Bij deze afstanden vind ik het lopen in een triatlon altijd zwaar . Vooral omdat ik ook heel gevoelig voor krampen ben .
Maar gelukkig deze keer geen last van gehad .
Het loop parcours had ook iets van 150 hoogte meters . Waaronder echt een stijle heuvel .
We moesten twee rondjes lopen .
Maar veel volunteers , enthousiast publiek , mooi langs de kunst lijn .
Na 2 uur en 44 min liep ik over de finish.
Totale tijd 07:20 min , absoluut geen droom tijd .
Maar gezien het niet zo makkelijke jaar en nog de knie blessure die ik had ben ik hier te reden mee .
Meer zat er gewoon niet in . Maar het voelt natuurlijk raar , omdat ik weet dat ik beter kan .





                                                         






                                                         
                                                         
                                                         
 
  
 
 .  Dus ook hier moet de Tacx deze winter goed aangezwengeld worden om te trainen… 
                                                         
 ) en straks uitbrakken op de fiets denk ik, of lekker een flinke wandeling.                                                         
 ). We begonnen met de armpjes en de beentjes aan, maar al snel gingen er kledingstukken uit. Lekkere lunch gehad bij mijn schoonouders en daarna via de polder weer teruggereden (saaaaaaaaaaai   
 ). Maar wat een cadeautje, 19 graden eind oktober!  
                                                         


                                                         
 
 Ik rende dit jaar een hardloopwedstrijd in het donker met lampjes, maar fietsen zou ik toch niet zo snel aandurven.... knap hoor. En een leuk feestje na afloop zo te lezen