Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-12-16 18:19

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-12-16 18:19

Hier gaat het slapen op dit moment beroerd. Ik droom veel, slaap onrustig en word regelmatig wakker en heb het daarbij het ene moment koud en het volgende moment ben ik helemaal bezweet.

**Geplaatst**: 14-12-16 18:20

Geplaatst: 14-12-16 18:20

Tiggs schreef:
Hier gaat het slapen op dit moment beroerd. Ik droom veel, slaap onrustig en word regelmatig wakker en heb het daarbij het ene moment koud en het volgende moment ben ik helemaal bezweet.

Dat heb ik soms ook als het slecht gaat. Zit je aan de medicatie?

**Geplaatst**: 14-12-16 18:40

Geplaatst: 14-12-16 18:40

Jep, 225mg Venlafaxine.

**Geplaatst**: 14-12-16 20:35

Geplaatst: 14-12-16 20:35

Tiggs schreef:
Hier gaat het slapen op dit moment beroerd. Ik droom veel, slaap onrustig en word regelmatig wakker en heb het daarbij het ene moment koud en het volgende moment ben ik helemaal bezweet.

Zeer bekende problemen ja...
Vermoeiend he? Ik heb helaas niet echt tips

Ik heb vandaag mn tweede gesprek gehad en weet nou niet helemaal of ik vind dat het een goede match is met die man

**Geplaatst**: 14-12-16 22:20

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-12-16 22:20

Lastig Sidera! Kan je uitleggen waarom je denkt geen klik te hebben?

**Geplaatst**: 14-12-16 23:40

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-12-16 23:40

Vandaag was best een fijne dag! Vanochtend echt niet naar school willen etc. maar toch gegaan en ben blij dat ik ben gegaan!
Morgen weer therapie, hopelijk gaat het goed!

**Geplaatst**: 16-12-16 12:09

Geplaatst: 16-12-16 12:09

Ik had gisteren echt een lang antwoord getypt maar toen werkte internet niet meer en was ik het kwijt en had er toen echt geen zin meer...

Maar nu poging 2, wellicht wat minder lang/uitgebreid

Tiggs schreef:
Lastig Sidera! Kan je uitleggen waarom je denkt geen klik te hebben?

Tis heel erg dubbel, want ik zou ook niet zo snel zeggen dat ik echt totaal geen klik met hem heb. Ik acht hem wel capabel, en vind hem tot bepaalde mate ook wel vriendelijk. Ik vind het alleen dus minder fijn dat hij bepaalde claims al maakt n.a.v. 2x met hem praten. Hij viel me wel alles mee qua niet een oppervlakkige miep zijn (ik had niet zulke hoge verwachtingen haha).

En op zich zijn die claims niet eens perse fout, maar ik vind dat gewoon een beetje snel gesteld. Überhaupt vind ik dat hele constant geanalyseerd worden door iemand super irritant. En ik ben misschien ook gewoon wel te koppig om met iemand te praten want ik heb voor mezelf bv wel heel duidelijk welke dingen geen invloed hebben op mn gemoedstoestant en dan word ik heel erg chaggo als iemand blijft vragen of ik daar echt geen last van heb oid.

Ik had laatst bv op mn werk zo'n workshop waarbij iemand bepaalde character eigenschappen helemaal ging uitpluizen/analyseren op basis van hoe je je voorstelde die ochtend 8)7

Dat vind ik altijd zo overdreven. Ja hoor, je kan nu echt mij helpen ontwikkelen als persoon na 15 minuten (not!), op basis van hoe ik mezelf voor stel. De ene dag is dat heel vrolijk, de andere dag wat minder (misschien regent het wel buiten en ben ik zeiknat), de ene dag veel luider dan de andere. Dan ben ik niet ineens bipolair ofzo, dan zijn er gewoon verschillende stijlen van praten/begroeten die allemaal bij je passen en dus niet zoveel zeggen over wie je bent als persoon.

Nog een dingetje dat ik lastig vind... (en oke deze is redelijk mn eigen schuld in die zin) Ik communiceer soms best wel vaag in het echt over hoe ik me voel. Als ik zeg: "Ik had een beetje een mindere week" kan dat echt alles betekenen tussen I hit rock bottom en er is niet heel veel naars gebeurd maar ik was gewoon licht somber elke dag. Maar nu heb ik het idee dat hij elke keer uit ga van het ergste, en dat is dus ook dan niet waar.

En ik weet niet, ik vind ook het irritant als mensen bv alleen maar vragen: Wat denk je dat het probleem is en wat denk je dat daar de oplossing voor is? Of me tips geven die zo algemeen bekend zijn dat het herhalen ervan echt een beetje zinloos is. Want dat kan ik mezelf ook best vragen zonder iemands anders hulp. Ik kom daar voor advies of hooguit een sparringssessie oid. Dat je moet proberen niet overdag te slapen, wel te sporten en wel te blijven eten lijkt me obvious.

Dus tsjaa... beetje kritisch hier altijd. Maar misschien is het nog te vroeg om de handdoek in de ring te gooien en zou ik hem een kans moeten geven.

@Nico_lette Goed dat je gegaan bent, voelt altijd fijn als je toch productief bent geweest

Laatst bijgewerkt door Sidera op 16-12-16 12:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-12-16 12:14

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-12-16 12:14

Vervelend is dat als je op zich niets tegen je psych hebt maar ook niet echt het gevoel hebt dat het werkt voor je.

Ik ben bijzonder trots op mezelf :Y)

Mijn vriend had een personeelsborrel op zijn werk en ik zat alleen thuis zonder iets te doen te hebben. Ik wist niet hoe laat hij thuis ging komen en moest zelf zorgen voor de paarden etc.
Maar ik had geen paniek $*\o/*$
Een jaar geleden zou ik echt een breakdown gehad hebben (niet dat daar echt een rede voor is) en hebben gewild dat hij thuis bleef, maar nu was ik gewoon kalm en heb ik rustig wat tv gekeken. Echt een teken dat het een stuk beter gaat

**Geplaatst**: 16-12-16 12:20

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-12-16 12:20

@Azmay

Ah fijn zeg! Moet wel een goed gevoel geven

**Geplaatst**: 16-12-16 12:25

Geplaatst: 16-12-16 12:25

Sidera, dat is wel de bedoeling van een therapeut in het begin, dat hij je leert kennen en je gaat analyseren. Dat is het stukje intake, hij moet je wel goed kennen om in de toekomst met je te werken.
Klopt het wel wat hij zegt, of heb je dar ook een slecht gevoel bij?

Fijn dat het beter ging Azmay

**Geplaatst**: 16-12-16 13:38

Geplaatst: 16-12-16 13:38

Sidera, dat je kritisch bent is niet verkeerd. Durf je je kritische bedenkingen ook te bespreken met je psycholoog?
Zoals Joolien ook al zegt, hoort het er ergens wel bij... maar dat wil niet zeggen dat je er geen bedenkingen bij mag hebben natuurlijk. Soms werkt dat voor iemand inderdaad gewoon niet.
Dat je je de ene dag anders voorstelt dan de andere, is inderdaad normaal en van zoveel afhankelijk. Helaas houden sommige mensen te zeer vast aan bepaalde theorieen en denken ze erg in hokjes. Ben er ook geen voorstander van, maar goed, ken nog wel mensen die daar wel voorstander van zijn en dat ook gebruiken....
Wat betreft je gevoel bijschrijven bij je psycholoog: zou het jou lukken om bij je psycholoog je gevoelens wat concreter te beschrijven? Bijvoorbeeld: ik voel me verdrietig, boos, bang, in paniek, geschrokken, ontgoocheled,...
En misschien is gesprekstherapie gewoon niet jou ding en moet je op zoek gaan naar een andere vorm van therapie? Bv therapie met dieren, creatieve therapie, psychomotorische therapie, ... Sommige mensen hebben daar meer aan dan aan gesprekstherapie (en anderen volgen zo'n therapie als aanvulling op de gewone gesprekstherapie)

**Geplaatst**: 16-12-16 20:56

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-12-16 20:56

@ikke To some extent bespreek ik dat wel met hem.. Maar dan komt daar ook weer een analyse uit haha:
"Oh ik heb het idee dat je niet zo snel mensen vertrouwd he?"

Aaaarrrrrggg iemand niet na 60 minuten tot het diepste der diepen vertrouwen betekent echt niet dat je mensen over het algemeen niet snel vertrouwt. Ik ben best wel open op zich, en had nota bene vet veel persoonlijke dingen verteld net.

Nouja O:)

Ik wacht de derde keer gewoon even af. Tis ook niet alleen maar ellende hoor

@ Joolien, met veel wat hij zegt kan ik in principe wel relateren.

**Geplaatst**: 17-12-16 12:59

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-12-16 12:59

Ik had donderdag weer therapie, het was aardig confronterend. Ik doe dus paardencoaching.

De therapeute had de bak verdeeld in 2 stukken, met paaltjes ertussen maar met aan de rechterzijkant een kleine opening. Ik moest zonder het paard aan de raken het paard naar de andere kant krijgen. Ik 'kon' dat helemaal niet dus ik stond daar maar wat en raakte in een soortvan 'paniek'. Ik bevroor en ging niet voor of achteruit, waardoor er dus tranen kwamen. Toen heeft zij het voorgedaan en dus gewoon achter de pony gaan staan en overtuigend naar voren halen met "Toe maarrrrr, lopen" en klikken met je tong etc. Toen deed ik dat na en ging het goed, maar het was heel confronterend.. Ik ben heel slecht in mensen afwijzen en daarom 'kon' ik dit dus niet.

**Geplaatst**: 17-12-16 22:07

Geplaatst: 17-12-16 22:07

Nico_lette schreef:
Ik had donderdag weer therapie, het was aardig confronterend. Ik doe dus paardencoaching.

De therapeute had de bak verdeeld in 2 stukken, met paaltjes ertussen maar met aan de rechterzijkant een kleine opening. Ik moest zonder het paard aan de raken het paard naar de andere kant krijgen. Ik 'kon' dat helemaal niet dus ik stond daar maar wat en raakte in een soortvan 'paniek'. Ik bevroor en ging niet voor of achteruit, waardoor er dus tranen kwamen. Toen heeft zij het voorgedaan en dus gewoon achter de pony gaan staan en overtuigend naar voren halen met "Toe maarrrrr, lopen" en klikken met je tong etc. Toen deed ik dat na en ging het goed, maar het was heel confronterend.. Ik ben heel slecht in mensen afwijzen en daarom 'kon' ik dit dus niet.

hmm interessant..
Ik denk dat zo'n soort therapie mij dan weer totaal niet zou helpen. Ik heb een paard en een hond, en ja die zijn een spiegel als ik chaggo ben of te weinig geduld heb maar die luisteren wel, zijn al zachtaardig, niet schrikkerig, niet lomp etc. En ben zoveel in contact met dieren (ook katten, kippen, andermans paarden en geiten) dat ik mijn lichaamstaal daar echt al wel voor gebruik omdat ook op hele slechte momenten ik voor mn dieren zorg altijd.

**Geplaatst**: 17-12-16 23:30

Geplaatst: 17-12-16 23:30

Sidera schreef:
hmm interessant..
Ik denk dat zo'n soort therapie mij dan weer totaal niet zou helpen. Ik heb een paard en een hond, en ja die zijn een spiegel als ik chaggo ben of te weinig geduld heb maar die luisteren wel, zijn al zachtaardig, niet schrikkerig, niet lomp etc. En ben zoveel in contact met dieren (ook katten, kippen, andermans paarden en geiten) dat ik mijn lichaamstaal daar echt al wel voor gebruik omdat ook op hele slechte momenten ik voor mn dieren zorg altijd.

Therapie met assistentie van dieren kan ook veel meer inhouden dan enkel die oefening en het werken adhv lichaamstaal.
In de populaire pers lees je vaak dat contact met dieren een positief effect heeft op mensen hun welbevinden en daarom dus therapie met assistentie van dieren werkzaam zou zijn. Hoewel onder bepaalde voorwaarden, dieren effectief een positief effect kunnen hebben, houdt therapie met assistentie van dieren veel meer in dan louter het contact met het dier of het puur werken met lichaamstaal.
Maar goed, je hebt ook hierbij verschillende methodieken of modellen die gebruikt worden, sommigen al werkzamer dan anderen. En wat werkt voor de een, werkt misschien niet voor de ander...

**Geplaatst**: 17-12-16 23:35

Geplaatst: 17-12-16 23:35

ikkkke schreef:
Sidera schreef:
hmm interessant..
Ik denk dat zo'n soort therapie mij dan weer totaal niet zou helpen. Ik heb een paard en een hond, en ja die zijn een spiegel als ik chaggo ben of te weinig geduld heb maar die luisteren wel, zijn al zachtaardig, niet schrikkerig, niet lomp etc. En ben zoveel in contact met dieren (ook katten, kippen, andermans paarden en geiten) dat ik mijn lichaamstaal daar echt al wel voor gebruik omdat ook op hele slechte momenten ik voor mn dieren zorg altijd.

Therapie met assistentie van dieren kan ook veel meer inhouden dan enkel die oefening en het werken adhv lichaamstaal.
In de populaire pers lees je vaak dat contact met dieren een positief effect heeft op mensen hun welbevinden en daarom dus therapie met assistentie van dieren werkzaam zou zijn. Hoewel onder bepaalde voorwaarden, dieren effectief een positief effect kunnen hebben, houdt therapie met assistentie van dieren veel meer in dan louter het contact met het dier of het puur werken met lichaamstaal.
Maar goed, je hebt ook hierbij verschillende methodieken of modellen die gebruikt worden, sommigen al werkzamer dan anderen. En wat werkt voor de een, werkt misschien niet voor de ander...

Ik vind die therapie op zich erg nuttig maar alleen als het ook echt door een therapeut gedaan word met een gedegen psychologische achtergrond. Helaas hebben de "therapeuten" die met paarden werken vaak alleen even een weekendcursus gedaan.

Hier gaat het weer even bagger, het ging erg goed maar vandaag weer een paar goede tegenslagen gehad. Zit er weer even helemaal doorheen -O-

**Geplaatst**: 18-12-16 00:54

Geplaatst: 18-12-16 00:54

Azmay schreef:
Ik vind die therapie op zich erg nuttig maar alleen als het ook echt door een therapeut gedaan word met een gedegen psychologische achtergrond.Helaas hebben de "therapeuten" die met paarden werken vaak alleen even een weekendcursus gedaan.

De therapeute waarbij ik het doe heeft een enorme achtergrond hahah, ze begrijpt me precies waar ik doorheen ga met m'n narcistische vader

**Geplaatst**: 18-12-16 01:28

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 18-12-16 01:28

Equitherapie kan zeker een toegevoegde waarde hebben, ik heb alleen het idee dat het alleen goed werkt wanneer je niet heel bekend bent met paarden. Maar dat is een vooroordeel die ik heb hoor, geen idee hoe t echt is. Overigens zou het voor mij denk ik niet werken, ik heb moeite met assertief zijn tegen mensen, maar met paarden heb ik daar absoluut weer geen problemen mee.

Azmay, balen dat je weer in een dip stort. Ik hoop dat je je morgen weer beter voelt

Bij mij gaat het redelijk deze week. Wel wat spanning maar ik heb maandag een belangrijk tentamen, dus die spanning is terecht en ik weet waar het vandaan komt. En ik heb goed kunnen leren, dus ik heb er vertrouwen in.
Mijn lijf vecht alleen wel tegen de woede die in mijn lijf zit. Het verdriet is redelijk rustig, maar die woede, als ik het toelaat begint mijn lijf direct heel extreem te doen. Trillen, onwillekeurige spierkrampen in mijn hele lijf. De woede giert dan letterlijk door mijn lijf, echt heel naar is dat. Net zoals ik er nu weer over praat, begint het weer door mijn lijf te razen.
Net buiten tijdens het roken ook weer, even mijn lijf checken en bam, mn lijf begint meteen raar te doen. Toen moest ik het eruit laten en heb ik geluidloos geschreeuwd. Dan is mijn lijf meteen weer rustig. Maar nu inmiddels al niet meer. Dan krijg ik van die rillingen door mijn lijf en spannen mijn buikspieren zich aan. Pfff vermoeiend. Nu maar even uitvinden hoe ik mezelf weer rustig krijg...

**Geplaatst**: 18-12-16 09:34

Geplaatst: 18-12-16 09:34

Azmay schreef:
Ik vind die therapie op zich erg nuttig maar alleen als het ook echt door een therapeut gedaan word met een gedegen psychologische achtergrond. Helaas hebben de "therapeuten" die met paarden werken vaak alleen even een weekendcursus gedaan.

Klopt. Zo durfde ik het alleen niet zeggen ;-)

. Helaas zijn de echt goede therapeuten die met paarden werken zeer dun gezaaid...

Nico_lette schreef:
De therapeute waarbij ik het doe heeft een enorme achtergrond hahah, ze begrijpt me precies waar ik doorheen ga met m'n narcistische vader

Fijn dat ze jou zo goed begrijpt.

Joolien schreef:
Equitherapie kan zeker een toegevoegde waarde hebben, ik heb alleen het idee dat het alleen goed werkt wanneer je niet heel bekend bent met paarden. Maar dat is een vooroordeel die ik heb hoor, geen idee hoe t echt is. Overigens zou het voor mij denk ik niet werken, ik heb moeite met assertief zijn tegen mensen, maar met paarden heb ik daar absoluut weer geen problemen mee.

Goh, dit is denk ik waar en niet waar. In principe zou het ook kunnen werken wanneer je wel goed bekend bent met paarden. Er zijn verschillende factoren die invloed hebben. Maar een ervaren therapeut is geen overbodige luxe om jou de juiste oefeningen aan te bieden en op de juiste manier te werk te gaan. Daarnaast denk ik dat zelfkennis ook invloed kan hebben wanneer je op zoek gaat naar een goede therapie/therapeut; zou het werken met eigen paard het meest werkzaam zijn voor jou of juist werken met andere paarden? Heb je nood aan werken naast het paard of op het paard (soms maakt dat geen verschil, maar soms ook wel)? ...
Er zijn verschillende modellen van waaruit gewerkt wordt en verschillende oefeningen. Een van de oefeningen die regelmatig terugkomt is inderdaad het paard ergens naartoe leiden zonder hem/haar aan te raken. Maar er zijn tig meer andere oefeningen mogelijk, mede afhankelijk van het achtergrondmodel van waaruit gewerkt wordt. En eigenlijk maakt het hierbij ook niet zozeer uit dat je dit op 'de juiste' manier doet, maar wel wat de oefening met je doet. Belangrijk is wel dat er met een bepaalde oefening aan een bepaald doel gewerkt wordt, vertrekkende vanuit de sterktes van de cliënt en wat de cliënt nodig heeft. De doelen waaraan gewerkt kan worden zijn zeer uiteenlopend (gaande van werken aan non-verbale communicatie tot bv de waarheid vertellen ipv veelvuldig liegen, traumaverwerking,...).
En zoals dat met eigenlijk alle therapievormen is: het moet jou liggen. Voor sommige mensen werkt het goed, voor anderen weer niet.

**Geplaatst**: 18-12-16 15:25

Geplaatst: 18-12-16 15:25

Een vriendin van mij doet de opleiding tot equitherapiecoach.
Heeft zelf al van jongs af aan paarden, en toch komen er bij de trainingen bij haarzelf ook dingen naar boven.
Ik vind het zelf erg interessant hoe dit werkt.

Het kan voor mensen echt een fijne therapie zijn.
Maar net als elke therapie moet je je er goed en veilig bij voelen

**Geplaatst**: 18-12-16 19:47

Geplaatst: 18-12-16 19:47

laetitia schreef:
Een vriendin van mij doet de opleiding tot equitherapiecoach.

Mag ik zo nieuwsgierig zijn om te vragen waar ze die opleiding volgt? Heeft ze ook een achtergrond in psychologie, ergotherapie, fysiotherapie,...?

**Geplaatst**: 19-12-16 13:00

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-12-16 13:00

Ik lees hier al enige tijd mee en wat herken ik een hoop. Het is fijn om te merken dat ik niet de enigste ben in wat ik door maak. En alhoewel een het een stuk beter met me gaat dan het ging, blijft het een gevecht. Zeker in deze maanden merk ik weer terugvallen.

Momenteel vind ik het nog lastig om mijn hele verhaal hier neer te zetten, dat stemmetje wat zegt dat een ander niet op 'mijn gezeik' zit te wachten, is de laatste tijd weer iets te hard aanwezig.

**Geplaatst**: 19-12-16 13:44

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-12-16 13:44

Hoi Jibbel, even een virtuele knuffel :(:)

. Hier mag je juist je hart luchten, het is geen gezeik. Het is iets wat je voelt en een depressie voelt gewoon ontzettend kelote! Heb je iemand om mee te praten?

@ Ikke: ik weet niet waar ze de opleiding doet. Ze heeft geen achtergrond als psycholoog, maar wordt opgeleid als coach niet als therapeut als ik het goed heb begrepen.

**Geplaatst**: 19-12-16 14:42

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-12-16 14:42

Ik begrijp je jibbel, ik plaats hier ook bijna nooit iets maar lees wel mee. Omdat ik het gevoel heb dat het bij nog niet zo erg is als de meeste hier.

**Geplaatst**: 19-12-16 15:04

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-12-16 15:04

Dames, gewoon doen wat goed voelt. En het een is neit erger dan het ander, het is alleen anders.

Hier vandaag weer coopingslapen gedaan. Werd om 12 uur pas wakker, omdat ik nerveus ben voor mijn tentamen van vanavond. Dit is de laatste voor mijn propedeuse, dus extra spannend. Maar ik heb er een goed gevoel over