bigone schreef:Meestal dammen de schreeuwers pas in wanneer er wel iemand in naaste omgeving op de ic of erger terecht komt.
Net zoals Vayo wat losser met haar contacten omgaat , dat doen heel veel mensen tot het misschien toch fout gaat.
Dat betekend niet opsluiten in huis maar wanneer je in de gevarenzone kunt zitten door aandoening of leeftijd kijk je er vaak wel iets anders naar.
Dit dat ik nu echt wat losser ben is wel sinds ik volledig gevaccineerd ben en velen om me heen ook, incl. hun ouders. Ik geloof niet zo in een groot risico tussen 2 volledig gevaccineerden zonder klachten.
Het ECDC (Europees Centrum voor ziektepreventie en -bestrijding) vindt dat het niet nodig is om afstand te houden als beiden volledig gevaccineerd zijn. Wanneer bij jongeren en volwassenen van middelbare leeftijd er één wel en één niet gevaccineerd is, kan wat de ECDC betreft ook de 1,5 m overboord. Tenzij het gaat om iemand uit de risicogroep. Dit was 21 april 2021 nog in het nieuws.
Tja ... tot het fout gaat .... Ik heb de keerzijde ook gezien. Als ineens iemand overlijd aan iets totaal anders en je bent er maanden amper meer geweest. Of ik zie ouderen die enorm eenzaam zijn doordat ze bijna niemand meer zien, waarvan één een natuurlijke dood gestorven is na een hoop eenzame verdrietige maanden. Mijn goede vriend is beide ouders kort na elkaar verloren aan een andere ziekte. Bij één zat zelfs een week tussen de diagnose en overlijden. Dat doet al verdomd veel pijn, helemaal als je door Corona lang je ouders niet gezien hebt. Gelukkig heeft hij ze wel gewoon bezocht.
Kwaliteit van leven is ook gewoon erg belangrijk. Ik heb veel mensen om me heen die gewoon hun dierbaren op een verstandige manier zijn blijven zien. Ik heb echt niet ieder advies strikt opgevolgd, maar echt wel mijn best gedaan zoveel mogelijk rekening te houden met.
Ik denk dat ik zeker 85 of meer mensen ken die Corona hebben gehad waarvan 2 in het ziekenhuis terecht zijn gekomen en hiervan 1 is overleden. Gelukkig waren de meesten na 1,5 week weer beter en waren er zelfs bij met nagenoeg geen klachten. Ik zie het zeer zeker niet als een flinke griep, maar feit blijft wel dat het percentage dat erdoor op de IC komt of zelfs overlijdt gelukkig relatief laag is. Corona moet je zeker serieus nemen en het is goed dat er maatregelen zijn, maar ik schrik er wel van dat er mensen zijn die na een kort contact op afstand al enorm vrezen voor Corona en daarmee direct bang zijn op de IC te belanden of te overlijden. Soms neemt de angst wel enorm de overhand.
Ik hoop niet dat je mij betiteld als schreeuwer?
Maar ik ga me inderdaad niet opsluiten in huis en dat doe ik met mijn kinderen ook niet. Uiteindelijk houd ik me bijna aan alle regels. Het zijn enkel de adviezen (dus niet verplicht) waar ik idd in versoepel. Kwaliteit van leven is ook erg belangrijk en dat begon er bij mij en mijn kinderen op een bepaald moment erg onder te lijden. Ik probeer een goede middenweg te vinden tussen verantwoord ermee omgaan en toch de broodnodige contacten hebben en eens wat leuke dingen doen. En dat gaat prima. Wij hebben nog geen Corona gehad en in mijn familie ook niemand. Binnen mijn vriendenkring zijn de meeste besmettingen ontstaan op het werk of via school.
En uiteindelijk is mijn enige “overtreding” eenmaal de avondklok zodat ik zonder kinderen even bij een vriendin kon gaan praten. Toen nog op afstand. Anders was ik overdag gegaan, nu kon ik zonder kinderen. Corona technisch zelfs verstandiger. Nu houd ik geen afstand van haar, want wij zijn beide volledig gevaccineerd. En ik heb één vriend waarvan ik al die tijd geen afstand heb gehouden. Dat is een keuze die wij gemaakt hebben. Zowel hij als ik hebben geen Corona gehad. En daarbij ook al leef je in één huishouden, vaak kom je ieder toch weer op andere plekken. Ik heb geen partner, dus ik vond dit prima kunnen. En ipv 1 persoon heb ik gekeken naar huishoudens. En hield ik het aantal verschillende huishoudens erg beperkt ipv dat ik volgens de adviezen iedere dag naar iemand van een ander huishouden had mogen gaan en mijn kinderen individueel ook.
Ik heb weer andere keuzes gemaakt. Ik ga bijv. nog niet naar de kapper en kies er bewust voor dit jaar niet naar het buitenland op vakantie te gaan.
Ik denk dat het gros van de mensen dit zo gedaan hebben en doen. Ik zie niets anders eigenlijk. De boog kan niet altijd gespannen zijn en alle regels en adviezen 100% opvolgen voor langere tijd vind ik niet leefbaar en ik denk dat bar weinig mensen dat gedaan hebben. Het is inmiddels ook duidelijk dat er ook echt wel psychische schade is bij volwassenen en vooral ook onder kinderen/jeugd. Dat vind ik zorgelijk en ik denk dat ik er goed in geslaagd ben een goed evenwicht te bewaren tussen houden aan de maatregelen en het leefbaar houden.