Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-01-09 01:09

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 16-01-09 01:09

groep 8 dat was voor mij eigelijk het leukste jaar van de basisschool. Ik had eindelijk echt goeie vriendinnen die heel populair waren en ookal hoevde ik daar niet aan mee te doen was het toch fijn want zo kwam ik meer in contact met de andere.

De brugklas..tja..voor iedereen eng toch? Tja ik weet pas sind seen paar jaar (ben nu 25) dat ik pdd-nos heb en dat scheelt denk ik. Ik was gewoon toen het vreemde stille meestal o de achtergond aparte meisje die heel goed was in tekenen en gym..vooral touwklimmen want groepsspellen kon ik dan weer helemaal niet.

**Geplaatst**: 16-01-09 12:31

Geplaatst: 16-01-09 12:31

peaches schreef:
groep 8 dat was voor mij eigelijk het leukste jaar van de basisschool. Ik had eindelijk echt goeie vriendinnen die heel populair waren en ookal hoevde ik daar niet aan mee te doen was het toch fijn want zo kwam ik meer in contact met de andere.

De brugklas..tja..voor iedereen eng toch? Tja ik weet pas sind seen paar jaar (ben nu 25) dat ik pdd-nos heb en dat scheelt denk ik. Ik was gewoon toen het vreemde stille meestal o de achtergond aparte meisje die heel goed was in tekenen en gym..vooral touwklimmen want groepsspellen kon ik dan weer helemaal niet.

maar vond je het wel leuk op school?
mijn dochter (die hier ook meeleest denk ik

dag schat

) die vind het allemaal best moeilijk nu in de brugklas. En dan bedoel ik niet de lesstof, maar gewoon alles er omheen.
Misschien dat ze zelf nog iets verteld hier, of vraagt......

**Geplaatst**: 16-01-09 14:03

Geplaatst: 16-01-09 14:03

Dat ging wel bij mij omdat ik de laatste 2 jaar speciaal basisonderwijs heb gedaan, daarvoor heel veel problemen. De middelbare school had ik ook echt geen zin in.
Een hoop problemen door onbegrip ondanks dat er allemaal informatie in de postvakken was gedaan, mijn moeder uitleg heeft gegeven etc. Mede door de wannabe strenge houding naar bruggers een hoop frustratie aangezien je bij voorbaat al werd gezien als een dwarse puber.

Ik heb 3 jaar heel veel problemen gehad door onbegrip.
Als ik weer eens problemen had 100 keer hetzelfde zeggen en dan vervolgens zeggen dat ze dan maar mijn moeder moesten bellen die precies hetzelfde zei als ik, en dan mijn moeder direct geloven.

Totdat ik een keer uit mijn dak ben gegaan: Dat ze me g*verdomme nou eens moesten geloven..
Omdat als ze mijn moeder belde dat ze toch telkens hetzelfde zei.
Sindsdien geloofden ze me altijd! $*\o/*$ Dit was blijkbaar nodig om het duidelijk te maken..

**Geplaatst**: 16-01-09 17:32

Geplaatst: 16-01-09 17:32

Mijn echt heel moeilijke periode was eigenlijk tussen mijn 13 en 16 jaar ...

In het lager werd ik gepest, hoewel ik me daar nog goed onder voelde omdat ik toen thuis nog met alles terechtkon en omdat je in het lager echt nog 1 vaste leerkracht hebt die "voor jouw klas alleen verantwoordelijk was", ik wist dus steeds heel snel hoe ik me "correct" kon gedragen tegenover 1 vaste leerkracht ...
In het eerste middelbaar, geen problemen gehad ... lag vrij goed in de groep, kwam ook terug bij lln van het tweede leerjaar (waar ik niet gepest werd) terecht en voelde me goed "in de groep"

Vanaf dan begonnen de problemen, ik werd door niemand nog begrepen, voelde me ook echt slecht (mede door thuissituatie) en dat zette zich om in probleemgedrag in de klas ... werd heeeeeeeeeel vaak buitengegooid, regelmatig ook bij directie gezeten en heel veel strafwerk ... Dat is eigenlijk pas opgehouden toen ik van school veranderde en de thuissituatie helemaal omgegooid werd, vanaf dan zijn de testen op autisme ook begonnen en sindsdien "snapt" iedereen het wel een beetje (zat wel in sociale richting waar alle leerkrachten vroeger zelf opvoeder waren en dus ook al veel autisme hadden meegemaakt ed)

Ik moet wel zeggen dat ik door heeeeeeel mijn schoolcarriere telkens 1 "vaste" vriendin had ... niet 1 dezelfde doorheen alle jaren, maar in elk jaar was er gewoon 1 iemand waar ik enorm aan "vasthing", ik ging nergens heen zonder die persoon, was er continu bij op school ed ... aan die persoon klampte ik me echt vast en daardoor heb ik mezelf er grotendeels doorheen getrokken denk ik, ik gewoon altijd 1 persoon waarvan ik wist dat ik deze zag zodra ik op school aankwam en er kon me nix gebeuren omdat ik die ene persoon altijd aan mijn kant had ...

**Geplaatst**: 16-01-09 17:45

Geplaatst: 16-01-09 17:45

Dat heb ik ook, ik klamp me altijd aan één persoon vast.
Ik vind het ook altijd heel knap dat die persoon wél alles durft
en mij steeds wilt helpen met van alles.

Dat heb ik echt nodig, iemand op wie ik kan vertrouwen.

**Geplaatst**: 16-01-09 17:53

Geplaatst: 16-01-09 17:53

Bedankt voor jullie reacties.
Ik ga proberen erop te reageren

tamary schreef:
Ik kan de afkorting NLD even niet plaatsen.

Als je echt een autisme stoornis bij haar kan laten vaststellen (er zit een super autismeteam in amstelveen) Kan lidmaatschap van de NVA je een stuk helpen met raad, daarnaast kan je zowiezo contact opnemen met MEE noord-holland voor ondersteuning voor jezelf en je dochter.

NLD staat voor Non Learning Disability oftewel een non verbale leerstoornis.
Onze dochter heeft een heel groot verschil tussen de beide te meten IQ's. Althans dat was vooral toen ze 7 jaar was.
Nu is dat al heel wat minder. Ze is dus op haar best als je haar verbaal alles leert. Leren uit boeken is moeilijker.
Wij zijn nu al jaren lid van Balans. Daar halen wij ook veel info uit.
En met MEE zijn wij ook bekend. Zij heeft daar net een sociale vaardigheidstraining achter de rug.

Maar hartstikke bedankt voor de tips, want je weet maar nooit wie dit nog meer leest, en hier nog niet van heeft gehoord.

Onze dochter heeft ook een rugzakje, dus we krijgen op school ook extra hulp.
Zij heeft 2 jaar op het speciaal onderwijs gezeten, maar daar zat ze ook niet op haar plek.
Op het reguliere onderwijs gaat het beter, daar kan ze "afkijken" hoe het gaat in het sociale verkeer.

**Geplaatst**: 16-01-09 17:55

Geplaatst: 16-01-09 17:55

peaches schreef:
groep 8 dat was voor mij eigelijk het leukste jaar van de basisschool. Ik had eindelijk echt goeie vriendinnen die heel populair waren en ookal hoevde ik daar niet aan mee te doen was het toch fijn want zo kwam ik meer in contact met de andere.

De brugklas..tja..voor iedereen eng toch? Tja ik weet pas sind seen paar jaar (ben nu 25) dat ik pdd-nos heb en dat scheelt denk ik. Ik was gewoon toen het vreemde stille meestal o de achtergond aparte meisje die heel goed was in tekenen en gym..vooral touwklimmen want groepsspellen kon ik dan weer helemaal niet.

Ook voor ons zo bekend.
Dit jaar gaat het zoveel makkelijker dan vorig jaar. Ze heeft zelfs een aantal vriendinnen die steeds mee komen.
(wel bij ons thuis natuurlijk, want bij een ander is toch enger, maar ze probeert het wel hoor)

Ze gaat waarschijnlijk wel naar een kleine school voor VO, dus ik hoop dat daar extra begeleiding is. (ze zeggen van wel)

**Geplaatst**: 16-01-09 17:58

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 16-01-09 17:58

@moonfish: bedankt hiervoor. Dan weten we dat alvast, hopen dat wij het niet zover hoeven te laten komen. Ik zal de leerkrachten proberen duidelijk te maken dat onze dochter zelf heel goed kan zeggen wat ze wil/weet.

**Geplaatst**: 16-01-09 18:05

Geplaatst: 16-01-09 18:05

Orange_peach schreef:
Ik moet wel zeggen dat ik door heeeeeeel mijn schoolcarriere telkens 1 "vaste" vriendin had ... niet 1 dezelfde doorheen alle jaren, maar in elk jaar was er gewoon 1 iemand waar ik enorm aan "vasthing", ik ging nergens heen zonder die persoon, was er continu bij op school ed ... aan die persoon klampte ik me echt vast en daardoor heb ik mezelf er grotendeels doorheen getrokken denk ik, ik gewoon altijd 1 persoon waarvan ik wist dat ik deze zag zodra ik op school aankwam en er kon me nix gebeuren omdat ik die ene persoon altijd aan mijn kant had ...

Sem_ schreef:
Dat heb ik ook, ik klamp me altijd aan één persoon vast.
Ik vind het ook altijd heel knap dat die persoon wél alles durft
en mij steeds wilt helpen met van alles.
Dat heb ik echt nodig, iemand op wie ik kan vertrouwen.

Dit heeft onze dochter tegenwoordig ook.
Ze moet overal (maar dan ook overal) een vriendin bij hebben. Ze kan zich moeilijk zelf vermaken.
En zij toont geen initiatieven om iets te gaan doen.

Op zich is het niet erg om een persoon in je omgeving te hebben die je op sleeptouw neemt, als die
persoon je maar wel in je waarde houdt.

**Geplaatst**: 16-01-09 18:09

Geplaatst: 16-01-09 18:09

Zo, dat waren weer heel wat reacties van mijn kant.
Ik blijf graag met jullie meelezen, en als ik eens raad nodig heb, dan zou ik het fijn vinden als ik mijn vraag daarover bij jullie kan stellen.

Overigens is onze dochter ook "onhandig" in dingen. Vooral sporten, zoals spellen met een bal.
Maar paardrijden kan ze dan weer wel heel leuk. (gelukkig, want dat vind ik zelf ook heerlijk om te doen,
en wij hebben een eigen paard, en daar haalt ze veel plezier uit)(in mijn profiel zien jullie haar op de 1e foto, toen hadden
wij No net gekocht)

**Geplaatst**: 16-01-09 18:20

Geplaatst: 16-01-09 18:20

Citaat:
Dit heeft onze dochter tegenwoordig ook.
Ze moet overal (maar dan ook overal) een vriendin bij hebben. Ze kan zich moeilijk zelf vermaken.
En zij toont geen initiatieven om iets te gaan doen.

Op zich is het niet erg om een persoon in je omgeving te hebben die je op sleeptouw neemt, als die
persoon je maar wel in je waarde houdt.

Ik heb het alleen op school

.
Verder spreek ik (op één iemand na en dat alleen in het weekend) nooít met iemand af.
Ik klamp me aan iemand vast omdat ik bang ben voor van alles en nog wat, in mijn eentje
kan ik me prima vermaken.

Na school heb ik totaal geen behoefte om met vrienden af te spreken (die heb ik genoeg)
dan ben ik graag alleen, gewoon tv kijken of computeren.

**Geplaatst**: 16-01-09 18:38

Geplaatst: 16-01-09 18:38

xan schreef:
@moonfish: bedankt hiervoor. Dan weten we dat alvast, hopen dat wij het niet zover hoeven te laten komen. Ik zal de leerkrachten proberen duidelijk te maken dat onze dochter zelf heel goed kan zeggen wat ze wil/weet.

Graag gedaan hoor, bij mij stond er trouwens op wat ik had, en welke symptomen en nog meer informatie over mij.
Elke leraar had er een er stond ook ons telefoonnnummer op, als ze vragen hadden o.i.d. dat ze altijd konden bellen voor uitleg.
Ik had ze ook altijd in mijn tas zitten voor als het nodig was.
Bij mij uit onmacht zich in dwarsigheid, boos worden maakt het dan alleen maar erger. Bij mij staat er dus ook in dat boos worden absoluut geen zin heeft in zo'n situatie.
Dat zou ik zeker doen. Mijn coordinator en mentor had mijn moeder persoonlijk geinformeerd, dan had ik iig 2 mensen die weten hoe ik in elkaar steek en die het een ander uit kan leggen.

Mensen verdiepen zich er niet in is onze ervaring. Je denkt dat ze nadenken voor ze zo'n kind aannemen op een school, maar er van uitgaan dat ze het snappen gaat niet werken.
Ik heb ook een autipas, maar ik weet niet of het echt een autistische aandoening is?
Dat is een pasje met de symptomen etc. ook een officieel document -ook met politie- en dat heeft mij prima geholpen.
Als er dan wat fout gaat kon ik dat laten zien, dan werd ik sirieuzer genomen dan dat ik die niét had.
Ik kreeg het pas in klas 3, toen kwam het pas in NL. Het had mij véél ellende bespaard..

Weet je wat vooral het probleem is?
De meeste mensen zijn niet eerlijk, gaan ze er gewoonweg niet standaard van uit dat ze de waarheid spreken..
Dat ik dat wel altijd doe heeft lang moeten duren voordat dat kwartje viel..

**Geplaatst**: 16-01-09 19:04

Geplaatst: 16-01-09 19:04

Citaat:
Graag gedaan hoor, bij mij stond er trouwens op wat ik had, en welke symptomen en nog meer informatie over mij.
Elke leraar had er een er stond ook ons telefoonnnummer op, als ze vragen hadden o.i.d. dat ze altijd konden bellen voor uitleg.
Ik had ze ook altijd in mijn tas zitten voor als het nodig was.
Bij mij uit onmacht zich in dwarsigheid, boos worden maakt het dan alleen maar erger. Bij mij staat er dus ook in dat boos worden absoluut geen zin heeft in zo'n situatie.
Dat zou ik zeker doen. Mijn coordinator en mentor had mijn moeder persoonlijk geinformeerd, dan had ik iig 2 mensen die weten hoe ik in elkaar steek en die het een ander uit kan leggen.

Mensen verdiepen zich er niet in is onze ervaring. Je denkt dat ze nadenken voor ze zo'n kind aannemen op een school, maar er van uitgaan dat ze het snappen gaat niet werken.
Ik heb ook een autipas, maar ik weet niet of het echt een autistische aandoening is?
Dat is een pasje met de symptomen etc. ook een officieel document -ook met politie- en dat heeft mij prima geholpen.
Als er dan wat fout gaat kon ik dat laten zien, dan werd ik sirieuzer genomen dan dat ik die niét had.
Ik kreeg het pas in klas 3, toen kwam het pas in NL. Het had mij véél ellende bespaard..

Weet je wat vooral het probleem is?
De meeste mensen zijn niet eerlijk, gaan ze er gewoonweg niet standaard van uit dat ze de waarheid spreken..
Dat ik dat wel altijd doe heeft lang moeten duren voordat dat kwartje viel..

Dat heb ik ook heel erg ja.

Die autipas lijkt me overigens erg handig!

**Geplaatst**: 16-01-09 21:36

Geplaatst: 16-01-09 21:36

Sem_ schreef:
Ik heb het alleen op school .
Verder spreek ik (op één iemand na en dat alleen in het weekend) nooít met iemand af.
Ik klamp me aan iemand vast omdat ik bang ben voor van alles en nog wat, in mijn eentje
kan ik me prima vermaken.
Na school heb ik totaal geen behoefte om met vrienden af te spreken
dan ben ik graag alleen, gewoon tv kijken of computeren.

Daar kan ik me ook volledig in vinden!!
T is meer een "niet helemaal alleen over een volle speelplaats durven wandelen" of dergelijke dan mezelf niet amuseren ...
OK, met die persoon had ik dan ook altijd ontzettend veel plezier, maar dat was eerder "mooi meegenomen"

thuis moet ik ook altijd gewoon "opladen" van zo n dag school, het eerste half uur vragen hoe het op school was is eigenlijk not done!! Als ik er uit mezelf over praat, goed ... maak er dan aub tijd voor (vroeger werd ik boos als er dan niet naar me geluisterd werd

het kon enkel op de momenten dat IK het wou vertellen ... in eender welk ander geval werd in ontzettend boos xD ), maar als ik er niet over vertel? Laat me dan even doen en vraag het na een uurtje ofzo, als ik het voor mezelf even op een rijtje heb kunnen zetten en ook weet hoe ik het moet verwoorden ed ...

**Geplaatst**: 16-01-09 22:37

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 16-01-09 22:37

Dat herken ik nu nog Orange! Dan kom ik thuis en dan wil mijn vriendin weten hoe iets was, maar meestal ben ik dan heel moe en komt er niet meer uit dan 'goed' en weet ik ook echt niks te zeggen verder of lijkt het veel te vermoeiend om alles uit te leggen van hoe het was.
Terwijl dan 's avonds in bed ofzo kan ik er opeens een half uur over praten als je me niet tegenhoud

**Geplaatst**: 17-01-09 15:03

Geplaatst: 17-01-09 15:03

Ja heel erg herkenbaar!

Eerst moet alles even bezinken, als je het direct
vraagt krijg je vaak een 'gewoon' of 'stom' naar je hoofd

Mijn ouders gaan trouwens ook zo'n autipas voor me regelen
aangezien het me wel een fijn idee lijkt om zoiets op zak te hebben.

**Geplaatst**: 17-01-09 15:39

Geplaatst: 17-01-09 15:39

Het is inderdaad fijn om te hebben zo'n autipas.
Mocht ik onverhoops met de politie in de clinch komen..

Heel veel mensen weten niet eens van het bestaan van die pasjes af.

**Geplaatst**: 17-01-09 21:11

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-01-09 21:11

Ik wist ook niet dat het bestond! Weet iemand of het misschien ook in België bestaat?

**Geplaatst**: 17-01-09 22:07

Geplaatst: 17-01-09 22:07

Orange_peach schreef:
Ik wist ook niet dat het bestond! Weet iemand of het misschien ook in België bestaat?

Gewoon navragen of het ook geldig is in belgie denk ik, dat weet ik niet.
Ze zijn er in het engels, duits, frans, portugees, spaans en italiaans dus het lijkt me sterk dat het in belgie niet geldig is.

**Geplaatst**: 17-01-09 22:14

Geplaatst: 17-01-09 22:14

zoals hiphopje al zei, ik heb dus ook moeite met de overstap van de basisschool naar de middel bare school. soms wel tot huilens toe. vaak in het weekend pieker ik er ook veel over. op mijn basisschool was het een hele kleine school van maar groep 1 t\m 8 74 kinderen. nu een school met wel 500 kinderen. de drukte alleen is al een groot probleem. ook nog 15 km fietsen heen en weer 15 terug per dag. het grootste probleem is ook wel de overstap van een kleine school, naar een grote. we zitten met 24 kinderen in een klas. 's morgens om half 7 opstaan. ook is het fietsen wel vermoeiend. ook ik heb pdd-nos. daardoor heb ik ook wel moeite met de verandering. ook laat ik me ook maar overhoop lopen. dus ik durf ook moeilijk voor mezelf omkomen. ook vrienden maken is niet mijn sterkste kant. ik heb nog wel een vriendin op de basisschool, die ook bij mij in de klas zit. maar zij is ook bevriend met 2 andere meisjes uit mijn klas. ik vind ze ook wel wat aardig. maar niet dat ik er egt goed bevriend mee ben. ik hoop dat het in de loop der tijd beter gaat.

**Geplaatst**: 17-01-09 22:37

Geplaatst: 17-01-09 22:37

Gewoon op je af laten komen hoor, niet teveel willen piekeren want daar word alles niet beter van! :(:)

De eerste periode was het zwaarste vond ik, het wennen aan de lange schooldagen, fietsen etc.
Ik was behoorlijk moe de eerste tijd van alles.
Dat word met de tijd echt beter, geloof mij maar!

De leraren de eerste tijd niet al te druk over maken hoe streng ze zijn, in het begin altijd zo overdreven streng is mijn ervaring, wat achteraf heel erg meevalt.

Verder lekker jezelf blijven, mensen blijven toch wel commentaar hebben als ze willen, dan vinden ze toch wel iets. Liever 1 goede vriendin als 5 slechte zal ik maar zeggen.

Handig is om vriendjes te blijven met de congierge.

bij ons was het altijd storm bij de roosterwijzigingen en hangende figuren er voor. Als ''brugpieper'' werd er dan nogal sneu gedaan.
Geen problemen opzoeken, dan ging ik gewoon naar de congierge, die had ze ook hangen dan vroeg ik het gewoon aan hem.
Gewoon handigheidjes verzinnen waardoor je dat soort, voor jou onprettige situaties zoveel mogelijk kan vermijden op een goede manier.
Voor de rest is het altijd handig om het goed te kunnen vinden met mensen op school. :Y)

Ik mocht vaak in het computerlokaal blijven -die in de pauze wel op slot ging- omdat ik geen zin had in die drukke aula.

1 ding, álle kinderen uit je klas moeten overnieuw beginnen, die zullen het ook allemaal spannend vinden.
Daar ben je dus niet de enige in, onthoud dat!

Laatst bijgewerkt door moonfish13 op 17-01-09 22:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-01-09 22:45

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-01-09 22:45

oke. bij ons op school heb je niet echt rustige plekken zeg maar. wel kun je bij je mentor komen wanneer je wilt. ik heb een hele leuke en aardige mentor. maar helaas gaat zij binnenkort weg. ik weet iet wie er dan mentor van ons word. ook de juf van nederlands gaat ook weg, daar kon ik wel goed mee opschieten. dat waren eigenijk de twee waar ik wel mee overweg kon. maar helaas gaan ze dus weg.

**Geplaatst**: 17-01-09 22:49

Geplaatst: 17-01-09 22:49

Heb jij je leraren en mentor enzo al gezien?
Dat is wel fijn, ik wist niks tot de eerste dag op school.
Geef ze gewoon allemaal een kans. Sommige lijken vreselijke mensen, maar dat valt vaak heel erg mee.

**Geplaatst**: 17-01-09 22:51

Geplaatst: 17-01-09 22:51

@V NLD = non learning disabillety zeg me als ik t niet goed schrijf
heb ervan nog een heel boek thuis van liggen..dus als iemand geintresseerd is pben;) want me ex had dus nld was best lastig om ermee om t gaan maar ook omdat ik autisme heb kon ik t behoorlijk goed met hem vinden altijd..

@Sem_ ik kan me helemaal vinden in die zinnen...
nou bij mij gaat t momenteel dus echt weer klote...ben weggelopen op me werk omdat ik gewoon niet kon praten over me autisme en ik enkel niks goed kon doen en dat elke dag t horen kreeg nou ik ontplofte gewoon van woede de laatste keer en dat heb ik dus heel erg dat ik alles blijf opkroppen en dan boem 1 grote bom die afgaat...
t kleven bij mensen heb ik oko best wel heel erg..vind t soms best vervelend maar aan de andere kant ook wel fijn ofzo..
ook ik ben een persoon die over zich heen laat lopen of hoe je dat moet noemen..tegen drukte kan ik dus echt niet dan word ik paniekerig..
nieuwe dingen is allemaal eng en t liefst ga ik daar dan ook niet heen... kan oko zeker niet tegen verandering want o wee als iets niet doorgaat op een dag dan ben ik dus niet te genieten..

**Geplaatst**: 17-01-09 23:01

Geplaatst: 17-01-09 23:01

moonfish13 schreef:
Heb jij je leraren en mentor enzo al gezien?
Dat is wel fijn, ik wist niks tot de eerste dag op school.
Geef ze gewoon allemaal een kans. Sommige lijken vreselijke mensen, maar dat valt vaak heel erg mee.

ik zit al in de 1ste klas.