Hadden ze geen lift?
Bij ons was het ook zo dat je moest komen op iets als een sportdag, maar dan hoefde je niet mee te doen.
Ik had ook een keer een enkel waar ik eigenlijk niet op kon lopen, 2 keer zo dik en als ik stil gezeten had was het op zijn zachtst gezegt behoorlijk pijnlijk om hem weer te moeten bewegen..
Achteraf stom dat ik er mee ben doorgelopen, maar ik had in het gips gemoeten en ik heb een godsgruwelijke hekel aan stilzitten.
Ik heb werk waar ik de hele dag mee loop. Niet eens normaal lopen, honden uitlaten, ingepakte enkel en gaan met die banaan.
Ik heb nog zeker 3 a 4 maanden een omklappende enkel gehad als ik mijn voet op mijn hak rechtop zette.
Met die voet mocht ik ook met de lift, maar dat deed ik niet. Vond ik niet nodig, ik strompeldewel gewoon de trap op.
En ik ben geen mietje, ik heb een hekel aan dokters dus ik ga er echt niet heen zonder dat ik op een gegeven moment meegesleept word met mijn moeder.
Ik had ook een keer een paars/groen/alle-kleuren-van-de-regenboog-voet.
Moest

ik op een gegeven moment mee naar het ziekenhuis komen we daar: Ja we gaan maar even een foto maken om te kijken waar het gebroken is.
Foto gemaakt en het was niet gebroken, ze stonden er van te kijken in het ziekenhuis.
Hiphopje, die picto's. Hangen die dan nu in álle andere lokalen, ook waar je zoontje helemaal niét komt?
Sem, wat naar zeg! Reageerde je klasgenoten niet erg raar? -het ergste van alles vind ik-
Ik houd helemaal geen spreekbeurten meer hoor.
Ik ga er heel nuchter naar toe maar ik klap compleet dicht als ik eenmaal moet.
Ook voor 3 mensen een spreekbeurt houden gaat niet, niks niet. Ik heb een verklaring v/d riagg dat ik dat ook echt niet kan.
.