Belliebel schreef:Misschien was het beter geweest als je dat gelijk erbij had gezegd, dan is het ook duidelijker voor andere mede-bokkers..
zal ik volgende keer doen, en als je wat wilt weten dat mag je het gerust vragen hoor !!
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
elmiran schreef:@Breezy: Had je vriend er dan geen last van toen hij nog in dat huis woonde?.
Hier zijn ook weer vreemde dingen gebeurd.
._Nann_ schreef:Ik weet niet of het echt een gave genoemd mag en kan worden.
Maar ik vind dat het wel een gave is, ik ben namelijk HSP, wat betekend dat je extraam hoog gevoelig/ sensitief bent.
Ik zie dit als gave omdat ik de mogelijkheid heb, mensen extreem goed aan te voelen, evenals spanningen/ emoties.
Ook voel ik bepaalde situaties altijd aankomen ( ongelukken bijv. ) en zelfs als ik mensen niet ken, kan ik heel gemakkelijk aanvoelen in welke "state of mind" iemand is.
En het klinkt echt absurt stom misschien, maar ik voel ook energieen van overleden personen ( niet dat ik communiceer of echt zie, maar voelen doe ik het wel. ) Dit komt waarschijnlijk door m'n HSP zijn, ik zit net tegen het medium achtige aan... maargoed meestal hou ik zulke dingen voor me, want je word al snel voor gek verklaard haha
Ik denk trouwens dat iedereen ergens wel een "gave" heeft hoor!
. Er werd altijd gezegd dat ik een ontwikkelingsstoornis heb (naam noem ik liever niet in dit topic, alleen via pb) wat niet klopt. Ik voel heel goed aan wanneer iemand zich rot voelt, of niet lekker voelt. Sommige mensen ontwijk ik liever omdat ik er iets raars bij voel (zijn er gelukkig niet veel hoor). Als ik in een ziekenhuis loop voel ik me altijd heel rot. Ik had vroeger een hekel aan winkelen. Na een paar uur had ik meestal al geen zin meer omdat ik al die mensen & de drukte om me heen te vermoeiend vind. Zo zijn er nog zat andere dingen. Ik speel piano op gehoor, en kan ook best creatief zijn. Sinds ik op kamers woon slaap ik erg slecht (daarvoor woonde ik alleen in een gebouwtje bij m'n ma op het terein, naast het bos). Ik word wakker van de kleinste dingen, en kan me hier ook heel erg aan storen (iemand die door de gang loopt, wasmachine, wekkers van de buren, een deur die op slot gedraaid word). Vaak kom ik slaap te kort. Als ik dan een keer goed slaap krijg ik last van een slaapverlamming. Omdat ik vind dat het zo niet meer langer kan ga ik maandag even de huisarts bellen.. ik heb rust nodig, maar die krijg ik hier niet. Ik weet zo snel niet meer wat ik moet doen, het kan nog wel 4 jaar duren voordat ik een huis hier kan krijgen. Ik moest een tijd terug een pakje ophalen die per ongeluk bij ons oude huis bezorgd was. Op de terug weg heb ik alleen maar gehuild op de scooter... ik vind het erg moeilijk om te zien hoe het huis verbouwd is, en kan het stiekem nog steeds niet accepteren dat m'n ma geemigreerd is. 

dat is niet handig maar ze gingen wel weg en dat was onbewust denk ik mijn doel
wilde persee helemaal in t zwart. Kom ik vandaag op t werk.. is m'n collega afwezig omdat haar zus er niet meer is
.
Nee, hij komt uit Belgie
