oh gats, bedoel je dat die merrie zichzelf pijnigt? en wat bedoel je met pockets?
het is hier genieten in dtsl! mooi weer, erg mooie bergachtige omgeving hier aan de moezel!huis hier is groot zat dus jullie zijn van harte welkom allemaal!!!
Catori
Berichten: 1531
Geregistreerd: 15-04-07
Geplaatst: 20-09-11 21:55
Heerlijk Bobomelo
Ik ben vandaag de pad op geweest met mijn doggie (zand, bos, water, hei ), even de drukke stad en alle gedoe ontvlucht. Heerlijk gewandeld (was geen kip), blije hond en heerlijk nagenieten met de foto's.
crazyshar
Berichten: 1985
Geregistreerd: 07-09-10
Woonplaats: z-brabant
Geplaatst: 21-09-11 06:58
@nektosha: wat heerlijk!, het kan zo fijn zijn hé, helemaal alleen in de bossen , even het idee dat je lekker alleen op de wereld bent en al je problemen weg zijn .
@bobo: yup ze pijnigt zichzelf, mocht iemand van jullie geintresseerd zijn, of nog ideeen hebben dan plaats ik zo het linkje van het topic hier, u never know. met pockets bedoel ik die plekken waar veel haffjes, fjorden en andere koudbloeden nogal makkelijk last van hebben, is een soort kussentje met vet, boven de schouder, onder/ voor de schoft, wat gewoon heel moeilijk weggaat ( net als bij ons lovehandles ook zo moeilijk weg gaat ) nu ja vandaag is fiets klaar, dan van de week ergens kijken of vriendinnetje mijn fiets mee naar stal kan sleuren, dan kunnen we in ieder geval km maken.
[OPG] Plotselinge gedragsverandering wat zich uit in zichzelf.. hier het topic waar een filmpje staat wat haar gedrag laat zien tijdens het poetsen, maar ook los in de paddock of wei, als je nog maar reikt naar haar lichaam begint ze zich te bijten. zo erg om te zien.
verder gisteren een nachtje gewerkt, was om half 3thuis, en ik heb vandaag om 8u vergadering op het werk, en zou eigenlijk ook om 10u op stal moeten zijn, ivm zadel passen voor die leuke haf hier boven. hoe kan een mens nou bijtanken vanvanond op tijd bedje in
Ja goed! Lekker weer! En maandag weer beginnen met werken sinds lange tijd....ben heel benieuwd hoe dat gaat! Is een jaar geleden dat ik nog fulltime aan de slag was....
Ik zit sinds 2 weken thuis en afgelopen dinsdag ben ik bij de huisarts geweest, die heeft geconstateerd dat ik "stressklachten" heb en waarschijnlijk een burnout heb/overspannen ben, voornamelijk veroorzaakt door werkstress. Komende woensdag moet ik naar de bedrijfsarts en ik ben sinds dinsdag echt helemaal onrustig. Ik heb het er best moeilijk mee dat ik dus blijkbaar overspannen ben en ik weet niet zo goed wat het nu inhoud, wat ik kan verwachten en hoe ik kan zorgen dat ik dit positief aanpak, zodat ik me weer snel wat lekkerder voel.
Ik voel me nu voornamelijk slap, trillerig en voel me vaak paniekerig. Alles voelt teveel, ik wil aan de ene kant wel leuke dingen doen, maar ik heb er geen puf voor, waardoor ik mezelf dus weer ellendig ga voelen.
K heb het topic nog niet doorgelezen omdat ik het aardig confronterend vind, maar ik hoop dat jullie misschien wat tips voor me hebben en het lijkt me wel lekker om met "lotgenoten" te praten.
Welkom Joyce! Tips....ehh nja, eerst maar es effe wat bijkomen, als ik jouw verhaal zo lees, ben je verder niet depressief enz? Gewoon, alles effe teveel(overspannen van je werk...).?
Enig idee van hoe en wat en waarom het teveel is geworden? waardoor je overspannen bent? In elk geval, met dit soort dingen wel hulp inroepen, alleen maar thuiszitten is ook geen oplossing! Je zult moeten leren om dingen anders aan te pakken en dat je misschien wel teveel 'ja'op veel dingen zegt en daardoor teveel hooi op je vork neemt?
Nja, je zult toch iets meer moeten vertellen wil je hier tips krijgen, want dan kunnen we ook gerichter antwoorden naar onze ervaringen! In elk geval alvast wel sterkte hoor!
Zag in ej profiel een golf cabrio type 1, zijn jullie ooklid van de golfcabriolet club?
Ik heb helaas geen golfje meer, heb ik verkocht omdat dat ding elke keer kapot was!
Maar uuuhm mijn verhaal... Voor zover ik weet ben ik niet depressief, al voel ik me nu soms wel neerslachtig en paniekerig/onrustig, gewoon omdat ik niet zo goed weet wat ik nou met deze hele situatie aan moet.
Ik ben sowieso altijd al een stresskipje en een hele bezige bij. Ik vind veel dingen leuk, wil veel dingen doen en loop daarin mezelf wel eens voorbij. Dat weet ik ook van mezelf en heb ook wel vaker een periode gehad dat ik even wat gas terug moest nemen. Heb in het verleden al een paar keer wat sessies bij een psycholoog gevolgd omdat ik last had van hyperventilatie, kan mezelf altijd goed gek maken (terwijl dat vaak helemaal nergens voor nodig blijkt te zijn).
Sinds 3 jaar werk ik ergens waar de gang van zaken niet bepaald normaal is. Het is een winkel en ik ben daar filiaalleidster. De winkel heb ik min of meer zelf op poten gezet, ben maar heel kort ingewerkt en ik moest het daarna zelf uitzoeken, terwijl ik totaal geen ervaring had als filiaalleidster. Ik heb me voor 200% ingezet, altijd keihard gewerkt, maar ook heel veel gewerkt (regelmatig 6 dagen per week en dan werkte ik ook nog eens op zondag bij Stichting De Paardenkamp, maar dat heb ik op een gegeven moment stop gezet). In het begin was het nog leuk, omdat ik veel voldoening uit het werk haalde, maar al snel kreeg ik stress. Het team waar ik mee werkte was niet gemotiveerd en omdat ik ook geen steun kreeg vanaf het hoofdkantoor werd de sfeer steeds slechter, maar ik was wel de persoon die alles maar op moest vangen en op moest lossen. Uiteindelijk heb ik heel veel rare collega's gehad, maar doordat het niet goed gaat met de winkel (ivm crisis, maar ook door andere redenen) sta ik er nu min of meer alleen voor. Heb alleen nog 1 parttimer die opzoek is naar ander werk en die bijna nooit kan. Ik sta dus praktisch de hele week alleen in de winkel. Zelf ben ik al sinds november opzoek naar ander werk, maar doordat we een hond hebben en een eigen huis (dus hypotheek/vaste lasten/etc.) kan ik gewoon niet zo makkelijk wat anders vinden. Op een gegeven moment hoopte ik gewoon dat de winkel snel failliet zou gaan, dan kon ik lekker bijkomen en op mijn gemak opzoek naar ander werk vanuit de WW. Helaas bleef het faillissement uit en kreeg ik 3 weken geleden griep. Omdat ik me verantwoordelijk voel voor de winkel bleef ik maar doorlopen en toen het eindelijk weekend was, kwam de man met de hamer. Heb een week thuis gezeten, maar toen de griep over was, voelde ik me nog steeds slap en bleegh, dus de huisarts gebeld en daar kwam uit, teveel stress gehad!
Wat ook meespeelt is dat de eigenaren op het werk niet bepaald normaal met het personeel omgaan, er zijn veel vervelende dingen op het werk gebeurd, waaronder bijvoorbeeld dat we in de gaten worden gehouden via de beveiligingscamera's. Er word niet normaal met personeel gepraat, word vaak gesnauwd of achter onze rug om worden er vervelende dingen over collega's tegen ons gezegd. Verder mogen mn collega's en ik niet met elkaar praten over alle vervelende dingen die op het moment op de werkvloer spelen. Veel van mijn collega's kunnen alleen nog werken als ze kalmeringspillen of antidepressiva slikken, dat gaat mij echt te ver! De druppel was afgelopen dinsdag, ik zat thuis en voelde me net wat beter, stond daar opeens onaangekondigd de eigenaar van de winkel voor mijn deur! Hij kwam kijken of ik wel echt ziek was en begon me uit te horen over allemaal dingen op het werk. Hij vertelde dat er dingen over mij in een mail waren gezegd en hij wou daar het fijne van weten. Ik wist nergens vanaf en achteraf heb ik de enige collega gebeld die ik nog vertrouw, bleek het hele verhaal van die mail uit zijn duim gezogen te zijn. Hij hoopte dat ik bang zou worden en wat los zou laten, zoooo laag... Ik werd gewoon zwaar geïntimideerd in mn eigen huis en toen hij weg was brak ik helemaal. Voelde me zo paniekerig en gestresst! Gelukkig moest ik dus die middag naar de huisarts en die zag ook wel dat het zo niet langer kon. Maarja, ik zit nog wel aan mijn werk vast op het moment! Zodra ik het over mn werk heb, raak ik ook helemaal trillerig en onrustig en dat gevoel sleep ik eigenlijk de hele dag een beetje met me mee. Ben ook heel erg bang dat de bedrijfsarts woensdag zegt dat ik weer aan het werk moet.
Mn gevoel gaat ook heel erg op en neer, het ene moment voel ik me eigenlijk wel lekker en een paar uur later kan ik me opeens helemaal angstig voelen, gewoon omdat ik niet weet wat er nu gaat gebeuren en omdat ik het stiekem best eng vind dat ik nu heb toegegeven dat het niet meer gaat. Dat is namelijk niets voor mij, ik ben altijd positief, heb altijd energie voor 10 en nu opeens voelt het alsof mijn battarij leeg is en heb ik nergens meer puf voor.
Verder heb ik in de afgelopen 3 jaar samen met mijn vriend een huis gekocht, waar we ook heel veel energie in hebben gestoken, naast alle stress en drukte op het werk (was precies in een periode waarin ik het heel zwaar had met een ongemotiveerd en asociaal team). Afgelopen jaar heeft mijn beste vriendinnetje een levertransplantatie ondergaan. Ik heb haar op mijn vrije dagen en na het werk ook veel geholpen en dat is ook best pittig als je zelf nog een huishouden hebt en ik heb vorig jaar september een start gemaakt met het opzetten van mijn eigen webshop.
Als jullie nog meer willen weten, dan moet jullie het maar zeggen. Het verhaal van het werk moet ik beknopt houden, want ik weet niet of er meegelezen word, dus bepaalde details kan ik niet vrij neerzetten.
@ joyce: wat ben jij een bikkel zeg! ik wil even tegen je zeggen dat het onwijs knap is van je dat je dat allemaal zomaar gedaan hebt, volgehouden hebt, en er dan ook iets van gemaakt hebt, terwijl de eigenaren en rest van je team het maar vanzelf sprekend vonden en jou maar aan je lot over laten, want je bent toch de "leiding".
mijn advies aan jou is: zoek zo snel mogenlijk ander werk, ik weet niet hoe hoog je lasten zijn, en of je bereid bent andere dingen te werken( die mss niet zo 1,2,3 in je opkomen) maar als je wilt werken heb je altijd wel ergens een baan, al is het maar om wat bij te tanken en weer positiviteit op te doen.
is je webshop als tijdelijke buffer evt voldoende om een periode te overbruggen?
en over de bedrijfarts, als jij je open stelt en gewoon alles zegt wat jij hier boven hebt gezegd, plus alle dingen die je tegen ons niet mag zeggen, dan loopt dat heus goed af. je kan ook altijd je eigen arts met de bedrijf arts laten praten, scheelt vaak ook wel een hoop.
verder proberen om tussen door echt je rust te nemen, je hebt zoveel voor anderen gedaan, nu is het tijd voor anderen om iets voor jou te doen!
heel veel sterkte toegewenst van deze kant van het internet
Tnxx Crazyshar! Ik hoor van steeds meer mensen om me heen dat ik niet bang moet zijn voor het gesprek met de bedrijfsarts, omdat die ook wel in gaat zien dat het daar geen gezonde werksituatie is en dat ik in deze gezondheidstoestand daar ook echt niet naar terug kan gaan.
Helaas is mijn webshop geen tijdelijke buffer om de boel mee te overbruggen, dat had ik stiekem wel gehoopt, maar met die hele crisis zijn luxere dingen voor de huisdieren toch ook de dingen waar mensen als eerste op besparen. Maar goed, ik heb nu ook lekker de tijd om over dingetjes voor de shop na te denken, dus wellicht dat dat nog wel gaat lukken over een poosje!
Ik ga na het gesprek met de bedrijfsarts toch weer verder kijken voor ander werk, zodat ik mijn huidige werk echt zo snel mogelijk achter me kan laten. Het probleem is alleen dat ik nu nog het gevoel heb, dat ik nog niet klaar ben voor een nieuwe werksituatie en ik wil mezelf wel van mijn beste kant laten zien, dus dat is een beetje een puntje waar ik veel over zit te piekeren. Waar doe je nou eigenlijk goed aan? Toch solliciteren ondanks dat je nu geen fut hebt, maar dat je wel weg bent uit de situatie die alles veroorzaakt heeft. Of blijven zitten tot de boel klapt (want we hopen dat dat nu echt niet lang meer duurt), weer helemaal tot mezelf komen en dan pas weer gaan solliciteren. Ik sta wel open voor verschillende banen, het enige wat lastig is, is dat veel banen heel laag qua salaris zitten en mijn vriend kan niet in zijn eentje de lasten dragen (en al kon hij het, dan zou hij het nog niet willen, hij is nogal een Dagobert Duck wat zijn geld betreft). Ik kan wel iets omlaag in loon, maar ook weer niet teveel. Met wat ik nu verdien, kan ik straks gelukkig wel rondkomen als ik uitkering zou krijgen (als de boel failliet gaat). Maar stel dat je een nieuwe baan krijgt met een veel lager loon en mn contract zou niet verlengd worden waardoor ik weer in de WW kom, dan heb ik wel een probleem ivm de hypotheek. Maarja, als mn webshop straks beter gaat lopen, dan zou het weer wel kunnen.
Catori
Berichten: 1531
Geregistreerd: 15-04-07
Geplaatst: 02-10-11 14:10
Jeetje Joyce2, dat is allemaal nogal wat. Kan me goed voorstellen dat je dan hoopt dat de boel failliet gaat.
Lastig dat je nu zit met de gevolgen en keuzes die te maken hebben met allerlei andere zaken, zoals vriend, hond, huis en dergelijke. Zie je het zitten om eerst de afspraak bij de bedrijfarts af te wachten? En tot die tijd alles op papier te zetten van twijfels, vragen, onzekerheden, obstakels. Maar ook wat jij nodig hebt om weer lekker in je vel te gaan zitten.
Hoe staat je vriend er eigenlijk in/ tegenover? Heb je daar een beetje steun aan?
De afspraak is natuurlijk al komende woensdag, dus dat is vrij vlot.
Ik heb het hele verhaal van het werk al op papier gezet en ik wil nog even opschrijven wat ik hier ook heb opgeschreven, met welke twijfels en gevoelens ik zit, zodat hij daar ook advies over kan geven. Wellicht dat hij me aanraad om eens een bezoekje aan de psych of aan maatschappelijk werk te brengen, of misschien heeft ie wel andere goede tips.
Mijn vriend is gelukkig heel lief, hij vind het een wonder dat ik nu pas thuis zit, want hij heeft alles natuurlijk ook van dichtbij meegemaakt. Hij is zelf heel relaxed, dus hij snapt niet echt waarom ik me steeds zo druk maak om van alles en dat is soms wel lastig. En hij is in korte tijd al 2x van baan gewisseld, zonder enige moeite, dus hij snapt ook niet hoe het is om geen ander werk te kunnen vinden. Maar hij is wel heel behulpzaam als er dingetjes gedaan moeten worden waar ik geen puf voor heb en hij heeft bijv. woensdag ook vrij genomen van zijn werk, zodat hij met me mee kan naar de bedrijfsarts.
even spammen hoor, vandaag zon heerlijk dagje gehad, zo vermoeiend! maar het is het zo waard!
Catori
Berichten: 1531
Geregistreerd: 15-04-07
Geplaatst: 06-10-11 07:31
leuke foto's !!! Ziet er heerlijk uit, dat wil ik ook ooit nog eens doen
Hoe is het met jullie?
Even een ego berichtje; ik heb 2 sollicitatiegesprekken vandaag.... spannend!
Bienotje
Berichten: 11136
Geregistreerd: 09-09-04
Geplaatst: 06-10-11 08:44
Ik ben er ook weer even, Nektosha. Goed bezig, beste beentje voor en succes vandaag!
Joyce welkom, hoe is het bij de bedrijfsarts gegaan?
Ik zit gelukkig weer wat beter in mijn vel ten opzichte van begin van de week. Merk toch snel dat als het even teveel wordt ik moeite heb met op tijd naar bed gaan en dan te lang beneden blijf zitten (ook vaak met een wijntje als nare gewoonte). Begin van de week werd ik weer even (pijnlijk) bevestigd waar mijn gevoel van niet goed genoeg zijn vandaan kan komen. Toch wel erg confronterend kan dat zijn.
Maar, laatste werkdag van deze week voor mij. Vanaf morgen heb ik lekker al weekend
bienotje: pfff vervelend af en toe he dat de waarheid zo hard binnen komt, ik herken het puntje om niet naar boven te kunnen en maar blijven zitten beneden ( zonder wijn dan)
hier ook nog 1 laat avondje werk en dan ook lang weekend, heb afgelopen weken zo'n super tijd op stal beleefd, eerst een paar keer naar de waterplas vanwege het mooie weer ( wel lang lopen maar goed ) dan een paar lekkere boswandelingen, en eergisteren de paarden voor de eerste keer allemaal! (7 stuks) laten vrij springen, het ging bij allemaal zo onverwacht goed, zo een mooi cadeautje dat je dan krijgt, stralende hoofden als ze over die sprong gaan, en er nog goed overgaan ook de meeste, zowel bij de paarden als bij ons zoveel plezier. dat is dan al de moeite en het toch best wel harde werk zoooooo waard!
joyce2
Berichten: 11136
Geregistreerd: 14-05-01
Woonplaats: Amersfoort
Geplaatst: 06-10-11 10:17
De bedrijfsarts was heel erg begrijpend, hij snapte de situatie volkomen en ik mag sowieso nog 6 weken thuis blijven om lichamelijk en geestelijk weer in balans te komen. Ik moet veel gaan sporten en leuke dingen gaan ondernemen, ook als ik daar eigenlijk tegenop zie. Dus niet meer de hele dag thuis op de bank met de laptop en een serie aan, omdat ik dan juist last krijg van die nare gevoelens, dan blijf ik maar piekeren en pieker ik mezelf uiteindelijk depri. Ik kreeg als tip om binnenkort toch ook weer op zoek te gaan naar ander werk, omdat ik zelf natuurlijk geen toekomst zie ik mijn huidige werk en hij denkt dat als ik straks weer een nieuwe uitdaging heb om me op te richten, ik daar ook weer meer energie van ga krijgen. Maar moet voornamelijk lekker om mezelf gaan denken, ik mag me niet schuldig meer voelen over dat ik thuis zit en als ik er echt niet uit kom met mn gevoelens moet ik een verwijzing vragen naar een psycholoog of maatschappelijk werker, al vond hij dat nu niet nodig omdat ik met veel dingen al goed bezig ben en voor de dingen waar ik me even geen reed mee wist, heeft hij me nu een zetje in de goede richting gegeven.
Ik moet zeggen dat ik me na het gesprek echt heel erg opgelucht voelde, want ik zag er heel erg tegenop en ik voel me nu ook wat minder schuldig over dat ik thuis zit. Gister ben ik gelijk wat meer dingetjes gaan ondernemen en ondanks dat ik aan het einde van de dag echt kapot was, merkte ik al wel gelijk dat ik wat beter in vel zat. Nu nog kijken of ik deze positieve energie vast kan houden en niet stiekem weer terugval in mn pieker patroon.
@Nektosha: Succes!!
@Bienotje: Kan me voorstellen dat het confronterend is als zoiets opeens weer omhoog komt. Aan de andere kant wel goed dat je weet waar het vandaan komt... Werkze vandaag, je kan het weekend al ruiken!!
@Crazyshar: Heerlijk om zo van dieren te genieten he! Ik heb gister voor het eerst met onze hond getraind bij een nieuwe club en dat deed ze boven verwachting goed, ik was zoooo trots (ondanks dat ik zelf met mn tong op mn knieën stond, omdat ik nog geen conditie heb opgebouwd, haha). Kan helemaal begrijpen hoe je je voelt!
Bienotje
Berichten: 11136
Geregistreerd: 09-09-04
Geplaatst: 06-10-11 10:21
Jammer genoeg zijn de weersvoorspellingen voor dit weekend niet zo hé, heb me regenpak al klaar liggen voor de geplande bos en heiderit die ik zaterdag wil doen
Klinkt goed Joyce, helaas zit het weer nu niet zo mee. MNaar vooral idd beetje fietsen en wat (simpele) dingen ondernemen is goed. Dat je niet kunt werken nu betekent niet dat je thuis opgesloten moeten zitten en geen andere dingen mag ondernemen. Maar is een proces om daar zelf ook mee om te leren gaan, dat heeft tidj nodig helaas
Dat zei de arts idd ook, ik had aangegeven dat ik het gewoon heel moeilijk vind dat ik altijd heel veel deed en nu opeens nergens meer puf voor had, je valt opeens helemaal terug. Maar nu idd proberen een balans te vinden, tussen inspannen en ontspannen (en proberen niet te piekeren, haha).
*schaam schaam* Vraag ik aan joyce om wat meer te vertellen, ben ik gewoon helemaal vergeten om tereageren....had het toen wel gelezen, maar toen kwam de kleine ertussen, en vervolgens is heter gewoon bij in geschoten... sorry!
Maar wel blij om goede dingen te horen zo over iedereen hier!! Mooi badderfoto's gezien, is echt genieten zo met diepaarden in die plas!
En super joyce dat de bedrijfsarts dus een begrip vol persoon is! En leuke dingen doen is indd van groot belang!
Voor de restsluit ik me aan bij de al gegeven samenvattingen hoor! Ben ook erg moe, veel stress omtrent het werk gehad en vooral om die ene mega nare k*t collega! verhaal komtnog wel! Maar ben wel assertief geweest voor mezelf vandaag! Om een lang verhaal kort te maken door oa miscommunicatie van de arbo arts en mijn baas, zijn er voor 2 week aan vrije dagen ingehouden omdat ik 2 week vakantie had, maar stond nog 100%ziek gemeld, dus die dagen mogen ze niet aankomen. Toch aangekaart toen ik dat zag vanmorgen op mijn urenkaart. Beetje stress enz om gehad, maar uiteindelijk zei mijn baas netjes, ja wasfoutje....is weer hersteld!(fout lag meer bij degene die die uren etc bijhoudt!.....zucht...
maar dekleine roeptweer...
en sorry voor dekorte reactie, maar alweer 3dgn gewerkt, en dat valt best zwaar! werken, jesse halen, eten maken, hem eten etc geven, paarden voeren en huisje tussendoor watopruimen en weg vrij tijd!!
liefs marian
Catori
Berichten: 1531
Geregistreerd: 15-04-07
Geplaatst: 09-10-11 22:13
Bienotje: Het is lastig he, met die ups en downs. Reken je dingen niet te zwaar aan, je bent ook maar gewoon een mens die er het beste van probeert te maken en keihard werkt om te groeien en de goede dingen te doen. Hoe is het met je paardje? En het rijden? Natgeregend tijdens je geplande rit?
Crazyshar: Mooie cadeautjes zeg, genieten met de paarden en de andere mensen. Super dat je daar van kunt genieten. Die foto's zagen er ook heerlijk uit. Hoe is het met dat paardje? Die zichzelf pijn deed?
Joyce2: Opgelucht dat je gesprek bij de arbo goed is gegaan? Nog wat gehoord van je werk? Probeer je gevoel te volgen in wat goed voor jou is, ook al is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Hoe is het nu?
Bobomelo: je niet verontschuldigen omdat je kind voorgaat hoor, lijkt me logisch . Red je het op je werk? En met alle activiteiten erbij? Hou je taai meis .
Donderdag 2 sollicitatiegesprekken gehad, waarvan er eentje echt heel vervelend was. Vrijdag ging het lampje helemaal uit en net toen het weer wat beter ging, belden ze op om te zeggen dat ik afgewezen was . Morgen heb ik weer een gesprek en dinsdag ook en hoop ik meer te horen van dat andere gesprek. Het is momenteel heel zwaar, zeker financieel. Zit er ernstig over te denken toch weer een verzorgpaardje te zoeken, niet om perse te rijden, maar wel om te tutten, te wandelen, te relaxen.Ik mis de paardjes toch wel behoorlijk, ondanks de lessen op m'n vrijwilligerswerk.
balen nektosha hopelijk met de volgende sollis meer succes!
bobo tijd voor je kindje en jezelf is het belangrijkst hoor! hoe gaat het met de rest van je collega's?
hier gaat het redelijk, beetje onrustig weekend gehad maar dat komt ook wel weer goed. die merrie die zichzelf beet, dat doet ze nog steeds wel , vnl met poetsen en een kroel of aai die we ondoordacht toch geven ( het is zo'n gewoonte) maar we kunnen nu haar hoofd en hals al wat beter benaderen. er is door een "speciaal" kennis ook gezegd een insectenbeet wat een alergische reactie veroorzaakt heeft, en die elke keer bij elke aanraking getriggerd wordt. dus we hopen nu op het herfst winter seizoen dat het dan weg is, dan kunnen we beestjes in ieder geval als boosdoener aanduiden. anders weten we het nog steeds niet. maar tijd heelt alle wonden zullen we maar denken.
Bobo, best zwaar met zo´n kleien erbij denk ik. Maar het heeft vast ook even tijd nodig voordat je de juiste balans tussen werk, kindje, huishouden en paardjes gaat vinden
Nektosha, je bent wel goe dbezig met je sollicitatiegesprekken. Wel heel confronterend als ze je informeren dat je het niet bent geworden. Maar hou voor je dat dat niet betekent dat jij niet goed genoeg bent. Dat jij dan even niet in hun plaatje past heeft niks met jouw persoonlijk te maken! Goed dat je nog meer sollicitaties hebt staan, doe je best hoor
Ritje afgelopen zaterdag was heerlijk trouwens, mooie rit gemaakt en tussen de buien nog droog gebleven ook Jammer genoeg begint ´ie wel echt wat ouder wordt. Heb ook afgesproken met eigenaresse dat ik de wedstrijden voor gezien hou met hem. Dat is jammer, maar ondertussen ben ik begonnen met de zoektocht naar een eigen paardje trouwens. Vind het wel erg spannend (als grote twijfelaar)