Suliko schreef:Om een voorbeeld te geven dat er echt geen enkel probleem hoeft te zijn om transpersonen te verwelkomen in gescheiden man/vrouw groepen. Bij mijn groep in de zorg, voor (kwetsbare!) meiden, is er nu voor de 2e keer een meisje bij gekomen die in transitie zit. Lichamelijk dus nog jongen. We hebben de ouders van de meiden hierin meegenomen, maar die stonden er gelukkig allemaal achter. Met omkleden hebben we wat afspraken, dat ieder haar eigen ruimte en tijd heeft, maar dat is een kwestie die vaker gebeurt op de groep zodra meiden in de puberteit komen en meer op hun privacy gesteld raken. Verder slapen ze gewoon op eenzelfde kamer. Ik ben zo blij dat de meiden van mijn groep en hun ouders hier open en verwelkomend in staan. Zodat er ook voor kinderen in transitie een plek in de zorg is waar ze zich volkomen thuis en veilig voelen.
Dit klinkt als een woonvorm waar er voldoende over nagedacht is, over gepraat is, er openheid is en er ook op tijd gesignaleerd wordt als er iets niet goed gaat. Zo zou het moeten in mijn ogen, zodat iedereen zich er oke bij voelt.
want je kan niet aan de buitenkant zien wie degene is die je lastig gaat vallen en ze kiezen daar toch graag een rustige / uit het zicht plek voor uit.
trans zijn is geen beperking. Ga mensen met een beperking het niet nog moeilijker maken en nog verder beperken. En nee ik zelf gebruik ook geen invalide faciliteiten.