Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
er komt bij mij echt niks meer in.. hannahaapje schreef:milou123 schreef:
Wat wil je weten?
of het geestelijk zwaar is of wel te doen en wat voor werk, of je last hebt van autisme in de omgang met collega's en zo ja sorry ben nieuwsgierig en ik zou ook heel graag met gehandicapten willen werken maar heb soms het gevoel alsof ik eerder begeleiding nodig heb dan de persoon met een handicap die je dan zou moeten begeleiden en dat is frustrerend, ik heb veel moeite met gewone dagelijkse dingen.
ik functioneer altijd prima. Ben er de afgelopen jaren wel achter gekomen dat ik bepaalde signalen 'mis' en denk dan aan jaloerse collega's. Achteraf zie ik pas dat ze jaloers waren en dan is het te laat. Maar verder, mijn cliënten, geen probleem. Ik heb dan ook geen moeite in mijn dagelijks leven.hannahaapje schreef:quera schreef:Alle mensen met autisme op mijn afdeling worden vol gepropt met medicatie. Die ze later weer af gaan bouwen tot een stabiel level. Maar wij krijgen wel de mensen binnen die helemaal van het padje af gaan
ik snap niet wat je bedoeld met die laatste zin.
. Vaak hebben deze mensen weinig tot geen medicatie+ geen structuur en daarbij vaak nog een psychische 'ziekte' daardoor zijn deze mensen vaak heel erg in de war maar daarbij ook heel erg agressief. Vandaar dat ze in het begin vaak onwijs veel medicatie krijgen wat in de loop der tijd afgebouwd word zodat ze op het minimale wat de client nodig heeft weer vertrekken uit de kliniek.
Ik mijd die topics en verhalen altijd zoveel mogelijk omdat ik er zo mee ga zitten, ik word er verdrietig en nerveus van. Maak me altijd druk over mensen die zich niet goed voelen. Ik zou niet zo'n beroep kunnen hebben denk ik. Maar bedankt voor de informatie.
ze zijn geweldig. Vooral omdat de kinderen zo in uiterste zijn. Ze zijn super enthousiast, super verdrietig of super driftig. Een tussenweg is er bijna niet. Ik vind het geweldig om ze vaak in korte tijd erg te zien groeien in hun gedrag en in hun kunnen.
. Pff vindt hem zo lastig , heb nooit zo goed een idee wat ik zeggen moet tegen hem op een manier die 9 jarigen snappen en hij is gelukkig vrij slim 
dat geeft echt een soort rust
hannahaapje schreef:Oei altijd naar om berichten te lezen over mensen die psychisch ziek zijnIk mijd die topics en verhalen altijd zoveel mogelijk omdat ik er zo mee ga zitten, ik word er verdrietig en nerveus van. Maak me altijd druk over mensen die zich niet goed voelen. Ik zou niet zo'n beroep kunnen hebben denk ik. Maar bedankt voor de informatie.
Ik tel trouwens de dagen weer af tot september heb al een paar jaar een bloedhekel aan de vakantie omdat iedereen weg is en de dagen helemaal anders. Ik wil me gewone leventje weer terug.
Safiera schreef:(meelezer denkt hardop): Risperdal is toch eigenlijk een antipsychoticum?

ik moet nu een of ander stoplicht maken met 3 fases, groen-oranje-rood gelijk aan vrolijk-neutraal-chagrijnig... Maar alles is in t uiterste van groen of juist rood, oranje bestaat hier nietecht

Zo van: ''Bij mij zie je niet aan de buitenkant dat ik autisme heb'', zij: ''Euh nou dat zie ik anders...'' 
