Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-07-10 16:10

Geplaatst: 08-07-10 16:10

Och nee wat schrik ik hier van.. Jeetje.. Wou dat ik wat voor haar kon doen..! Mijn naam ook graag op de kaart en ik hoor wel wat de onkosten zijn.. Zou er haast op bezoek willen met een aantal, om te laten zien dat we aan haar denken, maar dat is een gekke gedachte..
Angela, wens haar enorm veel sterkte en kracht om erbovenop te komen!

Angela_
Charlie_P (al zit ik niet meer echt in dit topic)
Kido *Rosan
Biieniie (Sabine)
Bobomelo (Marian)
Maaike
charlot
Zwelgje27

**Geplaatst**: 08-07-10 16:42

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 08-07-10 16:42

Laten we hier in elk geval aan denken als we zelf weer zo'n mega dip hebben......dát er ook tijden komen dat we ons weer veel beter voelen! en dat die nare rot-periodes echt wel overgaan! Hoop dat PW dit zelf ook gaat inzien! en dat ze zich ook snel echt beter zal gaan voelen!

**Geplaatst**: 09-07-10 00:19

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 09-07-10 00:19

Zo'n slecht idee vind ik dat niet eens hoor zwelgje.. weet niet uit welke omgeving ze komt, maar heb het er echt wel voor over..

**Geplaatst**: 09-07-10 09:30

Geplaatst: 09-07-10 09:30

Biieniie schreef:
Zo'n slecht idee vind ik dat niet eens hoor zwelgje.. weet niet uit welke omgeving ze komt, maar heb het er echt wel voor over..

ik ook en ik woon in belgie

. Miss vind ze het wel leuk om ons eens te zien.

**Geplaatst**: 09-07-10 09:55

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 09-07-10 09:55

tsjah.. het is niet of WIJ het leuk vinden, het is dat ZIJ er misschien iets aan heeft Maar ik kan dat momenteel moeilijk inschatten..

**Geplaatst**: 09-07-10 10:22

Geplaatst: 09-07-10 10:22

Biieniie schreef:
tsjah.. het is niet of WIJ het leuk vinden, het is dat ZIJ er misschien iets aan heeft Maar ik kan dat momenteel moeilijk inschatten..

dat bedoel ik ook, zij moet er iets aan hebben..

**Geplaatst**: 09-07-10 10:34

Geplaatst: 09-07-10 10:34

even een langer berichtje van mij...

Ik heb het wat moeilijk, heb al 3 weken geen gesprek gehad met iemand van therapeut of psychiater... het is moeilijk aan het worden. Ik moet een andere therapeute zoeken en ik durf niet te bellen...
Mijn ouders lopen over mijn hoofd en nemen allerlei beslissingen in mijn plaats.. vind ik helemaal niet leuk. in plaats dat ze iets vragen aan mij, nee ze doen het gewoon in mijn plaats... hatelijk dat!
En nu moet ik echt moeite doen om iets te doen.. om me een beetje goed te voelen. ik probeer steeds te dag door te komen en ik ben 's avonds blij dat ik mijn slaappil kan nemen en daarmee is de dag direct gedaan...

Ik weet niet zo goed meer wat ik moet doen.

**Geplaatst**: 09-07-10 19:24

Geplaatst: 09-07-10 19:24

hmm er is hier echt niemand...

in de voormiddag nog ruzie gehad met mijn buurvrouw. ik was gisteren weggeweest en was voor 1 keer het paard dat dus bij haar mag staan vergeten watergeven.
Ze gooide me allemaal verwijten naar het hoofd dat ik niets doe voor haar enzo.. terwijl ik wel elke dag ga gaan luisteren nr haar hoe het er met is, ik gratis de tuin doe, ik gratis met haar honden ga gaan wandelen, ik haar gratis overal nr toe gevoerd heb,...

En nu heb ik hr gezegd, hewel als het zo zit is boy weg deze avond... nu komt een vriendin van mij hem wegdoen... Ik vind het vreselijk... daar gaat men kledine beetje ontspanning, men beetje goedvoelen... Ik heb echt ook alles voor mijn buurvrouw gedaan en dan krijg ik verwijten nr mijn hoofd. ik ben kappot. Ik weet niet goed hoe ik terug afscheid ga kunnen nemen van boy.. nu ga ik hem niet zo vaak meer kunnen zien, is de intense band ook weg...

Ik begrijp het niet goed waarom ik weer zo'n "geluk" moet hebben...

Binnen half uur komt vriendin...

**Geplaatst**: 09-07-10 19:40

Geplaatst: 09-07-10 19:40

He Charlot, ik ben er nu.. ik begrijp je verhaal alleen even niet.. wie is boy?
Wel vervelend dat je nu ruzie hebt, terwijl je je al zo rot voelt!

**Geplaatst**: 09-07-10 19:43

Geplaatst: 09-07-10 19:43

Maaaike schreef:
He Charlot, ik ben er nu.. ik begrijp je verhaal alleen even niet.. wie is boy?
Wel vervelend dat je nu ruzie hebt, terwijl je je al zo rot voelt!

is een paard dat niet verzorgd was.. ik ken het al een jaar, heb er alles mee gedaan, en staat nu zo'n 3 weken bij mijn buurvrouw... en nu gaat ie terug nr waar hij bijna geen eten en vaak geen drinken krijgt..

Mijn buurvrouw was ook wel belangrijk voor me. ik kon er ook vaak terecht.. Nu is het voorgoed gedaan..

**Geplaatst**: 09-07-10 19:48

Geplaatst: 09-07-10 19:48

En dat komt alleen maar vergeten bent het water te verversen?
Jeetje, wat jammer dat dat om zo iets gelijk fout loopt!!
Kan je niet met haar gaan praten?

**Geplaatst**: 09-07-10 19:51

Geplaatst: 09-07-10 19:51

Las ergens anders dat de vriend van PW terug is bij PW.. Een klein beetje goed nieuws dus.. Ik pb Angela even of ze meer informatie heeft

**Geplaatst**: 09-07-10 19:52

Geplaatst: 09-07-10 19:52

Maaaike schreef:
En dat komt alleen maar vergeten bent het water te verversen?
Jeetje, wat jammer dat dat om zo iets gelijk fout loopt!!
Kan je niet met haar gaan praten?

nee er was nog iets gebeurd... ze heeft een week in de kliniek gelegen. ik weet dat ze niet wil dat er anderen op haar hof komen.. maar de eigenaar van paard, wou dus boy zien... en ja mijn arm zat vers in gips.. ik kon paard niet nemen en nr straat brengen om te tonen. dus eigenaar is op buurvrouw haar hof geweest. Ik heb het eerlijk gezegd tegen haar en daar was ze ook kwaad voor en nu zegt ze twee dingen...

en ik zorg normaal altijd super goed voor dieren, bij mij zullen ze nooit geen drinken hebben. ik was gisteren niet gemakkelijk en ben het dan vergeten...

**Geplaatst**: 09-07-10 19:52

Geplaatst: 09-07-10 19:52

Maaaike schreef:
Las ergens anders dat de vriend van PW terug is bij PW.. Een klein beetje goed nieuws dus.. Ik pb Angela even of ze meer informatie heeft

had het ook gelezen.. is toch al wat goed nieuws..

**Geplaatst**: 09-07-10 19:55

Geplaatst: 09-07-10 19:55

Het lijkt me logisch dat als zij in het ziekenhuis ligt, de eigenaar even naar zijn paard wil kijken.. Niets raars aan..
Klinkt een beetje als een chagerijnige buurvrouw op leeftijd.. Of is dat niet zo?
Wel heel vervelend dat jij straks je maatje dicht bij huis kwijt bent!!
Hoe is het met je arm? Nog last ervan?

**Geplaatst**: 09-07-10 19:58

Geplaatst: 09-07-10 19:58

Maaaike schreef:
Het lijkt me logisch dat als zij in het ziekenhuis ligt, de eigenaar even naar zijn paard wil kijken.. Niets raars aan..
Klinkt een beetje als een chagerijnige buurvrouw op leeftijd.. Of is dat niet zo?
Wel heel vervelend dat jij straks je maatje dicht bij huis kwijt bent!!
Hoe is het met je arm? Nog last ervan?

idd heel goed een chagerijnige buurvrouw op leeftijd...

vriendin gaat hier direct zijn...

Mijn arm doet nog steeds pijn, kan men duim nog niet bewegen.. maar is al beter dan week terug...

laat later nog wel iets weten

dank je voor je steun maaike!!!

**Geplaatst**: 09-07-10 20:02

Geplaatst: 09-07-10 20:02

Graag gedaan, daarom zijn we hier toch

De ene keer heeft de een meer steun nodig dan de ander. Heb je het zelf niet nodig, is het een kleine moeite om een ander te helpen

Wat vervelend dat je nog zo'n last hebt van je arm. Krijg je ook fysiotherapie? Of pas op een later tijdstip?

**Geplaatst**: 09-07-10 20:08

Geplaatst: 09-07-10 20:08

charlotvanre schreef:
Biieniie schreef:
Zo'n slecht idee vind ik dat niet eens hoor zwelgje.. weet niet uit welke omgeving ze komt, maar heb het er echt wel voor over..

ik ook en ik woon in belgie . Miss vind ze het wel leuk om ons eens te zien.

Maar inderdaad vind ik het erg moeilijk in te schatten of zij hier nu op zit te wachten en of ze wel iemand wíl zien nu...
Zou haar alleen graag steun betonen op een of andere manier..

Maar haar vriend is weer terug dus..? Misschien inderdaad een lichtpuntje voor haar nu..
En je weet natuurlijk niet hoe heftig de situatie geweest is he.. Hij wist het misschien ook even allemaal niet meer. Hij is tot nu toe al die tijd bij haar gebleven en ik heb het idee dat hij ook echt zijn best wel doet.. Maar het is voor hem ook zeker niet makkelijk.. Hopelijk kunnen ze er samen weer uitkomen en sterker worden, ik hoop het echt voor PW.

He, charlot wat vervelend meis.. Snap dat je hier kapot van bent.. :(:)

Kun je niet nog eens rustig over praten met je buurvrouw...? Ik begrijp dat het paard dus nu opgehaald word of al is..? Bah, wat rot.. Sterkte ermee...

Maaike: hoe is het verder met jou? Laatste bericht dat ik van je las, was erg positief! Goed om te horen.

**Geplaatst**: 09-07-10 20:25

Geplaatst: 09-07-10 20:25

Je weet inderdaad niet wat zich afgespeeld heeft tussen PW en haar vriend. Het zal hoe dan ook voor allebei heftig zijn geweest. Ik hoop dat ze er allebei, al dan niet samen, goed uitkomen

.

Zwelgje, met mij gaat het goed. Ben nog steeds positief. Onderneem veel, maar heb gisteren ook de hele dag een boek zitten lezen. Die rust kon ik al maanden niet vinden en nu lukt het wel. Ik ben me er wel van bewust dat dit vast niet zo zal blijven, en dat er waarschijnlijk wel een terugval komt. Ik heb nu wel even ervaren hoe leuk het leven is en waar ik al die maanden voor gevochten heb. Mocht ik weer komende dagen/weken achteruit gaan, weet ik waar ik voor moet vechten. Dat beeld was ik de afgelopen maanden kwijt.

Hoe is het met jou??

**Geplaatst**: 09-07-10 23:34

Geplaatst: 09-07-10 23:34

Maaaike schreef:
Las ergens anders dat de vriend van PW terug is bij PW.. Een klein beetje goed nieuws dus.. Ik pb Angela even of ze meer informatie heeft

Sorry hier vergeten te vermelden! Gaat ook even niet zo geweldig hier.

Sorry!

Maar meer weet ik ook niet, ik ben blij dat het weer wat beter met haar gaat.

**Geplaatst**: 09-07-10 23:39

Geplaatst: 09-07-10 23:39

paard is weg nu

... vond het verschrikkelijk om te zien dat hij nr die andere wei moest.. we gingen dan uiteindelijk weg en ie bekeek me zo...

nu de vriendin is juist weg dus heb men emoties kunnen tegenhouden wat er nu wel weer is.

ik ga niet meer met buurvrouw praten. Ik ben diegene die altijd sorry moet zeggen terwijl ik vind dat ik nu wel GEEN sorry moet zeggen. en ik weet dat zij geen sorry zal zeggen.

Nu ja ik ga iets nemen om te slapen zodat ik niet meer kan denken.

**Geplaatst**: 09-07-10 23:44

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 09-07-10 23:44

even kort via m'n telefoon: angela jij hoeft geen sorry te zeggen! het is al zo lief en fijn dat jij contact hebt met pw en dat je de moeite neemt om dat met ons te delen! wat vervelend dat het bij jou niet zo goed gaat angela! enig idee hoe dat komt?
slaap lekker alvast allemaal!

**Geplaatst**: 10-07-10 10:44

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 10-07-10 10:44

super maaike! en wees je ervan bewust als je weer zo'n negatieve rot-gevoel bui hebt!

en charlot, heel vervelend allemaal!
als ik het zo lees, ligt het niet aan jou, maar aan jouw buurvrouw.......probeer dat in te zien (weet dat het moeilijk is), en je kan dat paard nog wel opzoeken toch? geef je hem elke dag gewoon wat lekkers toch? of vraag of je die vrouw wat mag helpen met verzorgen.......

Voor PW, het is gewoon een moeilijke tijd waar jij je nu in bevindt......Hoop dat jij en je vriend er ook samen uit zullen komen! is voor hem ook moeilijk, en voor jou ook zeker! Maar er komt een tijd dat hij ook meer weet hoe hij jou zal kunnen steunen in moeilijke momenten, neem hem es mee als je een gesprek hebt met je psych, zodat hem ook uitgelegd kan worden hoe hij er voor jou kan zijn!

**Geplaatst**: 10-07-10 20:23

Geplaatst: 10-07-10 20:23

Ik heb in 2006 een zware burn-out gehad. Er waren meerdere oorzaken waarom ik de weg zo kwijtraakte.
Ik wil niet zo open op een forum zetten wat er allemaal is gebeurt en wat ik heb uitgespookt (serieus geinteresseerden mogen pm-en want misschien hebben ze iets aan mijn ervaringen). Op het moment dat t allemaal al misging raakte ik ook nog mn baan kwijt en overleed mn oma.

Ik heb ruim een half jaar als een zombie thuis gezeten, had paniek aanvallen, hyperventilatie, sliep 14 uur per dag, had nergens zin in, geen energie en viel kilo's af (het enige voordeel wat ik er van had). Kon niet naar de winkel, autorijden wilde ook niet meer, meer dan 2 mensen in de buurt was teveel, had een mega kort lontje en zat t allemaal niet meer zitten.
Het heeft maanden geduurt voor ik weer normaal over straat durfde en mezelf weer onder controle kreeg. Daarnaast moest ik naar de psycholoog maar ik had er niks aan, toen ik weer aan het werk moest ben ik ermee gestopt.

We zijn nu 3,5 jaar verder, ik ben weer aardig normaal (zover mogelijk dan). Ik heb leren luisteren naar mn lichaam, neem op tijd mn rust, heb een eigen paard (toen nog niet) waardoor ik er elke dag even lekker uit ben en kan gelukkig gewoon fulltime werken. Ik pas beter op mezelf, wil die hel nooit meer meemaken, dat ik zo kon ontsporen had ik nooit gedacht.

**Geplaatst**: 11-07-10 13:00

Geplaatst: 11-07-10 13:00

Ter info: PW mag naar huis dus zal zich hier zelf weer wel melden