Bzoem schreef:Zo dan. M'n moeder verwijt me even dat ze al jaren alles voor me betaald en dat ik nooit naast school heb gewerkt en dat het nu toch echt tijd wordt dat ik een studie ga afmaken.
En dat dat me nu niet eens lukt, dus hoe kom ik erbij tijd te hebben voor een bijrijdpaard?
En dat ik me altijd laat gebruiken voor klusjes van anderen en dat ik soms zwaar onderbetaald werk doe op de manege.
En als ik dan probeer uit te leggen dat dat bijrijdpaard mijn motivatie gaat zijn om 's ochtends op te staan, dringt het gewoon niet tot haar door dat het me werkelijk niet lukt om overdag lang aan m'n opdrachten te zitten voor ik nog 8 uur lang stage moet lopen.
Zolang ik in haar huis woon... Gvd hee zal ik dan maar gewoon uit huis gaan? Heb ze geen last meer van der mislukte dochter.
Zó vals vind ik dat, mij zo de grond in trappen dat ik niks bereikt heb in mijn leven. Ja nee nu gaat het me vast ineens wel lukken om al die opdrachten perfect te maken in een normale tijdsduur. Ontneem me al mijn plezier, helpt vast!
Sorry hoor dit moest ik even kwijt, ik zit er ff helemaal door heen. Zoveel onbegrip.
Jup herkenbaar. Bij mij thuis was het zo dat we vanaf ons 15e voor alle extra's zelf moesten betalen. Sport,uitgaan,extra shopgeld noem T maar op. Vond ik altijd erg aso. Maar nu ben ik ze dankbaar. Werk al vanaf mijn 14e en weet heel goed wat dingen kosten. Heb altijd mijn eigen boontjes gedopt en zal van mijn eigen kids dan ook gaan eisen later dat ze kostgeld betalen vanaf hun 18e. Niets mis mee.