Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
Kaatastrof schreef:Wbt het gapende gat die achter blijft als je uit het leven stapt voor de omstaanders, vind ik zelf een lastige. Als individu heb je namelijk zelf niet echt gekozen voor het leven. Hoe je het leven ervaart is nog altijd iets heel individueel. De ene persoon wandelt er vrij vlot doorheen, de ander heeft constant wegomleggingen of obstakels die onmogelijk lijken te beklimmen. Monsters op het pad die zo veel pijn en leed veroorzaken waardoor gewoon verder gaan haast een onmogelijke opgave lijkt. Uit mijn ervaring ervaar je op dat moment alleen pijn. Je denkt dan helaas niet meer aan een ander. Je denkt dan alleen maar aan je eigen leed. Hoe je met je rug tegen een muur wordt geduwd en geen uitweg meer lijkt te vinden. Geen manier om het te verzachten. Ik snap Fleur.
Kaatastrof schreef:Ik denk niet dat dat kan gezien in mijn wooncontract haar naam staat. Daarbij is zij ook aanwezig op de teamvergaderingen. Ik ga morgen bellen met de hoofdverpleegkundige om te vragen of ik uitstel kan krijgen wbt de vergadering en zal het dan eens ter sprake brengen. Vrees er echter een beetje voor..
Citaat:Ik heb gewoon een beetje meer tijd nodig.. Meer opbouw bij mijn psychotherapeute en hopelijk goede hulp bij het JAC. Misschien hoop ik wel te hard op een oplossing.
Het gesprek bij de HA was wel oké en ik mag daar altijd komen tussen gesprekken met therapeut door (kost mij ook niet zo veel). Maar meer dan een luisterend oor zijn kan ze ook niet uiteraard. Haar conclusie was immers ook gewoon terug bezig zijn met dingen zodat ik niet 24/7 met mezelf en mijn gedachten zit. En dat ik een compromis moest maken met mezelf dat het maar iets tijdelijk is en maw dingen moet doen die ik misschien niet heel erg leuk vind.
Citaat:Ik ben uiteindelijk mijzelf alleen maar aan het saboteren en toch geraak ik er met dat besef niet overheen.
Citaat:Ik ging bij mijn ouders (en de dieren) vandaag maar dat is niet gelukt. Ik wil de dieren heel graag zien en het zou me deugd doen maar ik heb geen zin om mijn ouders te zien / spreken gezien ik emotioneel zo instabiel ben.