Hopelijk wordt dit de laatste operatie en kun je dan eindelijk goed herstellen.
                                                         Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
ontherun schreef:Wat een verhaal zit jij middenin zeg. Het mag toch wel dat je deze keer ‘gewoon’ mag herstellen! En ik zou echt achter die verwijzing voor de medisch psycholoog aanzitten, al is het maar om hem te hebben en jij daar je hart kunt luchten. Je hebt er echt wel recht op.
Een evt beenlengteverschil zou ik wel echt gaan compenseren na je operatie. Anders ga je rugklachten of heup klachten krijgen ben ik bang. Hoeft in principe alleen maar een verhoginkje in je schoen te zijn hoor, t/m 1 cm kan in je schoen, meer zul je onder de schoen moeten gaan maken. Een mm verschil kan je lichaam meestal nog wel prima compenseren, maar richting de 1 cm wordt wel veel, zeker als het ineens na operatie is. Als je in de buurt woont, ik ben podotherapeut, dan ben je altijd welkom na je operatie met boktkorting
). Weet niet of dat bij jou id buurt is (vind het ook niet zo'n probleem om een stukje te reizen), maar anders kom ik heel graag langs mocht het nodig zijn!pinto_1 schreef:Ik wil je ook heel veel sterkte wensen TS. Lees al vanaf het begin mee, en jemig, wat een pech heb jij. Maar heb zoveel bewondering voor je positiviteit.
Hopelijk wordt dit de laatste operatie en kun je dan eindelijk goed herstellen.
 Mijn positiviteit is ook deels een overlevingstechniek denk ik, maar ook deel van wie ik ben. Verdriet mag er zijn, daar is zeker de ruimte voor, maar ik wil er ook niet in verdrinken.                                                         
 
                                                         
) oordeel. Eerst revalideren en dan verder kijken. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan uiteraard. 
                                                         
                                                         
 wat wij natuurlijk ook zijn  
                                                         
                                                         
 is ook gewoon veel te gezellig zo 
                                                         
. Ik heb de afgelopen 2 jaar zeker meer herinneringen gemaakt die niks met mijn ongeluk te maken hebben en ook veel die er wel iets mee te maken hebben en dat is oké. Klinkt misschien heel gek, maar op beide ziekenhuisopnames kijk ik ook heel goed terug, net als op alle poliafspraken en bij de fysio is het elke week weer feest. Uiteindelijk heb ik veel meer leuke dingen gedaan dan me enkel zorgen maken om mijn been en die scherpe randen die ik nu bijvoorbeeld voel vervagen ook wel weer naarmate de tijd vordert. Ergens voelt het voor mij ook niet als twee jaar, dus  ik ben zelf ook wel eens heel verbaasd dat het over 2 weken al twee jaar geleden is dat ik met gierende banden en helemaal high van de ketamine naar het ziekenhuis in Den Helder werd gebracht.
                                                         pien_2010 schreef:Ben trots op je!

                                                         
. Kan ineens veel veranderen in twee weken, stom nieuws is het zeker, maar ik ben er nu wel rustiger onder dan twee weken geleden. Nog steeds wel verdrietig en dat zal ook nog wel blijven, maar ook weer wat strijdvaardiger.