Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-08-13 23:06

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 12-08-13 23:06

Leuk zeg!

Mijn ouders hebben zaterdag bezoek , mijn oom die 9 jaar lang geen contact wou. Nu heeft hij kanker en suikerziekte en nog meer en wil afscheid nemen , zie er zo tegenop.. Eerst geen contact willen en nu wil hij afscheid nemen etc.. , ken hem nog amper was 12 toen..

**Geplaatst**: 12-08-13 23:14

Geplaatst: 12-08-13 23:14

Oei succes. Maar aan de andere kant blijft hij vast niet de hele dag toch? Op een gegeven moment gaat het bezoek weer weg en is het thuis weer normaal.
Ik ga woensdag naar de stad met vier vriendinnen. :):)

En ik zou nog naar de dierentuin gaan met iemand die bij mij op stal werkt maar daar is nog geen datum voor, grr.
Ik heb de laatste week véél minder last van obsessies dan gewoonlijk en daardoor is het lekker rustig vanbinnen.

**Geplaatst**: 12-08-13 23:29

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 12-08-13 23:29

Kunnen jullie bv het fladderen onderdrukken of uitstellen? Hóe doe je dit?

Vandaag een jochie van 3 in ons clubje erbij gekregen met klassiek autisme. Echt een schatje. Keek me niet aan, maar ik kon goed aan zijn mimiek merken dat hij wel degelijk luisterde. Scheef lachje, glimmende oogjes als ik wat zei. Zo schattig.

**Geplaatst**: 13-08-13 06:08

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-08-13 06:08

Wat leuk bonte sok!
Fladderen oid heb ik (geloof ik :')

) niet, gelukkig.

**Geplaatst**: 13-08-13 13:26

Geplaatst: 13-08-13 13:26

EskeGirl schreef:
Ik slik concerta, het helpt me simpelweg. Twijfel soms wel of ik niet ook ADHD heb, dat was mijn eerste diagnose (daarna NLD, daarna Asperger, maar beschauw de eerste twee als verkeerd) omdat concerta alleen bij ADHD'ers schijnt te werken

bijna alle mensen met Asperger hebben ook NLD ... Het is niet zo zeer een verkeerde diagnose, maar soms wel een symptoom van asperger ipv. een stoornis op zichzelf...

Ik heb besloten dat ik toch energie ga insteken om een onderzoek te doen. Sociale omgang enzo kost me zoveel energie. En het zou van sommige kanten fijn zijn als mensen zouden snappen dat ik dingen niet verkeerd/raar/gemeen bedoel maar gewoon niet snap. Het zou fijn zijn als mensen het gewoon zouden waarderen dat ik er iig nog energie in stop, ipv. vinden dat ik alles verkeerd of raar doe en me daar persoonlijk om veroordelen >;)

Ik doe echt mijn best, maar het voelt echt als een never ending story.....
Altijd hetzelfde gezeik... zucht.

Ik ga de documentaire eens bekijken!

**Geplaatst**: 13-08-13 15:26

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-08-13 15:26

Die docu (al is het maar 15 min) is voor mij heel herkenbaar.
Er zijn gewoon vreemde dingen in mijn leven gebeurd die te herleiden zijn naar mijn asperger, niet dat ik niet functioneer, maar wel wat daaruit voortkomt, dat heeft hij ook.
Hij functioneert verder prima, maar er zijn gewoon wat gekke dingen in z'n leven die steeds fout lopen etc.

**Geplaatst**: 13-08-13 16:34

Geplaatst: 13-08-13 16:34

ja dat had ik ook.
Dat alles wel goed gaat, en dat je naar maatschappelijk normen wel redelijk functioneert... Maar dat er nog altijd zo'n ontbrekend stukje blijft, het stukje waarop het helemaal niet goed gaat en wat maar heel gestaag, of bijna niet, verbetert. En dat je maar de hele tijd je kop blijft stoten aan een heleboel vergelijkbare stenen.... -O-

**Geplaatst**: 13-08-13 17:07

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-08-13 17:07

Dat laatste vooral ja.
Maar dat weet je al.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-13 18:50

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-13 18:50

milou123 schreef:
Ladybird schreef:
Ik las net bladeren. Doen jullie dat ook als je heel enthousiast bent?! Ik wel namelijk. Maar de ene periode is het erger als de andere.

Mijn neef heeft trouwens dat hij heel hard in zin handen gaat wrijven.

Bladeren lezen als ik heel enthousiast ben?

Uh, nee.
Hoe zich dat uit, dat ligt eraan waar ik ben/wat het is etc.

fladderen bedoel ik :')

**Geplaatst**: 13-08-13 19:06

Geplaatst: 13-08-13 19:06

Ik ben de hele dag bij een vriendin geweest en allerlei dingen gedaan.

Buitenrit, picknick, spelletjes. Onder andere gevoetbald in de buitenbak. :')

Aan het eind van de dag zou ik eigenlijk nog mee-eten maar me bord was echt vol spreekwoordelijk gezegd, was uitgeput... Genoeg is genoeg! Ik ging weer naar huis maar niet omdat het niet leuk was, gewoon zwaar hoofd geen drukte meer kunnen verdragen en alles.

**Geplaatst**: 13-08-13 20:37

Geplaatst: 13-08-13 20:37

hannahaapje schreef:
Oei succes. Maar aan de andere kant blijft hij vast niet de hele dag toch? Op een gegeven moment gaat het bezoek weer weg en is het thuis weer normaal.
Ik ga woensdag naar de stad met vier vriendinnen. En ik zou nog naar de dierentuin gaan met iemand die bij mij op stal werkt maar daar is nog geen datum voor, grr.
Ik heb de laatste week véél minder last van obsessies dan gewoonlijk en daardoor is het lekker rustig vanbinnen.

Hij is er tot mijn moeder de post haalt van het depot , misschien maar in bed blijven liggen..

**Geplaatst**: 13-08-13 20:55

Geplaatst: 13-08-13 20:55

hannahaapje schreef:
Ik ben de hele dag bij een vriendin geweest en allerlei dingen gedaan. Buitenrit, picknick, spelletjes. Onder andere gevoetbald in de buitenbak. Aan het eind van de dag zou ik eigenlijk nog mee-eten maar me bord was echt vol spreekwoordelijk gezegd, was uitgeput... Genoeg is genoeg! Ik ging weer naar huis maar niet omdat het niet leuk was, gewoon zwaar hoofd geen drukte meer kunnen verdragen en alles.

Heb ik ook als ik overprikkeld ben, vervelend is dat he, dat je wel door wil gaan maar dat je gewoon niet meer kan.

**Geplaatst**: 14-08-13 20:09

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-08-13 20:09

wat bedoelen jullie precies met fladderen?

**Geplaatst**: 14-08-13 21:02

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-08-13 21:02

wapperen met de handen of benen/voeten.

**Geplaatst**: 14-08-13 21:43

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-08-13 21:43

Heel zelden doe ik dat....

**Geplaatst**: 14-08-13 21:49

Geplaatst: 14-08-13 21:49

Ik ben de komende vier dagen alleen thuis. Nou ja ik ga ook een nachtje logeren. Maar drie nachten alleen. Ik vind het nogal lastig met op tijd naar bed, eten, vervoer en zo maar ik ga me best doen.
Verder was ik ook vanmiddag erg boos maar ging ik expres niet op internet om me af te reageren. Nu is het weer gezakt.

Was vandaag sowieso gefrustreerd... Ik hoor vaak van, ''je kunt heel veel, kom op, doe het!''. Daar ben ik blij mee, maar het gaat altijd gepaard van veel pushen en dat werkt heel averechts. Zo iemand ziet alleen de buitenkant en niet dat ik al me hele leven lang zo ontzettend last heb van autisme. Op een plaats waar ik me gewaardeerd voel en met aardige mensen voel ik het zo een stuk minder, maar met drukte en als ik op me tenen moet lopen om me normaal te gedragen oei dan is het zo lastig allemaal. Ik kan gewoon niet tot die persoon doordringen, als ik zeg ''nee dit zou ik lastig vinden'' is het hu??? en ze snapt er gewoon niets van. Nu houd ik gauw op want het was niet de bedoeling dat ik weer wat van me af ging schrijven. Ik zit te huilen, zo graag zou ik een betaalde baan willen hebben waar ik het naar me zin heb.

**Geplaatst**: 14-08-13 23:15

Geplaatst: 14-08-13 23:15

Dat fladderen, ik doe dat dus ook bedenk ik mij net.
Maar wel anders dan mijn cliënten, ik hou mijn handen voor me en geregeld zijn ze in een vuist.

Laatst bijgewerkt door milou123 op 14-08-13 23:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-08-13 23:19

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-08-13 23:19

Volgende stukje heb ik vandaag op mijn facebook geplaatst, zet 'm hier toch ook maar even neer (vooral voor alle meelezers, een kijkje in 'mijn' wereld).

‘’Jouw leven is bijzonder, soms verward,
De wereld oordeelt meestal spijkerhard,
In andere ogen ben jij heel apart,
Voel wat ik voel voor jou.’’

Een stukje tekst die mij raakt, vandaag meer dan anders, maar altijd raakt. Een stukje tekst uit het onderstaande liedje, over autisme.
Toen ik dit liedje jaren geleden hoorde huilde ik tranen met tuiten, maar ik had geen idee waarom. Jaren later kreeg ik de diagnose Syndroom van Asperger, nu weet ik dat het tranen van herkenning en verdriet waren.

Meestal, 97% van de tijd vind ik mijn autisme een kwaliteit.
Zie ik de mooie dingen, ik ga altijd voor kwaliteit, als ik ergens voor ga dan doe ik het goed, ik kan razendsnel verbanden leggen die anderen niet zien. Ik krijg vaak te horen dat ik geen autisme heb, want ik functioneer in principe gewoon normaal, wat rare dingen, maar normaal. Maar ja, ik heb weldegelijk autisme.
Geregeld krijg ik ook te horen dat ik dan maar geen hulpverlener zou mogen zijn, terwijl ik van mening ben dat ik juist door mijn autisme goed ben in wat ik doe. En mijn collega’s nu ontzettend blij zijn dat ik in hun team zit, omdat ik de cliënten (gehandicaptenzorg, veel mensen met autisme) beter begrijp, ik kan mijn collega’s uitleggen waarom ze dingen doen die ze doen, waarom ze zo reageren op aanrakingen of eten zoals ze eten etc. Juist door mijn autisme kan ik als coach heel goed ‘boven de situatie hangen’, verbanden leggen.
Er zijn zoveel vooroordelen over autisme die niet kloppen. Er zijn veel mensen met autisme die gewoon normaal functioneren, alleen met bepaalde zaken moeite hebben of – net zoals bij mij – rare dingen meemaken in hun leven wat (achteraf) terug te leiden is naar autisme.
Mijn huisarts nota bene vertelde mij dat ik geen autisme kon hebben want ik gaf om mensen, mensen die zeggen dat ik geen kinderen zou mogen krijgen omdat ik autisme heb, dat autisten het leven van hun naaste vernielen. Au.

Ik functioneer prima, bovengemiddeld misschien wel, maar ja, met sommige dingen heb ik ‘moeite’. Zoals ik al zei vind ik het meestal een kwaliteit, mijn autisme, maar soms niet. Vandaag niet.
Soms zou ik willen dat ik gewoon normaal was.
Sommige signalen zie ik niet, of (te) laat. Ik kan heel goed omgaan met mijn autisme en je zult er ook niet veel van merken, ik heb mijzelf altijd geleerd alles te verbergen, wat sociaal gewenst is etc. Alleen soms vergeet ik dat.
Ik heb rust aan mijn hoofd als het opgeruimd en netjes is, als kopjes op een bepaalde manier in de kast staan. Wij hebben hier – heel luxe – een tv in de keuken. Een tijdje geleden was een vriend van mij zo lief om even naar de tv te komen kijken, want het sneeuwde op de tv. Het klepje van de tv mocht hij er van mij af laten, ik dacht dat ik dat wel prima zou vinden. Maar dat bleek niet zo te zijn. In die paar dagen dat het klepje eraf was had ik geen rust in mijn hoofd.
Ik weet dat het om een stom klepje gaat aan de achterkant van de tv, maar dat klepje moest er terug op. Toen het klepje er weer op zat daalde er een soort rust over mij heen. Ik kreeg van enkele mensen te horen dat ik mij niet aan moest stellen, het was simpelweg een klepje en ik maak het zo moeilijk dat ik vind dat het er weer op moet. Dat weet ik, dat weet ik heus, maar voor mij wordt mijn leven makkelijker met klepje, simpelweg omdat ik dan rust heb.
Net als ik rust heb als de kopjes allemaal met het oortje dezelfde kant op staan in de kast, dat soort stomme dingen waarvan ik weet dat het nergens op slaat, maar dat voor mij belangrijk is of ik rust heb of niet.
Ik heb mijn eigen routines, maar daar zal jij niets van merken. In mijn ogen is dat dus ook geen probleem, het is gewoon iets wat voor mij werkt.

Maar wat ik het aller moeilijkste aan mijn autisme vind, is dat ik vaak niet begrepen wordt. Mijn hersens werken werkelijk anders dan jouw hersens (de niet autist). Regelmatig begrijpen mensen mij helemaal verkeerd, gewoon omdat ik de dingen anders zie. Meestal heb ik door dat ik niet begrepen word, en wat er dan gebeurd kan ik niet anders omschrijven dan ‘frustratie in mijn hoofd’ wat gewoon echt pijn doet aan mijn hersens. Zodra ik er aan denk, zoals nu, dan voel ik het al. Het is echt naar. Ik weet dat ik het niet overgebracht krijg maar ik weet ook niet hoe ik het wel duidelijk maken moet. Alsof ik de ander Russisch spreekt en ik Chinees. Op zo’n momenten voel ik (en de ander vast ook) mij ontzettend eenzaam. Dat vind ik een ongelofelijk moeilijk aspect aan mijn autisme.
Daarnaast wil ik vaak mensen helpen, pas bijvoorbeeld had iemand iets vies gemaakt en een nieuwe wilde kopen. Ik zag het en ik wist dat je het op een andere manier schoon zou krijgen, dus een zijn oplossing was zonde van het geld. Dat vertelde ik en vervolgens kwam er een discussie die nergens over ging. Nu zie ik heel duidelijk dat ik de ander wilde helpen en de ander dat niet zag, dat ik het totaal onhandig aangepakt heb. Vanuit mijn hoofd hielp ik, vanuit mijn bril, maar de ander dacht (denk ik) dat ik het ‘beter wist’ en de betweter uit aan het hangen was. Dat zorgde voor irritaties over en weer natuurlijk. We communiceerde langs elkaar heen. Meestal weet ik heel goed hoe ik het moet brengen dat de ander het begrijpt, aan kan nemen, verwerken o.i.d. maar soms dus niet. Dat is geen onwil, dat is niet omdat ik een bitch ben of het beter weet, dat is omdat ik wil helpen maar blijkbaar niet weet hoe. Ik wil heel graag helpen, heel graag weten hoe. Boos worden heeft geen nut, pak mij bij mijn hand en leer het mij, net als je zelf ook zou willen dat iemand dat bij jou doet.
Ik schrijf dit niet om zielig gevonden te worden of wat dan ook. Ik ben niet zielig. Ik schrijf dit voor mijzelf om even ‘te luchten’ maar vooral ter bewustwording. Want je ziet het niet, aan mij niet en aan vele anderen die ik ken ook niet, maar wij hebben een dagelijkse – en vaak eenzame - strijd.
Het is echt geen onwil, als ik mocht kiezen zou ik op een dag als vandaag het liefst gewoon ‘normaal’ zijn. Vandaag zou ik mijn autisme willen verkopen. Morgen misschien niet meer, vandaag wel.

En vergeet niet autisme is geen ziekte.
Ik ben op de allereerste plaats een mens. Ik heb autisme, maar ben niet op de eerste plaats een autist. Ofwel mijn autisme is maar een aspect van mijn karakter. Dat bepaalt niet hoe mijn hele persoonlijkheid is. En ook ik kan houden van en wil dat er van mij gehouden wordt. Ik ben gewoon een mens, net als jij, net als iedereen.

‘’Als iemand openstaat voor wat jij voelt
Zou snappen dat jij het zo goed bedoelt
Dat jouw beperking je steeds hersenspoelt
Dan voelt hij wat van jou’’

https://www.youtube.com/watch?feature=p ... 4k96zudVG4

**Geplaatst**: 14-08-13 23:42

Geplaatst: 14-08-13 23:42

Wat ontzettend knap geschreven van je. En zo pijnlijk herkenbaar.

**Geplaatst**: 15-08-13 00:55

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 15-08-13 00:55

Heel duidelijk geschreven,mooi.
Je hebt autisme, maar je bent het niet!

**Geplaatst**: 15-08-13 07:23

Geplaatst: 15-08-13 07:23

Wat mooi geschreven, heb echt tranen in mijn ogen.
het is zo herkenbaar, te herkbaar...

**Geplaatst**: 16-08-13 19:57

Geplaatst: 16-08-13 19:57

Morgen de grote dag toch TM?
Ik ben nu bij mn opa en oma aan het logeren. We gingen uit eten en ik at: patat en cola light. Eerste vijf minuten en ik stoot dat glas om, zoals ehrm, altijd.

Dus toen had ik en geen cola en geen patat meer want 500 ml was er overheen gegaan.
Moet ook nog iets raars vertellen. Nou ik heb stage gelopen in de keuken met school. :')

En ik sneed abnormaal veel in me vingers. Ik had vijf stage-dagen en vijf keer in me vingers gesneden dus kwam iedere keer met pleisters eromheen thuis, en dat baarde me ma een beetje zorgen. :')

Autisten en motoriek :')

Ik verheug me heeeeel erg op het einde van de vakantie, nu zijn me ouders weg en al het structuur is weg ik heb steeds geen flauw idee hoe laat het is en het ergst. Nou ik heb ook geen flauw idee welke dag het is. Nu wel, want ik heb op me hand geschreven, het is vrijdag. Maar daarvoor las ik, het is vrijdag en was ik dat weer in een seconde vergeten.

En de hele tijd panikeren natuurlijk, zo van is het nou woensdag, donderdag, vrijdag of zaterdag xD

**Geplaatst**: 16-08-13 20:07

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 16-08-13 20:07

Wat super mooi geschreven , het klopt gewoon zo.. Al ben ik niet echt een autist soms.. Heb niet een routine waar ik aan klamp want kan prima wat anders doen , al mogen anderen het niet veranderen (Neem de ochtend , uit bed - plassen- terug en aankleden etc - pot chocopasta pakken en telefoon - naar beneden een bord pakken en ontbijten - dan naar boven tandenpoetsen en pot chocopasta terug dan de konijnen voeren en de dieren in de stal knuffelen.. Als ze dat doorbreken ben ik knorrig en geirriteerd, doe ik het zelf anders boeit het me niet

)

Ja morgen , pff vindt het zo spannend... Ik ben heel erg en scheld met die ziekte , ik ben een mens en heb gevoelens al ben ik een autist ik leer het mezelf af om mijn moeder niet te kwetsen en haar pijn te doen door dat woord te zeggen. Ben zo benieuwd of hij er ziek uitziet en nog als en zwerver , pff mega spannend:=

**Geplaatst**: 16-08-13 20:52

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 16-08-13 20:52

Mag ik vragen wat je grote dag inhoud?
Heb ik even gemist

maar sowieso veel succes

**Geplaatst**: 16-08-13 22:18

Geplaatst: 16-08-13 22:18

takkie_muis schreef:
Leuk zeg!

Mijn ouders hebben zaterdag bezoek , mijn oom die 9 jaar lang geen contact wou. Nu heeft hij kanker en suikerziekte en nog meer en wil afscheid nemen , zie er zo tegenop.. Eerst geen contact willen en nu wil hij afscheid nemen etc.. , ken hem nog amper was 12 toen..

Dit

Vindt het de hele week al spannend -O-