verkeerde kant op. Ik wil er niet te uitgebreid op in gaan omdat er toch ook bekende hier zitten.... Maar jee, ik weet niet meer wat ik moet en tsja, ik wil gewoon niet meer openbaar plaatsen, maar oh wat wil ik het kwijt.

Nu ging het vorige week zo slecht met me dat ik niet eens de puf kon vinden om naar mijn wekelijkse afspraak met de psycholoog te gaan............ En heb vandaga maar gebelt dat ik het 'vergeten' was..... Nu heb ik een nieuwe afspraak gemaakt; 30 oktober. Ongelooflijk............. Ik houd het niet tot 30 oktober vol,echt niet......
Vorige week toevallig een 'contract' opgesteld samen met haar, dat ik altijd bel als ik het niet meer aan kan, maar zit al dagen te twijfelen...... wanneer is het zo erg dat je die stap durft te nemen om te gaan bellen? Ik weet het niet....ik weet wel dat het helemaal mis gaat......

**Geplaatst**: 16-09-08 23:56

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:56

Nathalie: Bellen dus! Als je zelf realiseerd en toe geeft dat het mis gaat moet je bellen.

Zeker als je al zo loopt te slepen en weer opstaat neem dan nu de beslissing en ga er voor!

**Geplaatst**: 16-09-08 23:58

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-09-08 23:58

Ik snap ook niet dat hij dat doet. Misschien een uitweg of een afleiding. Kan beiden zijn, kan ook wat anders zijn. Daar kan ik niet over en wil ik ook niet over oordelen.
Mijn werk riep mij ook om door te gaan. Mijn financien ivm studiefinanciering, huur van kamer enz riepen dat ook.
Ik heb toen op aanraden van school besloten een wajong aan te vragen. Vond dat verschrikkelijk, maar nu ben ik er ontzettend blij mee.
Bij de wajong kreeg ik ook te horen dat ik 6 jaar geleden al dat had moeten aanvragen. Dat ik 6 jaar heb doorgelopen terwijl menig mens dat niet aan zou kunnen.
Nu ik op die periode terug kijk realiseer ik me pas dat ik die 6 jaar alleen maar door ben gegaan omdat anderen (werk) van mij verwachtte dat ik doorging. Nu ik op de harde manier erachter ben gekomen dat ik nu veel gevoeliger ben geworden voor stress en spanning, weet ik ook dat ik veel eerder had moeten luisteren naar mijn gevoel en lichaam.
Mijn tip: probeer ernaar te gaan luisteren. Ga praten met een goede vriendin, ouders wie dan ook die je steunt bij alles! En ga samen naar de huisarts als je je daardoor sterker voelt.
Niks is zo erg als thuis zitten als jonge meid en te weten dat je eerst een hoop zooi moet opruimen en het jaren kan duren voordat je weer aan het werk kan gaan. Terwijl je als je in de begin van de overspannenheid naar jezelf had geluisterd en pas op de plaats had genomen je beter af zou zijn op langere termijn. Met pas op de plaats bedoel ik inderdaad meer dan een weekje vrij nemen. Jammer genoeg is dat niet zo makkelijk.
Ik kwam er met mijn werk achter dat men ook wou hebben dat ik door bleef gaan met werken. Ik deed alles wel even op het werk, viel in voor collega's en was op korte tijd (vaak binnen een half uur na telefoontje) op het werk om in te vallen voor zieke of vrije collega's.
Het kwam mij koud op de dak dat zij er niet waren toen het met mij niet meer ging.
Daardoor heb ik nu wel voor mezelf duidelijker wat ik belangrijk vind bij een werkgever.
Bij een wajong krijg je lang niet zoveel als bij een gewone baan, maar ik vind het erg fijn dat ik het heb. Al begrijpen veel mensen niet dat een bijna 24 jarige meid erin zit.

**Geplaatst**: 17-09-08 00:01

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 00:01

Nathalie schreef:
En ook ik kom jullie topic helaas weer opzoeken....
Ik heb al 100den keren een berichtje getypt maar elke keer haakte ik weer af.
Het toegeven is en blijft moeilijk..

Maar nu gaat het helemaaal de verkeerde kant op. Ik wil er niet te uitgebreid op in gaan omdat er toch ook bekende hier zitten.... Maar jee, ik weet niet meer wat ik moet en tsja, ik wil gewoon niet meer openbaar plaatsen, maar oh wat wil ik het kwijt.
Nu ging het vorige week zo slecht met me dat ik niet eens de puf kon vinden om naar mijn wekelijkse afspraak met de psycholoog te gaan............ En heb vandaga maar gebelt dat ik het 'vergeten' was..... Nu heb ik een nieuwe afspraak gemaakt; 30 oktober. Ongelooflijk............. Ik houd het niet tot 30 oktober vol,echt niet......
Vorige week toevallig een 'contract' opgesteld samen met haar, dat ik altijd bel als ik het niet meer aan kan, maar zit al dagen te twijfelen...... wanneer is het zo erg dat je die stap durft te nemen om te gaan bellen? Ik weet het niet....ik weet wel dat het helemaal mis gaat......

Ga idd bellen, zo word het alleen maar slechter!
Ik weet niet wanneer het zo erg is dat je de stap durft te zetten.
Dat is per persoon verschillend. Ik denk dat ik ook niet meer wil weten wanneer het te ver voor mij is.
Kun je ook geen sa aanmaken?
Of een email sturen naar je psycholoog en daarin alles uitlegt. Dan spreek je haar niet meteen maar kun je wel je verhaal kwijt en is het niet zo direct als een telefoontje.
Je mag me altijd pb als je wilt en ik zal dan natuurlijk ook reageren.
Waarom zit je precies te twijfelen? Wat houdt je tegen?

**Geplaatst**: 17-09-08 00:09

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 00:09

Wat houd me tegen.... Tja, ben ik geen aansteller? Zoek ik niet aandacht? Ik weet het niet!
Ik probeer alles zo perfect mogelijk te doen......Maar het lukt niet. Ik wil de perfecte dochter zijn, de perfecte vriendin, de perfecte verloofde.....Maar elke keer gaat er weer wat fout, wat anderen misschien niet doorhebben, maar ik wel....
Ik zit al maanden met de gedachten zelfmoord... al maanden....en ik vraag me af hoelang ik sterk genoeg blijf om daar nee tegen te zeggen.......
Ik geloof in God en ben van mening dat je niet zelf je eigen leven kunt stoppen, maar ik moet zeggen, die mening van mij, wordt met de dag zwakker, en als ik langer zo door ga....ben ik bang, ik ben heel erg bang op dit moment........maar ik wil niet bellen, ik wil niet toegeven........Ik wil dat mijn leven normaal doorgaat......
Laatste gesprek ging over opname......aan de ene kant wil ik dat graag, maar het kán niet, ik laat teveel mensen zitten, heb een eigen winkel die alleen ik kan draaien (familieleden die helpen hebben een eigen baan) zonder mij moet de winkel dicht.....inkomsten van de winkel gaan nu naar mams.....kan dat haar niet aan doen. Het is teveel, ik weet het niet meer....

**Geplaatst**: 17-09-08 00:14

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 00:14

Eigenlijk is het ook een probleem...dat ik me in de morgen toch weer beter voel.. Hoe later het wordt, hoe slechter ik me voel...En na 5 uur 's avonds is de psychologen praktijk niet te bereiken..
In mijn 'contract' staat dat ik op zo'n moment de huisartsenpost moet bellen...en serieus, zit nu op dit moment, heel erg te twijfelen, maar durf niet. Die huisartsenpost....pfff...die stempelen je zo snel af als aansteller heb ik altijd het idee. En wie zegt dat ik dat niet ben?
Er is hier niemand die me probeer te begrijpen, ze lopen er allemaal van weg, niemand die me vraagt hoe het ging bij de psych, niemand die het interesseert......dan krijg ik het gevoel dat ik een aansteller ben.....
maar ik heb het idee...dat ik misschien deze nacht niet eens doorkom...
Ik heb het gewoon gehad... ik loop al maanden dit topic te lezen en ik probeer telkens wat te posten, maar ik trek elke keer terug...nu wil ik het kwijt, ik weet niet hoelang ik dit nog vol ga houden, maar er is een gedachten die wel erg sterk is nu..... Huilen

**Geplaatst**: 17-09-08 00:19

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 00:19

Nathalie schreef:
Wat houd me tegen.... Tja, ben ik geen aansteller? Zoek ik niet aandacht? Ik weet het niet!
Ik probeer alles zo perfect mogelijk te doen......Maar het lukt niet. Ik wil de perfecte dochter zijn, de perfecte vriendin, de perfecte verloofde.....Maar elke keer gaat er weer wat fout, wat anderen misschien niet doorhebben, maar ik wel....
Ik zit al maanden met de gedachten zelfmoord... al maanden....en ik vraag me af hoelang ik sterk genoeg blijf om daar nee tegen te zeggen.......
Ik geloof in God en ben van mening dat je niet zelf je eigen leven kunt stoppen, maar ik moet zeggen, die mening van mij, wordt met de dag zwakker, en als ik langer zo door ga....ben ik bang, ik ben heel erg bang op dit moment........maar ik wil niet bellen, ik wil niet toegeven........Ik wil dat mijn leven normaal doorgaat......
Laatste gesprek ging over opname......aan de ene kant wil ik dat graag, maar het kán niet, ik laat teveel mensen zitten, heb een eigen winkel die alleen ik kan draaien (familieleden die helpen hebben een eigen baan) zonder mij moet de winkel dicht.....inkomsten van de winkel gaan nu naar mams.....kan dat haar niet aan doen. Het is teveel, ik weet het niet meer....

Ik laat even weten dat ik zo af en toe behoorlijk strait to the point kan zijn, ook hard kan overkomen. Ik bedoel het dan echt niet zo maar wil wel even wat duidelijk maken daarmee.
Je zegt dat je inkomen naar je moeder gaat. Ik ken je situatie niet, maar mijn mening is dat een moeder imo voor de kinderen moet zorgen. Het gebeurt vaak niet, dat weet ik, maar dat is wel mijn mening.
Daarom vraag ik me dit af en tegelijkertijd jou; Denk je niet dat je moeder liever haar dochter gezond en gelukkig heeft dan geld??
Waarom moet jij alles voor een ander doen?? Waarom moet je perfect zijn in alles. Waarom moet je je eigen gezondheid en geluk opofferen voor een ander?
Waarom?
Ik denk dat juist als je met zelfmoordgedachten rondloopt, je niet aanstelt!
En ik denk dat het heel goed voor je kan zijn als je intensieve therapie krijgt (voor zover je dat nu aankan, zonder dat de therapie te erg word).
Ik liep jarenlang met de gedachte aan zelfmoord en eens heb ik een poging gedaan. Ik ben vlak voordat ik wegviel daar zo ontzettend van geschrokken dat ik alles uitgespuugd heb. Heb daarna een aantal dagen geslapen door de pijnstillers.
Ben toen naar de psychiater gegaan en heb om hulp geroepen. Sindsdien zit ik 4 jaar in therapie. De ene moment beter dan de andere.
Ik ken dat sterke gevoel. Alle sterke gevoelens dat je nu voelt.
Dat je wil dat het leven doorgaat, dat je het zo niet meer door wil laten gaan.
Ik denk niet dat je een eind aan je leven wil maken, maar aan de situatie. Aan hoe je leven nu is. Aan wat je voelt en denkt.
Ik denk dat je familie je juist zou steunen, omdat je schreef dat ze je helpen naast hun baan. Dat zegt in mijn ogen wat.
Heeft je moeder ook eigen inkomsten? Een uitkering anders?

**Geplaatst**: 17-09-08 00:27

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 00:27

Nathalie schreef:
Eigenlijk is het ook een probleem...dat ik me in de morgen toch weer beter voel.. Hoe later het wordt, hoe slechter ik me voel...En na 5 uur 's avonds is de psychologen praktijk niet te bereiken..
In mijn 'contract' staat dat ik op zo'n moment de huisartsenpost moet bellen...en serieus, zit nu op dit moment, heel erg te twijfelen, maar durf niet. Die huisartsenpost....pfff...die stempelen je zo snel af als aansteller heb ik altijd het idee. En wie zegt dat ik dat niet ben?
Er is hier niemand die me probeer te begrijpen, ze lopen er allemaal van weg, niemand die me vraagt hoe het ging bij de psych, niemand die het interesseert......dan krijg ik het gevoel dat ik een aansteller ben.....
maar ik heb het idee...dat ik misschien deze nacht niet eens doorkom...
Ik heb het gewoon gehad... ik loop al maanden dit topic te lezen en ik probeer telkens wat te posten, maar ik trek elke keer terug...nu wil ik het kwijt, ik weet niet hoelang ik dit nog vol ga houden, maar er is een gedachten die wel erg sterk is nu.....

Ik heb het juist het omgekeerde. 's Morgens voel ik me belabbert en 's avonds veel beter.
Ik denk juist dat de hulppost meteen wat aan je situatie wil gaan doen als je ze zou bellen.
Ben je daar misschien bang voor? Zij zouden dit wat je nu schrijft echt niet bestempelen als aanstellerij.
Ik word er zelfs een beetje bang voor als ik lees dat je het helemaal niet meer ziet zitten.
Ik denk dat jij moet zeggen dat je niet aanstelt! Dat er wat is en dat je hulp nodig hebt!
Je psychologe vindt dat denk ik ook, anders zou ze niet een contract met je opstellen dat je belt als het niet meer gaat.

**Geplaatst**: 17-09-08 08:26

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 08:26

He wat naar om te lezen dat het opeens weer zo hard is gegaan in het topic. Dat is geen goed teken. Het zijn betere signalen als het hier rustig is Knipoog

Allereerst lees ik weer veel (héél veel) herkenbare dingen.
Zoals Carola zegt is het belangrijk om (te proberen) pas op de plaats te maken, en dan niet één week.
Dit is moeilijk, heel erg moeilijk zelfs en soms lukt het mij nog steeds niet. Ik dacht in het begin ook er met een weekje wel weer te zijn en stelde mezelf steeds opnieuw een doel van wanneer ik weer aan het werk zou gaan. Deze doelen stelde ik op de goede dagen. Want op goede dagen heb ik nogal de neiging om mezelf te overschatten en denk ik dat ik er weer bijna ben Knipoog

Mooi niet dus.

Pas nu heb ik het idee dat ik de situatie langzaam begin te accepteren en dat ik daardoor nu pas echt kan werken aan mijn herstel.

Volgens mij denken wij allemaal dat we aanstellers zijn en dat is ook meteen een van de oorzaken van ons probleem Knipoog

Ik denk dat ook heel gauw, maar heb gelukkig fijne ervaringen met mijn huisarts en bedrijfsarts, waardoor ik bij een goede psychologe gekomen ben. Ik heb haar ook een keer gebeld om eerder te gaan omdat het echt niet ging. Ik moest hier wel opgewezen worden door anderen (om te bellen dan, want dat het niet ging had ik wel door) en ook voor mij was die drempel heel hoog.

Ik ben het met Carola eens dat de hulppost je meteen wil helpen. Zulke situaties worden echt heel serieus genomen, alleen niet door onszelf Knipoog

Sterkte allemaal. Ik ga zo maar eens naar het werk. Heb een gesprek zometeen over hoe het nu gaat...

**Geplaatst**: 17-09-08 09:24

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 09:24

Nou ik heb dus niet gebelt vannacht. Maar zit op dit moment heel erg te twijfelen om te gaan bellen. Ik ben alleen bang voor het antwoord, wat gaat ze dan zeggen? Over een half uurtje moet ik gewoon in de winkel staan....
Maar aan de andere kant... Voel me nu weer iets beter, maar vanavond begint het weer van voor af aan, zoals elke avond. En ik weet niet hoelang ik zulke avonden nog volhoud, want gister was het toch wel erg serieus, ik ben er zelf gewoon van geschrokken..... Gelukkig ben ik toch nog in slaap gevallen. Nu heb ik weer barstende koppijn en ogen die 10 x zo dik zijn als normaal.... Schiet niet op zo. Ik denk dat ik toch zo ga bellen....

**Geplaatst**: 17-09-08 09:31

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 09:31

Ik heb jaren lang rond gelopen met gespannen spieren, op een gegeven moment rugpijn die uitstraalde naar mijn heupen, hartkloppingen, pijn op mijn borst, depressieve gevoelens, trillen van de stress, slecht slapen en ’s nachts heel warm en zweterig wakker worden, een vreselijk opgejaagd gevoel, benauwdheid, duizeligheid, een piekerhoofd van hier tot Tokyo. Pas toen ik een paniekaanval kreeg in de auto ’s ochtends en het was alsof ik een hartaanval kreeg, was voor mij de maat vol. Ik durfde ten eerste nauwelijks de auto nog in en ten tweede was ik in de auto zo duizelig door de hyperventilatie dat rijden sowieso best eng was. Later heb ik nog een tweede paniekaanval gehad in de auto, toen ik al weer een beetje aan het werk was. Toen ben ik met een taxi, betaald door het werk, op en neer gegaan naar mijn werk. Ik schaamde me dood!! Sowieso durfde ik mijn collega’s amper onder ogen te komen, want ik voelde me zo’n slappeling dat ik was “ingestort”. Maar het is maar goed dat ik die “rust periode” heb gehad, dat heeft juist een zetje gegeven dat ik daarna langzaam aan wat op kon krabbelen.

**Geplaatst**: 17-09-08 09:56

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 09:56

En Nathalie heb je nog kunnen bellen voor een eerdere afspraak?

Ik kom net van school bespreking van mijn stage en stageverslag voelt echt als een klap in mijn gezicht.

**Geplaatst**: 17-09-08 10:51

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 17-09-08 10:51

De laatste twee vakanties voordat ik thuis kwam te zitten, waren een ramp. Ik kon me totaal niet ontspannen, vooral die laatste vakantie in Griekenland was echt erg, iedere keer slechts slapen ‘s nachts. Ik kreeg toen een vervelend telefoontje aan het begin van mijn vakantie en de hele vakantie “hoorde” ik steeds mijn telefoon bellen, zelfs als deze uit stond. Achteraf denk ik dat dat misschien een psychose is geweest van de spanning. En vervolgens ging ik weer braaf naar mijn werk waar mijn collega zat die af en toe flink zijn best deed mij het leven zuur te maken. Waar ik me geen raad mee wist, maar me vreselijk over op zat te vreten.

Edit: oja, ik maakte vaak ook overuren (mijn eeuwige verantwoordelijkheidsgevoel). Dan zat ik zoals altijd om half acht in mijn auto om om acht uur op mijn werk te zijn en ging zo rond vijf uur/kwart over vijf weg. Voordat ik dan uit mijn werk op stal was, was het al aardig laat, vooral als het niet op schoot op de weg. Dat hielp ook allemaal niet.