Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-12-16 15:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-12-16 15:45

Ik lees veel mee, maar heb zelf erg weinig te vertellen en vaak de energie er niet voor...

Jibbel, juist hier is een plek waar je (als je daar aan toe bent) je verhaal kwijt kan. Iedereen ervaart zijn ding op eigen wijze, en dat maakt het een niet erger of zwaarder als het ander. :(:)

Vanochtend intake gehad met de psycholoog, was best een prima gesprek en heb om te beginnen wel wat handvatten mee gekregen waar ik mee aan de slag kan. Alleen erg balen dat ik nu pas 23! januari weer terecht kan. $:\$ Ik neig nog steeds naar 300% gas geven en wil dus ook het liefst vandaag weer 'beter' zijn. Nu ben ik me er ondertussen erg goed van bewust dat dat hem natuurlijk niet gaat worden, maar doordat die !#^&$@ therapie zo langzaam op gang komt heb ik helemaal het gevoel gigantisch stil te staan. $:\$ Ik werk nu 2 x 2 u per week (is het idee, red ik vaak niet) en ben een beetje kwijt waar ik mijn ontspanning uit haal... $:\$ Ik zit nog zo vol in de stress/spanning dat alles waar ik eerder ontspanning uit haalde veel te veel druk op me legt. Zucht.

Spannend Jolien! Fijn dat je er, ondanks het nerveuze, toch positief naar kijkt, komt vast goed! Heel veel succes!

**Geplaatst**: 19-12-16 15:57

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-12-16 15:57

Ik zal zometeen even teruglezen en reageren, bok momenteel mobiel en zit nog in de auto.
Net bij het slaap-en waakcentrum geweest in Den Bosch. Hele aardige arts die mijn klachten goed herkende.
Ik heb sowieso vermoedelijk een inslaap- en doorslaapstoornis. Nu een aanvraag gedaan voor een PolySomnoGrafie onderzoek.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:10

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-12-16 18:10

Ik heb net het hele verhaal met het gezeur rondom m'n vader getypt en als je dat dan doorleest is het best heftig. Als iemand het wil lezen zeg je het maar, ik stuur alleen via PB.

**Geplaatst**: 20-12-16 10:03

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-12-16 10:03

Via pb is idd ook nog wel een optie, dan hoeft het niet open en bloot op internet.

Nico_lette, als je wilt, mag je me een pb sturen.

**Geplaatst**: 20-12-16 20:16

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-12-16 20:16

Ik heb dan geen depressief maar een dysthymie en vandaag te horen gekregen dat mijn therapie sessie van morgen inet doorgaat. Volgende is pas 17 januari en ik zie het echt niet zitten om zo lang te wachten. Feestdagen en eigen vakantie zitten gewoon in de weg. Ik wil ook helemaal niet op vakantie, al met al voel ik me gewoon poedersuiker.

**Geplaatst**: 21-12-16 12:19

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 21-12-16 12:19

Ik mag me hier helaas ook melden met een burn-out...
Niet geheel onverwacht, maar ja wat doe je er aan $:\$
Ik slaap vooral heel slecht, ben constant moe en emotioneel, ik voel me gelukkig niet depressief.
Ik vind even alles niet leuk (vooral omdat alles vermoeiend is).

**Geplaatst**: 21-12-16 12:23

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 21-12-16 12:23

Met mij is het ook even minder. Met regelmaat paniek aanvallen.
Zo stom...
Soms als ik aan mn werk denk. Maar waarom? Het gaat goed. Ik vind het heerlijk! Het beangstigd mij ook weer waardoor ik verdrietig ben.

Grommmm ik kan er helemaal niks mee.

**Geplaatst**: 21-12-16 12:44

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 21-12-16 12:44

Ergens hier best trost op mezelf heb de afgelopen tijd enorm veel stappen voor uit gezet en kan nu weer een beetje genieten hihi

**Geplaatst**: 21-12-16 13:10

Geplaatst: 21-12-16 13:10

Hier helaas sinds een week aan de medicatie -O-

De psycholoog en huisarts waren totaal niet tevreden met de vooruitgang en ivm veel nachtmerries en al 1,5 week bijna niet slapen wordt ik nu ( gevoelsmatig) gedrogeerd -O-

Het helpt wel wat, maar ben zooo anti medicatie dat dat mij ook weer stress oplevert

Oftwel.. Gaat weer lekker hier

Ik heb wel erg veel aan jullie verhalen weer, vooral de stukjes hulpverlening en waar jullie daarmee tegenaan lopen. Veel bekend qua gevoel, echt fijn

**Geplaatst**: 21-12-16 13:19

Geplaatst: 21-12-16 13:19

MachoPablo schreef:
Ergens hier best trost op mezelf heb de afgelopen tijd enorm veel stappen voor uit gezet en kan nu weer een beetje genieten hihi

Goed bezig!

Balen Cynthia, laat het gewoon over je heen komen. Waar ben je bang voor betreft medicatie? En weet je, misschien neemt de medicatie nu wat positieve dingen van je weg, maar het zal je helpen om in de toekomst meer te kunnen leven

Dus zie het maar even als opoffering voor de toekomst.

Ik heb nog steeds veel moeite met het controleren van mijn woede, als ik het toelaat word ik helemaal gek van binnen. Dat is zo naar, alsof ik implodeer. Het lijkt ook steeds erger te worden. Ik heb moeite met mezelf bij elkaar te houden.

**Geplaatst**: 21-12-16 13:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 21-12-16 13:35

Ja toch hihi,
Ik wordt door iedereen gevraagd voor leuke dingen en denk kan mee gaan, maar doet mezelf erg goed en daardoor wordt ik steeds opener en kost allemaal minder kracht en niet steeds het sterk moeten houden enz

**Geplaatst**: 21-12-16 13:44

Geplaatst: 21-12-16 13:44

Darah3 schreef:
Ik mag me hier helaas ook melden met een burn-out...
Niet geheel onverwacht, maar ja wat doe je er aan $:\$
Ik slaap vooral heel slecht, ben constant moe en emotioneel, ik voel me gelukkig niet depressief.
Ik vind even alles niet leuk (vooral omdat alles vermoeiend vind

Luister echt naar je lichaam, ik ging steeds mijn grens weer over waardoor ik nu na 3x griep max 15 minuten kan wandelen en ik weer terug bij af ben qua energieniveau.

Dus houd veel rust en doe per dag 1 klusje. Daarnaast helpt een dagelijkse wandeling om energie op te bouwen, maar bouw dit langzaam op. Start met 5 of10 minuutjes bijv.

**Geplaatst**: 21-12-16 13:49

Geplaatst: 21-12-16 13:49

Wat fijn MP! Gaat de goede kant op dus!

Joolien heb je binnenkort weer EMDR?

Heeft iedereen zin in de feestdagen of mogen die wat jou betreft stilletjes voorbij gaan?

Ik ben vooral bang dat ik het niet trek qua energie. Bang om na een uur compleet gesloopt te zijn. Gelukkig staat er met Oud en Nieuw een heerlijk bed voor me klaar bij de vrienden waar we het vieren. Kan ik lekker slapen als ik moe ben

**Geplaatst**: 21-12-16 13:52

Geplaatst: 21-12-16 13:52

laetitia schreef:
Heeft iedereen zin in de feestdagen of mogen die wat jou betreft stilletjes voorbij gaan?

Ik ben vooral bang dat ik het niet trek qua energie. Bang om na een uur compleet gesloopt te zijn. Gelukkig staat er met Oud en Nieuw een heerlijk bed voor me klaar bij de vrienden waar we het vieren. Kan ik lekker slapen als ik moe ben

De feestdagen vier ik bij mijn eigen familie en die weten hoe het zit dus daar ben ik niet zo bang voor.
Heb ik ook de ruimte om even alleen te gaan zitten als het me te veel word.
Vind het altijd wel reuze gezellig

O&N wilde ik ook bij mijn ouders vieren maar met het eerste jaar paarden aan huis blijf ik toch maar hier dus dat word een rustige avond

**Geplaatst**: 21-12-16 14:13

Geplaatst: 21-12-16 14:13

Ik wil toch een deel van het verhaal hier neerzetten, zodat jullie een klein beetje achtergrond info hebben. Al met al zal het toch nog wel een lang verhaal worden..

Ben niet te ver op persoonlijke details in gegaan, zoals klachten, onderzoeken, diagnoses etc. die mogen altijd gevraagd worden via pb.

Om te beginnen maken we even een stap terug in de tijd naar begin 2013. Ik woonde op dat moment samen met mijn (inmiddels ex-) vriend, we waren toen 9 jaar samen en hadden eigenlijk alles lekker voor elkaar. Tof huis, paarden aan huis (en nog een berg beestjes), zijn bedrijf liep goed en ik had ook een vaste baan. Alles ging misschien wel té goed. We zeiden ook altijd tegen elkaar dat wat we tot dan toe hadden, niet normaal was voor onze leeftijd (27/28)

Halverwege 2013 kreeg mijn ex een burn out, maar vond dat heel moeilijk om te accepteren en bleef doorwerken. Zeker in combinatie met een eigen bedrijf was het ook behoorlijk lastig. Uiteindelijk is hij toch thuis komen te zitten. Omdat hij letterlijk niets meer kon dan op de bank zitten en naar buiten staren tot ik weer thuis kwam, kwam alles op mijn schouders terecht. Naast mijn fulltime baan (waar mijn directeur ook thuis zat met een burn-out waardoor de werkdruk nogal hoog was) en het huishouden, kreeg ik ook nog eens de zorg voor onze dieren (paarden, pony's, schapen, hond, katten en kippen, totaal zo'n 30 stuks) en een groot deel van de organisatie van zijn bedrijf voor mijn kiezen. Ik ging daar vol in, omdat je samen een team bent en het voor mij niet meer dan normaal was dat ik hem steunde (hij zou dat andersom ook doen dacht ik).

Eind 2013 merkte ik dat het mij ook allemaal behoorlijk zwaar begon te vallen. Ik wist al wel dat voor mij de winters doorgaans wat pittiger waren en de zogenaamde 'winterdip' had, maar de jaren daarvoor was dat eigenlijk best goed gegaan, omdat ik eigen paarden had en daarvoor dagelijks uit huis moest, lekker naar buiten en dat deed me goed. Winter 2013 nekte me echter behoorlijk. Achteraf gezien volkomen logisch, mijn boog stond al een paar maanden strak gespannen en ik begon ook op te raken. Dit is ook de eerste winter geweest dat ik tegen mijn ex zei dat als het zo langer doorging, het van mij niet meer hoefde (het leven) en ik begreep dat er mensen waren die zichzelf voor een trein gooien. Helaas was dit voor ons beiden geen alarmbel en hadden we zoiets van, het is tijdelijk, komt wel weer goed.

Begin 2014 werd mijn allerliefste paardje ziek. Met haar had ik zo'n ongelooflijke band, dat was echt heel bijzonder. Die klik die wij hadden, heb ik nog nooit met een ander paard gehad. Diverse onderzoeken en opnames gehad in Utrecht, totaal binnenstebuiten gekeerd, maar helaas was er niks te vinden waar een echte diagnose door gesteld kon worden. Deze klap bovenop mijn toch al hoge stressniveau zorgde ervoor dat ik eind mei instortte en vanaf juni volledig thuis zat met officiële diagnose burn-out. Ex was inmiddels redelijk opgeknapt, maar nog lang niet terug op oude niveau. Voordeel van dat ik thuis zat, was dat ik alle zorg die mijn paard nodig had kon geven aan haar, maar stiekem vergat ik nog steeds mezelf en ben ik dus maar doorgegaan met alles, alleen de druk van mijn werk was weg. In september heb ik afscheid van haar moeten nemen en vanaf toen kon ik zelf ook echt niks meer. Ik was meer dan op. Gebroken, geknakt en kapot.

In de tussentijd liepen er uiteraard via mijn werk diverse trajecten bij bedrijfsarts en instellingen om me weer aan de slag te krijgen. Maar zoals de wet van Murphy zegt, Anything that can go wrong, will go wrong. Met andere woorden, iets met kastje naar de muur van de ene instelling naar de andere voor extra aanvullende testen en onderzoeken. Helaas kon voordat een daadwerkelijke diagnose gesteld werd (naast burn-out) geen behandelplan worden opgesteld. Hierdoor heb ik dus tot eind 2014 doorgemodderd en aangekloot.

Winter 2014 is echt mijn diepste dieptepunt geweest. Ik was klaar met de hele wereld, het leven, alles. Ik heb geen daadwerkelijke plannen gemaakt, maar ik liep wel in mijn hoofd rond met de gedachte er een eind aan te maken. Ik merkte ook dat mijn relatie heel erg te lijden had onder de hele situatie en ik niet de steun kreeg die ik zo hard nodig had. Voor mijn gevoel was de hele wereld tegen me en was het beter als ik er niet meer zou zijn. Dan had niemand meer last van mij en mijn 'gezeik'.

Januari 2015 hebben mijn ex en ik besloten uit elkaar te gaan na 10 jaar. Het ging voor ons beiden niet langer, we zaten elkaar in de weg en kwamen niet verder. Op dat moment voelde ik me vreselijk in de steek gelaten, ik had hem immers ontzettend gesteund en geholpen waar ik kon tijdens zijn burn-out en hij liet me 'vallen'.
Gelukkig kon ik vrij snel daarna bij de psych terecht die mij ging helpen bij mijn burn-out en alle andere diagnoses die toen gesteld zijn. Heel 2015 heeft mijn leven op zn kop gestaan, ik moest een huis kopen, verbouwen en inrichten, had financiële zorgen doordat ik nog steeds niet aan het werk was en maar 70% salaris kreeg, ging ondertussen naar de psych om mijn leven weer op de rit te krijgen (wat best aardig lukte) tot de winter er weer aan kwam en ook mijn psych merkte dat ik weer terugviel. Hij heeft me toen lichttherapie laten volgen, wat eigenlijk best een goede boost gaf.

Begin van dit jaar heb ik het traject bij de psych afgesloten om het weer op eigen kracht te gaan doen. Burn-out en depressie zijn de enigste diagnoses die zijn blijven staan zodat ik, mocht het nodig zijn, snel weer op de goede plek terecht kan.

Nu bijna 2 jaar later sinds mijn relatie verbroken werd. Nog steeds alleen en ik heb de afgelopen tijd ook echt nodig gehad om dingen te verwerken en een plekje te geven. Toch heeft het me ook een knauw gegeven waar ik nog steeds last van heb qua zelfvertrouwen, vertrouwen in anderen etc. Helaas merk ik nu ook weer de 'winterdip'. Gelukkig veel milder dan voorheen, maar ik heb er wel last van en ik ben als de dood om weer terug te vallen. Maar ik vind mezelf ook niet slecht genoeg om weer naar de psych te gaan. Ik wil het zelf oplossen en er zelf uit komen. Hier zit natuurlijk vanalles achter qua persoonlijkheid.

Maar goed, voor nu genoeg getypt..

**Geplaatst**: 21-12-16 15:06

Geplaatst: 21-12-16 15:06

laetitia schreef:
Luister echt naar je lichaam, ik ging steeds mijn grens weer over waardoor ik nu na 3x griep max 15 minuten kan wandelen en ik weer terug bij af ben qua energieniveau.

Dus houd veel rust en doe per dag 1 klusje. Daarnaast helpt een dagelijkse wandeling om energie op te bouwen, maar bouw dit langzaam op. Start met 5 of10 minuutjes bijv.

Dat vind ik nog wel het moeilijkste, omdat ik in mijn hoofd 101 wil doen.
En vooral omdat ik er gelukkig op tijd bij ben, kan ik nog wel dingen, maar niet alles.

Feestdagen heb ik totaal geen zin in.. Mijn moeder is namelijk pas overleden.
En ik ben bang dat het vooral veel te veel energie gaat opslokken (die al op -100 staat

).

Ik snap dat je bang bent om terug te vallen Jibbel, maar ook al vind je je niet slecht genoeg om naar de psycholoog te gaan, als het je helpt, waarom niet? :(:)

**Geplaatst**: 22-12-16 12:24

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-12-16 12:24

Jeetje Jibbel wat heb jij het behoorlijk voor je kiezen gehad...

Heeft de lichttherapie je vorig jaar geholpen? Kan je dat misschien opnieuw aanvragen?

Heb je nog contact met je ex of helemaal niet meer?

**Geplaatst**: 22-12-16 14:50

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-12-16 14:50

Iets met het gevoel te falen Darah, dat ik weer niet op eigen kracht de winter door kan.

De lichttherapie sloeg vorig jaar wel goed aan. Heb 2 weken achter elkaar 5 dagen per week voor de lamp gezeten 's ochtend. Kreeg er echt mega veel energie van. Zoveel dat ik de eerste 3 dagen letterlijk rondstuiterde, 2 uur sliep en dus eigenlijk doorsloeg.
Ik had toen al 2 jaar slaapproblemen, waardoor ik ook weinig energie had, dus het was wel een bizar verschil ineens door zoiets simpels als een lamp.
Uiteindelijk is mijn slaappatroon weer normaal geworden in de tijd na de lichttherapie, maar qua negativiteit vond ik het weinig doen voor mij. Het heeft dus vooral energie gegeven en mijn slaappatroon (eindelijk) normaal gemaakt.

Momenteel heb ik vrij weinig contact met mijn ex. Hebben elkaar het afgelopen jaar denk ik een keer of 6 gesproken / gezien. Het contact is wel goed als er contact is. Het voegt voor mij ook niet veel toe, dus ben er ook een beetje terughoudend in.

**Geplaatst**: 22-12-16 18:50

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-12-16 18:50

Ik heb mn lamp inmiddels een paar weken en hij bevalt goed!

Ik lees hier nog wel maar reageer wat minder, kost erg veel moeite om overal te reageren

**Geplaatst**: 23-12-16 11:24

Geplaatst: 23-12-16 11:24

Gister weer therapie gehad en het ging echt goed! Ik voel me nu echt veel beter, mede door de beslissing die ik heb gemaakt, namelijk... Ik heb geen contact meer met mijn (narcistische) vader. Ik ging eraan onderdoor en schrok me telkens dood als ik een berichtje kreeg. AUB geen reacties van "Zou je dit wel doen" etc. Als je wilt weten wat er allemaal aan de hand is, moet je het zeggen, dan krijg je een pb met het verhaal

De therapie doe ik normaal mét het paard, maar we hadden afgesproken dat ik gister een keer gewoon lekker mocht rijden. Ze hebben daar alleen maar ijslanders dus toen ben ik erachter gekomen dat tölt en telgang leuk is

Ik ben echt blij, had 2,5 maand niet gereden dus het was heerlijk om weer te rijden!

**Geplaatst**: 23-12-16 17:45

Geplaatst: 23-12-16 17:45

Misschien kan je toch weer lichttherapie proberen Jibbel? In overleg met een arts?

@ Nicolette, wat een moeilijke beslissing lijkt me dat zeg. Hoe voel je je er nu onder? Geeft het je wat rust nu? En wat fijn dat de therapie zo goed werkt voor je!

Ik heb vanmiddag mijn laatste CGT gehad, ben officieel van mijn depressie af $*\o/*$
Enige wat rest is nog de moeheid en geen energie hebben, krijg over 4 weken nogmaals een B12 test. Mocht de B12 dalen dan wellicht injecties.
En ik ga mij misschien toch maar eens wenden naar een orthomoleculair arts, wellicht dat die mij kan helpen om mijn energiepeil weer goed te krijgen.

**Geplaatst**: 24-12-16 21:04

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 24-12-16 21:04

ze feestdagen beginnnen, en ik voel me heel eenzaam,
Ken wel huilen de kerst is nog nooit zo zwaar gevallen als nu

Hoop dat snel Janurari is

He vinden jullie kerst ? en wat te doen

**Geplaatst**: 24-12-16 21:31

Geplaatst: 24-12-16 21:31

Ik ben ook niet zo'n fan van de feestdagen met al die drukte en 'verplichte' bezoeken.. Maar ik heb er minder moeite mee dan sommige andere mensen die ik ken.

**Geplaatst**: 24-12-16 21:33

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 24-12-16 21:33

Het leek me wel leuk de kerst zo maar heb er niet echt zin meer in. Hang nu al 3 dagen op de bank om energie te sparen maar door de spanning om vanalles en nog wat wil het niet bepaald lukken -O-

**Geplaatst**: 24-12-16 21:35

Geplaatst: 24-12-16 21:35

Door mijn werk gaat t goed. Er is trouwens nog een middel wat mij ondersteunt.
Magnesium.
Welke vorm? Kristalvorm in n washandje warm water er over.
Mijn spieren doen geen pijn meer. Zelfs na een dag hard werken en 500 kg aan groente en fruit sjouwen. Ik voel ze en da ist.
Ik gebruik het twee x per week.
Werk is ook leuk en merk echt dat ik er echt los in kan gaan.
Heb n fijne werkgevers die erg betrokken zijn.
Heb nog regelmatig dipjes.

Jibbel als lichttherapie eerst wel gewerkt heeft zou ik het weer proberen.

Hoe ik de kerst door kom. Euwm met familie. Wat ik er vam vind? Een en al poppekast. En dat weer fam ook. Dus gewoon gezellig spelletjes en gourmetten.