Varekaj schreef:Over het zinnetje "ik wil mijn moeder/oma/eender welk ouder gezinslid niet gaan wassen, daar hebben we toch thuiszorg/verzorgtehuizen voor" wil ik nou wel even wat kwijt.
Ik werk in die sector, en helaas is er toch (binnen mijn verzorgtehuis dan) meer vraag naar opvang dan dat wij kunnen bieden. Ik kan echt geen bed zomaar ergens lukraak gaan bijplaatsen zoals ze in een ziekenhuis wel eens doen. Ik kan geen vrije plekken toveren. Ik kan niet oneindig mensen opnemen voor zorg binnen de accommodatie die wij hebben. Het personeel wil ontzettend graag kwaliteitsvolle zorg verlenen aan elke bewoner. Dan moet je op een bepaald moment een grens trekken. Dan kan je niet anders dan de kandidaat-bewoner doorverwijzen naar thuiszorg en/of mantelzorg.
Zolang het bij basiszorg verlenen blijft, zoals een keer helpen met wassen/aankleden, boodschappen doen, het huishouden wat mee rondsturen... vind ik toch écht wel dat (klein)kinderen dat mogen opvangen. Het zal ook wel moeten, aangezien ook de thuiszorg overloopt van aanvragen maar niet altijd voer voldoende personeel beschikt.
Moet je daarom dan een kind op de wereld zetten? Nee. Heb je kinderen? Dan mogen die inderdaad toch wel proberen om een steentje bij te dragen. In België kan je hiervoor zorgverlof aanvragen, loopbaanonderbreking, noem maar op. Is het leuk? Nee. Is het nodig? Ja. Zolang de overheid de zorgsector niet meer ondersteunt en alles zo strak geregeld zit KAN je gewoon niet anders.
Edit: wbt kinderbijslag: vanaf een bepaald aantal kinderen, ik geloof 4 in België, val je onder de grote gezinnen en krijg je belastingsvoordeel geloof ik + allerhande andere extra financiële dingen. Zoals goedkoper met openbaar vervoer etc. Sneller een studiebeurs voor opleidingen.
Dit is nu inderdaad het hele punt. De overheid snoeit altijd maar in de gezondheidszorg. Personeel is er al heel lang te kort. Bedden te weinig. Wachtlijsten te lang.
En dan gaan mensen vaak mantelzorg doen. Omdat ze er bijna toe verplicht worden. Er is op dat moment geen andere optie. En vaak vallen die mensen mantelzorgers na een tijdje uit op het werk met burnout en andere aandoeningen. En als je pech hebt, word je nooit meer de oude.
Is het dat dan allemaal waard ? Nee, want de meeste mantelzorgers hebben ook nog een groot deel van hun leven voor zich. Was er een andere keuze ? Neen.
Maar onze heren en dames politici verdienen uiteraard meer dan genoeg om 24/7 privé verzorging te betalen voor omoe of opoe als dat nodig blijkt. En als het echt niet meer anders kan, staan ze uiteraard bovenaan de lijst om opgenomen te worden.
Iets met vriendjespolitiek